Chapter 9 - ဒီပစ္စည်းကို ဝတ်ထားလိုက်ပြီဆိုတော့ အခုကစပြီး မင်းက ကိုယ်တို့ရဲ့အပိုင်ပဲ

တစ်ဖက်တွင် ကျန်းချာက ထန်ထန်၏ အေးစက်နေသော လက်များအား ဆွဲယူကာ အခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ အခန်းအပူချိန်ကို ချိန်ညှိပြီးမှ တရှုံ့ရှုံ့ ငိုနေဆဲဖြစ်သော ကောင်လေးအား လွှတ်ပေးလိုက်၏။ သူ လက်လွှတ်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ထန်ထန်က ဆိုဖာပေါ်ရှိ ခေါင်းအုံး အသေးလေးအား ဖက်ထားရင်း ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

ထို့နောက်တွင် ကျန်းချာက ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ချစ်စရာကိတ်မုန့်အသေးလေးကို ထုတ်လာကာ ထန်ထန်၏ အရှေ့သို့ ချပေးလိုက်သည်။ အဖိုးတန်ပေါင်ပေ့လေးအား ဂရုတစိုက် နေရာချထားပေးပြီးနောက် ပြတင်းပေါက်ဘက်သို့ သွားကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး မှောင်မည်းလျက်ဖြင့် ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

ပါတီပွဲကျင်းပသည့် ဟိုတယ်မှာ ကျန်းမိသားစုအပိုင် ဖြစ်ကာ ဤအခန်းအား မည်သည့်အခါကမှ အခြားလူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကို မငှားခဲ့ဖူးချေ။ ထိုအခန်း၌ သူ မကြာမကြာ လာနေတတ်ကြောင်း သိထားသူဟူ၍ အနည်းငယ်သာ ရှိပေသည်။ သို့သော် ယခုည၌မူ သူ အခန်းထဲသို့ ရောက်လျှင်ရောက်ချင်း သူ့သီးသန့်ပိုင်နက်ထဲသို့ ကျူးကျော်လာသူ ရှိနေကြောင်း ချက်ချင်း သတိထားမိလိုက်သည်။

ကျန်းချာက အိပ်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည့်အခါ အဝတ်ဗလာဖြင့် အိပ်ရာပေါ် လှဲနေသော ချူလဲ့အန်းကို တွေ့လိုက်သည်။ သူက အသိစိတ် လွတ်စပြုနေပြီဖြစ်ကာ လူတစ်ဦးက သူ့အား ဆေးခတ်ပြီး ဤအခန်းထဲသို့ ပို့လိုက်သည်ဟု ပြောလာခဲ့သည်။

ကျန်းမိသားစု၏ ဆက်ခံသူဖြစ်သော ကျန်းချာမှာ နုံအလှသူ မဟုတ်ချေ။ တစ်မုဟုတ်ချင်းပင် ဖြစ်ပျက်သမျှ အားလုံးကို သဘောပေါက်သွား၏။ သူ့အိပ်ရာပေါ် တက်လိုသော်လည်း အမှားအယွင်း ဖြစ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေသည့် တစ်စုံတစ်ဦး၏လက်ချက်ဖြစ်ရမည်ဟု ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ သူ့အိပ်ရာပေါ် တက်မည့်အကြံ ကျဆုံးသွားလျှင်ပင် ဆေးအခတ် ခံထားရသူတစ်ဦး ဖြစ်သည့်အတွက် အမြင်ကောင်းတစ်ရပ်ကို ပိုင်ဆိုင်ကာ နစ်နာမှုမရှိဘဲ အေးအေးဆေးဆေး နောက်ဆုတ်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။

နှစ်ပေါင်းများစွာ ကာမလိုက်စားသူတစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့သည့်အလျောက် ကျန်းချာကလည်း သူ့ပါးစပ်ထဲသို့ အလိုလို ရောက်လာသည့် အသားတုံးကို ငြင်းဆန်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ အထူးသဖြင့် အလွန် လှပသူတစ်ဦးက ဆေးခတ်ခံထားရကာ အဝတ်ဗလာဖြင့် သူ့ကုတင်ပေါ် လာလှဲနေရာ ပို၍ပင် ငြင်းဆန်နိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

