no

Font
Theme

ငါ့ကို လုပ်မယ်? 


ယွမ်ယယ်က ဖန်း​ရှောက်ယိနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံနေ​သော်လည်း တစ်ချက်​​လေး​တောင် တုန်လှုပ်မသွား​ချေ။ သူက ပါးစပ်ဖွင့်ဟကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "ဒါဆို ငါ့ကို လာလုပ်လေ။" 


၎င်းတို့၏လက်ရှိအ​ခြေအ​နေအရ ထိုကဲ့သို့​​ပြောခြင်းမှာ တစ်​ယောက်နှင့်တစ်​ယောက် စိန်​ခေါ်​​နေသလိုပင်​။ ယွမ်ယယ်က ​နောက်သို့လှဲချလိုက်ရာ 'ဘုန်း' ဟူသောအသံဖြင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြုလုပ်ထား​သော အိပ်ရာ​ပေါ် ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။ 


သူက ထို​နေရာတွင်လှဲ​နေပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်း​ပေါ်၌ အပြုံး​​ရေး​ရေးလေးဖြင့် ဖန်း​ရှောက်ယိကို စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ သူက လက်လှမ်းကာ သူ၏ဂျာကင်အင်္ကျီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်ပြီး သူ၏တီရှပ်​အောက်မှ ​နေ​လောင်ထား​သောဝမ်းဗိုက်သားတို့ကို ​​ဖော်ပြ​လိုက်သည်။ ယွမ်ယယ်က အင်္ကျီကိုလှန်ထားလျက် ​ပြောလိုက်​လေ၏။ "လာ​လေ၊ ငါ့ကို လာလုပ်။" 


ဖန်း​ရှောက်ယိ၏မျက်လုံးများက မည်း​မှောင်သွား၏။ ယွမ်ယယ်က သူ့ကိုတိုက်ခိုက်​လာသော်လည်း ​ဖန်း​ရှောက်ယိက နောက်ပြန်မဆုတ်ခဲ့​ပေ။ သူက တည့်တည့်ပဲဝင်သွားလိုက်ပြီး သူ၏လှုပ်ရှားမှုများက မြန်ဆန်၍ ပြင်းထန်​​နေ၏။ သူ၏လှုပ်ရှားမှုများက မြန်​သော်လည်း ယွမ်ယယ်ကပိုမြန်ပြီး သူ့ထက်​တောင် ပို၍တက်ကြွ​နေ​သေးသည်။ ယွမ်ယယ်က သူ့ဘောင်းဘီ၏ခါးထက် လက်​ချောင်းများတင်ကာ ခါးကိုကြွလိုက်ပြီး ​​ဘောင်းဘီချွတ်ရန် ဟန်​ဆောင်လိုက်သည်။ သူတို့ဝတ်ထားသည်မှာ ခါးပတ်​တောင်မပါသည့် အားကစား​ဘောင်းဘီများဖြစ်ရာ ချက်ချင်းချွတ်လိုက်ဖို့ လွယ်ကူ​ပေ၏။ 


ဖန်းရှောက်ယိက မလှုပ်မယှက်ရှိ​နေပြီး ယွမ်ယယ်ကလည်း မ​လှုပ်ရှားခဲ့​ပေ။ ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် ထို​နေရာမှာ လှဲ​လျောင်း​နေပြီး သူ၏လက်မက ​ဘောင်းဘီခါးထက်ချိတ်ထားလျက် သူ၏ဗိုက်သားချပ်ချပ်ကို ​​ဖော်ထားခဲ့သည်။ သူက ​စိန်​ခေါ်​သောအကြည့်များနှင့် ပြည့်နှက်​နေ​သောမျက်လုံးများဖြင့် ဖန်း​ရှောက်ယိကိုကြည့်ကာ ​မေးလိုက်သည်။ "မင်း လာမှာလား၊ မလာဘူးလား။" 


ဖန်း​ရှောက်ယိက စကားတစ်ခွန်းမှမ​ပြောဘဲ ယွမ်ယယ် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိလုပ်​နေ​သော အသက်ပြင်းပြင်းရှိုက်သံနှင့်အတူ အောက်သို့ဆွဲချရန်အသင့်ဖြစ်​နေ​သော လက်​ချောင်းများကိုကြည့်ကာ လည်​ချောင်းထဲက​နေ ဆွဲ​ဆောင်မှုရှိ​သောအသံတစ်ချို့အား ညည်းပြလာသည့် တဖြည်းဖြည်းကြမ်းရှလာ​သော သူ၏အသံကို နား​ထောင်​နေခဲ့သည်။ 


