Chapter 2 - ဝံပုလွေကို အခန်းထဲသို့ဖိတ်ခေါ်လိုက်သော ယုန်သူငယ်

ညချမ်းသည် ပင်လယ်ပြင်ကဲ့သို့ အေးစက်နေကာ ဗီလာကမူ မီးရောင်ဖျဖျသာ ထွန်းထားသည်။ ထန်ထန်တစ်ယောက် ဆေးရုံမှ ပေးလိုက်သော ဓာတ်မတည့်ပျောက်ဆေးသောက်ပြီးနောက်တွင် နေနေကျနေရာမှ ပိုင်ဆိုင်မှုများကို သိမ်းဆည်းကာ ချီမိသားစုဗီလာဆီသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဗီလာသို့ ရောက်သောအခါ ညစာစားချိန်ပင် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

အိမ်တော်ထိန်းက အစားအသောက်များ ယူလာပြီး စားပွဲပေါ်တွင် ချပေး၍ တိတ်တဆိတ်ထွက်ခွာသွား၏။

ဥရောပမြောက်ပိုင်းစတိုင် စကျင်ကျောက်ထမင်းစားပွဲပေါ်တွင် တရုတ်ရိုးရာစတိုင်ညစာများ တည်ခင်းထားသည်။ ချီယွိက ထိပ်ဆုံးက ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်ပြီး ထန်ထန်နှင့် ထန်နျန်က ဘယ်ဘက်၊ ညာဘက်အသီးသီးတွင် ထိုင်ကြသည်။ ညစာစားနေစဉ်အတွင်း မည်သူမှ စကားမပြောကြ၍ ရံဖန်ရံခါတွင် မီးဖိုချောင်အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းအချင်းချင်း ရိုက်ခတ်သံကလွဲ၍ မည်သည့်အသံမှ ထွက်မလာပေ။

ထန်ထန်က ပိန်ပါး၍ အားအင်ချည့်နဲ့သည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေမမြင်ခဲ့ရသော၊ ဖြူဖွေးသည့်အသားအရေက ဖျော့တော့နေ၏။ ထိုအချိန်တွင် ချီကုမ္ပဏီမှ ထုတ်လုပ်ထားသည့် အသစ်စက်စက်ဝှီးချဲလ်ပေါ်တွင် တိတ်ဆိတ်စွာထိုင်နေကာ သူ၏ရှေ့မှ အစားအသောက်ကိုသာ သုံးဆောင်သည်။ ရှေ့မှဟင်းပွဲကိုသာယူပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့ကာ နားထောင်မိလျှင်ပင် မေတ္တာသက်ဝင်စေနိုင်သောလေသံမျိုးဖြင့် စကားပြောတတ်သည်။ သူသည် အပြင်လောကကြီးကို အမြဲသတိထားနေတတ်သော ကြောင်လေးနှင့်တူကာ လှုပ်ရှားမှုလုပ်လိုက်လျှင် လွယ်လင့်တကူပင် ကြောက်လန့်သွားမည့်ဟန်ပေါက်နေသည်။

ချီယွိက တူဖြင့် နံရိုးကို မယူခင်တွင် ထန်ထန်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာကြည့်ပြီးသောအခါမှ နံရိုးကို ကောက်ယူပြီး ထန်ထန်၏ပန်းကန်ပြားထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ကာ

''အသားများများစား။ အခုကစပြီး ဒီနေရာကို မင်းအိမ်လိုမျိုးပဲ သဘောထား။ ဘာမှချုပ်တည်းမထားနဲ့။''

တူနှင့်ပန်းကန်ပြားရိုက်ခတ်သွားသံက ထန်ထန်ကို စားနေသည်မှ ရပ်တန့်သွားစေကာ အဖြူရောင်ကြွေထည်ပန်းကန်ပြားပေါ်မှ နံရိုးကို ငေးကြည့်နေမိပြီး ပြောစရာစကားပျောက်ဆုံးနေရှာသည်။

