အချပ်ပို (၅)
ချက်ချင်းဆိုသလို ပြင်းထန်သည့်သဘောပေါက်မှုက လိုင့်ကို သတိမထားမိဘဲ အော်မိလုနီးနီးဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။ သူ(မ) အသိစိတ်ပြန်ကပ်ကာ အသံကိုထိန်းချုပ်ထားဖို့ နှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်ရလေ၏။
ကိုင်နာက နှုတ်ခမ်းသပ်လိုက်ပြီး စောစောတုန်းကချွတ်၍ လွှင့်ပစ်ထားသောခြုံထည်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး ဆေးလ်၏ပခုံးတစ်ဝိုက်မှာ ခြုံပေးလိုက်သည်။ ဆေးလ်၏ ဖြူဖျော့နေသောအသားအရေလေးကို လိုင်၏မြင်ကွင်းထဲကနေ ကွယ်ထားလိုခြင်းဖြစ်၏။
"အရှင်ကိုင်နာ?"
"ဒီလိုမျိုးဆိုရင် မင်း အအေးမိသွားမှာကို ကိုယ်စိုးရိမ်တယ်။"
ထိုလူက ရက်စက်သည့်မျက်နှာထားဖြင့် ချိုမြိန်သောစကားတို့ကို ဆိုနေခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူ(မ)ကို ဖြည်းဖြည်ချင်းဖိချကာ သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ အဆုံးထိထိုင်ချစေလိုက်၏။
"အမ်း၊ အား!"
ဖက်၊ ဖက်။
ပလွတ်၊ ပလွတ်။
ထိုအမျိုးသား၏ ကြမ်းတမ်းသောထိုးဆောင့်မှုနှင့်အတူ တစွပ်စွပ်အသံများပါ ထွက်ပေါ်လာ၏။ သူ(မ)ထဲကို ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူ(မ)၏ခန္ဓာကိုယ်က အလွန်အကျွံစိုရွှဲလာခဲ့သည်။ သူ(မ)ထက်ကြီးမားနေသော တစ်စုံတစ်ခုကို တွန့်ဆုတ်မှုမရှိလက်ခံကာ သူ(မ)၏ခန္ဓာကိုယ်က သူ့ဘာသာသူထိန်းညှိသွားပြီး သူ၏လိင်တံကို လုံးလုံးလျားလျား စားသုံးနေခဲ့သည်။
လိုင် ထပ်ပြီးမကြည့်ချင်တော့ဘဲ တစ်ဖက်လှည့်လိုက်၏။ ကိုင်နာ၏သတိပေးချက်က ရှင်းလင်းနေပေသည်။
သူ(မ)က မောင်းမဆောင်ထဲမှာ အမျိုးမျိုးသောအရာများကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ဖူးသည်။ သူ(မ) ၎င်းအား ရှင်းလင်းသောသတိပေးချက်အဖြစ် လုံးဝနားလည်သွားလေပြီ။ ဤသည်မှာ ဆူတန်၏မျက်နှာသာပေးမှုအတွက် သူ(မ)နှင့် ဆေးလ်တို့ကြားမှ တိုက်ပွဲမဟုတ်ဘဲ ဆူတန်နှင့် လိုင်တို့ကြားမှာ ဆေးလ်ကရှိနေခဲ့သည်။
ဆေးလ်က လိုင်နှင့်ရင်းနှီးဖို့ သူ(မ)ကို မကြာခဏဆင့်ခေါ်ခဲ့ပြီး ဆူတန်ကတော့ လိုင့်ကို မနာလိုဖြစ်နေခြင်းပင်။
"အခုကစပြီး မင်း သခင်မလေးဆေးလ် ဆင့်ခေါ်တဲ့အခါ ဆင်ခြေကောင်းကောင်းပေးဖို့ကို စဥ်းစားထားလိုက်ပါ။"
ဟာဆန်က သူ(မ)တစ်ယောက်တည်းကြားရသည့်လေသံဖြင့် အလျင်အမြန်ပြောလာခဲ့သည်။ ဆေးလ် သူ(မ)ကိုခေါ်ချိန်တိုင်း သူ(မ) မသွားသင့်ဘဲ ခြေလှမ်းများကို ချုပ်ထိန်းဖို့လိုကြောင်း ပြောကြားနေခဲ့သည်။
