ကျိုးဟိုင်ထန်၏ မိသားစုအခြေအနေမှာ မကောင်းမွန်လှပေ။ သူ၏ မိဘနှစ်ပါးစလုံးသည် ယခင်က လိယွမ် ရေနွေးဓာတ်ဗူးစက်ရုံတွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ ယမန်နှစ်က တစ်ဦးမှာ အလုပ်ထုတ်ခံခဲ့ရပြီး သူတို့၏ စီးပွားရေးအခြေအနေမှာ ပိုမိုဆိုးရွားလာခဲ့သည်။ ထိုငွေလိပ်ထဲတွင် ယွမ်တစ်ရာခန့် ပါရှိသည်--- ဤပမာဏမှာ ထိုနှစ်က လူငယ်များအတွက်တော့ ငွေပမာဏ အများကြီးပင်။

ဤသည်မှာ ကျိုးဟိုင်ထန်ထံတွင် ရှိသမျှ အားလုံးဖြစ်ကြောင်း လင်ကျင်းကျယ် မသိဘဲ နေမည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ဤအပြုအမူက သူ့ကို နွေးထွေးသွားစေခဲ့သည်။

သူ ကျိုးဟိုင်ထန်ကို ဘေးသို့ တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး၊ သူ့အား အေးစက်စက် ကြည့်လိုက်သော်လည်း သူ၏ မျက်နှာထားမှာ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားသည်။ အမှန်တကယ်တော့ သူ အမှန်တကယ် စက်ဆုပ်ရွံရှာမိသူမှာ ရွှီလျှံဖြစ်သည်။

ထိုလူသည် လူရှုပ်လူပွေနှင့် အနိုင်ကျင့်သူတစ်ဦးမျှသာဖြစ်ပြီး၊ ပြစ်မှုကြီးများ ကျူးလွန်ဖူးသော ရာဇဝတ်သားတစ်ဦး မဟုတ်သော်လည်း၊ သူကြောင့် အပြစ်မဲ့ ဆယ်ကျော်သက် မည်မျှ လမ်းမှားရောက်ခဲ့သည်ကို ကောင်းကင်ဘုံသာလျှင် သိလိမ့်မည်!

သူ၏ ပါးစပ်ထောင့်တစ်ဖက်သည် ပြုံးစစဖြင့် ကွေးတက်သွားသည်။ သူ ရွှီလျှံကို တစ်ခဏမျှ မျက်တောင်မခတ်ဘဲ စိုက်ကြည့်နေခဲ့ပြီးနောက်၊ ထိုလူ၏ မလိုတမာ အကြည့်အောက်တွင်ပင် စားပွဲဆီသို့ လျှောက်သွားကာ မဖွင့်ရသေးသော ဘီယာပုလင်းတစ်လုံးကို ကောက်ယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွမ်းကျင်စွာပင် ထိုပုလင်းကို ဆိုင်၏ ခေါင်မိုးတိုင်ကို ထောက်ထားသော သံတိုင်နှင့် ခေါက်လိုက်သည်--- တစ်ချက်တည်းဖြင့် ပုလင်းဖုံးမှာ ကျွတ်ကျသွားသည်။

"အစ်ကိုရွှီ၊ အစ်ကို့အကြောင်း အများကြီး ကြားဖူးပါတယ်။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း အစ်ကိုနဲ့ တွေ့ဆုံခွင့်ရတာ တော်တော်လေး ကံကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော် အစ်ကို့ကို ဂုဏ်ပြုခွင့်ပေးပါ။"

ထို့နောက် သူသည် ပုလင်းကို သူ၏ နှုတ်ခမ်းသို့ မြှောက်လိုက်ပြီး နှစ်ကျိုက်တည်းဖြင့် မော့ချလိုက်သည်။

ဆိုင်ထဲတွင် စုဝေးနေကြသော "လူမိုက်များ" သည် စိတ်လွယ်သော အရွယ်များ ဖြစ်နေကြဆဲပင်။ လင်ကျင်းကျယ်၏ အပြုအမူကို မြင်တွေ့လိုက်ရသောအခါ လက်ခုပ်တီးကာ "ကောင်းတယ်!" ဟု အော်ဟစ်ခြင်းကို မထိန်းနိုင်ကြတော့ပေ။