ချီယွိက ထန်ထန်ကို ထည့်ပေးပြီးနောက်တွင် ဘာမှမဖြစ်သကဲ့သို့ပင် ဆက်စားနေ၏။

ထမင်းစားစားပွဲ၏တစ်ဖက်မှ ထန်နျန်ကမူ အစတွင် စွပ်ပြုတ်ယူသောက်နေကာ လက်က အနည်းငယ်မျှ တုန်ယင်နေသည်။

ထို့နောက်တွင် တည်ငြိမ်စွာဖြင့် စွပ်ပြုတ်ကို ခပ်၍ ချီယွိရှေ့သို့ ထားကာ သိမ်မွေ့စွာ ပြောလိုက်သည်။

''ဒီနေ့ အန်တီချန်း ချက်တဲ့စွပ်ပြုတ်က အတော်လေးကောင်းတာပဲ။ မြည်းကြည့်။''

ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေသော အစ်ကိုဖြစ်သူ၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသောအခါတွင် ဘာမှမပြောင်းလဲသွားသကဲ့သို့ပင် ထန်ထန်တစ်ယောက် အသိပြန်ဝင်လာသည်။ ထို့နောက်တွင် လျင်မြန်စွာဖြင့် စားနေသောအစားအစာများကို လက်စသတ်လိုက်၏။

''ကျွန်တော် ... ကျွန်တော်စားလို့ပြီးသွားပြီ။''

ပြောပြီးလျှင် ပြောပြီးချင်းပင် ခလုတ်ကိုနှိပ်ကာ ဝှီးချဲလ်ဖြင့် အိမ်တွင်းဓာတ်လှေကားဆီသို့ သွား၍ ဒုတိယထပ်သို့ အမြန်တက်သွားခဲ့သည်။ သူသည် အမောတကောထွက်ပြေးသွားဟန်နှင့် တူပေသည်။

အဖြူရောင်ကြွေပန်းကန်ပြားပေါ်တွင်မူ နံရိုးက ထိပင်မထိရသေးကာ တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် ပန်းကန်ပြားထဲတွင် ကျန်ရှိနေဆဲဖြစ်၏။

အပေါ်ထပ်မှ တံခါးပိတ်သံ ခပ်သဲ့သဲ့ကြားလိုက်ရသောအခါမှသာ ထန်နျန်က တူကို ချလိုက်သည်။ သူသည် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖြင့် သူ့အပြုအမူတိုင်းကို သိမ်မွေ့စေခဲ့၏။ ညီငယ်လေးအတွက် ဘာမဆိုလုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်ဟူသော ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သည့်စကားများကို ထုတ်ပြောရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။ အနည်းငယ်ပြုံးလိုက်ပြီးနောက် ချီယွိကို မြှူဆွယ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်

''အကြွေးတွေဆပ်ပေးပြီး ညီလေးရဲ့ဆေးကုသစရိတ်ကိုပါ ရှင်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မစ္စတာချီ။ အရင်က သဘောတူထားတဲ့အတိုင်း ခင်ဗျားကို ကောင်းကောင်းအလုပ်အကျွေးပြုပါ့မယ်။''

ချီယွိက မျက်လွှာချထားပြီး လက်ထဲမှဇွန်းကိုသာ ဖြည်းဖြည်းချင်း မွှေနေလေသည်။ ထန်နျန်ပြောသော အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်သော်လည်း စိတ်ကမူ အခြားတစ်နေရာတွင် ရောက်နေ၏။ သူသည် ဖြူစင်သောကြောင်လေးကို မိမိအပိုင်ဖြစ်အောင် မည်သို့လုပ်ရမည်ကိုသာ စဉ်းစားနေမိသည်။