သို့သော် ... ဆေးအခတ်ခံထားရ၍ စိတ်ကြွနေသော ချူလဲ့အန်းက သူ့အား ရမ္မက်အပြည့်ဖြင့် လာထိတွေ့သည့်အခါ ကျန်းချာက ချက်ချင်းပင် စောင်ကို ဆွဲယူ၍ သူ့အား စောင်ဖြင့် လုံးထွေးကာ သုန်မှုန်တင်းမာသည့် မျက်နှာထားဖြင့် အမှိုက်တစ်စအလား လွှင့်ပစ်လိုက်တော့သည်။

ဖုန်းကို ကိုင်ထားသည့် ကျန်းချာ၏ မျက်လုံးတို့ မသိမသာ အမှောင်ဖုံးသွား၏။

“မန်နေဂျာဝမ်က ဟိုးတလောကမှ ပင်စင်ယူသွားတာ မဟုတ်လား။ ဟိုတယ်ရဲ့ မန်နေဂျာအသစ်က ဘယ်သူလဲ။”

ဖုန်းတစ်ဖက်မှ တလေးတစား ပြန်ဖြေသံ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ။

“မန်နေဂျာအသစ်က ချူမိသားစုရဲ့ ဒုတိယသခင်လေးပါ။”

ထိုသူက ထပ်ဖြည့်ပြောလိုက်သည်။

“ကျွန်တော် ကြားမိတဲ့ သတင်းအရတော့ သူက မဒမ်ကျန်းနဲ့ ဆွေမျိုးတော်တယ်ဆိုတဲ့ အချက်ပေါ် မူတည်ပြီး ဒီရာထူးကို ရသွားတယ်လို့ ကြားမိပါတယ်။”

“...”

ကျန်းချာက စက္ကန့်ပိုင်းမျှ အသံတိတ်သွားကာ ဖုန်းကို ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့အမေထံ စာပို့၍ အနည်းငယ် ခေါင်းကိုက်လာသည့်အတွက် ဧည့်ခန်းထဲသို့ ပြန်လာလိုက်၏။

လေအေးပေးစက်ကို ချိန်ညှိထားသည့်အတွက် ဧည့်ခန်းထဲရှိ အပူချိန်မှာ အနည်းငယ် မြင့်တက်နေခဲ့သည်။ ဆွဲခေါ်ခံထားရသည့်အတွက် ထန်ထန်၏ လျော့ရိလျော့ရဲ ရေချိုးခန်းသုံး ဝတ်စုံမှာလည်း ပို၍ပင် ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ လည်ပင်းညှပ်ရိုး အောက်နားအထိ ပေါ်လွင်လျက်ဖြင့် ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ကြီးမားသော အကောင်ပေါက်လေးက ဆိုဖာပေါ်တွင် နာခံမှု အပြည့်ဖြင့် ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်ကာ ကိတ်မုန့်အား ဇွန်းသေးသေးလေးဖြင့် စိတ်တိုင်းကျ ခပ်စားနေခဲ့သည်။ ထိုင်နေသည့် သူ့ပုံစံမှာ မည်မျှ ညှို့အားပြင်းလှကြောင်းကိုမူ သူကိုယ်တိုင်ပင် သတိမထားမိချေ။။

ဖရိုဖရဲဖြစ်နေသော ဝတ်ရုံအနားစွန်းကြောင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြားရှိ မြင်ကွင်းကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ လူငယ်လေးက ရှည်လျားဖြူဖွေးသည့် ခြေတံသွယ်သွယ်များအား ဆိုဖာပေါ် ဆန့်တင်ထားသည်။ ဖောက်ထွင်း၍ပင် မြင်ရလုမတတ် နှင်းလို ဖြူဖွေးနေကာ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ဖန်ဆင်းရာ၌ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်လက်မမကျန် အချိန်များစွာပေး၍ ဂရုတစိုက် ထွင်းထုခဲ့ဟန်ပင်။ ခြေချောင်းလေးများကအစ ချစ်စဖွယ် ပန်းရောင်သမ်းနေခဲ့သည်။

ကျန်းချာ၏ မျက်လုံးတို့ မှောင်မည်းကာ လည်စေ့မှာလည်း အထက်အောက် လှုပ်ရှားသွားသည်။ သူက စာကြည့်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ စင်ပေါ် တင်ထားသည့် အနက်ရောင်ကတ္တီပါဘူးကို ယူပြီးနောက် ထန်ထန်ဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်သည်။

