မွန်ဂိုလီးယားပြည်တွင်း၌ ဆောင်းဦးဝင်ချိန်ဖြစ်၍ စတင်အေးနေပြီဖြစ်သော်လည်း လယ်ကွင်းများကတော့ စိမ်းစိုနေဆဲပင်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် သူ၏ကင်မရာကို မမေ့ခဲ့ပေ။
သူက အစိမ်းရောင်မြက်ခင်းပြင်များကို မြတ်နိုးပေသည်။ အဆုံးမရှိကျယ်ပြောလှသော ထိုအစိမ်းရောင်ကွင်းပြင်ကျယ်ကြီးက တစ်စုံတစ်ဦး၏စိတ်ကို လွတ်လပ်မှုတို့ ခံစားရစေနိုင်သည်။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် မနှစ်မြို့စရာအနံ့နှင့်ဖြတ်ကျော်သွားသော သိုးတစ်အုပ်နှင့်အတူ ရိုးသားပြီး ရိုးရှင်းသော ဤနေရာ၏ဘဝနေထိုင်မှုမျိုးကို သဘောကျပေ၏။
ယွမ်ယယ်က ကင်မရာအားကြည့်ကာ အနည်းငယ်နူးညံ့သောအပြုံးကို ထုတ်ဖော်ပြလိုက်သည်။ "အတိတ်တုန်းက ကျွန်တော် ဖန်းလောင်ရှီးကိုပြောဖူးတယ်၊ ကျွန်တော်တို့ အသက်တွေကြီးမလာခင် ဒီမြက်ခင်းပြင်ကြီးမှာ လာအနားယူသင့်တယ်လို့လေ။ ကျွန်တော်တို့ အသားကင်တွေစားမယ်၊ အရက်သောက်ကြမယ်၊ ပြီးတော့ နေ့တိုင်း နေဝင်ချိန်ကို စောင့်ကြည့်လို့ရနိုင်တယ်။"
လင်းထျန်က သူ့ဘေးမှဖြတ်လျှောက်သွားရင်း တခစ်ခစ်ရယ်လျက် မေးလာခဲ့၏။ "ဖန်းလောင်ရှီးက ဘယ်လိုတုံ့ပြန်ခဲ့လဲ။"
ယွမ်ယယ် သူ့အနောက်ကနေ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်သာ ဝေးသော ဖန်းရှောက်ယိကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရယ်မောလျက် ပြောလိုက််လေ၏။ "ဖန်းလောင်ရှီးက ကျွန်တော်နဲ့ ဒီမှာအတူနေဖို့တော့ အဆင်ပြေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ နေ့တိုင်း အရက်ချည်းသောက်ပြီး အသားပဲမစားနိုင်ဘူးတဲ့။ ဖန်းလောင်ရှီးရဲ့ ကြယ်ပွင့်ပုံရိပ်က အရမ်းကြီးမားတယ်လေ။ သူက သူ့ကိုယ်သူ ခပ်ဝဝလူအိုကြီးတစ်ယောက်လို ပြောင်းလဲသွားခွင့်မပေးနိုင်ဘူး။"
လင်းထျန်က ပြောလာ၏။ "တကယ်လို့ ကျွန်မဆိုလည်း ငြင်းမိမှာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း အသက်အရွယ်ရလာတာက ဘဝရဲ့အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဆိုပေမဲ့ ကျွန်မကတော့ လှလှပပလေးပဲ အသက်ကြီးချင်တယ်!"
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူက လက်နှစ်ဖက်လုံးကို အိတ်ကပ်ထဲထည့်ကာ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချ၍ ပြောလိုက်လေ၏။ "အင်း၊ ဖန်းလောင်ရှီးကလည်း အသက်ကြီးလာရင်တောင် အခုလိုမျိုး ချောနေဦးမှာပါပဲ။"
ထိုစဥ် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ဆီလျှောက်လာပြီး ပြောလာခဲ့သည်။ "အရင်တစ်ခေါက်က ကိုယ့်ကိုအိုနေပြီလို့ပြောတာ ကိုယ်မှတ်မိသလိုပဲ။"
"မဟုတ်တာ၊ မပြောမိပါဘူး။" ယွမ်ယယ်က သူ၏ လက်မောင်းကိုပုတ်ကာ အပြုံးဘေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ "မင်းက ချောလည်းချော ငယ်လည်းငယ်ပါတယ်။"
မနေ့ညက ဖန်းရှောက်ယိ၏ တစ်ခွန်းတည်းသောအမေးစကားသည် ယွမ်ယယ်ကို ညတစ်ဝက်လောက်ထိ အိပ်မပျော်စေခဲ့ပေ။ သူ ထိုမေးခွန်းကို ပြန်မတုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့သော်ငြား သူတုံ့ပြန်ရန်လည်း မလိုအပ်ခဲ့ပေ။ သူတို့နှစ်ဦးကြား ထိုကဲ့သို့စကားဝိုင်းမျိုးက ဘာအဓိပ္ပါယ်မှမရှိသလို ကိစ္စများက သူ့နည်းသူ့ဟန်အတိုင်းရှိနေပြီဟု တွေးလိုက်လျှင် ၎င်းမှာ အသုံးမဝင်တော့ချေ။ စကားအများကြီးပြောခြင်းက ပင်ပန်းစေလိမ့်မည်။