အပြင်လောကကြီးကို အမြဲသတိရှိနေသောတိရစ္ဆာန်လေးသည် ရွေးချယ်စရာမရှိသောကြောင့် ကမ်းသောလက်ကိုသာ လက်ခံလိုက်ရကာ သိမ်မွေ့သောနှလုံးသားကို ပြသခဲ့သည်။ လျှာလေးဖြင့် လက်ဖဝါးပြင်ကို အသာလျက်ပြီး ကြောင်တစ်ကောင်၏အသံဖြင့် အော်ညည်းနေသည်။ ထိုပုံစံကို စဉ်းစားမိလျှင် ချီယွိတစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားလာမိသည်။ ဖြစ်ပျက်မည်များကို စောင့်ပင် မစောင့်နိုင်တော့ပေ။

မိုးချုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ချီယွိက ထန်ထန်အတွက် ပြင်ဆင်ပေးထားသောအခန်းသည် ကြီးမားလှသော်လည်း ပိုင်ရှင်တွင် ပစ္စည်းများများစားစားမရှိသောကြောင့် လွန်နေဟန်ပေါက်သည်။

ထန်ထန်က တောက်ပသောနေရာများကို မကြိုက်သောကြောင့် မီးများကို စောစီးစွာ ပိတ်ထားကာ အဝါရောင်မီးဖျော့ဖျော့တစ်လုံးတည်းသာ ဖွင့်ထားသည်။ သူသည် ဝှီးချဲလ်ပေါ်ထိုင်၍ ရေချိုးခန်းထဲသို့ ညအိပ်ဝတ်စုံတစ်စုံ ယူသွားသည်။ ရေချိုးပြီးသည့်နောက်တွင်မူ မိမိဘာသာ ရေချိုးဇလုံထဲမှ ထွက်လာကာ မိမိဘာသာပင် အဝတ်လဲလိုက်သည်။

ထိုအချိန်တွင် တစ်ယောက်ယောက်က တံခါးခေါက်လာ၏။ သူ့ခမျာ အင်္ကျီကြယ်သီးများပင် မတပ်ရသေးပေ။

ထန်ထန်လည်း အံ့အားသင့်သွား၍ သိမ်မွေ့စွာဖြင့် မေးလိုက်၏။

''ဘယ်သူလဲ။''

တံခါးက ခေတ္တမျှတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက်တွင် ဆွဲဆောင်မှုရှိ၍ သာယာနာပျော်ဖွယ်ကောင်းသော ယောက်ျားသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။

''ကိုယ်ပါ။ တံခါးဖွင့်ပါဦး။''

ထန်ထန်တစ်ယောက် မျက်ခုံးပင့်လိုက်မိသည်။ မြန်လွန်းလှပေသည်။ အနည်းဆုံးနှစ်ရက်မက စောင့်ရဦးမည်ဟု ထင်ခဲ့မိ၏။

အမူအရာကို ချိုးနှိမ်၍ ထန်ထန်က တံခါးကို မဖွင့်ပေးသေးဘဲ သတိထား၍သာ ပြန်မေးလိုက်သည်။

''မစ္စတာချီ ကျွန်တော့်ဆီက ဘာများလိုတာရှိိလို့လဲ။''

''မင်းက ဓာတ်မတည့်တာဖြစ်နေတာလေ။ မင်းကို ဆေးကူထည့်ပေးဖို့ ရောက်လာတာ။''

ချီယွိက တံခါးအပြင်တွင် လက်ပိုက်၍ ရပ်နေသည်။ မျက်နှာက တည်ငြိမ်လှသော်လည်း မျက်လုံးများက နက်မှောင်နေသည်။ ထန်ထန် ငြင်းဆန်သည်ကိုပင် မစောင့်ဘဲ သာမန်ကာလျှံကာ ပြောလိုက်လေ၏။

''မင်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး မင်းအစ်ကိုကို စိတ်ပူရအောင်မလုပ်နဲ့။''