ရင်းနှီးနေသည့် အေးစက်စက် ပရုတ်နံ့က ပိုပိုပြီး နီးကပ်လာသည်။ ထန်ထန်က ဇွန်းကို ကိုက်ထားကာ ပါးစပ်တစ်ခုလုံး ခရမ်များ ပြည့်နှက်နေလျက်ဖြင့် သူ့ကို မော့ကြည့်လာသည်။

ကျန်းချာက သူ့ရှေ့တွင် ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ပြီး ထိုင်ကာ ထန်ထန်၏ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ကို အသာလေး မ,လိုက်သည်။ ကြည့်ကောင်းလှသည့် လက်ချောင်းတို့ဖြင့် သူ့ခြေကျင်းဝတ်ဖြူဖြူကို အကြိမ်အနည်းငယ် ပွတ်သပ်လိုက်ကာ ထို့နောက်တွင် ခြေချောင်းတစ်ခုလုံး နွေးမြစိုစွတ်လာသည်အထိ နူးနူးညံ့ညံ့ အနမ်းခြွေချလိုက်တော့သည်။

ထန်ထန်၏ မျက်တောင်တို့ တဆတ်ဆတ် တုန်ရီကာ ရှင်းမပြတတ်သည့် ခံစားချက်တစ်ရပ်က သူ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကို တိုးဝှေ့သွားသည်။ အနေရခက်စွာဖြင့် ခြေထောက်ကို ပြန်ရုပ်လိုက်သော်လည်း ကျန်းချာ၏ ပူနွေးသော လက်ဖဝါးကြီးများက သူ့ခြေထောက်ကို ပြန်ဆွဲကာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

ကျန်းချာက ထန်ထန်၏ အားနည်းလွန်း၍ ချစ်စရာကောင်းအောင် ဟန်ဆောင်နေသည်ဟုပင် အမြင်မှားနိုင်လောက်သည့် မသိမသာ ရုန်းကန်မှုကို လျစ်လျူရှုကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အနက်ရောင်ဘူးကို ဖွင့်လိုက်သည်။

ဘူးကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အထဲမှ ကျောက်မျက်တို့၏ အရောင်က တဖိတ်ဖိတ်တောက်ကာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ အဖြူနှင့် သွေးနီရောင် စိန်များအား ရိုးရှင်းလှပသော ခြေကျင်းတစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးထားကာ ကျန်းချာက ၎င်းအား ဘူးထဲမှ ထုတ်ပြီး ထန်ထန်၏ ခြေကျင်းဝတ်တွင် ဝတ်ပေးလိုက်သည်။

ထန်ထန်၏ ဖြူလွလွ ခြေကျင်းဝတ်နှင့် လိုက်ဖက်ညီလှသည့် သွေးနီရောင် ခြေကျင်းကို စိုက်ကြည့်ရင်း ကျန်းချာ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့က သိသိသာသာ ကော့တက်လာတော့သည်။ သူက ခြေကျင်း၏အစွန်းတွင် ရေးထွင်းထားသည့် “ကျန်း” ဟူသော စာလုံးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။

“ဒါကို ဝတ်ပြီးသွားပြီဆိုတော့ မင်း ကိုယ်တို့ဆီကနေ ထပ်ပြီး ထွက်ပြေးလို့ မရတော့ဘူးနော်။”

ပူနွေးနွေး လက်ဖဝါးကြီးဖြင့် သူ့ခြေထောက်အား ဆုပ်ကိုင်ကာ ခြေကျင်း ပြုတ်မကျစေရန် ထပ်တလဲလဲ စစ်ဆေးနေသူကို စိုက်ကြည့်ရင်း ထန်ထန်မှာ ရှက်သွေးဖြာမိလာတော့သည်။ မော့ကြည့်လာသည့် ကျန်းချာကလည်း ထန်ထန်၏ နီမြန်းနေသော ပါးပြင်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုံတွေ့သွားတော့၏။

သူ့အကြည့်တို့က စူးရှထက်သန်ကာ နက်မှောင်လှသည့် မျက်ဝန်းတစ်စုံမှာ အဆုံးမရှိသည့် မဟူရာတွင်းနက်အလား။

ထန်ထန်က မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီမြန်းလျက်ဖြင့် အကြည့်တို့ကို အောက်သို့ ပို့လိုက်သည့်အခါ ရေကူးဘောင်းဘီခွကြားမှ သိသိသာသာ မို့တက်နေသော အရာကြီးကို မြင်လိုက်ရသည်။