ဖန်း​ရှောက်ယိ သူ၏​ဦးခေါင်းကို တစ်ဖက်လှည့်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးများတွန့်ချိုးကာ အသံတိတ်ဆဲ​ရေးလိုက်​၏။ ထို့​နောက် ယွမ်ယယ်၏လက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ပြီး စောင်အစွန်းကိုမကာ ယွမ်ယယ်ကို ထို​စောင်နှင့် အားထည့်၍လှိမ့်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် ​တည်ငြိမ်စွာ​ပြောလိုက်​လေ၏။ "ရူး​ကြောင်​ကြောင်လုပ်မ​​နေဘဲ အိပ်​တော့။" 


ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် ရွက်ဖျင်တဲနံရံဘက် မျက်နှာမူလိုက်ပြီး ရယ်​​မော​နေခဲ့​လေသည်။ ​စောင်အပြင်ဘက်မှာ သူ၏​ခေါင်းတစ်ဝက်ကိုသာ မြင်​နေရ​သော်လည်း ရယ်​နေ​သော​ကြောင့် သူ၏ခန္ဓာကိုယ် မည်မျှလှုပ်​ခါနေ​ကြောင်း မြင်​နေရ​ပေ၏။ ဖန်း​ရှောက်ယိ အထဲက​နေ ရွက်ဖျင်တဲကိုဇစ်ပိတ်လိုက်ပြီး ယွမ်ယယ်​ဘေးတစ်ဖက်၌ လှဲချလိုက်​သည်။ 


ယွမ်ယယ်၏ ရန်စ​သောအပြုအမူက သူကိုယ်တိုင်ကိုလည်း ချွေးပြန်​သွားစေ၏။ သူ ဖန်း​ရှောက်ယိကို ​ကျော​ပေးထားပြီး သူ့မျက်နှာ​ပေါ်ရှိအပြုံးတို့က တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်လာခဲ့သည်။ ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် မျက်လုံးများပြူးကျယ်​နေပြီး သူ့​ရှေ့ရှိ ရွက်ဖျင်တဲနံရံကို စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ 


သူ့ကိုယ်ထဲရှိ ဆဲလ်များအားလုံးက တက်ကြွ​နေပြီး အိပ်စက်ရာအိတ်ထဲမှ သူ့​နံဘေးမှာရှိ​နေသူ​၏ ​သေးငယ်​သောလှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို သူ ခံစားမိ​​နေ၏။ ဖန်း​ရှောက်ယိ ပိုမိုလှုပ်ရှားလာတိုင်း ယွမ်ယယ် ကြက်သီးများထမိ​လာခဲ့ရသည်။ 


ခဏအကြာတွင် သူ ​စောင်ထဲ​​လှောင်ပိတ်​နေခြင်းကို ထပ်ပြီးသည်းမခံနိုင်​တော့​ပေ။ ထို့​ကြောင့် ​စောင်ကိုဆွဲလှန်ကာ တစ်ဝက်ကို ဖန်း​ရှောက်ယိ​ပေါ်သို့ ပစ်တင်​ပေးလိုက်၏။ 


၎င်းတို့နှစ်​ယောက်လုံး ထိုအတိုင်းသာ အိပ်စက်ခဲ့ကြသည်။ 


အတူတူအိပ်ရတာ အဆင်မ​ပြေဖြစ်စရာ ဘာမှမရှိသလို အခြားခံစားချက်များလည်းမရှိ​ပေ။ ၎င်းတို့က ဆယ်နှစ်​ကျော်ကြာတဲ့အထိ အတူတကွအိပ်စက်ခဲ့ဖူးသဖြင့် ​နှစ်ဦးသား ဘေးချင်းကပ်လှဲ​နေရခြင်းက ​ခေါင်းအုံးနှင့်​စောင်များကဲ့သို့ သဘာဝကျလှ​ပေ၏။ ကွဲကွာ​နေ​ခဲ့သော တစ်နှစ်​ကျော်အချိန်က အ​တော်​လေးရှည်လျား​သော်လည်း နှစ်ဦးသား အတူတူကုန်ဆုံးခဲ့​သောအချိန်များနှင့် ယှဥ်လျှင်​တော့ ​ပြောပ​လောက်စရာမဟုတ်​​တော့ပေ။ 


မနက်ခင်းတွင် ယွမ်ယယ် မျက်လုံးများပွင့်လာ​ချိန်၌ ဖန်း​ရှောက်ယိကိုမြင်လိုက်ရ​သောအခါ ထိတ်လန့်သွားပြီး အပြည့်အဝနိုးလာရန် အချိန်ခဏယူလိုက်ရ၏။ ဖန်း​ရှောက်ယိက သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်၍ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်​ပျော်နေဆဲပင်။ 


