ထိုအစီအစဥ်တွင် စုစုပေါင်း စုံတွဲလေးတွဲပါဝင်ပြီး သာမန်အတွဲနှစ်တွဲနှင့် လိင်တူစုံတွဲနှစ်တွဲပါဝင်သည်။ တချို့က စတွဲခါစ၊ ချစ်စကြင်နာစစုံတွဲလေးများဖြစ်ပြီး တချို့ကတော့ လက်ထပ်ထားတာကြာပြီဖြစ်သော စုံတွဲများဖြစ်ကြသည်။
ညနေခင်းတွင် အခြားစုံတွဲများလည်း ရောက်ရှိလာခဲ့ကြ၏။ အစီအစဥ်အဖွဲ့သားများက အဆင့်သတ်မှတ်ချက်အမြင့်ဆုံးရရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားကြပြီး ထိုစုံတွဲလေးတွဲမှာလည်း အဖိုးတန်လေးများဖြစ်ရာ ငွေအမြောက်အများသုံးစွဲဖို့ ဆန္ဒရှိနေခဲ့သည်။ ဖန်းရှောက်ယိနှင့် ယွမ်ယယ်တို့အပြင် ဟောင်ကောင်ရုပ်ရှင်ဘုရင်မနှင့် သူ(မ)၏ချမ်းသာကြွယ်ဝသောခင်ပွန်းတို့စုံတွဲ၊ ဖန်းရှောက်ယိနှင့် သက်တူရွယ်တူဖြစ်သည့် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်စုံတွဲ၊ နောက်ဆုံးအတွဲက မရေရာသောလမ်းကြောင်းပေါ် လျှောက်လှမ်းနေဆဲဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ဆက်ဆံရေးကိုပင် လူသိရှင်ကြား ဖွင့်ထုတ်မပြရသေးသည့် အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်စုံတွဲတို့ဖြစ်ကြသည်။
ဝါရင့်စုံတွဲနှစ်တွဲလုံးကမူ သြဇာကြီးမားပေ၏။ ၎င်းတို့က ဖန်းရှောက်ယိနှင့် မင်းသမီးချန်ရုတို့၏နေရာအတွက် စာချုပ်ချုပ်ဆိုရန် ခက်ခက်ခဲခဲကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့ရသည်။ အခြားစုံတွဲသစ်နှစ်တွဲက လက်ရှိတွင် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အကြောင်းအရာများဖြင့် လူကြိုက်များကာ အလွန်ရေပန်းစားနေပြီး ၎င်းတို့၏အခကြေးငွေကလည်း တော်တော်များလှပြီး လက်မှတ်ရေးထိုးရန်အတွက် စျေးမနည်းခဲ့ပေ။
အဖွဲ့တစ်ခုချင်းစီတိုင်း ရောက်ရှိလာချိန်၌ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။ ဖန်းရှောက်ယိနှင့် ချန်ရုတို့က အစောပိုင်းနှစ်များတွင် အတူတကွ လက်တွဲဖူးကာ ရုပ်ရှင်တစ်ကားကို အတူရိုက်ကူးခဲ့ဖူးသောကြောင့် အချင်းချင်း အတော်လေးရင်းနှီးကြ၏။ အခြားစုံတွဲနှစ်တွဲကိုမူ လုံးဝမရင်းနှီးဘဲ ယွမ်ယယ်တောင် သူတို့အကြောင်း မကြားဖူးပေ။
အငယ်ဆုံးကလေးနှစ်ယောက်က အယဥ်ကျေးဆုံးနှင့် လေးစားသမှုအရှိဆုံးဖြစ်သည်။ သူတို့၏အမြင်မှာ ထိုလူများအားလုံးက စီနီယာများဖြစ်ကြပြီး ယခုလက်ရှိ၌ ၎င်းတို့က အလွန်ရေပန်းစားကျော်ကြားနေသော်လည်း အဆင့်ကွာခြားချက်က မသေးငယ်လှပေ။
ညစာကို ဟိုတယ်မှစီစဥ်ပေးထားပြီး ၎င်းတို့အားလုံးအတူတကွ စားသောက်ကြရသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ၎င်းတို့က အစီအစဥ်ကို အတူတူရိုက်ကူးရမည်ဖြစ်ရာ ညစာစားရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်းနှီးမှုယူရန်ကလည်း အကြံကောင်းတစ်ခုပင်။
လင်းထျန်က ၎င်းတို့ကြားရှိလေထုကို အသက်ဝင်အောင်ဖန်တီးရာ၌ အတတ်ကြွဆုံးပင်။ ဖျော်ဖြေရေးအစီအစဥ်များတွင် နှစ်ပေါင်းများစွာကျင်လည်ခဲ့ရာ စည်းချက်ကို မည်သို့ထိန်းချုပ်ရမည်ကိုလည်း နားလည်သဘောပေါက်သူဖြစ်၏။ အငယ်ဆုံးဖြစ်သော ချီရှင်းနှင့် ချိန်ရွှင်တို့ကလည်း အတွေ့အကြံရှိပြီး ဖျော်ဖြေရေးအစီအစဥ်များအတွက် စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။