ယနေ့ သူတို့၏ အရှေ့ရော အနောက်ကနေပါ လိုက်ပါရိုက်ကူးနေသော ကင်မရာများက သူတို့နှစ်ဦးကြား နေရခက်သောလေထုကို အနည်းငယ် ပျောက်ကွယ်သွားစေခဲ့၏။ ၎င်းတို့က ကင်မရာရှေ့မှာသာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပုံမှန်အတိုင်းပြောဆိုနိုင်ကြပေလိမ့်မည်။
နေ့လယ်စာအတွက် ၎င်းတို့အားလုံး မွန်ဂိုလီးယားအစားအစာကို စားခဲ့ကြပြီး အများစုက အသားများသာဖြစ်သည်။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ဒိန်ချဥ်က အရသာရှိလွန်းသည်ကိုသာ မှတ်မိပေ၏။ တစ်ဝိုင်းလုံးတွင် ယွမ်ယယ်နှင့် ချန်ရု၏ချမ်းသာသောအမျိုးသားတို့ကသာ အများဆုံး စားခဲ့ကြသည်။ စားသောက်ချိန်တိုင်း အခြားသူများက စကားစမြည်ပြောတတ်ကြသော်လည်း သူတို့နှစ်ဦးကတော့ တိတ်တဆိတ်စားနေခဲ့ကြ၏။
နောက်ဆုံးတွင် ဖန်းရှောက်ယိက သူ၏ဒိန်ချဥ်ပန်းကန်ကိုပါ ယွမ်ယယ်ကို ပေးလာခဲ့သည်။ ယွမ်ယယ် လှည့်ကြည်ကာ သူ့ကို တိုးတိုးလေးမေးလိုက်၏။ "အဆင်မပြေဘူးလား။ မင်း ဘာလို့ ဘာမှမစားတာလဲ။"
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့နားနားကပ်ကာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "အရမ်းအီတယ်။ ကိုယ် စားချင်စိတ်သိပ်မရှိဘူး။"
သူအအေးမိခြင်းက အတော်လေးဆိုးလာခဲ့သည်။ သူစကားပြောနေစဥ် ယွမ်ယယ်၏နားကို လာရောက်ထိခတ်သော လေကတောင် ပူနေခဲ့ပေ၏။ လူအုပ်ကြားထဲတွင် ထိုကဲ့သို့ သေးငယ်သောအပြုအမူက အလွန်ရင်းနှီးလှပေသည်။ ယွမ်ယယ်၏နှလုံးသားက ဖန်းရှောက်ယိ၏ အသက်ရှူသံတို့ကြောင့် နွေးထွေးသွားခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ်က သူ့ဘက်သို့ ဒိန်ချဥ်ပန်းကန်ပြန်တွန်းပို့လိုက်၏။ "ဒါသောက်ကြည့်၊ အရမ်းကောင်းတယ်။"
ဖန်းရှောက်ယိက ခေါင်းယမ်းပြခဲ့သည်။ သူမသောက်ချင်ပေ။
ထို့ကြောင့် ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ထိုဒိန်ချဥ်တစ်ပန်းကန်းကိုလည်း သောက်ခဲ့လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပါးစပ်သုတ်ကာ စားပွဲကနေ တိတ်တိတ်လေး ထထွက်လာခဲ့လိုက်၏။
မိနစ်နှစ်ဆယ်ခန့်ကြာပြီးနောက် ယွမ်ယယ် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ သူပြန်မလာခင် လူတိုင်း စားပြီးသွားလောက်ပြီဟု တွေးလိုက်မိသော်လည်း ၎င်းတို့က အချိန်အများကြီးယူလိမ့်ဟု မည်သူသိလိမ့်မည်နည်း။ စားသောက်ချိန်မှာ မိနစ်လေးဆယ်လောက်ရှိနေပြီဖြစ်သော်လည်း အားလုံး နေ့လယ်စာစားမပြီးသေးချေ။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် အထဲကို ခြေလှမ်းလိုက်ပြီးဖြစ်ရာ နောက်ပြန်လှည့်လို့ မရတော့ပေ။ လင်းထျန်က သူ့ကို မေးလာခဲ့သည်။ "ယယ်ကောက ဘာသွားလုပ်တာလဲ။"
ယွမ်ယယ် သူ့နေရာကိုပြန်သွားကာ ပြောလိုက်သည်။ "ဖန်းလောင်ရှီးက အသားများများစားလို့မရဘူးလေ။ ဒါရိုက်တာက သူ့ကို ကိုယ်အလေးလျှော့ဖို့ ပြောထားတာဆိုတော့ သူ့အတွက် ခေါက်ဆွဲသွားပြုတ်ပေးတာပါ။"