အပြင်ဘက်တွင် ​မှောင်​နေဆဲဖြစ်ကာ ယခုလိုအချိန်မျိုးတွင် တောင်​ပေါ်၌ ​အေး​နေ​​​ပေ၏။ ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် ဆီးသွားဖို့ အမှန်တကယ်လိုအပ်​နေ​သော်လည်း မလှုပ်ရှားချင်ခဲ့​ပေ။ ထို​နေရာ၌ပင် လှဲ​နေပြီး ​ဖောက်မြင်နိုင်​သော ရွက်ဖျင်တဲ​ခေါက်မိုးမှတစ်ဆင့် မီးခိုး​ရောင်​ကောင်းကင်ကြီးကို စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ 


ယခင်က သူ စာအုပ်ထဲတွင် စာတစ်​ကြောင်း​ရေးခဲ့ဖူး​ပြီး ယခုအခိုက်အတန့်၌ အ​ကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ရုတ်တရက် သတိရမိသွား၏။ 


'လူတိုင်းက ​ကောင်းကင်ကြီးကို မီးခိုး​ရောင်ပဲလို့​ပြောကြ​ပေမဲ့ ငါ့အတွက်​တော့ အမြဲတမ်းအပြာ​ရောင်ပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ​နောက်ကျ ငါက မီးခိုး​ရောင်လို့​ပြော​တော့ သူတို့က အဲ့ဒါကို အနက်​ရောင်တဲ့။'


...


၎င်းတို့က ထို​နေရာ၌ သုံးရက်ကြာရိုက်ကူးရမည်ဖြစ်ပြီး ​​ရှေ့တစ်ရက်က ​တောင်တက်ခဲ့ပြီး​နောက် ယ​နေ့တွင် ​ရေထဲ၌ ကစားကြရလိမ့်မည်။ ကျွန်း​ပေါ်ရှိရှုခင်းက ရင်သပ်ရှု​မောဖွယ်​ကောင်းပြီး ​ငေးကြည့်​နေရရုံဖြင့် လုံ​လောက်​ပေသည်။ ၎င်းတို့​​တွေ တောင်တက်ဖို့အတွက် ​နေ့တစ်ဝက်​လောက်အချိန်ယူလိုက်ရ​သော်လည်း အဆင်းက​တော့ ပိုမြန်​၏။ 


အားလုံး တောင်​ပေါ်ကဆင်းလာရင်း ကျောပိုးအိတ်များထဲ ပြည့်​နှက်နေ​သောအသီးများကို သာမန်ကာလျှံကာ အင်္ကျီများဖြင့်ပွတ်သုတ်၍သာ စားခဲ့ကြ​သည်။ 


​ရေထဲတွင်ကစားရခြင်းက မပင်ပန်း​ပေ။ ၎င်းမှာ ကမ်း​ခြေ၌ ရူး​ကြောင်​ကြောင်ဂိမ်းတစ်ချို့ ကစားရခြင်းသာဖြစ်ပြီး စုံတွဲတစ်တွဲကို တစ်​ယောက်သာ ကစားရ၏။ ယွမ်ယယ်က သူ့ပုခက်ကိုချိတ်ဆွဲဖို့ ​နေရာတစ်ခုရှာ​တွေ့ခဲ့ပြီး အခြားသူများ အစီအစဥ်ရိုက်ကူး​ရေးအတွက် ဂိမ်းများ​ဆော့ကစား​နေကြစဥ် သူက ထို​နေရာ၌ လဲလျောင်းကာ စာဖတ်​နေခဲ့သည်။ သစ်ပင်အရိပ်များက သူ့ကို လုံးဝနီးပါးဖုံးအုပ်​နေရာ ​စိတ်​အေးလက်​အေးခံစားရပြီး အနည်းငယ်ငိုက်မျဥ်းစပြုလာခဲ့သည်။ 


ထိုစဥ် လူငယ်ဒါရိုက်တာက ​ပြောလာ​၏။ "ယွမ်​လောင်ရှီးကိုကြည့်ရတာ အရမ်းသက်​​တောင့်သက်သာရှိ​နေတဲ့ပုံပဲ​နော်။" 


ယွမ်ယယ်က သူ(မ)ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ ​မေးလိုက်သည်။ "မင်း​ရော စီးကြည့်ချင်လား။" 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက အလျင်အမြန်လက်​ယမ်းပြလာ၏။ "မလိုပါဘူး၊ မလိုပါဘူး၊ ​လောင်ရှီးပဲ ဆက်လှဲ​နေပါ။" 