အခန်းက မည်းမှောင်နေသည်။ ထန်ထန်သည် ညအိပ်ဝမ်းဆက်အင်္ကျီကို လဲကာ ဝှီးချဲလ်ပေါ်တွင် တောင့်တောင့်တင်းတင်း ထိုင်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီးခါစပုံပေါက်နေကာ ညအိပ်ဝမ်းဆက်မှ ကြယ်သီးတစ်လုံးကိုလည်း မှားတပ်မိထားသည်။ နက်မှောင်သောဆံကေသာက အနည်းငယ်မျှ စိုစွတ်နေပြီး နှုတ်ခမ်းလေးက နီရဲ၍ သွားများက ဖြူဖွေးလှ၏။

ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသော ခန္ဓာကိုယ်ရနံ့သင်းသင်းနှင့် အဝါရောင်မီးရောင်ဖျော့ဖျော့သည် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာဆွဲဆောင်သည့် အစပျိုးခန်းကို ဖွင့်လှစ်ပေးထားသည့် စင်မြင့်တစ်ခု စီစဉ်ပေးထားသည်နှင့်ပင် တူလှသည်။

ချီယွိ၏ မျက်ဝန်းများက မည်းမှောင်နေကာ သူ၏ အာဒံပန်းသီးသည်ပင် တိတ်တဆိတ် နိမ့်တချည်မြင့်တချည် ဖြစ်နေလေသည်။

ထန်ထန်သည် တံခါးကို ကျွီခနဲဖွင့်ပေးလိုက်ကာ ခေတ္တမျှတွန့်ဆုတ်နေပြီးနောက် ဝင်ရန် ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ သူက တီးတိုးဆိုလိုက်၏။

''အနှောင့်အယှက်ပေးမိလို့ အားနာပါတယ်။''

ချီယွိက အခန်းထဲသို့ ဝင်လာကာ တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် အခန်းက ပို၍မည်းမှောင်သွားသည်။ အားလုံးကို မြင်နိုင်ဆဲဖြစ်သော်လည်း နှစ်ဦးတည်းအတူရှိနေခြင်းက ထူးဆန်းသည်ဟု ခံစားမိသည်။

ထန်ထန်သည်လည်း ထူးဆန်းသည်ဟု ခံစားရသာကြောင့် ပြောလိုက်၏။

''မီးဖွင့်လိုက်မယ်။''

ဝှီးချဲလ်ကိုလှည့်ကာ မီးခလုတ်ဆီသို့ သွားရန်ပြင်လိုက်သည်။

''မလိုဘူး။''

ချီယွိက ထန်ထန်ကို တားလိုက်ပြီး မလှမ်းကမ်းမှ အိပ်ရာကိုကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

''ကိုယ့်အကူအညီ လိုသေးလား။''

ထိုသူဆိုလိုသည့်အဓိပ္ပာယ်ကို ထန်ထန်သိသောကြောင့် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကာ သိမ်မွေ့စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

''ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ဘာသာ လုပ်နိုင်ပါတယ်။''

ထန်ထန်က တစ်ဦးတည်းလုပ်မည်ဟု ငြင်းဆန်နေသောကြောင့် ချီယွိက ဖိအားပေး၍ မဖြစ်ပေ။ အိတ်ထဲမှ လိမ်းဆေးကိုထုတ်ယူပြီး ဆေးညွှန်းကိုဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။ နောက်မှ တရှဲရှဲလှုပ်ရှားသံကို နားထောင်နေကာ ခေတ္တမျှကြာပြီးနောက်တွင်မူ ထန်ထန်၏ သိမ်မွေ့ညင်သာသောအသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

''ကျွန်တော်ပြီးပြီ။''

ချီယွိ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါတွင် သိုးငယ်လေးတစ်ကောင်သည် ဗိုက်မှောက်၍ လဲလျောင်းနေကာ ဖြစ်နေသည်များကို သတိမထားမိသည့်ဟန်ဖြင့် မိစ္ဆာကြီးထံတွင် မိမိဘာသာ ယဇ်ပူဇော်ရန် အဆင့်သင့်ဖြစ်နေပုံနှင့် တူလှသည်။