သူ ဖန်းရှောက်ယိအအေးမိနေကြောင်း မပြောပြခဲ့ပေ။ ၎င်းက တည်းဖြတ်နေစဥ်အတွင်း ဆွေးနွေးမှုအကြောင်းအရာဖြစ်လာနိုင်ပြီး ယခု သူ့နားမှာရှိနေသူတိုင်းက ထိုအကြောင်းကို မေးမြန်းနေကြလိမ့်မည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် သူက အမေးတစ်ခွန်း အဖြေတစ်ခွန်းသာ ပြောတတ်သော်လည်း ကင်မရာများရှေ့မှာ အဆက်မပြတ်သတိထားကာ အခြားသူများကိုလည်း အာရုံစိုက်ဖို့လိုပေ၏။
သူ ၎င်းကို သဘောမကျသလို ဖန်းရှောက်ယိကလည်း သဘောမကျကြောင်း သိပေသည်။ ဖန်းရှောက်ယိက သူ၏ဒဏ်ရာများ သို့မဟုတ် နာမကျန်းမှုတို့ကို အခြားသူများအား ဘယ်တော့မှမပြောတတ်ပေ။ သူက အာရုံစိုက်ခံရသည်ကိို သဘောမကျသလို အားနည်းသူအဖြစ် အကြည့်ခံရတာကိုလည်း မနှစ်သက်ချေ။
ကင်မရာဆရာက ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ကို အနီးကပ်ရိုက်ကူးချင်နေ၏။ ယွမ်ယယ်က ပြုံးကာ ၎င်းကို ကာလိုက်ပြီး ရိုက်ကူးခွင့်မပေးခဲ့ပေ။ "ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆိုးဝါးတဲ့ဟင်းချက်စကေးတွေကို မရိုက်ပါနဲ့။ ကျွန်တော့်ရဲ့ခေါက်ဆွဲတွေကို သူတစ်ယောက်တည်းပဲစားနိုင်တာ။"
ယွမ်ယယ်က ပန်းကန်လုံးကို ဖန်းရှောက်ယိဘက်တွန်းလိုက်သည်။ သူလျှောက်ဝင်လာကတည်းက ဖန်းရှောက်ယိ၏မျက်လုံးများသည် သူ့မျက်နှာတွင်သာ ကပ်ညှိနေခဲ့သည်။ ယခုတောင် ယွမ်ယယ်ကိုကြည့်နေဆဲပင်။ ယွမ်ယယ်က အသံနိမ့်ကာ သူ့ကိုပြောလိုက်၏။ "အသားတုံးသေးသေးလေးတွေကို နည်းနည်းပဲ ထည့်လာခဲ့တယ်၊ စားလိုက်ဦး။"
ဖန်းရှောက်ယိက မျက်လွှာချလိုက်ပြီး လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့် ပြန်ပြောလာခဲ့သည်။ "ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"
ယွမ်ယယ် အေးခဲသွားခဲ့ပြီး ခဏအကြာတွင် သူက ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် ခေါင်းယမ်းကာ ပြောလိုက်သည်။ "အဲ့ဒါကို ပြောစရာလိုလို့လား။"
စားသောက်ပြီးနောက် သူတို့အားလုံးအနားယူရန် တဲအိမ်လေးများဆီ ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။ ဖန်းရှောက်ယိက ပြန်သွားပြီး ခဏအနားယူခဲ့သော်လည်း ယွမ်ယယ်ကတော့ ပြန်မသွားခဲ့ပေ။ သူက ဒေသခံတစ်ယောက်ဆီကနေ မြင်းတစ်ကောင်ကို ငှားရမ်းလိုက်သည်။
ဒါရိုက်တာငယ်လေးမှာ အစပိုင်းတွင် သူ့ကို တစ်ယောက်တည်း မြင်းစီးခွင့်မပြုရဲခဲ့ပေ။ သူ ပြုတ်ကျသည်ဖြစ်စေ၊ မတော်တဆတစ်ခုခုဖြစ်သည်ဖြစ်စေ၊ သူတာဝန်ယူနိုင်သည့်အနေအထားမှာ မရှိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ယွမ်ယယ်က သူပြုတ်မကျပါဘူးဟု ထပ်တလဲလဲအာမခံပြီး သူ(မ)မှာ တာဝန်မရှိကြောင်းကိုတောင် လက်ရေးစာဖြင့်ကတိစာချုပ်ရေးပေးခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူက လက်ပြကာ ထွက်ခွာလာခဲ့တော့သည်။
ကင်မရာဆရာများက သူ့အနောက်ကို လိုက်လာကြသော်လည်း ခဏအကြာတွင် နောက်ကျကျန်နေခဲ့ရာ ယွမ်ယယ်က သူတို့ကို ပြောလိုက်သည်။ ကျွန်တော် နာရီဝက်အတွင်း ပြန်လာခဲ့မယ်။ ဒီအပိုင်းကို မရိုက်ပါနဲ့။ ကျွန်တော်အနားယူဖို့သွားတယ်လို့သာ ဟန်ဆောင်ပေးပါ။"
ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် မြင်းစီးနေတုန်း ပြုတ်ကျနိုင်ဖို့ဆိုသည်မှာ မည်သို့ဖြစ်နိုင်လိမ့်မည်နည်း။ သူက ကလေးဘဝကတည်းက မြင်းများနှင့် ဆော့ကစားလာခဲ့သူဖြစ်သည်။ သူ ငယ်ငယ်က လမ်းပေါ်တွင် ယခုလောက်ထိ ကားများအများကြီးမရှိပေ။ အရင်က သူ၏အဖိုး၊အဖွားများ မြို့ထဲသို့ ခရီးသွားစရာရှိလျှင် မြင်းလှည်းလေးဖြင့် သွားကြရသည်။ ထိုအချိန်ဆို ယွမ်ယယ်က မြင်းကုန်းနှီးပေါ်ရှိနေမည်ဖြစ်ပြီး သူ၏အဘိုးက လှည်းကိုထိန်းရန် အနောက်တွင်ရှိနေလိမ့်မည်။ ကလေးများက လူကောင်မကြီးသောကြောင့် အမြင့်တွင်ထိုင်နေရခြင်းသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မြင့်မြတ်ကာ စွမ်းအားကြီးမားသည်ဟု ခံစားရစေ၏။
ယခုလက်ရှိမှာ ယွမ်ယယ်က မြင်း၏လည်ပင်းကို ပွတ်သပ်ပေးကာ ပြောလိုက်သည်။ "ဟေး၊ ငါ့ကောင်ကြီး၊ ငါ့ကို ပြေးဖို့ ခေါ်သွားပေးမလား။"
မြင်းက သူ့အမြီးကို ဝှေ့ယမ်းကာ လှပသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းကြီးများက လောကကြီးကို ဂရုမစိုက်ဘဲ မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။
ယွမ်ယယ်က ထပ်ပြောလိုက်၏။ "တစ်ပတ်လောက်သွားပြီး လေကိုခံစားလိုက်ကြရအောင်။"
ယွမ်ယယ် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မြင်းဇတ်ကြိုးကိုကိုင်လျက် အခြားတစ်ဖက်က ကြာပွတ်နှင်တံကို ကိုင်ထားလေသည်။ ထို့နောက် မြင်း၏တင်ပါးကို အသာလေးထိလိုက်ပြီး ရှေ့သို့ဆက်သွားရန် နူးညံ့စွာ တိုက်တွန်းလိုက်၏။ ကြီးမားသော အနီရောင်မြင်းကြီးက ၎င်း၏အရှိန်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း မြှင့်လိုက်ပြီးနောက် လယ်ကွင်းပြင်များထဲ လွတ်လပ်စွာ ဒုန်းစိုင်းပြေးသွားခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ရယ်မောရင်း ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် မျက်လုံးများမှိတ်ကာ သူ့မျက်နှာကိုဖြတ်တိုက်လာသော လေညှင်းလေးများကို ခံစားလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏သဘာဝ၊ သူ၏စိတ်အားထက်သန်မှုပင်။ သူ့နှလုံးသားထဲရှိ မှောင်မိုက်နေသော အတွေးများအားလုံး လေနှင့်အတူ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီး သူနှင့် ထိုမြင်းတို့ ပျော်ရွှင်ခဲ့ကြပြီး ပြန်ရောက်တဲ့အထိ သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးအရိပ်အမြွက်ရှိနေဆဲပင်။
ဖန်းရှောက်ယိက ၎င်းတို့၏ရွက်ဖျင်တဲရှေ့မှာ လူငယ်ဒါရိုက်တာနှင့် စကားပြောနေသည်။ ယွမ်ယယ် မြင်းဇတ်ကြိုးကိုဆွဲကာ အရှိန်လျှော့လိုက်ပြီး သူတို့ဆီ ဦးတည်သွားလိုက်၏။ ထိုအခါ ဖန်းရှောက်ယိက ဒါရိုက်တာကို ပြောလိုက်သည်။ "တွေ့လား။ သူအဆင်ပြေမှာပါလို့ ပြောသားပဲ။ သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်ခွင့်ပေးလိုက်ပါ။ သူ့ရဲ့အကန့်အသတ်ကို သူသိပါတယ်။"
လူငယ်ဒါရိုက်တာမှာ ရယ်ရမလား၊ ငိုရမလားပင်မသိတော့ချေ။ "ဖန်းလောင်ရှီးက ခွင့်ပြုရဲပေမဲ့ ကျွန်မတို့ကတော့မရဘူး။ တကယ်လို့ တစ်ခုခုသာဖြစ်သွားရင် ဘော့စ်က ကျွန်မကိုသတ်လိမ့်မယ်။"
