Ch-5 :လူသစ်လေး

ကျောင်းယွမ် ပြောတာကို သူမကြားတဲ့အခါ ယင်ထောင်က အလောင်းကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး ပြုံးသည်။ "ရပါတယ် ဒေါက်တာကျောင်း"

ယင်ထောင်သည်စုမင် ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူက ခေါင်းငုံ့ထားမှန်း သိသော်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အလွန်အမင်း မညွှတ်ဝံ့ပေ။ "ဆရာ၊နောက်ကျောနာနေပြန်ပြီမလား?ကျွန်မ ဗိုက်ခွဲပါရစေ။"

ယင်ထောင်၏ စကားကိုကြားတော့ စုမင် က သူမကို အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်နေလေသည်။ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က ဤကလေးမလေးသည် မှုခင်းဆေးပညာဌာနတွင် တာဝန်ကျသောကြောင့် မရပ်မနား တိုင်ကြားခဲ့သည်။ အခုတော့ သူမရဲ့ အလုပ်သဘောထားဟာ အပြုသဘောဆောင်ပြီး လေးနက်တယ်။ယင်ထောင်၏ တောက်ပသော မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးပေါ်ရှိ သူမ၏ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးကို ကြည့်လိုက်ရာ စုမင် သည် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို စာအုပ်တစ်အုပ်၏ အဖုံးဖြင့် အကဲဖြတ်၍မရကြောင်း သဘောပေါက်သွားသည်။

သူ့လက်ထဲက ကိရိယာကို ယင်ထောင်အား ပေးခဲ့ပြီး သူမ၏နောက်ထပ် ဖျော်ဖြေမှုကို စောင့်မျှော်နေခဲ့သည်။

ယင်ထောင်သည် မူလယင်ထောင်မဟုတ်ပါ။ သူမတွင် လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံများစွာရှိသည်။ စုမင် နှင့် ကျောင်းယွမ် တို့သည် ယင်ထောင်၏ လျင်မြန်မှုကြောင့် အလွန်အံ့သြသွားကြသည်။ အစာအိမ်ဟာ အမြဲတမ်း ကိုင်တွယ်ရ ခက်ခဲတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူတို့ရှေ့မှာ ဒီကလေးမလေးက အေးအေးဆေးဆေးနဲ့ ကျွမ်းကျင်စွာ လုပ်ဆောင်သွားလိမ့်မည်ဟုမမျှော်လင့်ထားခဲ့ကြပေ။

‘ဟေ့ကောင်စုမင်၊ဒါ မင်းတပည့်ရဲ့ ပထမဆုံး အလုပ်သင်နေ့ဆိုတာ မင်းသေချာလား။ သူမ တကယ်ပဲ အသစ်လေးဟုတ်ရဲ့လား?” ကျောင်းယွမ်ကစုမင်ကိုဆွဲ၍ ညင်သာစွာမေးသည်။ သူသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့သော်လည်း မှုခင်းဆေးပညာတွင် ဤကဲ့သို့ အရည်အချင်းရှိသော လူသစ်တစ်ဦးကို တစ်ခါမျှ မတွေ့ခဲ့ဖူးပါပေ။

"ဒီနေ့ကပထမဆုံးနေ့၊သူမက မှုခင်းဆရာဝန်ဖြစ်ချင်ပုံမပေါ်ဘူး" စုမင် က ယင်ထောင်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြည့်ပြီး အနည်းငယ် အံ့သြသွားသည်။

"ဒီလိုကျွမ်းကျင်မှုမျိုးနဲ့ မှုခင်းဆရာဝန်မဖြစ်တာနှမြောဖို့ကောင်းလိုက်တာ…” ကျောင်းယွမ် က ယင်ထောင်ကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းချသည်။ “လူအိုကြီးစု၊ငါ မင်းကိုအကြံပေးချင်လို့မဟုတ်ဘူးနော် သူမက တကယ်ကောင်းတဲ့ပျိုးပင်လေး၊မင်း ဖမ်းဆုပ်ပြီး ကောင်းကောင်း ပြုစုပျိုးထောင်ရမယ်။”

စုမင် သည်လည်း ယင်ထောင်အပေါ် နားလည်မှုအသစ်တစ်ခုရခဲ့သည်။ ဒီကလေးမလေးက သူကြည့်သလောက် သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ မဟုတ်။ သူမ သင်ယူချင်သရွေ့ သူ သူမကို သင်ပေးချင်နေမှာ သေချာသည်။