နှစ်ဦးအကြား လေထုမှာ ချက်ချင်းပင် ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။ ထန်ထန်က မျက်နှာနီနီဖြင့် အကြည့်လွှဲကာ ကိတ်မုန့်ကို ဆက်စားလိုက်သည်။ သို့သော် သူ့ခြေထောက်ကမူ အကြည့်တို့နှင့် ဆန့်ကျင်ကာ သူ့ခြေဖဝါးကို လောင်ကျွမ်းစေလုမတတ် ပူပြင်းဖောင်းကြွနေသည့် အသားချောင်းကြီး ရှိရာထံသို့ တဖြည်းဖြည်း ဆန့်တန်းသွားသည်။

နူးညံ့ဖြူဖွေးသော ခြေဖဝါးသေးသေးလေးက သူ့အောက်ပိုင်းရှိ သေစေနိုင်လောက်သည့် လက်နက်ကြီးအား ဖွဖွလေး လာထိနေသည့်အတွက် ကျန်းချာ၏ လည်စေ့မှာ အထက်အောက် လှုပ်ရှားသွားရပြန်တော့သည်။

ချစ်စဖွယ် ခြေမဝိုင်းဝိုင်းလေးက ကျန်းချာ၏ အကြိုထုတ်လွှတ်မှု အရည်များဖြင့် စိုရွှဲစပြုနေပြီဖြစ်သော အတွင်းခံကို ညှပ်ကာ အောက်သို့ နည်းနည်းချင်း ဆွဲချလိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချလာပြီးနောက်တွင် ထူထဲကာ သွေးကြောများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည့် လိင်တံကြီးသည် အတွင်းခံ၏ ချုပ်နှောင်မှုမှ လွတ်ကင်းသွားပြီး ခြေဖဝါးဖြူဖြူလေးနှင့် ဝင်တိုက်မိကာ ခြေဖဝါးတစ်ခုလုံးကို အရည်ကြည်များဖြင့် စိုရွှဲသွားစေခဲ့သည်။

ကောင်ဆိုးလေးက ပြင်းထန်လှသည့် အပူဓာတ်ကြောင့် မသိမသာ နောက်ဆုတ်မိသွားခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် ခရမ်းရင့်ရောင် မကောင်းဆိုးဝါးကြီးအား ခြေဖဝါးဖြင့် ဝမ်းသာအားရ ပွတ်သပ်လိုက်ပြန်တော့၏။

ချစ်စရာ ခြေချောင်းလေးများ၏ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ပွတ်သပ်ကျီစယ်ခြင်းကို ခံရသည့်အခါ ကြီးမားသော ဂလင်းများမှတစ်ဆင့် စေးကပ်ကပ် အရည်များ ပန်းထွက်လာခဲ့သည်။ ကျန်းချာက အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူကာ ထပ်ပြီး သည်းမခံနိုင်တော့ဟန်ဖြင့် ထန်ထန်၏ ဆိုးသွမ်းနေသော ခြေဖဝါးများကို ဆွဲယူကာ နှစ်ဖက်ပူးလိုက်သည်။ ထို့နောက် ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်အကြားသို့ သူ့အကောင်ကြီးကို ထည့်ကာ အပြင်းအထန် ပွတ်သပ်လိုက်တော့သည်။

ခြေဖဝါးနုနုလေးက ကောက်ကြောင်းလှလှလေးအဖြစ် ကွေးညွတ်သွားကာ သုတ်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေသော ခရမ်းရင့်ရောင် လိင်တံကြီးက ထိုကောက်ကြောင်းအကြားသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြင့် ကလူကျီစယ်နေခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် ခြေဖဝါးတစ်ခုလုံး ခြေချောင်းများပါမကျန် စေးကပ်ကပ် သုက်ရည်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းသွားတော့သည်။

ကျန်းချာထံမှ ညှို့ယူနိုင်ဖွယ် ညဉ်းသံတိုးတိုး ထွက်ပေါ်လာကာ မီးဟုန်းဟုန်းတောက်နေသည့် ဝံပုလွေလို အကြည့်များက ထန်ထန်၏ အတိုင်းသား မြင်နေရသော အရေပြားပေါ်သို့ ကျရောက်သွားသည်။ သူ့ခြေဖဝါးအောက်ရှိ အထိအတွေ့ကြောင့် ထန်ထန်၏ အသက်ရှူသံတို့မှာလည်း တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုမြန်ဆန်လာတော့သည်။ သာယာမှုကြောင့် စိတ်ကို ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ယမ်းလျက် နောက်ပေါက်လေးကိုပါ အလိုလို ဖြေလျှော့ထားလိုက်မိ၏။

ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ .. အဲ့ဒီနားက တအားကို ယားနေပြီ ...