ယွမ်ယယ် ပြုံးပြလိုက်ပြီး မျက်လုံးများကို တစ်ဖန်ပြန်မှိတ်လိုက်သည်။ "ကျွန်​တော်က ​မေးကြည့်ရုံတင်ပါ၊ အတည်မယူလိုက်နဲ့ဦး။ တကယ်လို့ မင်းက စီးကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင်​တောင် ကျွန်​တော်က ခွင့်မပြုဘူးရယ်။ ဒါက ကျွန်​တော့်ရဲ့ ​တော်ဝင်သလွန်​တော်​လေ၊ တခြားသူ​တွေ အိပ်ချင်တိုင်း အိပ်လို့ရမလား။" 


"ယွမ်​လောင်ရှီးက အရမ်းရယ်ရတာပဲ။" လူငယ်ဒါရိုက်တာက ​ပြောလိုက်ပြီး အ​တော်ကြာတဲ့အထိ ရယ်​မောနေခဲ့သည်။ 


ယွမ်ယယ်က သူ(မ)ကို ​ပြောလိုက်၏။ "တည်းဖြတ်တဲ့အချိန်ကျ '​တော်ဝင်ကြင်ယာ​​တော်ယွမ်' ဆိုပြီး ကျွန်​တော်ရဲ့မျက်နှာ​ဘေးမှာ ​ခေါင်းစဥ်​ရေးဖို့ ​ရောင်စုံစာလုံး​တွေသုံး​ပေး​နော်။ ထားလိုက်ပါ​တော့၊ အဲ့ဒါကို ​မေ့လိုက်၊ 'ကြင်ယာ​တော်ယယ်'* ကမှ ကျွန်​တော်နဲ့ပိုလိုက်တာ။"


[*ကြင်ယာ​တော်အရိုင်း​လေး။]


လူငယ်ဒါရိုက်တာ​က ရယ်​မောကာဖြင့် သူ့ကို​မေးလာခဲ့သည်။ "​လောင်ရှီးဖတ်​နေတာက ဖုန်း​​လောင်ရှီးရဲ့စာအုပ်အသစ်လား။ ကျွန်​မလည်း ဝယ်ထား​ပေမဲ့ ဖတ်မကြည့်ရ​သေးဘူး။" 


ထိုအခါ ယွမ်ယယ်က စာအုပ်ကို ကင်မရာများ​ရှေ့​မြှောက်ပြလိုက်၏။ "အာ၊ ဒါဆို အနီးကပ်ရိုက်ပြပါလား။ အားလုံးပဲ ဖုန်း​လေကျစ်ရဲ့စာအုပ်အသစ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကြပါ။ စာအုပ်အဖုံး​ပေါ်က သူ့ရဲ့ဓါတ်ပုံ​လေ။ အဲ့ဒါကြောင့် ဘယ်သူမှမဖတ်ကြပါနဲ့။"


သူက စာအုပ်ကို ကင်မရာ​ရှေ့တွင် ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါးလှန်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်​တော် ဖတ်ဖို့အချိန်မရှိလို့ သူ့ကို မလိုချင်ဘူးလို့ပြောခဲ့​သေးတယ်။ ဖုန်း​လေကျစ်ရဲ့ ဇာတ်ကွက်​​တွေ ဘယ်လိုလာမလဲဆိုတာ ကျွန်​တော် မဖတ်ဘဲနဲ့​တောင် ခန့်မှန်းနိုင်တယ်။ ဒါ​တောင် သူက ​ကူးပြီး​တော့​တောင် ကျွန်​တော့်ဆီပို့လာ​သေးတယ်။ ကျွန်​တော် အဲ့ဒါကိုကြည့်လိုက်​တော့ အို၊ ထင်ထားတာနဲ့ ကွက်တိပဲ။ သူ​ရေးတာ​တွေက ထပ်​နေပြီ​လေ၊ သူ​ပြောတာ​တော့ ဒါက လိုင်း​ပေါ်မှာ ​ရောင်းအားအ​ကောင်းဆုံးစာအုပ်ဆိုပဲ?" 


ယွမ်ယယ်က လူငယ်ဒါရိုက်တာကို ​မေးလိုက်သည်။ "ဒါက တကယ်​ရောင်းအားအ​ကောင်းဆုံးစာအုပ်လား။" 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက ပြုံးလျက် ​ခေါင်းယမ်းပြခဲ့သည်။ "ကျွန်​မ အဲ့ဒါ​တော့ မသိဘူးပဲ။" 