“ဆရာ၊သေဆုံးသူရဲ့ဗိုက်ထဲမှာ အစာအကျန်မရှိတော့ဘူး၊သည်းခြေအိတ်ထဲမှာ သည်းခြေရည်တွေ အများကြီးရှိနေတော့ သေဆုံးသွားတဲ့ သူဟာ အသက်ရှင်နေချိန်မှာ အစာအိမ်ထဲမှဘာမှမရှိဘူး” ယင်ထောင်သည် အစာအိမ်စစ်ဆေးပြီးနောက်တွင် ခွဲခြားရခက်သော အရေပြားတစ်ရှူးကို ဂရုတစိုက်ကြည့်ရှုနေလေသည်။

“လေးလံတဲ့အရာကို ကြိုးနဲ့ချည်ထားတာကြောင့် သေဆုံးသူရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်က ပြင်းထန်စွာ ပျက်စီးနေတယ်။ သေဆုံးသူ အသက်ရှင်နေချိန်မှာ လက်ကောက်ဝတ်ကို လူသတ်သမားက ကြိုးနဲ့ချည်ထားတာနေမယ်” ယင်ထောင်သည် များသောအားဖြင့် ကျောင်းတက်နေသည့် ကလေးမလေးနှင့်တူသော်လည်း အလောင်းကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါတွင် ပို၍ရင့်ကျက်သည်။

“ပြင်ပဒဏ်ရာ သိသိသာသာ မရှိဘူး။ ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားမှု လက္ခဏာ မတွေ့ရဘဲ ရေတိုက်စားမှုကြောင့် ထိခိုက်ဒဏ်ရာလည်းမရှိဘူး” ကျောင်းယွမ် နှင့် စုမင် တို့သည် ယင်ထောင်သည် အလွန်ကျွမ်းကျင်ပြီး လေးနက်သည်ကို တွေ့ရတော့ အလွန်အံ့သြသွားကြသည်။

“ကောင်းကောင်းလုပ်ခဲ့တယ်!အလုပ်သင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီအဆင့်ထိ ရောက်ထားတာမဆိုးဘူး”ကျောင်းယွမ်က ယင်ထောင်အား ရက်ရက်ရောရော ချီးကျုးသည်။ စုမင်တွင် ဤကဲ့သို့ ထက်မြက်သော တပည့်တစ်ဦး ရှိနေသည်ကို အနည်းငယ်မနာလိုဖြစ်မိသည်။ “ရှောင်ထောင်၊မင်းရဲ့ဆရာ မင်းကို ကောင်းကောင်းမဆက်ဆံရင် ငါ့ကိုလာရှာပါ။ ငါ့အရည်အချင်းက မင်းဆရာထက် မနိမ့်ဘူး!"

“ကျန်းယွမ်၊မင်းမှာအရှက်မရှိတော့ဘူးလား?အလုပ်သင်တစ်ယောက်ကို လမ်းညွန်ချင်ရင် ကိုယ်တိုင်လျှောက်လေ”စုမင်က ယင်ထောင်ကို တိုက်ရိုက်မချီးမွမ်းပေမယ့် သူ့ရဲ့ အမူအရာက သူမစရောက်တဲ့ အချိန်ထက် အများကြီး ပိုကောင်းတယ်လို့ ယင်ထောင်က ပြောနိုင်တယ်။

“ယင်ထောင်၊ ရဲတွေက မြစ်ကမ်းဘေးက CCTV ဗီဒီယိုဖိုင်ကို စစ်ဆေးနေတယ်။ ငါသွားပြီးတော့ DNA နှိုင်းယှဉ်ကြည့်မယ်။ ပြန်သွားပြီး အနားယူလိုက်ပါ။ငါ့သတင်းကိုစောင့်နေ”

ယင်ထောင်သည် စုမင် နှင့် ကျောင်းယွမ် အား ပျော်ရွှင်စွာ နှုတ်ဆက်ခဲ့သည်။ ရဲစခန်းကို ပြန်ရောက်သောအခါ ယင်ထောင်၏နှုတ်ခမ်းတွင် အပြုံးတစ်ခု ရှိနေသေးသည်။ သူမ၏ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်မှုသည် စုမင် ၏ အထင်အမြင်ကို ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။

"ရှောင်ထောင်!"ပိုင်လော်က ပြုံးနေတဲ့ ယင်ထောင်ကိုကြည့်ပြီးမေးသည်။ “ဘာဖြစ်လို့လဲ?ကောင်းတာတစ်ခုခုရှိလို့လား?”

