no

Font
Theme

ညစာစားပွဲတွင် မည်သည့်လျှို့ဝှက်ချက် သို့မဟုတ် အတင်းအဖျင်းကိုမှ ထုတ်​ဖော်​ပြော​လေ့မရှိ​ပေ။ ထိုအရာကပင် ဤနယ်ပယ်၌ သူ့အား ​ကျော်ကြား​စေခြင်းဖြစ်​ပေသည်။ 


ယွမ်ယယ်က ထိုင်ခုံကိုမှီထိုင်လိုက်ပြီး ထိုလူအုပ်စုအား လက်ညိုးထိုး၍ ​ပြောလိုက်​လေ၏။ "မင်းတို့​ကောင်​တွေ ပျင်း​နေကြပြီ၊ ဟုတ်တယ်မလား။" 


ကွမ်းကျိုးက သူနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်ပြီး ရယ်​မောလျက် ​ပြောလာခဲ့သည်။ "ဟုတ်တယ်၊ ဘယ်သူကမဖြစ်ဘဲ​နေမလဲ။ ဒါ​ပေမဲ့ ငါ့မှာ ငါ့ကိုကာ​ပေးမဲ့ ယွမ်​ကောရှိတာပဲ။" 


ယွမ်ယယ်က ကွမ်းကျိုးကိုလှမ်း​ခေါ်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ "လာခဲ့၊ ငါနဲ့ဒီမှာလာထိုင်။ ဘယ်သူက ပိုပြီးအရှက်မရှိလဲဆိုတာ ကြည့်ရ​အောင်။" 


သူ့မျက်နှာ​ပေါ်မှာ အပြုံး​လေးဖြင့် ကွမ်းကျိုးက သူ၏ခွက်ကိုကိုင်လျက် ​လျှောက်လာခဲ့ပြီး နင်းလုကို တွန်းထုတ်ကာ ယွမ်ယယ့်ဘေးမှာ တိုး​​ဝှေ့၍ဝင်ထိုင်ခဲ့သည်။ ထို့​နောက် သူ၏ခွက်နှင့် ယွမ်ယယ်၏ခွက်ကိုတိုက်ကာ နှစ်​ယောက်သား တစ်ငုံစီ​​သောက်လိုက်ကြ​လေသည်။ 


စားပွဲတွင် သူငယ်ချင်းများ၊ ညီအစ်ကိုများဖြင့် ပြည့်နှက်​နေ​သော်လည်း ရင်းနှီးမှုအတိုင်းအတာက​တော့ ကွဲပြား​နေဆဲပင်။ ထိုအခန်းထဲတွင် ကွမ်းကျိုးအပါအဝင် ယွမ်ယယ်နှင့် ပို၍နီးစပ်​သောလူက အနည်းငယ်သာရှိသည်။ 


ကွမ်းကျိုး၏မိသားစုနှင့် ယွမ်ယယ်၏မိသားစုတို့က ၎င်းတို့ငယ်ငယ်​​လေးကတည်းက ရင်းနှီးလာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ယွမ်ယယ်ကမူ အမြဲလိုလို ပြဿနာရှာတတ်သူဖြစ်၏။ ကွမ်းကျိုးက သူ့ကို အမြဲ​စောင့်ကြည့်​နေခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့ အသက်အရွယ်ရလာပြီး ရာထူးဂုဏ်ပုဒ်များ​ပြောင်းလဲသွား​စေကာမူ သူတို့၏သူငယ်ချင်းဆက်ဆံ​ရေးမှာ မ​ပြောင်းလဲ​ခဲ့​ပေ။ 


ကွမ်းကျိုးက ရံဖန်ရံခါ ငယ်ငယ်​လေးကတည်းက​ပြောလာခဲ့​သော စကားဖြစ်သည့် 'ငါ့​နောက်မှာ ယွမ်ယယ်ရှိတယ်' ဟု စ​နောက်လိမ့်မည်။ ထိုနှစ်၊ ယွမ်ယယ်နှင့် ဖန်း​ရှောက်ယိတို့မင်္ဂလာပွဲ၌ ကွမ်းကျိုးက အစီအစဥ်တင်ဆက်သူဖြစ်​ခဲ့သည်။ 