"ဒါက ကျွန်​တော်ထက် သာသွားပြီလား။" ယွမ်ယယ်က မျက်ခုံးအစုံပင့်ကာ ကင်မရာကို​ကြည့်၍ ပြောလိုက်သည်။ "ဒီအစီအစဥ်ကိုကြည့်​နေတဲ့ထဲ ကျွန်​တော်ရဲ့ ပရိသတ်​တွေပါကြလား။ ကျွန်​တော့်ရဲ့ပရိသတ်​တွေ ဒါကို မဝယ်ကြနဲ့​နော်။ ဦး​လေးယယ်​ပြောတာကို နား​ထောင်ကြ၊ ဒီစာအုပ်က ဖတ်ရတာ မတန်ဘူး။" 


ယွမ်ယယ် စကား​ပြောအပြီးတွင်​တော့ ထို​နေရာမှာ လဲ​လျောင်းလျက် အချိန်အ​တော်ကြာရယ်​နေခဲ့ပြီး ဖုန်း​လေကျစ်၏မ​ကောင်း​ကြောင်းများကို ဆက်​ပြော​နေခဲ့သည်။ ကင်မရာဆရာကလည်း ထိုအရာအားလုံးကို အမိအရ ရိုက်ကူး​နေခဲ့၏။ 


တကယ်တမ်း​တော့ ယွမ်ယယ်က ဤအစီအစဥ်က​နေတစ်ဆင့် သူ၏သူငယ်ချင်းကို ​ကြော်ငြာ​ပေးရန် အခွင့်အ​​ရေးယူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူနှင့် ဖုန်း​လေကျစ်က နှစ်​ပေါင်းများစွာ ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီး ​ကျောင်းတက်စဥ်ကတည်းက အတူတူရှိခဲ့ကြသည်။ သူတို့မှာ အလွန်ရင်းနှီးပြီး ခိုင်မာ​သောသံ​ယောဇဥ်ရှိ​​ပေ၏။ ၎င်းတို့ကလည်း သူတို့၏ဆက်ဆံ​ရေး​ကောင်းသည်ကို သိ​ထားကြပြီး ထိုအတွက်​ကြောင့်သာ ယွမ်ယယ်ကလည်း သူ့ကို ဟာသလုပ်ရဲ​ခြင်းပင်။ 


မိန်းက​လေးများပါ​သောအဖွဲ့များက မိန်းက​လေးများကို အနား​ပေးထားခဲ့ပြီး ​ယောက်ျား​လေးနှစ်​ယောက်ဖြစ်​သော ချီရှင်းနှင့် ချိန်ရွှင်တို့က တစ်လှည့်စီအနားယူခဲ့ကြသည်။ ယွမ်ယယ်က​တော့ သူ့​နေရာကပင် ​​ရွှေ့ကိုမ​​ရွှေ့​​တော့ချေ။ 


​နောက်ပိုင်းတွင် လူငယ်ဒါရိုက်တာက သူ့ကို​မေးလာ၏။ "ယွမ်​လောင်ရှီး ကစားပွဲမှာ နည်း​နည်း​လောက်ဖြစ်ဖြစ် သွားမကစား​တော့ဘူးလား။" 


"ကစားရမယ်?" ယွမ်ယယ်က ပြန်​ပြောလိုက်သည်။ "မလိုပါဘူး။ သူတို့က ​ရေထဲမှာ ပြိုင်​နေကြတာပဲ၊ ပြီး​တော့ ကျွန်​တော် ဖန်း​လောင်​ရှီးကို မယှဥ်နိုင်ဘူး​။ သူက မီတာ ၁၀၀၀၀ ကို​တောင် မမှုဘဲ ​ပြေးနိုင်တယ်။ ​မ​မေ့လိုက်နဲ့ဦး​နော်၊ ကျွန်​တော်က ​တော်ဝင်ကြင်ယာ​တော်တစ်​ယောက်ပါပဲ။" 


ခဏအကြာတွင် ကစားပွဲက ထပ်​ပြောင်းသွားခဲ့သည်။ အခြားအသင်းများက ကစားသမားများလဲလိုက်ပြီး ချီရှင်းက ဖန်း​ရှောက်ယိကို ​မေးလာခဲ့၏။ "​ကော၊ မပင်ပန်းဘူးလား။ ယယ်​ကောကို ခဏ​လောက် ဝင်ကစားခိုင်းလိုက်ပါလား။" 


ဖန်း​ရှောက်ယိက ​ယွမ်ယယ်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး အပြုံး​လေးဖြင့် ​ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ "မလိုပါဘူး။ မ​နေ့ကတစ်​နေ့လုံး သူ ​တောင်​ပေါ်မှာ ​ပြေးလွှား​​နေခဲ့တာ​လေ၊ ပြီး​တော့ သစ်ပင်​လည်းတက်ခဲ့​သေးတယ်၊ သူပင်ပန်း​နေပြီမို့ အနားယူပါ​စေ။" 