ရွှီလျှံ၏ ထိခိုက်ခံရသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသော ဂုဏ်သိက္ခာသည် ချက်ချင်းပင် ပြေပျောက်သွားသည်။

လင်ကျင်းကျယ်သည် သောက်နေစဉ်အတွင်း ပတ်ပတ်လည်သို့ ကြည့်လိုက်ရာ လမ်း၏ တစ်ဖက်ခြမ်းတွင် လမ်းသွားလမ်းလာ အချို့က သူတို့ဘက်သို့ စိုက်ကြည့်နေကြသည်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်။

စိတ်ထဲမှ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ရင်း၊ သူ ပုလင်းကို ချလိုက်ပြီး ရွှီလျှံအား ပိုမိုရိုးသားသော အပြုံးဖြင့် ပြုံးပြလိုက်သည်။ "ကျိုးဟိုင်ထန်ပြောတာ ကြားဖူးတယ်၊ အစ်ကိုရွှီရဲ့ အရှေ့ပိုင်းမြေငလျင်ဂိုဏ်းက လိယွမ်မြို့မှာ သြဇာအကြီးဆုံး ဂိုဏ်းတဲ့။"

တပည့်သစ်များ စုဆောင်းသည့်အခါ မနက်ဖြန်မရှိတော့သကဲ့သို့ ကြွားဝါရပေမည်။ ရွှီလျှံသည် ယနေ့တွင် တပည့်သစ်နှစ်ဦး ရရှိနိုင်မည်ဟု ယုံကြည်နေပြီး အတော်လေး ကျေနပ်နေမိသည်။

"အာဟား၊ ဒါတွေအားလုံးက ငါ့ညီအစ်ကိုတွေ စုပေါင်းကြိုးစားမှုကြောင့်ပါကွာ။"

"ဒါ အထင်ကြီးစရာပဲ။"

လင်ကျင်းကျယ် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ၏ မျက်လုံးများကို အနည်းငယ် ကျဉ်းမြောင်းလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

"တကယ်တော့၊ ကျွန်တော် ကျောင်းက ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကို စော်ကားမိလို့ သူက ကျွန်တော့်ကို ဒုက္ခပေးနေတယ်။ အစ်ကိုရွှီ၊ သူ့ကို ရှင်းပေးနိုင်မလား။"

ကျောင်းသားတစ်ယောက်? သူက လိယွမ် အထက်တန်းကျောင်း အမှတ် ၁ ကို တက်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား။ အဲ့ဒီက ကျောင်းသားတွေက စာဂျပိုးအုပ်စုပဲဟာကို၊ သူတို့က ဘယ်လိုဒုက္ခမျိုးများ ပေးနိုင်မှာလဲ။

ရွှီလျှံသည် လင်ကျင်းကျယ်ကို အကဲခတ်လိုက်ပြီး၊ ဤကောင်လေးတွင် အနည်းငယ် ဩဇာရှိကောင်း ရှိနိုင်သော်လည်း အတော်လေး အမြင်တိမ်သေးတာပဲဟု တွေးလိုက်မိသည်။

အင်းလေ၊ "ညီငယ်တွေ" စုဆောင်းဖို့ဆိုရင် သူတို့ကို ချိုမြိန်မှုကို မြည်းစမ်းခွင့်ပေးဖို့ လိုတာပေါ့။

ရွှီလျှံ သူ၏ ဘီယာဖန်ခွက်ကို ချလိုက်ပြီး စဉ်းစားမနေဘဲ သဘောတူလိုက်သည်။

"မင်းက ငါ့ကို အစ်ကိုလို့ ခေါ်မှတော့၊ ငါ့ညီလေးအတွက် ဒီကိစ္စသေးသေးလေးကို အစ်ကိုက တာဝန်ယူရမှာပေါ့။"

သူ့စကားသံ မဆုံးမီမှာပင်၊ ဆိုင်အပြင်ဘက်မှ ကျယ်လောင် စူးရှသော အော်သံတစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

"လင်ကျင်းကျယ်ဆိုတာ ဘယ်ကောင်လဲ။ ထွက်ခဲ့စမ်း!"

တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို ညဈေးမှ အခြားဖောက်သည်များသည် အမြန် ရှောင်တိမ်းသွားကြ၏။ ခဏအကြာတွင်၊ ဆိုင်အပြင်ဘက် လမ်းပေါ်တွင် လူအုပ်ကြီးတစ်စု ပေါ်လာသည်--- အကြမ်းဖျင်း ရေတွက်လျှင် သုံးဆယ်ကျော်ခန့် ရှိသည်။

သူတို့ကို ဦးဆောင်လာသူမှာ ရွှီလျှံထက် များစွာ ပို၍ ခံ့ညားသော ဆံပင်နက်နှင့် လူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူသည် ဂျာကင် သို့မဟုတ် ရှပ်အင်္ကျီ ဝတ်မထားဘဲ၊ သူ၏ ညာဘက်လက်မောင်းနှင့် ရင်ဘတ်၏ နေရာအတော်များများကို ဖုံးလွှမ်းထားသော တိမ်တိုက်များနှင့် လေပွေများပါသည့် နဂါးပြာ တက်တူးကို ထင်ရှားစွာ မြင်နေရသည်။

ကျန်းရန်သည် သူ့နောက်မှ လိုက်ပါလာပြီး၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာဖွေနေဟန်ဖြင့် ခေါင်းကို ဘယ်ညာ လှည့်ကြည့်နေသည်။ တစ်စက္ကန့်အကြာတွင် သူ၏ အကြည့်က လင်ကျင်းကျယ်အပေါ်သို့ ကျရောက်သွားသည်။

သူသည် အစားအသောက်ဆိုင်ကို လက်ညှိုးထိုးလိုက်၏ - "သူ အဲ့ဒီမှာ၊ အစ်ကိုကျန်း!"

သူ၏ လက်ညှိုးညွှန်ရာနောက်သို့ လိုက်ကြည့်ကာ၊ လူသုံးဆယ်ကျော်တို့သည် လင်ကျင်းကျယ်ရှိရာသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် သူတို့သည် မျက်နှာတစ်ခုလုံး စတင် တောင့်တင်းလာသော ရွှီလျှံကိုလည်း သတိပြုမိသွားကြ၏။

ရွှီလျှံတစ်ယောက် အခြေအနေ မမှန်တော့ကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။ ပြိုင်ဘက်၏ အင်အားကို အကဲခတ်လိုက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းပင် ချွေးများ ရွှဲနစ်သွားတော့သည်။

"အစ်ကို... အစ်ကိုကျန်း။" သူ့မျက်နှာမှ ချွေးများကို သုတ်လိုက်ပြီး စတင် စကားပြောလိုက်သည်။ "အစ်ကိုကြီးက ဘာလို့များ..."

အစ်ကိုကျန်းဟု ခေါ်သော ထိုလူက မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ အခြားလူကို မှတ်မိရန် သူ့အတွက် အချိန်အနည်းငယ် ကြာသွားခဲ့သည်။

"ဟေ့၊ မင်း ရွှီလျှံ မဟုတ်လား။"

သူ မှတ်မိသွားသည့်အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျေနပ်စွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီးနောက်၊ ပီကေကို ကျယ်လောင်စွာ ဝါးရင်း မောက်မာစွာ လျှောက်ဝင်လာကာ လွတ်နေသော ကုလားထိုင်တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူ၏ တပည့်တစ်ဦးက ချက်ချင်းပင် ရှေ့သို့ထွက်လာပြီး သူ့ကို ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မီးညှိပေးလိုက်သည်။

"ဒါ ဘာလဲ။"

အစ်ကိုကျန်းသည် ဆေးလိပ်ကို ပြင်းပြင်း ရှိုက်ဖွာလိုက်ပြီး မျက်ခွံများကို တစ်ဝက်ပိတ်ထားလိုက်သည်။ မီးခိုးငွေ့များသည် သူ့ပတ်လည်တွင် ဝေ့ဝဲနေသော်လည်း သူ၏ မျက်လုံးများမှ ထက်ရှသော အရိပ်အယောင်ကို မဖုံးကွယ်နိုင်ပေ။

"သူငယ်ချင်း၊ မင်း ငါ့အလုပ်ကို ဝင်ရှုပ်နေတာလား။"