ချန်ရုနှင့် သူ(မ)၏အမျိုးသားက ဟောင်ကောင်မှဖြစ်ပြီး ဟိတ်ကြီးဟန်ကြီးမရှိဘဲ ပွင့်လင်းသောစိတ်သဘောထားရှိကြသည်။ ဖန်းရှောက်ယိနှင့် ယွမ်ယယ်တို့ကသာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့ပြီး စကားပြောဖို့ အစပျိုးခြင်းလည်းမရှိခဲ့ပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ အခြားသူများ၏အတွေးများကိုပင် လိုက်မမီနိုင်ဘဲ သူတို့ဘာပြောချင်မှန်းကို နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းငုံ့ကာ သူ၏အစားအသောက်များကိုသာ စားနေခဲ့ပြီး ဖန်းရှောက်ယိက ရံဖန်ရံခါ သူ့အတွက် ဟင်းများ၊ ဟင်းရည်များ ထည့်ပေးနေခဲ့သည်။
"ယွမ်လောင်ရှီး၊ တစ်ချိန်လုံးစားမနေဘဲ ကျွန်မတို့နဲ့ စကားပြောပါဦး။ ဟားဟား၊ ယွမ်လောင်ရှီးက အရမ်းလက်တွေ့ဆန်တာပဲ!"
အကြောင်းအရာက သူ့ထံသို့ ရုတ်တရက်ကျရောက်လာသောအခါ ယွမ်ယယ် လင်းထျန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူက သူ့ကို ပြုံးပြလျက်ရှိ၏။ ယွမ်ယယ်က လူတိုင်းကို ပြုံးပြလိုက်လေသည်။ "ကောင်းပါပြီ၊ စကားပြောကြတာပေါ့။"
သူ၏လေးနက်သောတုံ့ပြန်မှုက စားပွဲရှိလူတိုင်းကို ရယ်ပွဲကျသွားစေခဲ့သည်။ ဖျော်ဖြေရေးအစီအစဥ်များတွင် စိတ်ခံစားချက်များကို အမြဲလိုလို ပုံကြီးချဲ့တတ်ကြ၏။
"သူ စားပါစေ။ ယွမ်လောင်ရှီးက ဗိုက်ဆာတဲ့ချိန် မစားရရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်လာတတ်တယ်။" သူ့ဘေးတွင်ထိုင်နေသော ဖန်းရှောက်ယိက ပြောလိုက်သည်။
သူက ယွမ်ယယ်၏ပန်းကန်လုံးထဲသို့ ဟင်းရည်တစ်ဇွန်းအပြည့် ခပ်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး အခြားသူများကို ပြောလိုက်၏။ "သူက စကားစမြည်ပြောတဲ့နေရာမှာ မတော်ဘူးလေ၊ အဲ့ဒါကြောင့် သူစကားပြောရင် လေထုကိုဖျက်ဆီးလိုက်သလိုဖြစ်သွားလိမ့်မယ်။"
ယွမ်ယယ်က သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး အပြုံးလေးဖြင့်ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော့်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေဆို ကျွန်တော်က စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေလို့ ကျွန်တော့်ကို မခေါ်ဘဲ စကားပြောတတ်ကြတယ်။"
ထိုလူနှစ်ယောက်က အများအားဖြင့် ခေါင်းစဥ်မရှာတတ်ကြဘဲ သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ကိုသာ အာရုံစိုက်တတ်ကြသည်။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် အတိတ်ကာလများတွင် weibo ၌ ပို့စ်များ မကြာခဏတင်လေ့ရှိသော်လည်း မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း မတင်ဖြစ်တော့ပေ။ ၎င်းတို့က ပြင်ပလောကအတွက် အတော်လေးလျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ပြီး လူအများရှေ့ ထွက်ပေါ်ခဲသည့် သိုသိုသိပ်သိပ်နေတတ်သူများဖြစ်ကြသည်။
