《ငါဆွဲဆောင်ရမယ့်လူကြီးကအရမ်းယုတ်မာတယ်!》
နောက်တစ်နေ့နံနက်ခင်းမှာဖုန်းရှင်းလန်တစ်ယောက်သူ့ရုံးခန်းမှာထိုင်ပြီးအလုပ်လုပ်နေသည်။
သူ့အတွင်းရေးမှူးမလေးကငြင်သာစွာတံခါးခေါက်ပြီး သူခွင့်ပြုလိုက်တဲ့အခါအခန်းထဲကိုဝင်လာသည်။သူမကသူ့ရှေ့တည့်တည့်ရပ်နေကာ ပြောစရာစကားရှိနေပေမယ့် သူမboss ကိုကြည့်ကာ ထိုအကြောင်းအရာပြောပြဖို့ရာတွန့်ဆုံ့နေခဲ့သည်။
နည်းနည်းကြာတော့ ဖုန်းရှင်းလန်စိတ်မရှည်တော့ပဲမျက်မှောင်ကြုပ်ကာသူ့အတွင်းရေးမှုးမလေးကိုပြောလိုက်သည်။
"ပြောစရာရှိတာမြန်မြန်ပြောစမ်း!"
သူမBoss စိတ်မရှည်တော့တာကိုသိလိုက်ရတဲ့အတွက်သူမတုန်တုန်ရီရီနဲ့ပြောပြရရှာသည်။
"ဟို...ဥက္ကဌကိုယ်တိုင်...အောက်ထပ်ကို...လိုက်ကြည့်လိုက်တာကပိုသင့်တော်မယ်ထင်တယ်"
သူမပြောလိုက်တာနဲ့ ဖုန်းရှင်းလန်ရုံးခန်းအပြင်သို့ သူမကိုတောင်မစောင့်ဘဲ ထွက်သွားသည်။သို့ရာတွင်သူသည် အောက်ထပ်သို့သွားရာလမ်းတစ်လျှောက်မှာအေးစက်စက်အငွေ့အသက်တွေကိုလည်း မမေ့မလျော့ထုတ်လွှတ်သွားသေးသည်။
ဓါတ်လှေကားပွင့်သွားတာနဲ့ သူ့ရှေ့ကမြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းတစ်ခုကြောင့် ဖုန်းရှင်းလန်မျက်နှာတစ်ခုလုံးမဲမှောင်သွားလေသည်။
နှင်းဆီတွေ...နှင်းဆီတွေမြောက်မြားစွာဓါတ်လှေကားအပြင်ဘက်ကခန်းမကြီးထဲမှာပြန့်ကြဲနေတယ်။ရနံ့ပြင်းလွန်းတဲ့နှင်းဆီအနံ့တွေကြောင့် သူစိတ်ရှုပ်သွားတယ်။ဒါ့ပြင်နှင်းဆီတွေကလည်းအရောင်မျိုးစုံ!!.....အဆိုးဆုံးကလား အဲ့ဒီ့မြောက်များစွာသော နှင်းဆီအရောင်ပေါင်းစုံကြောင့် သူဓါတ်လှေကားအပြင်ဘက်ကိုခြေချစရာနေရာမကျန်တော့တာဘဲ။ဒီဖြစ်ရပ်ကိုတင်စားပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ဒါက " နှင်းဆီပင်လယ်ကြီး! "
ဧည့်ကြိုစာရေးမလေးက ကတ်လေးတစ်ကတ်ကိုင်ပြီးသူမ boss ဆီရောက်ဖို့ ဒီနှင်းဆီပင်လယ်ကြီးကိုဖြတ်လာခဲ့ရတယ်။သူမက ဖုန်းရှင်းလန်ကို ကြောက်ရွံ့နေသောလေသံလေးနဲ့ စကားပြောပြီး သူမကိုင်လာတဲ့ကတ်လေးကိုလှမ်းပေးလိုက်သည်။