ထန်ထန်၏ မြင်ကွင်းတို့ ဝေဝါးလာတော့သည်။ ထိုသို့ ဝေဝါးလာသည့်တိုင် သူ့ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်အကြား ဝင်ချည်ထွက်ချည် လုပ်နေသည့် လိင်တံကြီးထံမှ အကြည့်တို့ကို မဖယ်ရှားနိုင်သေး။ ဆာလောင်မှုကြောင့် သူ့အနောက်ပေါက်မှ အရည်များပင် တစက်စက် ကျဆင်းလာတော့သည်။

“ကော .. ကောကော။ ထန်ထန်ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက ယားနေပြီ။”

လိင်တံကြီးအား မြင်သာမြင်နေရကာ အရသာ မခံရသေးသည့်အတွက် ထန်ထန်က စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် နှုတ်ခမ်းစူကာ ဒေါသစိတ်များအား သူ့ကို နာကျင်မှုရော သာယာမှုပါ ပေးစွမ်းနိုင်သည့် လိင်တံကြီးပေါ်သို့ တက်နင်းလိုက်ခြင်းဖြင့် ဖြေဖျောက်လိုက်တော့သည်။ အပေါက်လေးမှာ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် ယားယံကာ အထဲသို့ ထိုးထည့်ပေးမည့် ထူထဲကြီးမားသော အသားချောင်းကြီးအား အသည်းအသန် လိုအပ်နေပေသည်။

အနင်းခံလိုက်ရသည့်အတွက် ကျန်းချာမှာ အသက်ရှူရပ်မတတ် ဖြစ်သွားကာ နာကျင်မှုနှင့်အတူ သာယာမှုကိုပါ ယှဉ်တွဲခံစားလိုက်ရ၏။ သူက ထန်ထန်၏ ခြေထောက်များအား အကွေးလိုက်အတိုင်း ဖိချကာ ဆိုဖာပေါ် လှဲစေလျက် တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဗလာ ဖြစ်သွားအောင် အမြန်ဆုံး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

ထန်ထန်၏ အပေါက်ထဲသို့ သူ့လက်ချောင်းကို ထိုးထည့်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အပေါက်ထဲမှ အရည်များမှာ ဟိုတယ်အခန်းထဲရှိ သားရေဆိုဖာပေါ်သို့ တပေါက်ပေါက် စီးကျလာတော့သည်။

“ထန်ထန်ရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက တအားကို စိုရွှဲနေပါလား။”

စိတ်ကြွဖွယ် အရည်ကြည်များဖြင့် စိုရွှဲနေသော သူ့လက်ချောင်းအား ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ ထန်ထန်၏ တင်ပါးကို ချစ်စနိုး ရိုက်ပြီး သဘောတကျ ရယ်မောလိုက်သည်။ အပေါက်လေးမှာ ကြိုတင်ချဲ့ပေးရန်ပင် မလိုအပ်တော့၊ ထူထဲကြီးမားသည့် လိင်တံကြီးအား လက်ခံရန် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် အပေါက်ဝလေးအား အကြိမ်အနည်းငယ် ထိုးဆွပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ထန်ထန်၏ ဂူဝထဲသို့ တရစပ် ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။

“အား .. အား။”

သာယာမှုအရှိန်ကြောင့် နှစ်ဦးလုံး ပြိုင်တူ ညည်းမိသွားကြသည်။

အူလမ်းကြောင်းရှိ ကြွက်သားတို့က ကျန်းချာ၏ လိင်တံကြီးကို လိုက်လျောညီထွေစွာဖြင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ရစ်ပတ်ထားသည်။ စုပ်ယူခံထားရသည့် ခံစားချက်က သာယာဖွယ် ကောင်းလွန်း၍ ကျန်းချာမှာ သက်ပြင်းမောပင် ရှိုက်လိုက်မိကာ တင်ပါးကို လှုပ်ရှားလျက် အပေါက်ကျပ်ကျပ်လေးကို အပြင်းအထန် ထိုးဆောင့်လိုက်တော့သည်။

