Ch-13 : စုံစမ်းစစ်ဆေးခြင်း။

အခင်းဖြစ်ပွားသည့်အချိန် နောက်နေ့နံနက် ၄နာရီကျော်ခန့်တွင် ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်များ တိုးတက်များပြားလာခဲ့သည်။ အမှုသုံးခုကိုကြည့်လျှင် လူသတ်မှုကျူးလွန်သူသည် မြို့ A ၏ဒေသခံတစ်ဦးဖြစ်ရမည်၊ထို့အပြင်၊ သူ၏ဘဝလမ်းကြောင်းသည် အလွှာပေါင်းစုံမှလူများနှင့် ထိတွေ့နိုင်သောကြောင့် အလွန်ရှုပ်ထွေးနေသင့်သည်

ဒုတိယသားကောင်သည် အသက်၆နှစ်သာရှိသေးပြီး လှုပ်ရှားမှုနယ်ပယ် ကျဉ်းမြောင်းလာသဖြင့် ကောင်လေးနှင့် စတင်နိုင်မည်ဟု ရဲများက ယူဆခဲ့သည်။ လူသတ်သမားသည် ကောင်လေး၏အိမ်နှင့် မဝေးရ သို့မဟုတ် ကောင်လေးနှင့် တိုက်ရိုက် သို့မဟုတ် သွယ်ဝိုက်သော ပဋိပက္ခဖြစ်ခဲ့ခြင်း။

“ဟူး၊ ငါတညထပ်နေရပြန်ပြီ၊ ဒီအမှု ဘယ်တော့မှပိတ်မှာလဲ?”ပိုင်လော်က နာကျင်နေသော လက်များကို ဆန့်တန်းကာ ယင်ထောင်နှင့် ရှကျင်းကို တိုင်တန်းသည်။

“ကြာမှာမဟုတ်ဘူး။”ရှကျင်း လည်း မောပန်းနေလေသည်။

"မင်းတို့ စုံထောက်တွေအတွက် တကယ်မလွယ်ဘူး" ယင်ထောင်သည် ခပ်ကြမ်းကြမ်း နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချမိတယ်။

“တစ်ခုသိဖို့တော့ လိုတယ်။မှုခင်းဆရာဝန်တွေအတွက်လည်း သက်သာရာရစေမယ့်အရာတော့ မဟုတ်ဘူး။” ရှကျင်းသည် ယင်ထောင်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ အလွန်ပင် တက်ကြွနေသေးသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ အနည်းငယ်မျှအထင်ကြီးသွားသည်။ “အစ်မရှောင်ထောင်က ဘာလို့ပင်ပန်းပုံမပေါ်တာလဲဟင်? အလောင်းစစ်ဆေးတဲ့ဓာတ်ခွဲခန်းကနေ အမြန်ပြေးလာတာ မဟုတ်ဘူးလား"

“အဆင်ပြေပါတယ်။ အလောင်းခွဲစိတ်မှုက တော်တော်စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းခဲ့တယ်။” ယင်ထောင်၏လေသံမှာ ငြိမ်သက်နေသော်လည်း ပိုင်လော် နဲ့ ရှကျင်း၏မျက်နှာများမှာ မယုံကြည်နိုင်စရာများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။

“အစ်မရှောင်ထောင်၊အစ်မတို့ မှုခင်းဆေးပညာ ဆရာဝန်တွေ အားလုံးက စစ်သည်တော်တွေဆိုတာ သေချာတယ်၊ကျွန်တော်အထင်ကြီးတယ်!” ရှကျင်းသည် သူ့ရှေ့ရှိ ချစ်စရာ မျက်နှာကလေးကိုကြည့်ကာ သူမ အလောင်းကို အေးအေးဆေးဆေး ခွဲခြမ်းစိပ်ဖြာခဲ့သည်ကို တွေးနေခဲ့သည်။ဆန့်ကျင်ဘက် အနည်းငယ် ထူးဆန်းသည်ဟု သူ ခံစားမိသည်။

“ဟုတ်တယ်၊ငါတက္ကသိုလ်တက်တုန်းကတော့ ငါတို့ကျောင်းရဲ့ မှုခင်းဆေးပညာဌာနက စီနီယာတစ်ယောက်နဲ့ ရင်းနှီးခဲ့တယ်။ အားလပ်ရက်မှာ သူမနှင့်အတူ ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်ရှိ အပန်းဖြေဥယျာဉ်က သရဲခြောက်သောအိမ်သို့ သွားခဲ့တယ်။ ငါက မိန်းကလေးတွေကြားမှာ ရဲရင့်တယ်လို့ ယူဆပေမယ့် ငါ့စီနီယာက…”