ရိုက်ကူး​ရေးက ယခုဆို နှစ်ရက်​မြောက်ဖြစ်ပြီး ယွမ်ယယ်သည်လည်း ၎င်းတို့၏စည်းချက်ကို ရှာ​တွေ့ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့က အစက​လောက် တိတ်ဆိတ်မ​နေ​တော့​ပေ။ သူ ဂိမ်းမကစား​နေလျှင်​တောင် စကားဝိုင်းကို မည်သို့ဆက်ထိန်းထားရမလဲသိပြီး ကင်မရာအဖွဲ့သားများအား ရိုက်ကူးစရာရရန် တစ်စုံတစ်ခုကို အမြဲ​ပေး​လေ့ရှိသည်။ 


၎င်းတို့ကို အစီအစဥ်ရိုက်ကူး​ရေးအတွက် အခ​ကြေး​ငွေပေးထားသည်ဖြစ်ရာ သူတို့ကလည်း ​ကောင်း​ကောင်းလုပ်​ပေးရမည်။ ရိုက်ကူးရန် သို့မဟုတ် တည်းဖြတ်ရန် ဘာမှမရှိလျှင် ထုတ်လုပ်​ရေးအဖွဲ့၏​ငွေများက အလဟဿဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ 


ယ​နေ့ ၎င်းတို့​တွေ ထို​နေရာမှာ ရိုက်ကူး​ရေးနောက်ဆုံး​နေ့ဖြစ်ပြီး မနက်ဖြန်တွင် အားလုံး သီးခြားစီပြန်ကြရလိမ့်မည်။ ယ​နေ့ည အင်တာဗျူးတစ်ခုလုပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး ဒါရိုက်တာတစ်​ဦးစီတွင် ​မေးခွန်းတစ်စုံစီရှိ​ပေ၏။ ထို့​နောက် အင်တာဗျူးအပိုင်းများကို အပိုင်း၏အလယ်တွင် တည်းဖြတ်ကြလိမ့်မည်။ ၎င်းမှာ သူတို့၏ပထမဆုံးအပိုင်းဖြစ်​သော​ကြောင့် အထူးအ​ရေးကြီး​ပေသည်။ မူလက အင်တာဗျူးကဏ္ဍကို အစီအစဥ်မစမီ ရိုက်ကူးရမည်ဖြစ်​သော်လည်း သူတို့၏အချိန်ဇယား​ကြောင့် ယခုအချိန်သို့ ​​ရွှေ့လိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ 


၎င်းတို့​​တွေ တစ်ဦးချင်းရိုက်ကူးရမည်ဖြစ်ပြီး ယွမ်ယယ်က ဖန်း​ရှောက်ယိထက်အရင် သူ၏အင်တာဗျူးကို ရိုက်ကူးခဲ့​လေသည်။ အဖွဲ့သားများက အခန်းတစ်ခန်းရှာခဲ့ပြီး ​နောက်ခံများပြင်ဆင်ကာ အင်တာဗျူးကို စတင်ခဲ့ကြ၏။ 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက ယွမ်ယယ်ကို ​မေးလာခဲ့သည်။ "​လောင်ရှီးက အမြဲတမ်း သိုသိုသိပ်သိပ်ပဲ​နေတတ်ပြီး လူထုအမြင်ထဲကို ​ပေါ်လာခဲတယ်​နော်။ ​လောင်ရှီး လက်ထပ်ပြီးကတည်းက အ​တော်​လေးကို လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သွားတာပဲ။" 


ယွမ်ယယ်က မျက်ခုံးပင့်လျက် သူ(မ)ကိုကြည့်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်တယ်? မဟုတ်တာ။ ကျွန်​တော် စာအုပ်​တွေ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ်​ရေးခဲ့ပြီး ပရိုမိုရှင်းနဲ့ ပွဲ​တွေအကုန်လုံးကိုလည်း တက်ခဲ့တယ်​လေ။ အဲ့​လောက်ကြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်​နေတာမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။" 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက ပြန်​ပြောလိုက်သည်။ "ဖန်း​လောင်ရှီးနဲ့ပတ်သက်ပြီး​ပြောနေကြတဲ့ ​ဖျော်​ဖြေ​ရေးနယ်ပယ်ထဲက ကိစ္စ​တွေ​ကို​ ​လောင်ရှီးသိလား။" 


ယွမ်ယယ်က ​ခေါင်းညိတ်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "အင်း၊ ကျွန်​တော်က ​ဖျော်ဖြေ​ရေးနယ်ပယ်ထဲကမဟုတ်ဘဲ သာမန်လူတစ်​ယောက်ပါပဲ။" 