လိုင်၏မျက်နှာက တောက်ပသွားလေ၏။
ဆေးလ်နှင့် လိုင်တို့က မျိုးတူများဖြစ်သော်လည်း ဆူတန်က လိုင့်ကို မနာလိုဖြစ်နေခဲ့သည်။ လိုင် ထိုကဲ့အရာမျိုးကို တစ်ခါမှမကြားခဲ့ဖူးချေ။
ဆူတန် ဆေးလ်၏နန်းဆောင်ကို ခဏခဏလာနေသည်မှာ လိုင့်ကိုစစ်ဆေးဖို့အတွက်သာ။ ယခု အရာအားလုံးက အဓိပ္ပါယ်ရှိသွားလေပြီ။ သူ၏ ထိုးဖောက်တော့မတတ်အကြည့်စူးစူးများက လိုင့်ကို လိုချင်တာမဟုတ်ဘဲ ယင်းက သူ၏မနာလိုမှုနှင့် မကျေနပ်မှုတို့ကြောင့်သာ။ ၎င်းမှာ ခင်ပွန်းသည်ဆီကနေ အချစ်ခံရသော အမျိုးသမီးကို မနာလိုဖြစ်နေသည့် မောင်းမဆောင်ထဲမှအမျိုးသမီးများ၏ ကောက်ကျစ်သောမျက်ဝန်းများနှယ်။
လိုင် ထိုအရာအားလုံးကို အဘယ့်ကြောင့် မသိခဲ့ရသနည်း။ သူ(မ)ခင်ပွန်း၏အိပ်ခန်းထဲမှ အမျိုးသမီးများမှာ ထိုကဲ့သို့သောအကြည့်ကို လက်ခံရရှိခဲ့ကြသည်။ သူ(မ)လည်း ရရှိခဲ့ဖူးသလို သူ(မ)ကလည်း အခြားအမျိုးသမီးများကို ထိုကဲ့သို့ကြည့်ခဲ့ဖူးသည်။
အရှက်တရားများနှင့် ပြည့်နှင်နေသော လိုင်တစ်ယောက် သူ(မ)၏အခန်းဆီ လျင််မြန်စွာပြန်သွားခဲ့ပြီး ဟာဆန်က ကိုင်နာ၏အိပ်ခန်းကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းထွက်ခွာလာခဲ့လိုက်သည်။
...
ဆေးလ်၏ ချွေးစိုနေသော ရင်ဘတ်လေးက ကိုင်နာနှင့် ပွတ်တိုက်နေခဲ့သည်။ သူ(မ)က အောက်ဘက်မှလိင်တံကို စုပ်ပေးနေစဥ် စိုစွတ်ပြီး အေးစက်စက်အရေပြားလေးက သူနှင့်ထိတွေ့သွားခိုက်မှာ ကိုင်နာက ဆေးလ်ကို ပြန်ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး သူ(မ)၏ရင်ဘတ်ကိုမှီ၍ သူ(မ)၏နို့တို့ကို ဝါးမျိုတော့မလိုမျိုး အကြမ်းပတမ်းကိုက်ခဲနေခဲ့သည်။
ရောင်ရမ်းနေသော နို့သီးခေါင်းလေးက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ချိုမြိန်စွာစိုစွတ်နေ၏။ သူ သူ(မ)ကို မည်မျှပင်လုပ်နေပါစေ၊ သူ(မ)အပေါ်ဖြစ်ပေါ်လာသည့် သူ၏ဆာလောင်မှုက ပျောက်ကွယ်မသွားခဲ့ပေ။
ဆေးလ်၏ခါးအောက်ပိုင်းရှိ သီးသန့်နေရာလေးက အားကြိုးမာန်တက် ထိုးခွဲခံနေရသည်။
သူ(မ)၏နို့ကို သူ့နှုတ်ခမ်းများနှင့် ငုံထားချိန်တိုင်း သူ(မ)၏နှလုံးသားက အပြင်းအထန် ခုန်ပေါက်လာခဲ့သည်။ သူ၏နှာခေါင်းက ပျော့ပျောင်းသောနို့အုံအသားထဲ နစ်ဝင်နေ၏။ သူ(မ) ကလေးလွယ်ထားတုန်းက နို့နံ့နှင့် ဆေးလ်၏အနံ့တို့က တစ်နည်းနည်းဖြင့် ရောယှက်သွားခဲ့သည်။
"သူ(မ)နဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီးမနေနဲ့။"
"..."