ယွမ်ယယ်က မြင်းပေါ်တွင် ရှိနေဆဲပင်။ ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုကြည့်လာခဲ့၏။ နူးညံ့မှုလေးက သူ၏မျက်ဝန်းများထဲ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး ခေါင်းယမ်းလျက် ပြောလိုက်လေသည်။ "ကျွန်တော်တောင် ဒီအတွက် စိတ်ချတာကို တခြားလူတွေက ဘာလို့မလုပ်နိုင်ရတာလဲ၊ အဲ့ဒါကိုရော မတွေးမိဘူးလား။"
အစက လူငယ်ဒါရိုက်တာမှာ နားမလည်ခဲ့ပေ။ ခဏအကြာတွင် သူ(မ)ကပြုံးကာ ပြောလိုက်လေ၏။ "ဟုတ်ပါတယ်။ ဖန်းလောင်ရှီးက သူ့ကို အသိဆုံးပါပဲ။"
စောစောက သူ(မ)သည် ယွမ်ယယ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်အား နောင်တရနေခဲ့၏။ သူ(မ) သူ့ကို တစ်ယောက်တည်းမြင်းသွားစီးဖို့ ခွင့်မပေးလိုက်သင့်ဘူးဟု ခံစားနေခဲ့ရသည်။ ဘာမှမဖြစ်လျှင် အားလုံးအဆင်ပြေမည်ဖြစ်သော်လည်း အသေးငယ်ဆုံးသော မတော်တဆဖြစ်ခဲ့လျှင်တောင် သူ(မ)က ဖြေရှင်းပေးရန် ပထမဆုံး တာဝန်ရှိသူပင်။ ခြစ်ရာလေးကတောင် ကိစ္စကြီးတစ်ခုဖြစ်နိုင်ပေ၏။ ထို့နောက်တွင် သူ(မ) မည်သို့မျှစိတ်အေးအေးမထားနိုင်တော့သည်မို့ ဖန်းရှောက်ယိကို လာရှာခဲ့လိုက်သည်။ သူ(မ)က သူ့ကို ယွမ်လောင်ရှီးပြန်ရောက်ပြီလားဟု မေးမြန်းခဲ့သည်။
ဖန်းရှောက်ယိမှာ လုံးဝ တထိတ်တလန့်ဖြစ်မနေချေ။ သူက သူ(မ)ကို စိတ်အေးအေးထားဖို့တောင် ပြောခဲ့သည်။ ပြန်တွေးကြည့်လျှင် သူပြောတာမှန်မှန်း သိလိုက်ရလေ၏။ အခြားသူများ၏စိုးရိမ်မှုက အတွဲများကြား ဘာနဲ့မှယှဥ်လို့မရနိုင်ပေ။ ဖန်းရှောက်ယိတစ်ယောက် လုံးဝစိတ်ပူမနေခြင်းမှာ အမှန်တကယ် စိတ်ပူစရာမလိုသောကြောင့်ပင်။
ယွမ်ယယ်က မြင်းပေါ်ထိုင်နေပြီး ၎င်းတို့ကို အပေါ်ကနေငုံ့ကြည့်လျက် မေးမြန်းလိုက်၏။ "ကျွန်တော့်နောက်ကွယ်မှာ မကောင်းတာတစ်ခုခု ပြောနေကြပြန်ပြီလား။"
လူငယ်ဒါရိုက်တာက လျှာသပ်လိုက်ပြီး ပြောလာခဲ့သည်။ "ကျွန်မက လောင်ရှီးတစ်ယောက်တည်း အဝေးကြီးရောက်သွားပြီး ပြန်လမ်းရှာမတွေ့မှာကို အရမ်းစိတ်ပူနေခဲ့တာ။"
ယွမ်ယယ်က ပြုံးလိုက်ပြီး မြင်း၏လည်ပင်းကို ထပ်မံပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ "မြင်းတွေကို သူတို့ရဲ့ပိုင်ရှင်တွေက စီးဖို့အတွက် မွေးမြူပေးထားတာလေ။ သူတို့က အရမ်းနာခံမှုရှိတယ်။ အရင်က ကျွန်တော်တို့မွေးခဲ့တဲ့မြင်းဆိုရင် ဒီမြင်းထက်တောင် ထိန်းရခက်တယ်။ ကျွန်တော် အဲ့မြင်းကို ဘယ်လိုလေ့ကျင့်ပေးခဲ့လဲဆိုတာ ဖန်းလောင်ရှီးကို မေးကြည့်လိုက်။"
ဖန်းရှောက်ယိက သဘောတူကြောင်း အသံပြုလိုက်၏။ ထို့နောက် ယွမ်ယယ်မြင်း၏လည်ဆံမွေးကို ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး သူ၏လက်ဖမိုးနှင့် နူးညံ့စွာ ထိတွေ့နေခဲ့သည်။ "ကျွန်တော့်ရဲ့မြင်းတွေက ဘယ်တော့မှ မနာခံတတ်ဘူး။"
ယွမ်ယယ် သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းကိုစေ့ပိတ်ကာ မြင်းပေါ်ကနေ ခုန်ချလိုက်ပြီး မြင်းကို ပိုင်ရှင်ဆီပြန်ပေးရန် လျှောက်သွားခဲ့သည်။ လူငယ်ဒါရိုက်တာက သူ့ကိုအော်ပြောလာ၏။ "ကျွန်မတို့ ရိုက်ကူးရေးပြန်စတော့မှာနော် ယွမ်လောင်ရှီး! ထပ်ပြီး လျှောက်မသွားပါနဲ့တော့!"