"ဥက္ကဌ ဒီကတ်က Mr.စု ဆီကပါ သူကဥက္ကဌကိုပေး ပေးဖို့ပြောလို့ပါ"
ဖုန်းရှင်းလန်ကသူမလက်ထဲက ကတ်ကိုလှမ်းမယူလိုက်သလို ဂရုလည်းမစိုက်ဘူး။အဲ့ဒီ့အစား သူ့ဘေးနားကိုလူတိုင်းကိုအေးသွားစေနိုင်တဲ့လေသံနဲ့စကားပြောလိုက်တယ်။
"သူဘယ်မှာလဲ"
ဧည့်ကြိုစာရေးမလေး တံတွေးမြိုချလိုက်သည်။သူမ boss ဘာလုပ်တော့မည်မှန်းမသိတဲ့အတွက် သူမသတိကြီးကြီးထားရတော့မည်။
"သူကုမ္ပဏီအပြင်ဘက်မှာရှိပါတယ် ဥက္ကဌ"
ဖုန်းရှင်းလန် မျက်မှောင်ကြုပ်သွားသည်။
"သုံးမိနစ်"
ဧည့်ကြိုစာရေးမလေးကတော့ ဘာလုပ်ခိုင်းသည်ကိုသိလိုက်ရသည့်အတွက်လျှင်လျှင်မြန်မြန်ပြန်ဖြေရှာသည်။
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဥက္ကဌ"
ဖုန်းရှင်းလန် ကုမ္ပဏီအပြင်ဘက်သို့ထွက်သွားတဲ့အချိန် ဧည့်ကြိုစာရေးမလေးမှာ ချက်ချင်းသန့်ရှင်းရေးတွေကိုခေါ်ကာအရောင်စုံနှင်းဆီတွေကိုရှင်းခိုင်းရသည်။ သုံးမိနစ်အတွင်းမြန်မြန်ပြီးအောင်ရှင်းကြပါလို့လည်း လော်ဆောရသေးသည်။ သုံးမိနစ်အတွင်းမပြီးလို့မဖြစ် boss ကတိကျမှကြိုက်သည်။ အကယ်၍သူခိုင်းခဲ့သည့်အတိုင်း သုံးမိနစ်အတွင်းမပြီးရင် သူမတို့အတွက်နောက်တစ်နေ့နေရောင်ကို ဘိုင့် ဘိုင့် လုပ်ကာနှုတ်ဆက်ရလိမ့်မည်။
ကုမ္ပဏီအပြင်ဘက်မှာတော့ စုပေတစ်ယောက် sport ကားအနီလေးကိုကျောမှီကာ ရပ်နေသည်။ သူဒီနေ့ အပြာရောင် shirt အင်္ကျီလေးနဲ့ စီးကရက်ကိုပါးစပ်က ကိုက်ကာ ဟန်အပြည့်နဲ့ရှိုးထုတ်နေသည်။သူ့လိုလူမျိူးအတွက်ကတော့ ဘယ်လိုနေနေချောမောပြီးသား......
သို့ရာတွင် ဖုန်းရှင်းလန်တစ်ယောက်အမြင်တွင်တော့ထိုသို့မဟုတ်ခဲ့ပါချေ။သူ့လိုရေခဲတုံးတောင်လူမျိုးတောင်မှ သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ မျက်ခုံးတွေကျုံ့ကာခပ်မာမာလေသံနဲ့ပြောတော့သည်။
"ငါ့ရှေ့ကထွက်သွားစမ်း!!"