"ဆူတန်ဆီကနေ အတူတူခစားဖို့ အခေါ်မခံရတဲ့အမျိုးသမီးတွေကို ကိုယ် မြင်ဖူးတယ်။"
သူ၏ရမ္မက်က သူ(မ)ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်စွဲလမ်းစေသဖြင့် ဆေးလ် သူပြောနေသည့်အရာကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ပေ။
"သူ(မ)က၊ အ့၊ အမြဲတမ်းလိုလို အရမ်းချိုမြိန်တယ်။ သူ(မ)က ကျွန်မကို ကောင်းကောင်းနားလည်တယ်။"
ဆေးလ်၏ကြင်နာမှုနှင့် နူးညံ့မှုတို့က အရာအားလုံးကို အရည်ပျော်သွားစေနိုင်သည်။ ကိုင်နာ ဆေးလ်ကို ပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့ခဲ့ချိန်က သူ၏နှလုံးသား အရည်ပျော်သွားကြောင်း ခံစားမိခဲ့သည်။
ဆေးလ်အား ရုပ်ကြိုးပျက်ဖြစ်သွားအောင်ထိ သူ(မ)ထဲကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းတူးဆွနေရင်း ကိုင်နာက ရက်စက်မှုအပြည့်ဖြင့် ပြောခဲ့သည်။ ယင်းက ဆေးလ်အတွက် သူ၏ ပထမဆုံးသတိပေးစကားဖြစ်၏။ သူ(မ)ပြောလိုက်သမျှက သူ၏ရက်စက်သောသဘာဝကို နှိုးဆွဖို့ကြိုးစားနေသလိုပင်။
သူ(မ)ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ သူချမှတ်ထားသော အစောင့်များနှင့် သူ(မ)ကိုချိန်တွယ်ထားသော ခြေလက်များက လုံလောက်ပေ၏။ သူ(မ)ကို ဖြားယောင်းမည့်သူက သူတစ်ဦးတည်းသာဖြစ်သင့်သည်။
"အရမ်း၊ အ့၊ အမ်း... အရှိန်လျှော့ပေးပါ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး..."