ပိုင်လော်သည် ရယ်စရာတစ်ခုခုကို တွေးနေမိကာ ဆက်ပြောသည်။ “သရဲခြောက်တဲ့အိမ်ရဲ့ NPCတွေ သူမ ကြောင့်အတော်လန့်သွားတာ၊သရဲခြောက်တဲ့အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်တဲ့ နှစ်တွေတစ်လျှောက်မှာ လက်တွေ့ကျတဲ့ ရုပ်အလောင်းကိုကြည့်ပြီး ရယ်နေတဲ့မိန်းကလေးမျိုး သူတို့တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူးလို့ပြောတယ်၊သူတို့က သူမ ဝင်စီးခံရတယ်လို့ထင်သွားခဲ့တာ”

“နင့်စီနီယာက ဝန်ထမ်းတွေကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ခြောက်ဖို့ကြိုးစားတာများလား?” ရှကျင်းက အပြုံးဖြင့်ပြောသည်။

"သရဲခြောက်တဲ့အိမ်က ပစ္စည်းတွေက အတုအယောင်အရမ်းဆန်လို့ထင်တယ်” ယင်ထောင်က စကားပြီးသောအခါတွင် ပိုင်လော်၏ မျက်လုံးများ အံ့သြစွာ ပြူးကျယ်လာသည်ကို သူမတွေ့လိုက်ရသည်။

"မှန်တယ်! မှုခင်းဆရာဝန်တွေက ငါတို့သာမန်လူတွေနဲ့ မတူဘူးလို့ နင့်ကိုပြောထားတယ်လေ!" ပိုင်လော်က ရှကျင်းကိုကြည့်၍ ဆက်ရှင်းပြတယ်။ “အလောင်းပေါ်က အဆိပ်အတောက်တွေက အတုကြီးလို့ ငါ့စီနီယာက ပြောတယ ။ အလောင်းကို အပူချိန်နိမ့်တဲ့နေရာမှာ အေးခဲထားရင်တောင်မှ အလောင်းပေါ်က သွေးတွေက အနီတောက်တောက်ကျန်ရစ်မှာမဟုတ်ဘူးတဲ့”

“အစ်မရှောင်ထောင်၊ပိုင်လော်နဲ့ကျွန်တော် တတိယမြောက်သားကောင်ရဲ့ စောင့်ကြည့်မှုဗီဒီယိုကို စုံစမ်းစစ်ဆေးဖို့အတွက် မနက်ဖြန်နေ့လည်ပိုင်းမှာ မြို့သစ်ခရိုင်မှာရှိတဲ့ ကုန်တိုက်ကို သွားမလို့၊ကျွန်တော်တို့နဲ့လိုက်ချင်လား?” ရှကျင်းက ရိုးရိုးသားသားကြည့်သည်။ ယင်ထောင် က ကူညီလိုစိတ်ရှိလျှင် စုံစမ်းရေးလုပ်ငန်းများ ပိုမိုချောမွေ့လာမည်ဟု သူခံစားမိသည်။

“ရတယ်လေ၊ မနက်ဖြန်မှာ ဘာမှလုပ်စရာမရှိဘူးဆိုတော့ ဒီအမှုကို ဆက်ပြီးလုပ်မယ်။ အလောင်းကို မှုခင်းဆေးစစ်မှုမှာ အထောက်အကူဖြစ်လိမ့်မယ်။” ယင်ထောင်သည် ဤလူသတ်မှုဖြစ်စဉ်ကို အလွန်သတိထားမိသည်။ သူမ မကူးပြောင်းလာခင်က သူမ နေထိုင်ခဲ့တဲ့ မြို့ဧရိယာက အရမ်းလုံခြုံတဲ့အတွက် အခုလို ယုတ်မာတဲ့ လူသတ်မှုဖြစ်စဉ်နဲ့ ထိတွေ့ဖို့ အခွင့်အရေး မရှိခဲ့ပါ။

သူတို့ နောက်တစ်နေ့ နေ့လယ်မှာ ကုန်တိုက်တံခါးဝမှာ တွေ့ဆုံဖို့ အချိန်တစ်ခုသတ်မှတ်၍ သဘောတူခဲ့တယ်။