လူတိုင်း ကွမ်းကျိုးက ဖန်း​​ရှောက်ယိအတွက်ရှိ​နေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ထင်ခဲ့ကြသည်။ မည်သို့ပင်ဆို​စေ နယ်ပယ်အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ဝက်​လောက်က သူ့(ဖန်း​ရှောက်ယိ)အတွက် ထို​နေရာမှာရှိ​နေခဲ့ကြပြီး ထိုနယ်ပယ်အတွင်း အဆင့်အတန်းနှင့် သြဇာကြီးမားသည့် ဖန်း​ရှောက်ယိ၏ဖခင်အတွက်လည်း ဖြစ်​ပေသည်။ သို့​သော် ကွမ်းကျိုးကမူ သူတို့အတွက်ရှိ​နေခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူ၏ညီအကို​ကောင်းဖြစ်သည့် ယွမ်ယယ်အတွက်ရှိ​နေခဲ့ခြင်းပင်။ 


ယွမ်ယယ်က ယခုတွင် အသက်သုံးဆယ့်သုံးနှစ်ရှိပြီဖြစ်ရာ ယခင်ကလို ပြဿနာရှာတတ်​သော​ကောင်​လေးမဟုတ်​တော့​ပေ။ သို့​သော် သူထိုင်ချလိုက်သည်နှင့် သူ၏ဆံပင်အတိုက ဦး​​ရေပြားကိုပင်ထိလုမတတ်ဖြစ်​နေပြီး ​စီးကရက်တစ်လိပ်ကိုင်လျက် ​မေး​​ပင့်ချီကာ မျက်ခွံပါးပါး​အောက်က​နေ လူများကိုကြည့်​နေခဲ့သည်။ 


သူ၏​အေးစက်ကာ ​ချော​မောသည့်မျက်နှာ​လေးမှာ ငယ်ဘဝအမာရွတ်များကို ဖုံး​ပေးထား​သော်လည်း အရင်ကအတိုင်း ထင်ထင်ရှားရှားရှိ​နေဆဲပင်။ 


​နောက်ထပ် ဝိုင်းအနည်းငယ်ထပ်​သောက်လို့အပြီးတွင် လူတိုင်း အနည်းငယ်မူး​နေကြ​​လေပြီ။ 


ကွမ်းကျိုးက သူ၏ပုံမှန်အကျင့်ကိုချိုးဖျက်ကာ စီးကရက်ကို မီးညှိလိုက်သည်။ သူက ပုံမှန်အားဖြင့် သူ့လည်​ချောင်းကိုထိန်းသိမ်းရန် ​ဆေးလိပ်နှင့် အရက်​​သောက်ခြင်းတို့ကို ​ရှောင်​လေ့ရှိ​သော်လည်း သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူရှိ​သောအခါ ရံဖန်ရံခါ ​ပြေ​လျော့သွားတတ်သည်။ 


သူက ​ဆေးလိပ်​ငွေ့ကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ယွမ်ယယ်ကိုကြည့်ရန် ​ခေါင်းလှည့်ကာ ​အော်​ခေါ်လိုက်သည်။ "ညီအစ်ကို။" 


"ဟမ်?" ယွမ်ယယ်က တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ သူ​ပြောလာမည်ကို ​စောင့်​နေခဲ့သည်။ 


ကွမ်းကျိုးက သူ့ကိုကြည့်လျက် ​ပြောလာသည်။ "ငါ ကြားခဲ့တာ...မင်း ငါတို့ရဲ့ရုပ်သံရှိုးမှာ ပါမှာဆို?" 


ယွမ်ယယ်က တုန့်ပြန်မှုများစွာမရှိဘဲ "အာ" ဟု ​ပြောပြီး​နောက် ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး ​မေးလိုက်သည်။ "အဲ့ဒါက မင်းတို့ရဲ့ ရုပ်သံဌာနလား။" ​


ကွမ်းကျိုးက မျက်​မှောင်ကြုတ်လျက် ​ပြောလာသည်။ "အဲ့ဒါ ဘယ်ရုပ်သံဌာနပဲဖြစ်ဖြစ် ကိစ္စမရှိဘူး။ မင်း ​အဲ့အ​ကြောင်းကို ​သေချာစဥ်းစားပြီးပြီလား။" 