ပိန်၍ အားအင်ချည့်နဲ့နေသော်လည်း ထန်ထန်တွင် လှပသောပုံပန်းသွင်ပြင်ရှိသည်။ ခါးက သေးသွယ်၍ အလုပ်မလုပ်သော ခြေထောက်နှစ်ဖက်က ရှည်လျားသည်။ ကျောရိုးမနှင့် လိပ်ပြာသဏ္ဌာန်လည်ညှပ်ရိုးတို့က လှပလွန်းကာ ကိုင်တွယ်ရန်ပင် လွန်လွန်းနေသည်ဟု ထင်ရသည်။ အသားအရေက နူးညံ့သိမ်မွေ့လွန်းပြီး ထိုပေါ်တွင် အနီရောင်အမှတ်များ ပြန့်ကျဲနေ၏။

ချီယွိတစ်ယောက် တိတ်တဆိတ်ဖြင့် အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်ပြီး နောက်ကွယ်မှ မိမိကို မမြင်ရသောထန်ထန်၏ မတတ်နိုင်မှုကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ပြင်းထန်သောစိတ်ဆန္ဒများကိုလည်း မချိုးနှိမ်ထားနိုင်တော့ပေ။

ခုတင်အစွန်းတွင် ထိုင်၍ လက်ချောင်းထိပ်တွင် လိမ်းဆေးဆီ သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထန်ထန်၏ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ အနီရောင်အမှတ်များကို ဗြောင်ကျကျဖြင့် အကြောက်အလန့်မရှိ နှိပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုသူ၏ လက်ချောင်းထိပ်များက ထန်ထန်၏ကျောပြင်ကို ထိသွားသောအခိုက်အတန့်တွင် သူသည် တောင့်တင်းသွားသည်ဟု ခံစားရသော်လည်း အိပ်ရာပေါ်တွင် ဆက်လက်လဲလျောင်းနေမိဆဲပင်။

အထိအတွေ့က သိမ်မွေ့ကာ လက်ချောင်းထိပ်မှ လိမ်းဆေးဆီများကို အနီရောင်အမှတ်များပေါ်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း သုတ်လိမ်းပေးခဲ့သည်။ ထိုသူသည် စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘဲ ဆေးကိုသာ ထပ်ခါထပ်ခါ လိမ်းပေးနေသည်။ တဖြည်းဖြည်းဖြင့် ထန်ထန်သည်လည်း ခန္ဓာကိုယ်ကို အနည်းငယ်မျှ ဖြေလျှော့ထားလိုက်၏။

ချီယွိသည် အဝါရောင်မီးရောင်ဖျော့ဖျော့အောက်မှ အမှောင်ထုထဲတွင် ပုန်းအောင်းနေကာ အနီရောင်အမှတ်များကို တစ်လက်မချင်းစီ တဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေးနေသည်။ အကြည့်များက ရမ္မက်တို့ဖြင့် ရောယှက်လာသဖြင့် ပို၍မည်းမှောင်လာကာ ဆေးလိမ်းပေးသည့်အပြုအမူသည်ပင် ဒွိဟဖြစ်စရာကောင်းလာပြီး မသင့်မလျော်လုပ်သည့်နှင့် တူလာသည်။

ခေတ္တမျှကြာပြီးနောက်တွင် ထိုသူ၏လှုပ်ရှားမှုများ ရပ်တန့်သွားသည်။

''ပြီးပြီ။''

ထန်ထန်က ပြန်ပြောရန် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း နောက်ကျောဘက်မှ တစ်ဖက်သူခန္ဓာကိုယ်၏ နွေးထွေးမှုကြောင့် တအံ့တဩဖြင့် မျက်လုံးအပြူးသားဖြစ်သွားမိသည်။ နောက်ကျောဘက်မှသူက ထန်ထန်ကို တင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားကာ သားရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ထန်ထန်၏ နူးညံ့သည့်လည်ပင်းအသားထဲသို့ သွားများနစ်ဝင်သွားမတတ် နမ်းရှိုက်နေသည်။