ယွမ်ယယ် မြင်းကိုထိန်းကိုင်ထားရင်း နောက်လှည့်မကြည့်ဘဲ လက်မြှောက်ပြီးသာ ဝှေ့ယမ်းပြခဲ့သည်။
ထိုနေ့လယ်က အစီအစဥ်နှင့်ပတ်သက်၍ အဆင်မပြေသည့်အရာများ များစွာရှိခဲ့သည်။ ယွမ်ယယ် အလွန်ပင် ပြောစရာစကားပျောက်ရှနေသော်လည်း ရိုက်ကူးရေးကို အကောင်းဆုံးဆက်လုပ်နေရဆဲဖြစ်၏။ ၎င်းမှာ တူညီသောသဘောတရားပင် - သူက ၎င်းတို့၏ငွေကိုလက်ခံထားပြီးဖြစ်ရာ ပေးထားသောအကြောင်းအရာကို ကြိုးစားပေးရပေမည်။
ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က ၎င်းတို့အားလုံးကို ပိုးမွှားကာကွယ်ရေးဝတ်စုံများ လဲဝတ်စေခဲ့ပြီး ခေါင်းကနေ ခြေဖျားအထိ ပိုးသတ်ပြီးနောက် ၎င်းတို့အားလုံး နွားတင်းကုတ်ထဲ ဝင်ခဲ့ကြ၏။ ယခု ခရီးစဥ်တစ်လျှောက်၏ အဓိကအချိန်သို့ ရောက်ရှိလာလေပြီ။ အဖွဲ့တစ်ခုစီက နွားနို့ညှစ်ရမည်ဖြစ်ပြီး သတ်မှတ်ထားသော အချိန်အတွင်း အများဆုံးညှစ်နိုင်သောအဖွဲ့က အပူပေးစနစ်ပါသော အခန်းတစ်ခုမှာ နေရလိမ့်မည်။ ရေချိုးခန်းနှင့် အပူပေးစနစ်ပါသောအခန်းက တစ်ခန်းသာရှိပေသည်။
ယခုတစ်ကြိမ်မှာတော့ ၎င်းတို့အားလုံး ယွမ်ယယ်မတတ်ကျွမ်းသောပညာကို ကြုံတွေ့လိုက်ရ၏။ ၎င်းမှာ မျောက်ကလေးယယ်၏ နယ်မြေမဟုတ်တော့ပေ။ သူငယ်ငယ်က သူ၏အဘိုးသည် နွားများကိုမွေးမြုခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့က နို့စားနွားများမဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက မည်သို့နွားနို့ညှစ်ဖူးလိမ့်မည်နည်း။
မိန်းကလေးနှစ်ယောက်မှာ နွားတစ်ကောင်ချင်းစီက မည်သို့လှပကြောင်းကိုသာ စိတ်ဝင်တစားပြောဆိုနေခဲ့ကြသည်။ အခြားအဖွဲ့ဖြစ်သော ချီရှင်းနှင့် ချိန်ရွှင်တို့က သူတို့လုပ်ရမည့်အရာကို သိပုံပေါ်ပြီး မည်သည့်တစ်ကောင်ကိုရွေးရမလဲဟု ဆွေးနွေးနေကြ၏။
ယွမ်ယယ်က ဖန်းရှောက်ယိကိုပြောလိုက်သည်။ "ယိကော၊ ဒီမှာပဲရပ်နေလိုက်။ မင်းက ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်တစ်ပါးဆိုတော့ ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်တစ်ပါးရဲ့ပုံရိပ်ကို ဖျက်စီးလို့မဖြစ်ဘူး။"
သူက နောက်လှည့်ကာ ကင်မရာဆရာကို ပြောလိုက်သည်။ "လာ၊ ကျွန်တော့်ကို ရိုက်ကူးပေး။"
ယွမ်ယယ်က ဖင်အနောက်ပစ်ပြီး ခါးကုန်းကာ ဘယ်တစ်ကောင်က ကြည့်အကောင်းဆုံးလဲ၊ ဘယ်ကောင်မှာ နို့အများဆုံးရှိနိုင်မလဲ၊ ဘယ်တစ်ကောင်က နို့ညှစ်တဲ့ချိန် ဒေါသတကြီးမဖြစ်ဘူးလဲဟု တစ်ကောင်ချင်းစီအား စစ်ဆေးနေခဲ့သည်။
"ဒီတစ်ကောင်က အရမ်းပိန်တယ်၊ ပထမအကြည့်တစ်ချက်နဲ့တင် ကျွန်တော်ပြောနိုင်တယ် အဲ့အကောင်က အလုပ်မဖြစ်နိုင်ဘူး..." ယွမ်ယယ်တစ်ယေယာက် ခါးကုန်းထားရသောကြောင့် သွေးလည်ပတ်မှုမကောင်းတော့ဘဲ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီမြန်းနေခဲ့သည်။ သူ စကားပြောလိုက်သောအခါ သူ၏အသံမှာ အစ်တစ်တစ်ဖြစ်နေလေ၏။ "ကျွန်တော်က အသုံးဆယ်ကျော် လူအိုတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ။ ဒီနေရာမှာ အဲ့အရာတွေကို လေ့လာဖို့အတွက် ကျွန်တော့်ကို ကုန်းကုန်းကွကွလုပ်ခိုင်းနေတဲ့လေ။ အဲ့ဒါက သင့်တော်တယ်လို့များ ထင်နေကြတာလားမသိဘူး၊ ဟမ်?"