ယွမ်ယယ်က သူ၏အကြည့်ကို ​သောက်စားဆူညံ​နေ​သောအုပ်စုဆီ ပြန်ပို့လိုက်သည်။ လူတိုင်းက ကိုယ့်ကိစ္စကိုသာလုပ်​နေပြီး သူတို့၏ တိုးညှင်း​သောစကားဝိုင်းကို မည်သူမျှမကြားနိုင်​ပေ။ ၎င်းတို့အား အကာအရံတစ်ခုဖြင့် ခြားထားသလို အ​တော်​လေးစိတ်ဝင်ဖွယ်​ကောင်း​ပေသည်။ 


ယွမ်ယယ်က ရယ်​မောလျက်​ပြောလိုက်သည်။ "ဘာအ​ရေးကြီးလို့လဲ။ ဒီတိုင်း ရှိုးတစ်ခု​လေးပဲကို။" 


"​ချီးပဲ။" ကွမ်းကျိုးက ​စီးကရက်တစ်ဖွာရှိုက်လိုက်ပြီး သူ၏အမူအရာမှာလည်း အလွန်​ကောင်းမ​နေ​ပေ။ "မင်းရဲ့ စာ​ရေးတဲ့ကိစ္စမှာပဲ အာရုံစိုက်သင့်တယ်။ ဘာလို့ ဒီနယ်ပယ်ထဲ ဝင်လာချင်ရတာလဲ။ မင်း ရှိုးမှာ တစ်ခါ​လေးပါလိုက်တာနဲ့ ဒီနယ်ပယ်ထဲ ​ခြေ​တစ်ဖက်ချပြီးသားဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။ မင်းရဲ့အကျင့်စရိုက်နဲ့ဆိုရင် မင်းက မင်းကိုပြစ်တင်​ဝေဖန်ဖို့ ​တောင်းဆို​နေတာပဲ။" 


ယွမ်ယယ်က ထပ်​သောက်လိုက်ပြီး​နောက် မျက်လုံးများမှာ အနည်းငယ်နီလာခဲ့သည်။ သူ ရယ်​မောလိုက်​လေ၏။ "အဲ့ဒါက ကိစ္စမရှိပါဘူး။ သူတို့ဘာ​ပြော​ပြော ငါဂရုမစိုက်ဘူး။" 


"မင်း ဘာဖြစ်​နေတာလဲ။" ကွမ်းကျိုးက အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွား၏။ "မင်းတို့လို စာသမား​ပေသမား​တွေက အဲ့လိုအရာ​တွေအ​ပေါ် အမြဲတမ်း အထင်​သေး​နေတာမဟုတ်လား။ အရင်က မင်း​ရော သူတို့ကို မဆဲခဲ့ဘူးလား။ ဘာလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒုက္ခ​တွင်းထဲပို့၊ စိတ်အ​နှောင့်အယှက်အဖြစ်ခံပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အရူးလုပ်​နေမှာလဲ။" 


ယွမ်ယယ်က အမြဲလိုလို ​​ဒေါသကြီးပြီး မြည်းတစ်​ကောင်ကဲ့သို့ ​ခေါင်းမာတတ်သည်။ ထို​နေ့က ကွမ်းကျိုး မည်သို့ပင်​ပြော​နေပါ​စေ၊ ဂရုမစိုက်ဘဲ မျက်နှာ​ပေါ်တွင် အပြုံး​ရေး​ရေး​လေးဆင်မြန်းလျက် သူ၏စိတ်ကိုလည်း မ​ပြောင်းလဲခဲ့​ပေ။ 


​နောက်ပိုင်းတွင် ကွမ်းကျိုးက သူနှင့်အတူ နောက်တစ်ခွက်​သောက်ခဲ့သည်။ အရက်တစ်ကျိုက်​သောက်ပြီး​နောက် သူ၏မျက်လုံးများက အနီ​ရောင်သို့​ပြောင်းသွားခဲ့ခြင်းက အရက်​ကြောင့် ဖြစ်​ကောင်းဖြစ်​နိုင်​ပေသည်။ 


သူက အသံကိုနှိမ့်ကာ ယွမ်ယယ်ကိုလက်ညိုးထိုးလျက် ​ပြောလာခဲ့သည်။ "...မင်းက ငါ့ကို​တောင် ဟန်​ဆောင်​နေတုန်းပဲ!" 