ထိုသူ၏ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းက ထန်ထန်၏ကုပ်ပိုးနားတွင် ကပ်တိုးလေးပျံ့နှံ့နေကာ နွေးထွေးစိုစွတ်သောနှုတ်ခမ်းတို့က အသားကို အားဖြင့် နမ်းစုပ်နေသည်။

လွှမ်းမိုးထားသည့် ဖက်ထားခြင်းအောက်မှ လွတ်မြောက်ရန် ရုန်းကန်ကြည့်သော်လည်း ချီယွိက တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဒဏ်ရာကို ဆေးလိမ်းပေးစဥ်က ညင်သာလှသောထိုသူသည် အသံတိုးတိုးဖြင့် လှောင်ရယ်လိုက်၏။

ထိုသူက ပြောလေသည်။

''ဘေဘီလေး၊ မင်းကိုယ့်ကို အခန်းထဲဝင်ခိုင်းကတည်းက ကိုယ် ဘာလိုချင်တယ်ဆိုတာ မသိတာလား''

ထိုသူ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသောအသံက ထန်ထန်၏နား'နားတွင် ရစ်ဝဲသွားသည်။ ကြီးထွားလာသောစိတ်ဆန္ဒကို ချိုးနှိမ်၍ ထန်ထန်သည် မူလဇာတ်ရုပ်ကို ထိန်းရန်ကြိုးစားလိုက်ပြီး ကြောက်လန့်တကြားဖြင့် ရုန်းကန်ခဲ့သည်။

''မဟုတ်ဘူး။ အဲ့လိုမျိုးမဟုတ်ဘူး။''

မျက်နှာက ခေါင်းအုံးထဲတွင် နစ်ဝင်နေကာ လန့်ဖျပ်သွားသဖြင့် မျက်ရည်စများက မျက်ဝန်းအိမ်ထဲမှ ကျဆင်းလာသည်။ အသံက အက်ကွဲနေပြီး ကြားရသူကို ကျေနပ်စရာကောင်းစေ၏။

''မစ္စတာချီ ... ကျေးဇူးပြုပြီး ... ကျွန်တော်မလုပ်နိုင်ဘူး။''

ချီယွိက သူ့ကို ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး မျက်ရည်စများဖြင့် နီရဲနေသော ထန်ထန်၏မျက်ဝန်းများဖြင့် အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်သည်။ ထကြွလာသောအထိအတွေ့က စိတ်ထဲတွင် မြင့်တက်လာလေသည်။

သူ ဟက်ခနဲရယ်လိုက်သည်။ ချောမောခံ့ညားပြီးသားမျက်နှာက ပို၍ပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိလာ၏။

''သနားစရာကောင်းလိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ မင်းက ကိုယ့်ကို ကာမဆန္ဒတောက်လောင်အောင် လုပ်လိုက်တာကိုး။ ကိုယ် ဘာလုပ်သင့်တယ်လို့ မင်းထင်လဲ။''

လူငယ်လေး၏ ဖြူဖွေးနူးညံ့သော လက်တစ်ဖက်ကိုယူပြီး သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက ဖောင်းကားနေသည့်ပစ္စည်းပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်။ ချီယွိက လှောင်ရယ်လိုက်ပြီး ထန်ထန်ကို ပြောလိုက်၏။

''အပေးအယူလုပ်ကြမယ်။ မင်းကိုယ့်ကို မိနစ်နှစ်ဆယ်အတွင်း အရည်ပန်းအောင် လုပ်နိုင်ရင် ကိုယ်မင်းကို မထိဘူး။ မဟုတ်ရင်တော့။''

စကားစဖြတ်လိုက်သော်လည်း ဆိုလိုသည်မှာ ထင်ရှားပေသည်။

မဟုတ်လျှင်မူ မိမိအား ခြေနှစ်ချောင်းမစေ့နိုင်သည်အထိ အပြင်းအထန် မုဒိမ်းကျင့်တော့မည်ပင်။