ဖုန်းရှင်းလန် ကိုမြင်တာနဲ့ စုပေသူသောက်လက်စစီးကရက်လေးကိုချက်ချင်းသိမ်းစည်းလိုက်သည်။ ဖုန်းရှင်းလန်နှင်ထုတ်ထုတ် အော်ပြောပြော ဘာလုပ်လုပ် စုပေတစ်ယောက်ဂရုမစိုက်ပါချေ။ပြောင်ပြောင်စပ်စပ်အကြည့်နဲ့ မျက်နှာချိုသွေးတဲ့အမူအရာလုပ်ကာ သူပြောချင်တာပြောသည်။
"ခင်ဗျား နှင်းဆီကိုဘာအရောင်ကြိုက်လဲကျွန်တော်မသိဘူး။ အဲ့တာကြောင့်ကျွန်တော် အရောင်စုံဝယ်လာပေးတာ ဘယ်လိုလဲကြိုက်လားဟင်"
ပြောရမယ်ဆိုရင် မူလစုပေဆိုတဲ့ကောင်က ပိုက်ဆံတော်တော်ချမ်းသာသည်။သူဒီပိုက်ဆံတွေကို အလကားထိုင်ကြည့်နေရတဲ့လောက်ထိ သမာဓိမခိုင်တော့ နည်းနည်းလောက်တော့ဖြုန်းတီးပေးရမှာပေါ့။ အကျိုးမရှိတာတော့မသုံးပါဘူး မူလဆုပေကောင်ရဲ့ပိုက်ဆံတွေကို ဖုန်းရှင်းလန်ကိုပိုးပန်းဖို့သုံးလိုက်ယုံပါ။ မပူပါနဲ့ နောက်လည်းပိုးကြေးပန်းကြေးတွေအတွက်သုံးပြီး ဖြုန်းပေးဦးမှာ။
ဖုန်းရှင်းလန်ကတော့မည်သည့်စကားမှမဆို ထိုနေရာကချက်ချင်းနောက်ပြန်လှည့်ထွက်သွားသည်။ သူခြေလှမ်းအနည်းငယ်သွားပြီး တစ်ခုခုမှားယွင်းနေမှန်းသိလိုက်တဲ့အတွက် ရပ်တန့်သွားသည်။ စုပေကတော့ သူ့မူလနေရာမှာပဲရပ်တန့်နေတုန်း....ဒါကိုတွေ့လိုက်ရတဲ့ ဖုန်းရှင်းလန် ကတော့ ဒေါသထွက်လာကာ လေသံမာမာဖြင့်ပြောပြန်သည်။
"ငါ့နောက်ကလိုက်ခဲ့စမ်း!"
ထိုစကားကိုကြားလိုက်တာနဲ့ စုပေတစ်ယောက် *pekingese (ခြေတိုအမွှေးဖွားဖွားခွေး) လေးတစ်ကောင်လိုလျှင်မြန်စွာပြေးလာသည်။
"ဟေ့ 748 ဘယ်လိုလည်း ငါနဲ့သူ့ကြားမှာအခြေအနေတိုးတက်လာတယ်မလား။ဟင်း...ဟင်း မင်းသိလား ငါမလုပ်နိုင်တာမရှိပါဘူး ဒီလိုမျိုးလူတစ်ယောက်ကိုလိုက်တာက ငါ့အတွက်လွယ်လွယ်လေးပါ အခုတောင်တွေ့လားအခြေအနေတိုးတက်နေပြီ"
System ကတော့ဂရုမစိုက်စွာစကားလုံးတစ်လုံးသာပြန်ဖြေသည်။
"Oh"
System က သာမာန်စကားလုံးတစ်လုံးနဲ့သာတုံ့ပြန်ပေမယ့် စုပေနားထဲမှာတော့ သာမာန်စကားလုံးအနေနဲ့မဟုတ်ဘဲ 30% လှောင်ပြောင်ခြင်းနဲ့ 70%အထင်သေးမှုအပြည့်ပါဝင်သည့် စကားလုံးအနေနဲ့သာကြားလိုက်ရသည်။တကယ်လည်း system ကဆုပေကြားသည့်အတိုင်း လှောင်ပြောင်ခြင်းနဲ့အထင်သေးခြင်းရောနှောကာပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။system သည်ဆုပေအပေါ်လုံးဝအထင်ကြီးခြင်းမရှိပါပေ။
ဟင်!!
ခန်းမကြီးထဲမှာ နှင်းဆီပန်းတွေတစ်ပွင့်မှမရှိတော့ဘူး။တစ်ပွင့်တောင်မှ!!.......တကယ်ဘဲဒီကုမ္ပဏီက သန့်ရှင်းရေးတွေဘယ်လိုတောင် အလုပ်လုပ်တာတော်ရတာလဲ။
အင်းပေါ့ အင်းပေါ့ ဒီလိုသန့်ရှင်းရေးတွေကအစ တိတိကျကျနဲ့အချိန်တိုအတွင်းအလုပ်ပြီးအောင် လုပ်နိုင်မှတော့ ဒီလိုနာမည်ကြီးကုမ္ပဏီကြီးတစ်ခုဖြစ်လာတာမဆန်းတော့ပါဘူးလေ။
စုပေ ဖုန်းရှင်းလန်အနောက်ကလိုက်သွားရင်း ရုံးခန်းထဲရောက်တဲ့အခါ သူမနေနိုင်တော့ဘဲဖုန်းရှင်းလန်ကိုမေးလိုက်သည်။
"Mr.ဖုန်း ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်နဲ့အတူညစာစားဖို့ဖိတ်ချင်တယ်။ခင်ဗျားကျွန်တော်နဲ့အတူတူညစာလိုက်စားနိုင်မလား"
ဖုန်းရှင်းလန်သူ့ကိုပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး မျက်မှောင်တွေပိုပိုကျုံ့လာသည်။
"ပလုတ်သွားကျင်းစမ်း!!"