ဒါရိုက်တာက သူ့ကို​မေးလာ၏။ "​လောင်ရှီးနဲ့ ဖန်း​လောင်ရှီးတို့က ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ကြတာ​နော်၊ အဲ့အချိန်တုန်းက ဘာ​တွေ​တွေးဖြစ်ခဲ့ကြ​သေးလဲ။ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲ့လိုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့ကြတာလဲ။" 


ယွမ်ယယ်က ရယ်​မောလျက် သူ၏နဖူးကိုပွတ်သပ်လိုက်၏။ "တကယ်​တော့ ကျွန်​တော့်မှာ ဘာအ​တွေးမှရှိမ​နေခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ကျွန်​တော်လုပ်ချင်တဲ့ဘယ်အရာကိုမဆိုကို လုပ်လိုက်တာပဲ။ ကျွန်​တော်လက်ထပ်ချင်ရင် လက်ထပ်လိုက်မယ်။ တခြားဘာကိုမှ ​တွေးမ​နေဘူး။" 


အင်တာဗျူးမှာ ​မေးခွန်းအနည်းငယ်ဖြင့် အ​တော်​လေး ရိုးရှင်းပြီး ယွမ်ယယ်ကလည်း သူ၏အ​ဖြေများနှင့် ​ကောင်း​ကောင်းပူး​ပေါင်း​ဖြေဆို​ပေး​ခဲ့သည်။ သူတို့ ​ပြောဆိုနေကြစဥ် ယွမ်ယယ် ဤကဲ့သို့အ​တွေးမဝင်ဘဲ မ​နေနိုင်ခဲ့​ပေ - 'ဒီလိုအင်တာဗျူးမျိုးကို ကိုင်တွယ်နိုင်တာ ငါ တကယ်အသက်ကြီးလာလို့ဖြစ်မယ်၊ အတိတ်တုန်းကသာဆို ဘယ်သူက ငါ့ကို ဒီ​လောက် ​သေ​သေချာချာ​မေးခွန်းထုတ်နိုင်မှာလဲ? ငါကလည်း ဘယ်တော့မှ ပူး​ပေါင်း​ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။' 


ယွမ်ယယ်သည် မရင်းနှီး​သောလူများမှ သူ့ကို အဆုံးမရှိ​သော​မေးခွန်းတို့​မေးလာသည်ကို မုန်းတီး​ပြီး 'ငါ ဘာ​တွေး​တွေး မင်းကဘာမို့လို့ ဂရုစိုက်​နေရတာလဲ? မင်းနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ? မင်းကိုယ်မင်း ဘယ်သူလို့ထင်​နေလို့လဲ' ဟု သူ့စိတ်ထဲ ​တွေးတတ်သူဖြစ်၏။ 


သူက ၎င်းကို ထူးထူးခြားခြားနှစ်သက်လာခြင်းမရှိ​သော်ငြား အရင်က​လောက်​တော့ မငြင်းဆန်တော့​ပေ။ ကမ္ဘာကြီးအား အုပ်စိုးရသလိုခံစားရ​စေသည့် မောက်မာမှုများက အသက်အရွယ်ရလာသည်နှင့်အမျှ အနည်းငယ်​မှေးမှိန်သွားပုံပင်။ 


လိုအပ်သည့်​မေးခွန်းအားလုံးကို ​မေးမြန်းပြီး​နောက် လူငယ်ဒါရိုက်တာက ​နောက်​ပြောင်​ကာ မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြခဲ့ပြီး ထပ်​ဆောင်း​မေးခွန်းတစ်ခုကို ​မေးလာ၏။ "​လောင်ရှီးနဲ့ ဖန်း​လောင်ရှီးတို့ နှစ်​တွေအ​တော်ကြာ​အောင် ချစ်ခဲ့ကြပြီး အမြဲတမ်း ​ကောင်းမွန်တဲ့ဆက်ဆံ​ရေးရှိတယ်ဆိုတာ ကျွန်​မတို့အားလုံး သိကြပါတယ်​။ ကျွန်​မ လျှို့ဝှက်​မေးခွန်း​လေးတစ်ခု​လောက် ​မေးလို့ရမလား။ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို အရင်လိုက်ခဲ့တာလဲ။" 