သူ့နံဘေးမှ ချီရှင်းကမူ မရယ်ဘဲမနေနိုင်တော့ချေ။ သူကပြောလိုက်သည်။ "ယွမ်ယယ်ကော၊ ရွေးပြီးသွားပြီလား။"
ယွမ်ယယ်က သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ "မင်းက ဘာလို့လာမေးနေတာလဲ။"
ချီရှင်းက ပြန်ဖြေလိုက်၏။ "ကောက အလေးအနက်အဖြစ်ဆုံးပဲဆိုတာ ကျွန်တော်ပြောရဲတယ်။ ကောမှာ ဒုတိယအနေနဲ့ရွေးထားတာရှိလား။ ကော ရွေးပြီးသွားပြီဆိုရင် ကောရဲ့ ဒုတိယတစ်ကောင်ကို ကျွန်တော်တို့ယူလိုက်မယ်လေ။"
ယွမ်ယယ်က ရယ်မောလိုက်ပြီး ဆူလိုက်လေသည်။ "မင်းတို့က အလွယ်လမ်းကို လိုက်နေတာပဲ။"
ရှိုး၏ဤအပိုင်းသည် သူတို့ကို ရယ်စရာဖြစ်စေဖို့ ဖန်တီးထားခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုလိုမျိုး ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိရိုကက်ကူးရပေမည်။ နွားတစ်ကောင်စီရွေးချယ်ပြီးသွားလျှင်တောင် ၎င်းတို့တွေ ကောင်းကောင်းပြင်ဆင်ပေးဖို့လည်း လိုအပ်ပြီး နွား၏အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်းများကို သေချာစွာ ပိုးသတ်ခြင်း၊ သုတ်ပေးခြင်း၊ ထို့နောက် နှိပ်နယ်ပေးခြင်းတို့ ပါဝင်၏။ ၎င်းတို့အားလုံးကို မည်မျှအားသုံးကာညှစ်ရပုံ၊ နှိပ်နယ်နည်းနှင့် မည်သည့်ဘက်သို့ နှိပ်နယ်ပေးရမည်ကို ပြောပြနေသည့် နည်းပြဆရာတစ်ယောက်လည်း သူတို့အနားတွင် ရှိနေခဲ့သည်။
သူတို့အားလုံး နှိပ်နယ်ပေးပြီးနောက် နည်းပြဆရာက လက်တွေ့သရုပ်ဖော်ပြခဲ့သည်။ သူက မည်သည့်နေရာတွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူတို့၏လက်အားကို မည်သို့အသုံးပြုရမည်ကို သင်ကြားပေးနေ၏။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် နွား၏ဘေးတစ်ဖက်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ နွား၏နို့တစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားသည်။ သူက နည်းပြ၏လမ်းညွှန်ချက်များကို လိုက်နာကာ နွားနို့ညှစ်လိုက်သည်။ "ငါ ဒီနေ့ မင်းတို့ကို အနိုင်ယူတော့မှာမလို့ ငါ့ကို စောင့်ကြည့်နေလိုက်တော့။"
ဖန်းရှောက်ယိက အခြားတစ်ဖက်တွင် ထိုင်ချလိုက်သော်လည်း အလုပ်ကောင်းကောင်းမလုပ်ခဲ့ပေ။ သူက ယွမ်ယယ်ကိုကြည့်လျက်သာ ရယ်မောနေခဲ့သည်။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် နို့ညှစ်နေရင်းဖြင့် သူ၏အသက်ရှူသံများအောက် ညည်းညူနေခဲ့သည်။ ထိုပုံစံက အတော်လေး ရယ်စရာကောင်းနေ၏။ ဘေးနားက လူငယ်ဒါရိုက်တာကလည်း လက်အုပ်ကာ အပြင်းအထန်ရယ်မောနေလျက်ပင်။
"ကောင်းတယ်၊ ဆက်ရယ်နေ။ ငါတစ်ယောက်ထဲ ဒီတစ်ပုံးလုံးပြည့်ဖို့ အချိန်ဘယ်လောက်ထိကြာမလဲ သိရဲ့လား။ မင်း ဒီညအေးလာတဲ့အချိန်ထိ ဆက်ရယ်နေနိုင်ဦးမလားဆိုတာ ကြည့်လိုက်ကြတာပေါ့။" ယွမ်ယယ်က ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ဖန်းရှောက်ယိကို ကြည့်လိုက်သည်။
ဖန်းရှောက်ယိက ရယ်နေဆဲပင်။ ယခုတစ်ခေါက် သူတို့နှစ်ယောက်တွေ့ဆုံချိန်ကနေ အခုချိန်အထိ ဖန်းရှောက်ယိ ယခုလို အရမ်းပျော်ရွှင်စွာရယ်မောနေသည်ကို ယွမ်ယယ် မမြင်ခဲ့ရပေ။ ယွမ်ယယ်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "ကောင်းပြီ၊ ရယ်ပဲရယ်နေတော့။ မင်း ပျော်နေသရွေ့ ငါပဲလုပ်လိုက်ပါ့မယ်။"
ယွမ်ယယ်က သူ၏လက်သီးဆုပ်အားကို တင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက်ပြန်လျှော့ချလိုက်၏။ ဤသို့ဖြင့် သူ၏လက်များက အထက်အောက် ရွေ့လျားနေခဲ့ပြီး နွားနို့ဖြူဖြူလေးများက ယွမ်ယယ်၏ သွယ်လျလှပသော လက်ချောင်းများပေါ် တင်ကျန်နေရစ်သည်။ ဖန်းရှောက်ယိတစ်ယောက် သူ၏လက်များကို စိုက်ကြည့်နေရင်းကနေ သူ၏မျက်လုံးများက မည်းနက်လာခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ် သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်က အပေါ်သို့ အနည်းငယ် မြင့်တက်သွားခဲ့ပြီး နူးညံ့စွာပြုံးလိုက်လေသည်။