အစီအစဥ်အဖွဲ့သားများက ၎င်းတို့လည်း အစီအစဥ်တွင်ပါဝင်မည်ဟု သတင်းထုတ်ဖော်လိုက်သောအခါ ပရိတ်သတ်၏ခံတွင်းတွေ့မှုကိုတောင် လျော့နည်းသွားစေခဲ့သည်။
လင်းထျန်က အပြုံးလေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။ "ဒါဆို ကောတို့နှစ်ယောက် အိမ်မှာရော ဘယ်လိုမျိုးစကားပြောကြလဲ။ ကောတို့နှစ်ယောက်လုံးကြည့်ရတာ စကားနည်းတဲ့ပုံပဲ။ မပျင်းကြဘူးလား။"
ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် သူ့ဘာသာသူ တွေးလိုက်၏။ 'ဘယ်သူ့ကို ကောလို့လာခေါ်နေတာလဲ။ သူ(မ)ကဖြင့် သေချာပေါက် ငါ့ထက်တစ်နှစ်တောင် ကြီးတာကို။'
ထို့နောက် သူက စနောက်လိုက်သည်။ "ကျွန်တော်တို့က စကားနဲ့မပြောကြဘူးလေ။ ကျွန်တော်တို့က မျက်ဝန်းချင်းစကားပြောကြတာမို့ တစ်အိမ်လုံး တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ။"
စားပွဲတွင် ရယ်မောသံများ ထပ်မံထွက်ပေါ်လာခဲ့ပြန်သည်။
ဖန်းရှောက်ယိက စကားဝိုင်းကို လွှဲယူလိုက်ပြီး အခြားသူများနှင့် စကားဆက်ပြောနေလိုက်သည်။ သူက ယွမ်ယယ်၏နောက်ကျောဘက်သို့ လက်တင်လိုက်ပြီး သူ့ကို အစားဆက်စားစေပြီးနောက်မှ လက်ပြန်ရုပ်လိုက်၏။
ယွမ်ယယ် ဖန်းရှောက်ယိကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး စကားဝိုင်းတွင် မိမိကိုမလိုအပ်တော့သည်မို့ ခေါင်းငုံ့ကာ ဆက်စားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ယွမ်ယယ် သူ၏စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်မှုအဆင့်ကို ကျော်လွန်တော့မည်ဟု ခံစားနေရပြီး ဆူညံသောလေထုကို သူ မနှစ်သက်ပေ။
လူတိုင်း၏မျက်နှာပေါ်မှ အပြုံးများက အတုအယောင်များဖြစ်ပြီး ထိုစကားဝိုင်းကို ဆက်ထိန်းထားရသည်မှာ အလွန်ပင်ပန်းလှ၏။ ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုကောင်းကောင်းနားလည်ပြီး မကြာမီ ယွမ်ယယ်၏စိတ်ရှည်သည်းခံမှုတို့ ကုန်ဆုံးတော့မည်ကိုလည်း သိပေသည်။
စားသောက်ပြီးသောအခါ ယွမ်ယယ်က တူများကိုချလိုက်ပြီး တိတ်တဆိတ်ပင် ပါးစပ်သုတ်လိုက်၏။ ဖန်းရှောက်ယိက အခြားသူများနှင့် စကားပြောနေရင်းကနေ သူ့ကိုလှည့်ကြည့်ကာ မေးလာခဲ့သည်။ "ဗိုက်ပြည့်သွားပြီလား။"
"အင်း။" ယွမ်ယယ်က ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။ "မင်း ဘာမှလည်း သိပ်မစားဘူး။"
ဖန်းရှောက်ယိက တိုးတိုးလေးပြောလာသည်။ "မင်း နေလို့မကောင်းရင် စောစောအနားယူလို့ရတယ်။ အဲ့ဒီအတွက် စိတ်ပူစရာမလိုဘူး။"
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းယမ်းပြကာ ပြောလိုက်၏။ "ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။"
စားသောက်ပြီးနောက် ဘာအစီအစဥ်မှမရှိတော့ဘဲ လူတိုင်း ကိုယ့်အခန်းကို ပြန်သွားခဲ့ကြသည်။ ထိုရိုက်ကူးရေးက သူတို့၏နေ့စဥ်ဘဝများကို ဆက်လက်ရိုက်ကူးနေပေသည်။
ယွမ်ယယ် အခန်းထဲဝင်လိုက်သည်နှင့် အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး မျက်လုံးများမှိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "ငါ ပင်ပန်းနေပြီ။"