“ပိုင်လော်! အစ်မရှောင်ထောင်!”ရှကျင်းက မီးခိုးရောင် အားကစားဝတ်စုံကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး သာမန် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတစ်ဦးနှင့်တူသည်။

“ဒါက ရိုးရိုးအဝတ်အစားနဲ့ မင်းကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ဖူးတာပဲ၊ခါတိုင်းထက် အများကြီးငယ်သွားတယ်” ယင်ထောင်က ပြောလာသည်။

ရှကျင်းက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ခေါင်းကုတ်ပြီးပြောသည်။ “ကြည့်၊အစ်မ ဘယ်သူ့ကိုပြောနေတာလဲဗျာ၊အစ်မက ပိုင်လော်ထက်ငယ်ပုံပေါ်ပေမဲ့ ပိုင်လော်နဲ့သက်တူရွယ်တူလေ”

“ဟေး..နင် ရှောင်ထောင်ကို ဘာလို့ ‘အစ်မ’လို့ခေါ်လဲ ငါသိလိုက်ပြီ”ပိုင်လော်က ခြေဖျားထောက်၍ ရှကျင်း၏နားရွက်ကိုလိမ်ဆွဲလေသည်။ “ငါက ရှောင်ထောင်က အသက်ကြီးတယ် ဟုတ်လား?နင် ငါ့ကို ဘာလို့ ‘အစ်မ’လို့မခေါ်တာလဲ!”

"အစ်မရှောင်ထောင်ကို ‘အစ်မ’ လို့ခေါ်ရတာ ဂုဏ်ယူစရာဗျ!" ရှကျင်းသည် ပိုင်လော် ထံမှ ယင်ထောင် နောက်တွင် ပုန်းနေလိုက်သည်။ “မင်းလုပ်နိုင်ရင် အလောင်းကိုသွားခွဲကြည့်ပါလား၊ငါ မင်းကိုလည်း ‘အစ်မ’လို့ခေါ်မယ်!"

"အဲဒါက ငါက အဲဒီနယ်ပယ်မှာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်မဟုတ်ဘူးလေ!" ပိုင်လော်က ရှကျင်းကိုဖမ်းချင်ပေမဲ့ ယင်ထောင်က သူမကိုပိတ်ဆို့၍ ပြောသည်။ “အိုကေ၊စနောက်နေတာတွေရပ်တော့၊ဒီမှာ အတည်ပေါက်လုပ်ရမဲ့ကိစ္စတွေရှိတယ်ဆိုတာ မမေ့နဲ့။"

ယင်ထောင် သည် ကုန်တိုက်ထဲသို့ လျှောက်သွားကာ လှည့်ကြည့်၍ ပိုင်လော်နဲ့ရှကျင်း အားပြောလိုက်သည်။ “ကံကောင်းပါစေ!နင်တို့ သက်သေရှာတွေ့ရင် ငါနင့်ကို လိုက်ကျွေးမယ်!”

ပိုင်လော် နှင့် ရှဂျင်းတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပင်၊ ယင်ထောင် တွင် ခေါင်းဆောင်ချန်း၏ပုံစံအချို့ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်လိုက်ရသည်။

သူတို့ သေဆုံးသွားသောသူ၏ အလုပ်နေရာသို့ ဦးစွာ သွားရောက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းသည် အမှတ်တံဆိပ်ပါ အထည်ဆိုင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဖော်ထုတ်ပြီးနောက် မန်နေဂျာက နွေးထွေးစွာ ကြိုဆိုခဲ့သည်။

"သေဆုံးသွားတဲ့ ကျန်းဝေအပေါ် ဘယ်လိုအထင်အမြင်ရှိသလဲ?” ယင်ထောင်က အရှေ့က ဆိုင်မန်နေဂျာကို ကြည့်၍မေးသည်။

ဆိုင်မန်နေဂျာသည် အသက်၃၀ကျော် လူလတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူမသည် သပ်ရပ်စွာ ၀တ်စားဆင်ယင်ပြီး တင့်တယ်သော မျက်နှာထားရှိသည်။ယင်ထောင်နဲ့ တခြားသူတွေ စတိုးဆိုင်ထဲကို ဝင်လိုက်ကတည်းက သူမမျက်နှာထက် ပလတ်စတစ် အရောင်းအ၀ယ်အပြုံးတစ်ခု ပေါ်လာတယ်။