Morning Star

Summary

It was in the twentieth year of transmigrating into an abusive novel that I found out my husband, Pei Du, was reincarnated.

Every encounter we had since my arrival was meticulously planned by him, because in his previous life, I had repeatedly framed the female lead.

He even married me to prevent me from marrying the male lead, thus ensuring the happiness of the male and female leads.

This was all because my original character was an utterly wicked villainess, an obstacle on the path to the protagonists’ happiness.

But that wasn’t me. I had become close friends with the female lead, sharing everything with her, and I kept my distance from the male lead. Eventually, I married the most affectionate second male lead in the novel.

However, while everything else was true, that last part was just what I thought.

Pei Du was indeed affectionate, but I forgot that his character’s deep affection was not directed at me.

The day I discovered Pei Du’s hidden diary in the imperial study, I left the palace to find the female lead.

When Pei Du found out, he hurriedly came after me and drew his sword straight at my back.

The blade approached from the nape of my neck, cold and close to my pulse, with his icy voice behind my ear: “Stop, don’t go near her.”

It turned out that the always gentle Pei Du could also be so ruthless.

ကျွန်မ ရောက်ရှိနေတဲ့ဝတ္ထုထဲက အနိုင်ကျင့်တဲ့ဇာတ်ကောင်အဖြစ် ကူးပြောင်းလာတာ အနှစ် ၂၀ ပြည့်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မရဲ့ခင်ပွန်း ဖေသုက ပြန်လည်မွေးဖွားလာတဲ့သူဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရတယ်။

ကျွန်မ ရောက်ရှိလာပြီးတဲ့နောက် ကျွန်မတို့ရဲ့ တွေ့ဆုံမှုတိုင်းကို သူက အသေးစိတ်စီစဉ်ခဲ့တာဖြစ်နေတယ်။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူ့ရဲ့ အရင်ဘဝတုန်းက ကျွန်မက အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ကို ထပ်ခါတလဲလဲ လုပ်ကြံခဲ့တဲ့သူ ဖြစ်နေလို့ပဲ။

သူက ကျွန်မကို ဇာတ်လိုက်မနဲ့ ဇာတ်လိုက်ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို အာမခံနိုင်ဖို့အတွက် ကျွန်မကို ဇာတ်လိုက်နဲ့ လက်ထပ်လို့မရအောင် တားဆီးဖို့အတွက်တောင်  ကျွန်မနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ်။

ဒီအရာအားလုံးက ကျွန်မရဲ့ မူရင်းဇာတ်ကောင်က လုံးဝယုတ်မာတဲ့ ဗီလိန်တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ဇာတ်လိုက်တွေရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုလမ်းကြောင်းပေါ်က အတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်နေလို့ပဲ။

ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကျွန်မ မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ကျွန်မက ဇာတ်လိုက်မနဲ့ ရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်လာခဲ့ပြီး အရာအားလုံးကို သူမနဲ့ မျှဝေခဲ့တယ်။ပြီးတော့ ကျွန်မက ဇာတ်လိုက်နဲ့လည်း အကွာအဝေးတစ်ခုကို ထိန်းထားခဲ့တယ်။)

နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မက ဝတ္ထုထဲက ကြင်နာတတ်တဲ့ ဒုတိယဇာတ်လိုက်ကို လက်ထပ်ခဲ့တယ်။

ဒါပေမယ့် တခြားအရာအားလုံးက မှန်ပေမယ့် နောက်ဆုံးအပိုင်းကတော့ ကျွန်မရဲ့ အထင်သက်သက်ပါပဲ။

ဖေသုက တကယ်ပဲ ကြင်နာပေမယ့် သူ့ဇာတ်ကောင်ရဲ့ နက်ရှိုင်းတဲ့ကြင်နာမှုက ကျွန်မအပေါ် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျွန်မမေ့နေခဲ့တယ်။ တော်ဝင်စာကြည့်ခန်းမှာ ဖေသုရဲ့ လျှို့ဝှက်ဒိုင်ယာရီကို ကျွန်မရှာတွေ့တဲ့နေ့မှာပဲ ကျွန်မ နန်းတော်ကနေ ထွက်သွားပြီး ဇာတ်လိုက်မကို ရှာခဲ့တယ်။

ဖေသုသိတဲ့အခါ သူက ကျွန်မနောက်ကို အမြန်လိုက်လာပြီး ကျွန်မကျောဘက်ကနေ ဓားထုတ်လာခဲ့တယ်။

ဓားသွားက ကျွန်မလည်ပင်းနောက်ဘက်ကနေ ချဉ်းကပ်လာပြီး အေးစက်နေကာ ကျွန်မရဲ့ သွေးကြောနဲ့ နီးကပ်နေခဲ့တယ်။သူ့ရဲ့အေးစက်တဲ့အသံက ကျွန်မနားနောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာတယ်

"ရပ်လိုက်။သူ(မ)နားကို မသွားနဲ့'

အမြဲတမ်းနူးညံ့သိမ်မွေ့တဲ့ ဖေသုက ဒီလောက်တောင် ရက်စက်နိုင်တယ်ဆိုတာ ကျွန်မ သိလိုက်ရတယ်။