စုပေနှုတ်ခမ်းတွေအာစေးမိသလိုပိတ်သွားသည်။စွကျိုးနည်း ငါ့ခံတွင်းနံ့ကအဲ့လိုဆိုးရွားနေလို့လား...ဟမ်....ဘာကိစ္စငါကပလုတ်သွားကျင်းရမှာလဲ ...ငါကသန့်ပါတယ်ကွ!! စုပေရင်ထဲမှာမချင့်မရဲအထွန့်တက်နေမိပေမယ့် အပြင်မှာတော့ထုတ်မပြောရဲ။စုပေနှလုံးသားလေးအလွန်နာကျင်နေမိသည်။
အလွန်စိတ်ဆက်သော သခင်လေးဖုန်းရှင်းလန်ကတော့
စုပေဘာပြန်ပြောမလဲဆိုတာတောင်မစောင့်တော့ဘဲ ဂုတ်ကနေစောင့်ဆွဲကာ တစ်ခါထဲရေချိုးခန်းထဲကိုဆွဲခေါ်သွားသည်။
သူစုပေခေါင်းကိုရေပိုက်ခေါင်းအောက်သို့ထိုးထည့်ပြီးအပေါ်ကနေပြင်းပြင်းထန်ထန်ဖိထားသည်။သူခလုတ်ဖွင့်လိုက်တာကာ စုပေပေါ်ကိုရေအေးတွေလောင်းချသည်။
စုပေပြင်းပြင်းထန်ထန်ရုန်းကန်လှုပ်ရှားလေ သူကပိုပြီးလည်ပင်းညှစ်ကာဖိထားလေဖြစ်သည်။ဆုပေတစ်ဖြည်းဖြည်းကြက်ပေါက်စလေးတစ်ကောင်နဲ့တောင်တူလာသည်။နောက်ဆုံး ဆုပေမခံနိုင်တော့.....
"လွှတ်....ငါ့ကိုလွှတ်ပေး....ငါ...ငါ့ဟာငါလုပ်လိုက်မယ် လွှတ်ပေးပါ"
စုပေမခံနိုင်တော့မှန်းသိ၍ ဖုန်းရှင်းလန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ဆုပေဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုရုပ်ပြန်လုပ်ရင်း ပလုတ်ကျင်းကာ ဖုန်းရှင်းလန်ကိုခပ်တည်တည်ကြည့်ပလိုက်သည်။
စုပေရဲ့မျက်လုံးဝိုင်းစက်နေတဲ့မျက်လုံးတစ်စုံက မကြာသေးခင်ကမှရေမွန်းထားတယ်လို့ဘယ်သူမှမထင်ရလောက်အောင် ကြယ်တစ်လုံးခဲ့သို့တောက်ပနေခဲ့သည်။
သူ့မျက်လုံးလေးတွေက တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့နှလုံးသားကို အသဲယားအောင်ကုတ်ခြစ်နေခဲ့သည်။ထိုမျက်လုံးလေးတွေကိုကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်းချစ်ခင်လာအောင်ဆွဲဆောင်နေသည်။
ဖုန်းရှင်းလန် မျက်လုံးတွေမဲနက်လာတယ်။ပိုပိုပြီး....ပိုပိုပြီးမဲနက်လာတယ်။နောက်ဆုံးမဟူရာညအရောင်ကဲ့သို့မဲမှောင်သွားသည်။
ထိုမျက်လုံးတွေကအရမ်းလှကြောင်း ဖုန်းရှင်းလန်တောင်အသိအမှတ်ပြုမိသည်။တကယ်တော့ သူကလူတွေကိုလွယ်လွယ်နဲ့အသိအမှတ်မပြုတတ်ဘူး။ဒါပေမယ့် သူ့ရှေ့စုပေကတော့ပြိုင်ဘက်ကင်းလှပတဲ့အသွင်အပြင်ရှိကြောင်း သူဝန်ခံတယ်။ချောပေ့လှပေ့ဆိုတဲ့မိန်းမတွေတောင် သူနဲ့ယှဥ်ရင်မှေးမိန်သွားသလိုပဲ။
အဟက် အခုဒီကောင်လေးကသူ့ကို purpose လုပ်ထားတယ်ပေါ့။
သူမြင်တာတော့ ဒီကောင်လေးကသူ့ကိုကြောက်နေတယ်။ ဒီကောင်လေးရဲ့မျက်လုံးတွေထဲမှာ သူ့နဲ့ဝေးရာကိုပဲထွက်ပြေးချင်တယ်ဆိုတဲ့ ဆန္ဒတွေပေါ်လွင်နေတယ်။ဒါပေမယ့်....အဲ့ဆန္ဒတွေနဲ့ဆန့်ကျင်စွာပဲဒီကောင်လေးက သူ့ဘေးနားကပ်ဖို့ကိုကြိုးစားနေတယ်။စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသားပဲ စိတ်ထဲမှာတော့သူနဲ့အဝေးကိုထွက်ပြေးချင်တယ် ဒါပေမယ့်လက်တွေ့ မှာတော့သူ့ဘေးနားကိုပဲကပ်ဖို့ကြိုးစားနေတယ်တဲ့လား။
Humm!! စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်....တကယ့်ကိုစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်လေးပဲ!!