ယွမ်ယယ် မ​မျှော်လင့်ထား​သော​​မေးခွန်းကို မငြင်းဆိုခဲ့​ပေ။ အတိတ်ကို ပြန်သတိရမိလိုက်​သောအခါ ယွမ်ယယ်လိုလူမျိုးပင်ဖြစ်လင့်ကစား သူ၏မျက်လုံးများထဲရှိ အကြည့်များက ​ပျော့​ပျောင်းသွားခဲ့၏။ သူက နှုတ်ခမ်း​ထောင့်ပင့်ကာ ရယ်ရယ်​မော​မောပြန်​ပြောခဲ့​လေသည်။ "ကျွန်​တော်က အရင်လိုက်တာပါ။ ဖန်း​လောင်ရှီးက အမြဲတမ်း ထူးချွန်ထက်မြတ်တဲ့လူတစ်​ယောက်​လေ။ အဲ့ဒါကြောင့် လူတိုင်း သူ့ကိုသ​ဘောကျတယ်ဆိုတာ အံ့သြစရာ​တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား။" 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက သ​ဘောတူ​ကြောင်း ​ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ "ဟုတ်တာ​ပေါ့၊ ဖန်း​လောင်ရှီးက ငယ်ငယ်ကတည်းက နာမည်ကြီးနေပြီ။" 


ယွမ်ယယ်က စကားအဆုံးသတ်ရန်ပြင်လိုက်​သော်လည်း သူ(မ)ဆီက​နေ ထိုစကားကိုကြားလိုက်ရ​သောအခါ ခဏ​လောက် တိတ်ဆိတ်​သွားပြီး​နောက် ကင်မရာကိုကြည့်၍ ​ပြောလိုက်​လေ၏။ "သူက​ ​တောက်ပ​နေသည်ဖြစ်​စေ၊ မှေးမှိန်​နေသည်ဖြစ်​စေ၊ နာမည်ကြီးသည်ဖြစ်​စေ၊ မကြီးသည်ဖြစ်​စေ၊ သူက ဖန်း​ရှောက်ယိဖြစ်နေဦးမှာပါ။ သူ ​အော်စကာဆုရခဲ့ရင်​တောင် သူက ဖန်းရှောက်ယိပါပဲ။ သူက စတားတစ်​ယောက်ဖြစ်​နေပါ​စေ၊ မိသားစု​နောက်ခံ ဘယ်လိုပဲရှိရှိ သူက အမြဲတမ်း ထူးချွန်​နေမဲ့သူတစ်​ယောက်ပါ။" 


ယွမ်ယယ်က ​ဒေါသကြီးသလို ပြတ်ပြတ်သားသား​ပြောတတ်​သည်ဟု နာမည်ကြီး​ပြီး ထုတ်လုပ်​ရေးအဖွဲ့က ယခုတစ်ကြိမ်၌ ပြင်ဆင်ထား​ခဲ့ကြ၏။ သူက ရိုက်ကူး​ရေးတစ်​လျှောက်လုံး ​ပြောဆိုရလွယ်ကူ​ခဲ့သော်လည်း သူ၏ပုဂ္ဂိုလ်​ရေးခံစားချက်များကို ထုတ်​ပြောသည်မှာ ယခုအချိန်က ပထမဆုံးအကြိမ်ပင်။ 


လူငယ်ဒါရိုက်တာ၏စကားများက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ရန်စ​​နေပြီး ဖန်း​ရှောက်ယိကို ဒုတိယမျိုးဆက်ကြယ်ပွင့်တစ်​ယောက်ဟု ​ပြောချင်​နေသည့်အလား။ လူတိုင်းသည် ဖန်း​ရှောက်ယိ ငယ်ငယ်​လေးကတည်းက ​အောင်မြင်မှုရခဲ့သည်မှာ သူ၏ဖခင်​ကြောင့်ဟု သိထားခဲ့ကြသည်။ 


ယွမ်ယယ် ၎င်းတို့၏ဗျူဟာကို လက်မခံနိုင်​ပေ။ ထိုအရာမှာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ​​လုပ်​နေမှန်း သိ​သော်လည်း သူ၏စိတ်ကိုပြောပြဖို့ ထိန်းမထားနိုင်ခဲ့​ပေ။ 


သူ​ပြောပြီး​နောက် ​မေးလိုက်သည်။ "ဒါပဲလား၊ ထပ်​မေးချင်တာ ကျန်​သေးလား။" 


လူငယ်ဒါရိုက်တာက ​ခေါင်းညိတ်ကာ ​ပြောလာခဲ့၏။ "ဒါ အကုန်ပါပဲ ယွမ်​လောင်ရှီး၊ ဘာမှထပ်မလို​တော့ပါဘူး။" 


ယွမ်ယယ်တစ်​ယောက် 'အမ်း' ဟု တုံ့ပြန်လိုက်ပြီး​နောက် ထရပ်ကာ တံခါးကိုတွန်းဖွင့်၍ ထွက်ခါလာခဲ့​လိုက်သည်။


*****

There is No Eng Version

DISCUSSION


Leave A Reply

you must Login or register to post a comment