ဤစကားတစ်ခွန်းက ရွှီလျှံကို သွေးပျက်သွားစေသည်။ သူသည် ကျောင်းနောက်ဘက်လမ်းတွင် ဂိမ်းဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အကာအကွယ်ပေးကြေး အနည်းငယ် ကောက်ခံရုံသာ--- တကယ့်မြေအောက်လောကနှင့် ရောနှောနေပြီး၊ ဒစ်စကိုပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ကာ တပည့် ဒါဇင်ပေါင်းများစွာ ရှိသော "နဂါးပြာ" ကျန်း၏ ပြိုင်ဘက် ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။

"မဟုတ်တာဗျာ၊ အစ်ကိုကြီးက ဘာလို့ ဒီလိုပြောရတာလဲ။" သူ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး၊ ပြာခွက်ကို ရွှေ့ပေးကာ ရိုသေစွာ မေးလိုက်သည်၊ "ဒီနေ့ မထင်မှတ်ဘဲ ရောက်လာပါလား အစ်ကိုကျန်း။ အစ်ကိုက ဒီလိုနေရာ သေးသေးလေးကို အရေးတယူ လာလေ့မရှိပါဘူး။"

ထိုလူက ရွှီလျှံကို အထင်သေးကြောင်း ထင်ရှားသည်။ "မင်းဆီမှာ အဲ့ဒီ လင်ကျင်းကျယ်ဆိုတဲ့တစ်ယောက် ရှိတယ်မဟုတ်လား။ သူ့ကို ထွက်လာခိုင်းလိုက်။ ကျန်တဲ့ကောင်တွေ လစ်လိုက်တော့။"

ရွှီလျှံ တံတွေးမျိုချလိုက်ပြီး အလျင်အမြန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သို့သော် သူ နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ပြဿနာတစ်ခု ရှိနေကြောင်း ချက်ချင်း သိလိုက်ရသည်။

သူ၏ ညီအစ်ကိုများအားလုံး၊ မကြာသေးမီကမှ သူ လက်ခံထားသော ကျိုးဟိုင်ထန်နှင့် ကြည်ညိုလေးစားမှုအပြည့်ဖြင့် သူ့ကို နှုတ်ဆက်ခဲ့သော ကောရှန်တို့သည် သူ့ကို မယုံနိုင်သလို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။

ကောရှန် စိတ်ထဲတွင် ယခုလေးတင် တည်ဆောက်ခဲ့သော အာဏာပါဝါ စိတ်ကူးယဉ်မှုသည် 'ဖြောင်း' ခနဲ မြည်ကာ ကျိုးကြေသွားရသည်။ ကျိုးဟိုင်ထန်က ဒီ အစ်ကိုရွှီက တန်ခိုးသြဇာကြီးတယ်လို့ ပြောခဲ့တာ မဟုတ်လား?!

ကျိုးဟိုင်ထန်လည်း သူ၏ကမ္ဘာကြီး ပြိုကျသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက် ပြာခွက်ကို ကုန်းကိုင်ပေးနေသော ထို ဝတုတ်လူကြီးသည် သူ အားကျခဲ့သော "အစ်ကိုကြီး" ဖြစ်သည်ကို သူ မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"နဂါးပြာ" ကျန်း၏ ဘေးတွင် ရပ်နေသော ကျန်းရန်သည် လင်ကျင်းကျယ်ကို မောက်မာစွာ မေးဆတ်ပြလိုက်၏။ "အစ်ကိုကြီး၊ အဲ့ဒီ ကျောင်းဝတ်စုံနဲ့ တစ်ယောက်ပဲ။"

အစ်ကိုကျန်းက ရွှီလျှံကို နက်နဲသော အမူအရာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ "သူက မင်းရဲ့လူလား။"

ရွှီလျှံ၏ ပထမဆုံး တုံ့ပြန်မှုမှာ ပါဝင်ပတ်သက်မှုအားလုံးကို ငြင်းဆိုရန် ဖြစ်သည်- "မဟုတ်ဘူး! လုံးဝ မဟုတ်ဘူး!"