ထန်ထန်၏ နောက်ကျောလှလှလေးက ဆိုဖာပေါ်ရှိ ခေါင်းအုံးများအကြား နစ်မြုပ်နေကာ အမြှောက်ခံထားရသည့် ခြေချောင်းတို့အား လက်ဖြင့် ပိုက်ထားသည့် သူ့ပုံစံကအစ စိတ်ကြွဖွယ်ရာပင်။ ဟိုးယခင်က အရှက်သည်းခဲ့ရှာသော ဖင်ပေါက်လေးမှာ အကျယ်ကြီး ဖွင့်ဟခံထားရကာ တစ်ဖက်လူ၏ လိင်တံကို ကွန်ဒုံးတစ်ခုအလား တင်းကျပ်စွာ ဝါးမျိုထားသည်။

ထန်ထန်က တအင့်အင့် ညဉ်းကာ သာယာမှုအရှိန်ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေခဲ့သည်။ ကျန်းချာ၏ ခရမ်းရောင် မိစ္ဆာကြီးက သူ့ကိုယ်ထဲသို့ ဝင်ထွက်ကာ အတွင်းသားနီနီလေးများ လိပ်ထွက်လာပြီး အရည်ကြည်များ တဖျန်းဖျန်း ထွက်လာသည်အထိ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ထိုးဆောင့်နေမှုကိုပါ မျက်မြင် တွေ့နေရသည့်အတွက် ပိုမိုကာ စိတ်ကြွလာတော့၏။

“အား...”

သာယာမှုလှိုင်းလုံးများက ရှက်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ တလိမ့်လိမ့် တက်လာသည်။ ကြီးမားလှသော လိင်တံကြီးက သူ့ကိုယ်အတွင်းပိုင်းထဲသို့ ရိုးတံတစ်ခုလုံးအပြည့် ထိုးဆောင့်ကာ တစ်ဖန် အဖျားလေးသာ ကျန်သည်အထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်၏။ ထိုသို့ ထိုးဆောင့်လိုက်၊ ဆွဲထုတ်လိုက် လုပ်နေစဉ်အတွင်းမှာလည်း အူနံရံရှိ ကြွက်သားအလွှာအားလုံးကို တစ်ခုမကျန် ပွတ်ဆွဲချေမွသွားခဲ့သည်။ ထန်ထန်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရမ္မက်သွေးကြောင့် ပန်းရောင်သမ်းကာ ရီဝေယစ်မူးစွာဖြင့် ညည်းသံတိုးတိုးလေးကို အဆက်မပြတ် ထုတ်လွှတ်နေခဲ့သည်။

လေထဲတွင် ပျံ့လွင့်နေသည့် ကျားဟော်မုန်းတို့က သူ့အား ခြေထောက်များ ပျော့ခွေသည်အထိ အားနည်းစေခဲ့သည်။ အသားချင်း ရိုက်ခတ်သံများကလည်း ပိုပိုပြီး ကျယ်လောင်လာကာ ရိုက်ခတ်မှု တစ်ခုချင်းစီတိုင်းက ဖြူဖွေးအိစက်နေသော တင်ပါးလုံးများအား မှည့်နေသည့် ပန်းသီးသဖွယ် နီရဲလာစေတော့သည်။ ကျန်းချာက အပျက်ဆန်လှသော အပေါက်လေးအား အသက်မရှူစတမ်း ဆက်တိုက် ထိုးသွင်းကာ ကြီးမားသော ဥကြီးများကိုပါ အတင်း ထိုးထည့်ပြီး ကျောရိုးအထိပါ ဝင်ရောက်ချင်သည့်အလား တရကြမ်း စားသုံးလိုက်သည်။

“အား .. ကောင်းလိုက်တာ။ ဝူး ... အရမ်း ကြမ်းလွန်းနေပြီ။ ကောကော .. အရမ်း ကြမ်းလွန်းနေပြီလို့။”

ထန်ထန်က ခြေထောက်များကို ပွေ့ဖက်ရင်း ပြင်းထန်လှသော ထိုးသွင်းမှုကြောင့် အသိစိတ် လွတ်ထွက်ကာ ဆက်တိုက် အော်ညဉ်းလာတော့သည်။ ကြောင်ပေါက်တစ်ကောင်အလား တင်ပါးကို ယိမ်းနွဲ့လျက် သာသာလေး အော်ညဉ်းလိုက်သေး၏။