ယွမ်ယယ် သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ 


ကွမ်းကျိုးက သူ၏မျက်နှာကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ယွမ်ယယ်ကို စိုက်ကြည့်လာခဲ့၏။ "ငါ ဒါကို တစ်​လျှောက်လုံး သိထားတယ်။ မင်းကို မ​မေးတာနဲ့ ငါမသိဘူးလို့ မထင်လိုက်နဲ့။ မင်းနဲ့ ဖန်း​ရှောက်ယိတို့ လမ်းခွဲခဲ့တာ အ​တော်တော်ကြာ​နေပြီ!" 


ယွမ်ယယ်​၏မျက်နှာ​ပေါ်မှအပြုံးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ​ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ သူ ကွမ်းကျိုးကို စိုက်ကြည့်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်​မေးလိုက်သည်။ "မင်း ဘယ်ကကြားလာတာလဲ။" 


ကွမ်းကျိုးက နှာမှုတ်ကာ ယွမ်ယယ်ကို အရူးသဖွယ်ကြည့်လိုက်​လေ၏။ "ဒီနယ်ပယ်မှာ လျှို့ဝှက်ချက်ဆိုတာ မရှိဘူး။ ဘယ်သူ့ဆီက​နေမှ ဖုံးကွယ်ထားလို့မရဘူး။ မင်းက ဦး​နှောက်မဲ့လွန်းလို့ သူနဲ့အတူ စုံတွဲလိုဟန်​​ဆောင်ပြီး ရှိုးမှာ အတူပါဦးမယ်။ 'ငါ မင်းကိုချစ်တယ်' ၊ 'မင်း ငါ့ကိုချစ်တယ်'​ တွေ​ပြောဦးမယ်​ပေါ့။ အဲ့လို​တွေအကုန် ​ပြောပြီးလုပ်ပြီးသွားတဲ့အချိန် ငါ့ရဲ့​ဘောင်းဘီ​တွေ ချွတ်ပြီးတဲ့ထိ မင်းရဲ့အတွင်းခံကို မချွတ်ရ​သေးရင် ငါက အရမ်းကို တုံးအလို့ပဲ!" 


[TN/သူမသိခဲ့ရင် သူက အရမ်းတုံးလို့လို့ ​ပြောချင်တာပါ။] 


ယွမ်ယယ် အချိန်​တော်ကြာတဲ့အထိ စကားတစ်ခွန်းမှမ​ပြောခဲ့​ပေ။ သူက ​ခေါင်းလှည့်ကာ စီးကရက်ကို တိတ်တဆိတ် မီးညှိလိုက်သည်။ သူ ဆေးလိပ်ဖြတ်ပြီး​နောက် မကြာ​သေးခင်ကမှ ပြန်​သောက်​နေခဲ့ပြီး အရင်ကထက်ပင် ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ​ဆေးလိပ်စွဲလာခဲ့၏။ 


"ယယ်​ကော။" ကွမ်းကျိုးက သူ့ကို ​အော်​ခေါ်လာခဲ့သည်။ 


ယွမ်ယယ်က တုန့်ပြန်လိုက်၏။ 


ကွမ်းကျိုးက ယခုတစ်ကြိမ်၌ ယွမ်ယယ်ကို တိုက်ရိုက်​မေးလိုက်​သည်။ "မင်းတို့ တကယ်ပဲ ကွာရှင်းလိုက်ကြပြီလား။ ဘယ်တုန်းကလဲ။" 


ယွမ်ယယ်က မီးခြစ်ကိုအောက်ချလိုက်ရာ သတ္တုနှင့် မှန်စားပွဲထိခတ်​သောအသံတစ်သံ ထွက်​ပေါ်လာခဲ့၏။ သူက ခေါင်းညိတ်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "အင်း ငါတို့ ကွာရှင်းလိုက်ကြပြီ။" 


ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် လက်​မြှောက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းထက်က​နေ ​စီးကရက်ကိုဖယ်လိုက်ပြီး သူ၏မျက်လုံး​ရှေ့၌ ​ဆေးလိပ်​ငွေ့များ ​ဝေ့ဝဲ​နေ​လေ၏။ 


ယွမ်ယယ် မည်သည့်စိတ်ခံစားချက်ကိုမှ မ​ဖော်ပြဘဲ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း​ပြောလိုက်​လေသည်။ "တစ်နှစ်​ကျော်ပြီ။"


*****

There is No Eng Version

DISCUSSION


Leave A Reply

you must Login or register to post a comment