သူက သူ၏ဆီးခုံနှင့် သူ(မ)၏တင်ပါးတို့ ရိုက်ခတ်တဲ့အထိ သူ၏လိင်တံကို ထိုးသွင်းနေခဲ့သည်။ ကိုင်နာက သူ(မ)ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးမ'ထူလိုက်ပြီး သူ(မ)အား အိပ်ရာပေါ်လဲလျောင်းစေကာ သွယ်လျသောခြေချင်းဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်၍ အညှာအတာမဲ့စွာ တိုးဝင်တော့သည်။
ဆေးလ် ယနေ့ည အအေးပတ်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် သူ၏ စိတ်အားထက်သန်သော ကျူးကျော်ဝင်ရောက်မှုတို့ကြောင့် မနက်ဖြန် ဖျားနာတော့မည်မှာ သေချာပေ၏။
ဆေးလ် လွန်ကဲသောသာယာမှုများနှင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဖြစ်နေခဲ့ပြီး သူ(မ)၏ဦးနှောက်ထဲမှာ ဘာအတွေးမှမရှိခဲ့ပေ။
"ကိုယ်ပြောတာကိုပဲ နားထောင်ပါ ဆေးလ်။"
ဆေးလ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး သူ(မ)၏မျက်နှာမှာ မျက်ရည်များပေပွနေခဲ့သည်။
သူ(မ)အထဲမှ အတွင်းသားနံရံများက သူ့ကို တင်းကျပ်စွာစုပ်ယူထားကြသည်။ သူ၏လိင်တံကို လက်ခံရခြင်းမှ နာကျင်မှုကြောင့် (မ)၏ရင်ဘတ်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသည်အား မြင်လိုက်ရချိန်တိုင်း ကိုင်နာတစ်ယောက် အဆုံးမရှိဆာလောင်လာခဲ့သည်။ သူ တစ်ဝက်ထိပြန်ထုတ်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်ထိုးဆောင့်လိုက်ရာ ဆေးလ်က နီရဲနေသောနှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် အမောတကောအသက်ရှူရင်း သူ့ကိုကြည့်လာခဲ့သည်၊
ဖက်! ဖက်!
သူ(မ)၏တင်ပါးလေးများက အမြဲတမ်းနီရဲနေခဲ့သည်။ သူနှင့်အချိန်ဖြုန်းသောညတိုင်း ၎င်းတို့၏တင်ပါးများက အရိုက်ခံနေရသကဲ့သို့ အချင်းချင်း တဖက်ဖက်နှင့်မြည်အောင် ထိမိနေခဲ့ကြ၏။
"ဒီအရောင်က ဘယ်တော့မှကျသွားမှာမဟုတ်ဘူး။"
လှည့်ကွက်များနှင့် သူ(မ)ကိုနှစ်သိမ့်ကာ မနှစ်မြို့သလိုဟန်ဆောင်ရင်း စုတ်သပ်လိုက်သော်လည်း ကိုင်နာ၏မျက်နှာထက်ဝယ် နက်ရှိုင်းသောကျေနပ်မှုတို့ရှိနေ၏။ အမှောင်ထဲမှာ ရူးသွပ်မှုတို့နှင့်အတူ မျက်လုံးများက တောက်ပနေခဲ့သည်။ ဆေးလ်အတွက် သူ၏ရူးသွပ်မှုတို့ကို ညအမှောင်က လွှမ်းခြုံပေးထားပြီး သူက အမှန်တကယ်မည်သူပါဟု ဆေးလ် မပြောနိုင်လောက်အောင် အလွန်ဖော်ရွေနေသောအသံသာ ကျန်နေခဲ့သည်။
ဆူတန်ရဲ့ လှပလွန်းတဲ့ပန်းကလေး။
ကိုင်နာ စေ့စေ့ကြည့်လို့မရလောက်တဲ့အထိ တဖျပ်ဖျပ်တောက်ပနေသော ပန်းကလေးကို ရရှိခဲ့သည်။
သို့သော် သူကသာ ပန်းကလေးဖြစ်လာပုံပင်။ သူက ဆေးလ်၏ခံစားချက်များကို စိုးရိမ်နေပြီး လိုက်လျောညီထွေပြုမူနေရသည့် မောင်းမဆောင်ထဲမှ ကိုယ်လုပ်တော်တစ်ပါးနှင့်တူနေ၏။
သို့သော်လည်း ကွဲပြားခြားနာချက်တစ်ခုက လူများစွာက တစ်ယောက်တည်းကိုရရန် ကြိုးပမ်းနေကြခြင်းဖြစ်ပြီး သူကတော့ သူ၏ပြိုင်ဘက်အားလုံးကို အလဲထိုးချေမှုန်းပစ်မည်ပင်။
"ကိုယ်ကသာ ပန်းကလေးဆိုရင် အဆိပ်ရှိတဲ့ပန်းပဲဖြစ်မှာ။"
မီးခိုးရောင်မျက်ဝန်းများထဲမှ မျက်ရည်များကိုလျက်ကာ ကိုင်နာက တီးတိုးပြောလိုက်သည်။ လေတိုးသံတောင် မကြားရသော အခန်းထဲမှာ စကားသံများ၊ ညည်းသံတိုးတိုးလေးများနှင့် တစ်ဦးစီ၏အသံကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားနိုင်ပေသည်။
သူ၏သွားရာများကို ချန်ထားခဲ့သော ဖြူဆွတ်နေသည့်ရင်သားများကို သူ၏လက်ဖြင့်နယ်ဆုပ်ကာ သူ(မ)၏နို့သီးခေါင်းလေးများကို သူ၏လက်ချောင်းများဖြင့် လိမ်ဆွဲနေခဲ့သည်။
"ဟင်း..."
သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက တင်းကျပ်သွားပြီး ကိုင်နာတစ်ယောက် ညည်းသံထုတ်လိုက်မိသည််။
"ကိုယ် အဲ့ဒါကို ထုတ်ဖို့တောင်မလုပ်ရသေးဘူး၊ အဲ့ဒီရမ္မက်ကြွနေတဲ့ အတွင်းသားနံရံတွေက ကိုယ့်ကို အထဲထဲမှာ ရစ်ပတ်ထားနေပြီပေါ့?"
ဆေးလ် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ချိန်တိုင်း သူ(မ)၏အတွင်းသားနံရံများက သူ့ကို တင်းကျပ်စုပ်ယူသွားခဲ့သည်။ သူ(မ)က ဝမ်းဗိုက်ထဲ သုက်ရည်များအပြည့်ဖြည့်ရန် သူ့ကို အရင်းထိပါ ဝါးမျိုချင်နေသည့်ပုံပင်။
"အရှင်ကိုင်နာ... မြန်မြန်... အမ်း။"
သူက သူ(မ)၏ခြေချင်းဝတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ရာ သူ(မ)၏ခြေဖဝါးလေးများက သူ့ဝမ်းဗိုက်မှာ ကလိထိုးနေသလို တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေ၏။
သူ(မ)၏ခြေချောင်းလေးများက သာယာမှုကြောင့် ကွေးသွားပြီး သူ၏ချက်အောက်ကို ကုတ်ခြစ်လာလေသည်။ ယင်းက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ၊ မရှိရှိ အရေးမကြီးပေ။
သူ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ကာ ယခုလိုရပ်လိုက်ချိန်ဆို ဆေးလ်၏အပေါက်က တရှုံ့ရှုံ့ဖြစ်သွားသည်ကို သူ ခံစားမိပေ၏။
ဆေးလ်၏ခန္ဓာကိုယ်က ကိုင်နာ့ကို ရစ်ပတ်ထားခဲ့သည်။
သူ လက်ကို အောက်သို့ဆင်းကာ ဆေးလ်၏ စိုနေသောဝင်ပေါက်ထိပ်ကလေးကို ထိတွေ့လိုက်သည်။ သေးငယ်ပြီး ထိရှလွယ်သောအစေ့လေးအား ပွတ်ချေလိုက်ချိန်မှာတော့ ဆေးလ်က တုန််ယင်သွားလေ၏။
"ကျေး၊ ကျေးဇူးပြုပြီး... ကျေးဇူးပြုပြီး မလုပ်ပါနဲ့၊ အ့... အား၊ အရှင်ကိုင်နာ၊ အား...!"