"မင်းငါ့ကိုကြောက်နေတာမဟုတ်ဘူးလား"
သူရဲ့ပါးလွှာတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုဖွင့်ပြီးမေးလိုက်တယ်။
စုပေနှလုံးသားလေးပြင်းထန်စွာခုန်လှုပ်နေတဲ့အတွက် စည်းချက်တွေတောင်မှားနေပြီ။ဖုန်းရှင်းလန်က သူ့ကိုတကယ် အတည်ပေါက်ကြီးကိုမေးနေတာ.....
"Mr.ဖုန်းက ကျွန်တော်ဘယ်လိုဖြေတာကိုလိုချင်တာတုန်း အမှန်တစ်ရားလား ဒါမှမဟုတ်....."
ဖုန်းရှင်းလန်မျက်လုံးတွေမှေးကျဥ်းသွားတယ်။ ဒါကိုမြင်တဲ့ဆုပေက ဖုန်းရှင်းလန်ဘာမှပြန်မဖြေဘဲသူအရင်ဦးအောင်ပြောလိုက်သည်။
"အမှန်တစ်ရားကတော့ ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်ခင်ဗျားကို အရမ်း အရမ်းကြောက်တယ်"
"ကျွန်တော်ဘာကိုကြောက်တာလဲသိလား Mr.ဖုန်းက ကျွန်တော့်ကိုမုန်းသွားပြီး ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုသေတ္တာအလုံပိတ်ထဲထည့်ပြီးရင် ပင်လယ်ရေထဲပစ်ချလိုက်မှာကိုပဲ!!"
သူ့အဖြေက ဖုန်းရှင်းလန်ကိုအနည်းငယ်ရယ်မောသွားစေတယ်။ဖုန်းရှင်းလန် သူ့ကိုယ်သူဘယ်လိုခံစားလိုက်ရမှန်းမသိနိုင်မအောင်ထိဖြစ်သွားတယ်။
"ဒါဆို မင်းအခုရော ငါ့ကိုမကြောက်တော့ဘူးလားဟမ်"
စုပေသူ့ရဲ့မရှိမဲ့ရှိမဲ့သတ္တိလေးတွေကိုဆွဲထုတ်ပြီးပြန်ဖြေရှာသည်။
"အိုရပါတယ်မကြောက်တော့ဘူး ကျွန်တော်က လှပတဲ့သူလေး(*peonies)ကြောင့်သေသွားခဲ့ရင် အနည်းဆုံးမကျွတ်မလွတ်သရဲလေးတစ်ကောင်ဘဝရောက်သွားသေးနိုင်သေးလို့လေ"
(* ဒီစာလုံးကကွာ တရုတ်စကားလုံးတစ်လုံး မြန်မာလိုဘာသာပြန်ရင် လှပတဲ့မိန်းမလှလေးလို့အဓိပ္ပါယ်ရတယ်။ဒီမှာ ဖုန်းရှင်းလန်က ယောကျ်ားလေးဖြစ်နေလို့ လှတဲ့သူလေးလို့ပဲသုံးလိုက်တာပါ)