"ဒါဆို ကောင်းတယ်။ အခု ခွေးလို ထွက်သွားစမ်း၊" အစ်ကိုကျန်းက လှောင်ရယ်လိုက်သည်။

လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ရလိုက်သည့်အလား၊ ရွှီလျှံသည် ကျန်း၏ လူများ၏ လှောင်ပြောင်သော အကြည့်များအောက်တွင် ထွက်သွားရန် အလျင်စလို ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ သို့သော် သူသည် သူ့တပည့်များ၏ အမြင်တွင် ဂုဏ်သိက္ခာ လုံးဝ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ပြီး၊ သူတို့က သူ့စကားကို နားထောင်ရန် ငြင်းဆန်ကြတော့မည်ပင်။

သူ၏နဖူးပေါ်တွင် ချွေးစေးများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ အကယ်၍ သူသာ "နဂါးပြာ" ကျန်းကို ဒေါသထွက်အောင် လုပ်မိပါက၊ သူ၏ ဂိမ်းဆိုင်လေးသည် အမှတ်တရတစ်ခု ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ ဒါက နောက်စရာကိစ္စ မဟုတ်ဘူးကွ!

အစ်ကိုကျန်းက သူ့ကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူသည် လင်ကျင်းကျယ်ကို လက်ယက်ခေါ်လိုက်ရာ၊ လင်ကျင်းကျယ်က သူ့ဆီသို့ နာခံစွာ လျှောက်သွားခဲ့သည်။

နောက်ဆုံးတော့၊ ဒါက နားရွက်တောင် မစိုသေးတဲ့ အထက်တန်းကျောင်းသားလေးတစ်ယောက်ပဲလေ။ သူ့ကို နည်းနည်း ခြောက်လိုက်ရင် စကားနားထောင်မှာပဲဟာကို။ လွယ်လွယ်ရတဲ့ ပိုက်ဆံပါလား။

အစ်ကိုကျန်းက ကျန်းရန်ကို လက်မဖြင့် ညွှန်ပြလိုက်ပြီး လင်ကျင်းကျယ်ထံ ချဉ်းကပ်ကာ ပြောလိုက်သည်၊ "မင်း ငါ့ညီလေးကို စော်ကားတယ်၊ ဒါကြောင့် မင်း---"

ဖြောင်း---

သူ စကားမဆုံးမီမှာပင်၊ ဘီယာပုလင်းတစ်လုံးသည် သူ၏ ခေါင်းပေါ်သို့ ကျကွဲသွားပြီး သူ့ကို မြေပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားစေခဲ့သည်။

ရှိနေသူအားလုံးမှာ ထို ပြတ်သားသော အသံကြောင့် အံ့အားသင့် မှင်တက်သွားကြသည်။ လင်ကျင်းကျယ်က သူ၏ လက်ထဲတွင် ကျန်နေသော ပုလင်းလည်တိုင်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး မထီမဲ့မြင် ပြုံးလိုက်၏။ ထို့နောက် သူ၏ သားရေခါးပတ်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး၊ အစ်ကိုကျန်း၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ ခေါင်းကို မော့စေလိုက်ပြီး၊ ခါးပတ်ကို သူ၏ လည်ပင်းတွင် နှစ်ပတ်ပတ်ကာ တင်းကျပ်လိုက်သည်။

သွေးများသည် "နဂါးပြာ" ကျန်း၏ ဦးရေပြားမှ စီးကျလာပြီး မကြာမီ သူ၏ မျက်နှာတစ်ခြမ်းကို ဖုံးလွှမ်းသွားတော့သည်။ သူသည် ခါးပတ်ကြောင့် အသက်ရှူမရဖြစ်ကာ မျက်လုံးများ ပြူးထွက်လာလျက် အသည်းအသန် ရုန်းကန်စပြုလာ၏။

လင်ကျင်းကျယ်မှာမူ မတုန်လှုပ်ပေ။ ခါးပတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မြဲမြံစွာ ကိုင်ထားပြီး၊ တစ်စထက်တစ်စ တင်းကျပ်လိုက်ရင်း၊ အစ်ကိုကျန်း၏ ရုန်းကန်မှုကို ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်ကို ကြည့်နေသည့်အလား ခံစားချက်ကင်းမဲ့စွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ထို့နောက် ကြောက်လန့်စွာဖြင့် မျက်နှာ ဖြူဖပ်ဖြူရော် ဖြစ်နေသော ရွှီလျှံထံသို့ ခေါင်းလှည့်ကာ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဖျော့တော့သော အပြုံးတစ်ခု ပြုံးပြလိုက်သည်။

"အစ်ကိုရွှီ၊" သူ ပြောလိုက်သည်။ "ဒီကိုလာပြီး သူ့ခြေထောက်တွေကို ဖိထားပေးပါလား။"

***

Aurora Novel Translation Team