၎င်းမှာ နာကျင်မှုကို ကျော်လွှားနိုင်တဲ့အထိ ပြင်းထန်သော တစ်ဖက်သက်အထွတ်အထိပ်ဖြစ်၏။ ညအမှောင်ရိပ်က သူ(မ)ကို လွှမ်းခြုံထားခဲ့သည်။ ဆေးလ် သူ၏လိင်တံကို စုပ်ယူထားရင်း သူ(မ)၏အရည်များက အိပ်ရာပေါ်သို့ တတောက်တောက်ကျနေခဲ့လေသည်။
"အိုး၊ မင်းက ကိုယ်မပါဘဲ ပြီးလိုက်ပြီထင်တယ်။"
ကိုင်နာက ထိုသို့ပြောကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်တိုက်နေခဲ့သည်။
ဖက်၊ ဖက်။
ဆေးလ်တစ်ယောက် စိုရွှဲနေသောစောင်ပေါ်မှာ ရုန်းကန်နေခဲ့၏။ ဖျော့တော့သောခန္ဓာကိုယ်လေးက အထိန်းအကွပ်မဲ့သော သာယာမှုများအောက်မှာ ရေထဲကတက်လာသော ငါးလေးတစ်ကောင်နှယ် လွန့်လွန့်လူးနေခဲ့သညိ။
"ဒါမှမဟုတ် မင်း ကိုယ့်ကလေးကိုလွယ်ပေးဖို့ ကြိုးစားနေတာလား။"
သူက အဆိပ်ပြင်းသောပန်းတစ်ပွင့်ပင်။
ကိုင်နာ၏ အစွဲလမ်းကြီးသော စကားလုံးများကြောင့် ဆေးလ် ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ခေါင်းယမ်းနေခဲ့၏။ ထို့နောက် မပြီးသေးသလိုမျိုး သူက အထွတ်အထိပ်ကို အရင်ရောက်သွားသော ဆေးလ်၏အတွင်းသားများကို ဆုတ်ဖြဲတော့မတတ် သူ၏လိင်တံဖြင့် ထိုးခွဲနေခဲ့သည်။ ထို့နောက်မှာတော့ ချိုမြိန်သော အချစ်ရည်များက သူ(မ)ထဲစီးဝင်လာခဲ့ပြီး သူ အဝင်အထွက်လုပ်ချိန်တိုင်း သူ(မ)အား သာယာမိန်းမောသောအသံတို့ကို ထွက်ကျစေခဲ့သည်။
"မင်းက အကြိမ်တိုင်း ချိုမြိန်တဲ့အရည်တွေကို ထုတ်နေတော့တာပဲ။
သူ သူ၏အင်္ဂါကို ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူ၏သုက်ရည်များက သူ(မ)၏အပေါက်ထဲကနေ ယိုဖိတ်လာတော့သည်။
အိပ်ခန်းထဲမှာ လှုပ်ရှားသံသဲ့သဲ့က ထွက်ပေါ်လာပြီး သူ၏ခန္ဓာကိုယ်က တစ်ဖန် အပူတက်လာပြန်သည်။ ကိုင်နာက သူ(မ)သဘောကျသည့်နေရာသို့ ပါးနပ်စွာဖြင့် ထိုးသွင်းပေးလိုက်၏။ ၎င်းက သူ၏လိင်တံကို တစ်ဆုံးထိုးသွင်းတာထက် တစ်ဝက်လောက်သာ ခပ်တိမ်တိမ်လှုပ်ရှားပေးတာကို ပိုသဘောကျသော ညစ်ညမ်းသည့်ခန္ဓာကိုယ်လေးပင်။
"အမ်း၊ အွန်း၊ အမ်း..."
သူ(မ)သဘောကျ ထိုးဆောင့်ပေးနေခဲ့သော သူ၏လိင်တံက တစ်ဖန် သူ(မ)၏အစာအိမ်ထဲထိ ပြည့်နှက်သွားအောင် အနက်ရှိုင်းဆုံးထိ ထိုးသွင်းကာ ယနေ့လည်း ဆေးလ်ကို ကျေနပ်အောင်ခစားပေးနေခဲ့သည်။
***
Aurora Novel Translation Team