ဖောင်းကားနေသောညီလေးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ထန်ထန်တစ်ယောက် အလန့်တကြား အေးခဲသွားရှာသည်။ မျက်နှာပေါ်တွင် မျက်ရည်များ စီးကျနေကာ ရှိုက်ငိုနေရင်းဖြင့် ငြင်းဆန်ရန် ပြင်လိုက်၏။ သို့သော်လည်း ချီယွိ၏ နက်ရှိုင်းပြင်းထန်သောအကြည့်နှင့် အညှာတာကင်းမဲ့သောအမူအရာကိုသာ တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုသူသည် အစ်ကိုဖြစ်သူထက်ပင် ကြောက်စရာကောင်းလှသောသူ ဖြစ်သည်။

ခေတ္တမျှ နောက်သို့တွန့်သွားပြီးနောက်တွင် ထန်ထန်သည် တွန့်ဆုတ်စွာဖြင့် ထိုသူ၏ခါးပတ်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ မျက်ရည်များက အမြင်အာရုံကို ဝေဝါးစေသော်လည်း ထိုမျက်ရည်များကို မသုတ်ရဲရှာပေ။

ချီယွိက အိပ်ရာထက်တွင် ခြေထောက်တစ်ဖက်ကားထားရင်း ထန်ထန်တစ်ယောက် ထူးဆန်းစွာဖြင့် ခါးပတ်ကို ဖြုတ်နေသည်အား ကြည့်နေခဲ့သည်။ သိမ်မွေ့လှသောလက်လေးက သူ၏ ရှည်လျားတုတ်ခိုင်ပြီး အားပြင်းလှသည့်လိင်တံကို အောက်ခံဘောင်းဘီထဲမှ ထုတ်ယူလိုက်သည်။

ချီယွိမှာ သက်မတစ်ချက်ရှိုက်ကာ အကြည့်တို့က ထန်ထန်၏နောက်လှုပ်ရှားမှုကိုသာ ကြည့်နေမိသည်။

သို့သော် အောက်မှသူသည် လက်ကိုမလှုပ်ရှားဘဲ ညီလေးကိုသာ ကိုင်ထား၏။ ထန်ထန်တစ်ယောက် သူ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို နောင်တရနေပြီဟု ချီယွိ ထင်လိုက်မိသည်။

ထန်ထန်က ကြောက်ရွံ့စွာဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လာကာ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်

''ကျွန်တော် မလုပ်နိုင်ဘူး။''

ဆုရထားသော သရုပ်ဆောင်ထန်ထန်မှာ ပြောစရာစကား ပျောက်ဆုံးနေရှာသည်။ သူသည် ထိုအရာကို အမှန်တကယ်လိုချင်သော်လည်း စက်ပိုင်းဆိုင်ရာက ကောင်းစွာအလုပ်မဖြစ်ပေ။ ခြေထောက်များကိုပင် ရွေ့လို့မရပေ။

ပတ်ဝန်းကျင်သည် ခေတ္တမျှတိတ်ဆိတ်သွားကာ ချီယွိက ရုတ်တရက် ရယ်လိုက်၏။ အိပ်ရာပေါ်သို့ တက်လိုက်ပြီး ထန်ထန်၏ ခေါင်းအထက်တွင် ဒူးထောက်၍ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် တုတ်ခိုင်လှသည့်ညီလေးကို ကိုင်ကာ ထန်ထန်၏ ပန်းရောင်သမ်းနေ‌သော နှုတ်ခမ်းပါးလေးဖြင့် ပွတ်တိုက်ကျီစယ်လိုက်ကာ အရည်ပန်းခါနီးတွင် လုပ်သည့်ပုံစံမျိုး လုပ်လိုက်သည်။ ချီယွိက ကျီစားနေခြင်းပင်။

''ကောင်းပြီလေ။ မင်း အဲ့မှာပဲ လှဲနေ။ လုပ်ပါဦး ဘေဘီလေး။ 'အာ' လို့ ပြောလိုက်။"