“အိုး၊ ဘာမှ သိပ်မရှိပါဘူး။ အလောင်းကို ခွဲစိပ်ဖို့ပဲ သွားခဲ့တယ်” ယင်ထောင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြန်ဖြေသည်။

“ဟဲ့၊နင် အဆင်ပြေရဲ့လား? အလောင်းကို ခွဲစိပ်ရတာ ဘာဝမ်းသာစရာရှိလို့လဲ။”ပိုင်လော် က ယင်ထောင်ကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ သူမက အသံကို လျှော့လိုက်ပြီးပြောသည်။“ဒီနေ့ မနက်ပိုင်းက မြို့သစ်ခရိုင်ကနေ သယ်ယူလာတဲ့ အလွန်ဆွေးမြေ့နေတဲ့ အလောင်းကို သိလား။ငါ အခင်းဖြစ်တဲ့နေရာမှာရှိနေခဲ့တာ၊အဲမြင်ကွင်းက ..ဟူး..” ပိုင်လော် သည် သည်းထန်သောပုံရိပ်များကို သတိရကာ မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

“အိုး ငါသိတယ်။” ယင်ထောင်၏ လေသံသည် ငြိမ်သက်နေသော်လည်း ပိုင်လော် ၏ မျက်လုံးများသည် ဖြည်းညှင်းစွာ ပြူးကျယ်သွားသည်။

“မဖြစ်နိုင်လိုက်တာ?နင်ခွဲခဲ့တာ အဲအလောင်းလား?”

"ထင်တာပဲ။ မြို့သစ်ခရိုင်ကနေ သယ်ယူလာတာ။ ယောကျာ်းလေး၊ အသက်လေးဆယ်လောက်ရှိပြီ” ယင်ထောင် သည် အလွန်ငြိမ်သက်နေခဲ့သည်။

သို့သော်ပိုင်လော် သည် ဘီလူးတစ်ကောင်ကို မြင်လိုက်ရသလိုပင် ခေါင်းခါသည်။ “တကယ်တော့ မှုခင်းဆရာဝန်ဖြစ်နိုင်တဲ့သူတွေက သာမန်လူတွေမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။ငါ သဘောကျတယ်!”

“နင် ဘာတွေပြောနေတာလဲ?ပိုင်လော်”ပိုင်လော်၏စကားမဆုံးခင် ဖျပ်ဖျပ်လတ်လတ်ကောင်လေးတစ်ယောက် သူမ၏ပခုံးကိုပုတ်၍အပြုံးဖြင့်မေးလာသည်။

“အိုး..ရှကျင်း” ပိုင်လော် က သူမရှေ့က ကောင်လေးကို ကြည့်ပြီး ယင်ထောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ "ရှောင်ထောင်၊ သူက ရှကျင်း၊ငါတို့ခေါင်းဆောင်ချန်း ဦးဆောင်တဲ့လူတွေထဲက လူသစ်တစ်ယောက်လည်းဖြစ်တယ်”

"မင်္ဂလာပါ!" ယင်ထောင်သည် ရှကျင်း နှင့် နွေးထွေးစွာ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်သည်။ သူမသည် ဝတ္ထုထဲတွင် တစ်ခါမှ မပေါ်ခဲ့ဖူးသော ဇာတ်ကောင်များအပေါ် အလွန်နွေးထွေးသည်။

"ဟယ်လို မင်းက ငါတို့ဌာနက လား" ရှကျင်း ၏ အသားအရေသည် အနည်းငယ် မည်းမှောင်နေပြီး ရွှင်လန်းတက်ကြွသည်။

“ကျွန်မက အလုပ်သင် မှုခင်းဆရာဝန်ပါ။ အနာဂတ်မှာ အတူတကွ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းရှိမှာပါ။” ယင်ထောင်၏ အသံသည် အလွန်နူးညံ့ပြီး သူမ၏ မျက်လုံးများတွင် အပြုံးတစ်ခု ရှိနေသည်။