ကျန်းချာက သူ့တင်ပါးတို့ကို ဆွဲဆိတ်ကာ ခါးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်လျက် သာယာမှုကို ခံစားရင်း အဆက်မပြတ် ထိုးဆောင့်လိုက်သည်။

စိတ်ကြွဖွယ် အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနှင့် ညဉ်းသံချိုချိုလေးတို့က အခန်းထဲတွင် တရစပ် ပျံ့လွင့်လာသည်။ နှစ်ဦးသားက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ရင်း ရမ္မက်နွံထဲသို့ အပြင်းအထန် ကူးခတ်နေကြကာ ချစ်ဇောအဟုန် အရှိန်ကျဆင်းသွားသည့်အချိန်မှာပင် အခန်းတံခါးက အပြင်ဘက်မှ တွန်းဖွင့်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။

သာယာမှုထဲ နစ်မြောနေဆဲဖြစ်သော ထန်ထန်က မည်သည့်အသံကိုမှ အာရုံမစိုက်နိုင်သေးချေ။ အထဲသို့ ဝင်လာသူများမှာ မည်သူဖြစ်ကြောင်း သိနေသည့် ကျန်းချာကမူ ရမ္မက်ဇောများ ရောယှက်ဆဲဖြစ်သည့် အကြည့်များဖြင့် တရစပ် ထိုးဆောင့်ကာသာ အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူလိုက်သည်။ ဖုဖောင်းနေသည့် လိင်တံကြီးက အပျက်ဆန်လှသည့် အပေါက်လေးအား အရည်များ ပန်းထွက်လာသည်အထိ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ထိုးဆောင့်လိုက်သည်။ ထို အပျက်ဆန်လှသည့် အပေါက်လေးအား တစ်စစီ ဆုတ်ပြဲသွားသည်အထိ ဝလင်စွာ စားသောက်ချင်စိတ်များပင် ဖြစ်ပေါ်လာတော့၏။

“အား .. မလုပ်ပါနဲ့ .. ထန်ထန် .. ထပ်ပြီး မခံနိုင်တော့ဘူး။ အား ...”

ဓာတ်လိုက်နေသည့်အလား သာယာမှုလှိုင်းလုံးများက သူ့တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ ပျံ့နှံ့သွားသည်မှာ အရှိန်လျှော့ပေးရန် စူးစူးရှရှဖြင့် အော်ဟစ်အသနားခံမိသည်အထိပင်။ နူးညံ့ဖြူဖွေးသော ခြေထောက်များမှာ ကျန်းချာ၏ ပုခုံးပေါ်သို့ အတင်ခံထားရကာ အောက်ရှိ သူ့လိင်တံသေးသေးလေးမှလည်း သုတ်ရည်များ ဆက်တိုက် ပန်းထွက်နေခဲ့သည်။

အနွေးစီးကြောင်းတစ်ခုက ရင်ဘတ်တစ်လျှောက် ပျံ့နှံ့သွားကာ စိုစွတ်သည့် ပါးစပ်များက သူ့နို့သီးခေါင်းကို အပြိုင်အဆိုင် စုပ်ယူလာကြသည်။ ထန်ထန်က မျက်ရည်များ ရစ်သိုင်းနေလျက်ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည့်အခါ နီရှန်းယန်နှင့် လုကျစ်ရွှမ်တို့ပါ အခန်းထဲ ရောက်နေကြကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုသူများက သူ့ရင်ဘက်အကြား ခေါင်းအပ်ကာ နို့သီးဆူဆူလေးများကို စိတ်ဝင်တစား စုပ်ယူကိုက်ခဲနေခဲ့ကြသည်။

သူ့အပေါ်ရှိ အမျိုးသားကမူ တင်ပါးတို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် တရစပ် ဆောင့်နေဆဲပင်။ ကျန်းချာ၏ ယနေ့ သူ့အား စားသုံးမှုမှာ အလွန် ပြင်းထန်လွန်းလှသည့်အတွက် ထန်ထန်မှာ ထပ်ပြီး ခံနိုင်ရည် မရှိတော့ချေ။ ပြင်းထန်လှသည့် လိင်ဆက်ဆံမှုကြောင့် စိတ်ထဲမှ မကျေမလည် ဖြစ်လာကာ နှာခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့ဖြင့် ကျန်အမျိုးသားနှစ်ဦးထံမှ ချော့မော့နှစ်သိမ့်မှုအား ခံယူရန် လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်သည်။