ကင်မရာများ မရိုက်ကူးနိုင်သောရှုထောင့်မှာ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် သူ၏လက်မကိုသုံးကာ နွားနို့အုံအား ဖြည်းညှင်းစွာ ကုတ်ခြစ်လိုက်ပြီး နို့နှစ်ရောင်နွားနို့နှစ်စက်က သူ၏လက်ချောင်းပေါ် ကျလာခဲ့၏။ ထို့နောက် သူ၏လက်မဖြင့် လက်ချောင်းထိပ်လေးကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ လှည့်ပတ်၍ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ၎င်းမှာ သာမန်လှုပ်ရှားမှုတစ်ခုသာဖြစ်သော်လည်း ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ၎င်းကို ပူပူလောင်လောင်ဖြစ်စေရန် ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်။ သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတို့ ကင်မရာများကွယ်ရာမှာ ပူလောင်ပြင်းပြနေသောအကြည့်ချင်း ဆုံးသွားခဲ့ကြ၏။ ယွမ်ယယ်က မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်ပြီး ဖန်းရှောက်ယိထံ သေးငယ်သော ဆွဲဆောင်မှုလေးတစ်ခု ပစ်ပေါက်ရန် သူ၏မျက်လုံးများကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
ဖန်းရှောက်ယိတစ်ယောက် သူ့ကို တစ်စုံတစ်ခု လှမ်းပြောလာခဲ့ပြီး ၎င်းက အသံမထွက်ဘဲ ပါးစပ်လှုပ်ပြရုံမျှသာ ဖြစ်သော်လည်း ယွမ်ယယ် ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်ပေ၏။
ထို့နောက် လူတိုင်း ယွမ်ယယ် နွားနို့ညှစ်နေသည့်ကြားကနေ ရုတ်တရက်မြေပြင်ပေါ်ထိုင်ချကာ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲရယ်မောနေသည်ကို မြင်တွေ့လိုက်ကြရသည်။ သူက အပြင်းအထန်ရယ်မောနေသဖြင့် သူ၏မျက်စိပေါက်များကိုတောင် မမြင်ရတော့လုနီးပါးပင်။
ဖန်းရှောက်ယိက ကျီစားမှုများကို သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ထရပ်ကာ အခြားသူများ၏အခြေအနေကို စစ်ဆေးရန် အဝေးသို့လျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။
ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ထိုင်ရယ်နေရင်း နွားနို့ဆက်ညှစ်နေခဲ့ရ၏။ တစ်စုံတစ်ယောက်သော ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်က အလုပ်လုပ်ရန် ငြင်းဆန်သော်လည်း သူကတော့ မရပေ။ သူသာ အလုပ်လုပ်သည်ကို ရပ်လိုက်လျှင် ညဘက်တွင် မည်သည့်အပူပေးစနစ်မှရလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ဖန်းလောင်ရှီးက နေမကောင်းဖြစ်နေဆဲပင်။ ညသန်းခေါင်ကြီး သူ အေးခဲနေလျှင် ပိုဆိုးသွားလိမ့်မည်။ ထို့အပြင် သူ အဆင်မပြေဖြစ်ပါက စိတ်အခြေအနေဆိုးဝါးလာပြီး သူ့ကို ထပ်မံ၍ ဒေါသတကြီးပြောဆိုလာလျှင် ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီး ညတစ်ဝက်လောက် အိပ်မပျော်ဘဲဖြစ်နေရလိမ့်မည်။
ယွမ်ယယ် ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်ပြီး ဖန်းရှောက်ယိ စောစောက မြင်ကွင်းကွယ်ရာမှ သူ့ကိုပြောခဲ့သည့်အရာအား ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။ သူ ထိုစကားကြောင့် ရယ်ချင်နေဆဲပင်။ တစ်ခါတစ်ရံ ဖန်းလောင်ရှီးက အလွန်ကို ချစ်စရာကောင်းပေ၏။
စောစောတုန်းက တစ်ဖက်လူ၏အကြည့်များမှာ နက်မှောင်နေခဲ့သည်။ သူ၏အမူအရာက ကူကယ်ရာမဲ့နေသည်မှာ သိသာသော်လည်း သူ့ကို မသက်ရောက်သလို တည်ငြိမ်ယောင်ဆောင်နေခဲ့ပြီး ယွမ်ယယ့်ကို ဤသို့ပြောလာခဲ့သည်။
မင်း ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီလောက်ထိအရှက်မဲ့နေရတာလဲ။
*****