လုကျစ်ရွှမ်က မျက်လုံးနှစ်ဖက်လုံး လခြမ်းကွေးသဖွယ် ကွေးညွတ်လာသည်အထိ ပြုံးကာ ထန်ထန်၏ လက်အား ဆွဲယူ၍ နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူက အနုစိတ် ပြုလုပ်ထားသည့် လက်ကောက်တစ်ခုအား ဘူးထဲမှ ထုတ်ကာ သူ့ကို ဝတ်ပေးလိုက်၏။ လက်ကောက်တွင် “ရွှမ်” ဟူသော နာမည်ကို ခပ်သေးသေး ထွင်းထားသည်။

ထန်ထန်က ညဉ်းသံချိုချိုလေးများအား ထုတ်လွှတ်နေဆဲပင်။ သူ့ဘက်မှ မတုံ့ပြန်နိုင်သေးခင်မှာပင် ညှပ်ရိုးပေါ်သို့ ရောက်လာသော ကြိုးမျှင်မျှင်က သူ့အာရုံများကို ဖမ်းစားသွားသည်။ နီရှန်းယန်က သူ့လည်ပင်းတစ်လျှောက်အား ကိုက်ခဲနမ်းရှိုက်ကာ ကိုက်ရာများပေါ်သို့ပါ နောက်တစ်ကြိမ် နမ်းလိုက်ပြီး ငွေရောင်ဆွဲကြိုးတစ်ကုံးကို သူ့လည်ပင်းပေါ်သို့ ဝတ်ပေးလိုက်သည်။

ငွေဆွဲကြိုးမှာ အမြင်အားဖြင့် ရိုးရှင်းဟန်ရှိသော်လည်း အဆုံးတွင် လက်မအရွယ် “Y” ဟူသော စာလုံးကို ထွင်းထုထားသည့် အနီရောင် ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးတစ်လုံးဖြင့် အလှဆင်ထားသည်။ အရွယ်အစား မတူညီသည့် လက်စွပ်သုံးကွင်းကိုလည်း ဆွဲကြိုးဖြင့် တွဲထား၏။

ထန်ထန်က ချိုချိုအီအီလေး ညည်းကာ ကျန်းချာ၏ စားသုံးခြင်းအား ခံယူလျက်ဖြင့် အမျိုးသားသုံးဦး၏ လက်များကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူ့ဆွဲကြိုးပေါ်ရှိ လက်စွပ်များနှင့် တစ်ထပ်တည်း တူညီသော လက်စွပ်များအား ဝတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ရင်တစ်ခုလုံး တသိမ့်သိမ့် တုန်သွားကာ မျက်လုံးများကို မှေးပိတ်လိုက်သည်။ အထိမခံနိုင်ဆုံး နေရာအား ဆက်တိုက် ထိုးဆွခံရမှုကြောင့် ချက်ချင်းပင် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ ခပ်အီအီ ညည်းပေးရင်း အပျက်ဆန်သော အပေါက်လေးအား တင်းကျပ်စေလိုက်သည့်အခါ သူ့ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်းမှ ပူနွေးစိုစွတ်သည့် ပြီးမြောက်မှုအရည်များ ဆက်တိုက် ပန်းထွက်လာတော့သည်။

“Mmm…”

သူ့လိင်တံအား တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ရစ်ပတ်ထားသည့် ထန်ထန်၏ အူနံရံများကြောင့် ကျန်းချာမှာလည်း အသံထွက်သည်အထိ ညည်းမိသွားခဲ့သည်။ သူလည်း အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားပြီး လိင်တံကို အပြင်းအထန် ထိုးဆောင့်ရင်း ထန်ထန်၏ အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာအထိ ပူနွေးပျစ်နှစ်သော သုက်ရည်များကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

လေးလံလှသည့် အသက်ရှူသံများ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်သွားသည့်အခါ ကျန်းချာက ထန်ထန်၏ လည်ပင်းပေါ်ရှိ လက်စွပ်များအား ငုံ့နမ်းရင်း သာယာမှုကြောင့် ယစ်မူးနေဆဲဖြစ်သူကို နှစ်ကိုယ်ကြား တီးတိုးပြောလိုက်သည်။

“ထန်ထန်.. ကိုယ်တို့တွေ မင်းကို ချစ်တယ်။”