ဖန်းရှောက်ယိက အခန်းအပူချိန်ကို အနည်းငယ်မြှင့်လိုက်ပြီး ယွမ်ယယ်၏ခြေထောက်ကိုပုတ်ကာ ပြောလိုက်၏။ "ရေအရင်သွားချိုးလိုက်ဦး။"
ယွမ်ယယ် မျက်လုံးများဖွင့်ကာ သူ့ကို ကြည့်လိုက်သည်။ မျက်လုံးချင်းဆုံသွားသော်လည်း ယွမ်ယယ်က ဘာမှမပြောဘဲ သူ့ကို တိတ်တဆိတ်သာ စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
ထို့နောက် သူက အခန်းနေရာတိုင်းမှ ရိုက်ကူးနေဆဲဖြစ်သော ကင်မရာများကို လှည့်ကြည့်လိုက်လေ၏။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ခေါင်းအုံးကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကိုကွယ်လျက် အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ပြောခဲ့သည်။ "သူတို့က ရိုက်ကူးနေတုန်းပဲ၊ ငါရှက်တယ်။"
ဖန်းရှောက်ယိက ပြုံးလိုက်ပြီး ထိုသို့ပြုံးနေချိန်၌ သူ၏မျက်လုံးများနှင့် မျက်ခုံးများက နူးညံ့သွားလေ၏။
သူက အိပ်ရာဘေးတွင်ရပ်လိုက်ပြီး လှဲအိပ်နေသော ယွမ်ယယ်ကို ဒူးဖြင့်တွက်လိုက်သည်။ "ကျစ်၊ ဘာလို့အရမ်းရှက်နေရတာလဲ။ သူတို့က အထဲလိုက်ဝင်ပြီး မင်းရေချိုးနေတာကိုတော့ မရိုက်ပါဘူး။" သူက ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ငါ ရှက်နေတုန်းပဲ။ မင်းအရင် သွားချိုးလိုက်၊ ငါနောက်မှချိုးမယ်။" ယွမ်ယယ်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။ သူ၏လက်နှစ်ဖက်လုံးနှင့် ခေါင်းအုံးကိုဖိထားသဖြင့် သူ့အသံကို မကြားရသလောက်ပင်။
ဖန်းရှောက်ယိက ယွမ်ယယ်မျက်နှာပေါ်မှ ခေါင်းအုံးကိုဖယ်လိုက်၏။ "အသက်ရှူကျပ်လိမ့်မယ်။"
ယွမ်ယယ်၏မျက်လုံးများက နီရဲနေပြီး စောစောက ခေါင်းအုံးဖြင့်ဖိထားရာ အသက်ရှူရခက်တဲ့အတွက်ကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
ဖန်းရှောက်ယိက ထိုနေရာ၌ရပ်နေပြီး သူ့ကိုကြည့်နေသော်လည်း ယွမ်ယယ်ကတော့ သူနှင့်အကြည့်ချင်းဆုံဖို့ ငြင်းဆန်လိုက်၏။ သူက နှုတ်ခမ်းစူကာ တစ်ဖက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး ကင်မရာရှုထောင့်ကို ရှောင်လိုက်သည်။
ထို့နောက် အိပ်မောကျသွားသကဲ့သို့ လှုပ်ရှားမှုမရှိတော့ဘဲ လဲလျောင်းနေခဲ့လေ၏။
ဖန်းရှောက်ယိက ရေချိုးရန်ဝင်သွားခဲ့ပြီး ကင်မရာဆရာက ယွမ်ယယ်ကို အနီးကပ်ရိုက်ရန် ရှေ့သို့လျှောက်လာခဲ့သည်။
ခေါင်းအုံးကို မျက်နှာအပ်လျက် အိပ်တစ်ဝက်နိုးတစ်ဝက်ဖြစ်နေသော ယွမ်ယယ်က ကင်မရာကို လက်ဖြင့်ကွယ်လိုက်ပြီး နှာသံဖြင့် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ "သာ့ကော၊ မရိုက်ပါနဲ့တော့၊ တစ်နေ့လုံးရိုက်နေတော့တာပဲ။ ကျွန်တော့်ကို အသက်ရှူခွင့်လေးပေးပါဦး။"
ဤသို့ဖြင့် ကင်မရာဆရာက သူ၏ဦးခေါင်းအနောက်နှင့် နားရွက်လေးတစ်ဖက်ကိုသာ ရိုက်ကူးနိုင်ခဲ့သည်။
၎င်းမှာ ပထမရက်၏ ရိုက်ကူးရေးအဆုံးသတ်ပင်။ ဖန်းရှောက်ယိ ဆံပင်လေမှုတ်ပြီးသောအခါ ကင်မရာဆရာက ပစ္စည်းများသိမ်းဆည်းပြီး ထွက်သွားခဲ့လေ၏။ ယွမ်ယယ်က အိပ်ပျော်နေသကဲ့သို့ တူညီသောအနေအထားအတိုင်း လဲလျောင်းလျက်ပင်။
ဖန်းရှောက်ယိက ပြတင်းပေါက်ဆီသို့ ခြေသံဖွဖွလေးဖြင့် လျှောက်သွားခဲ့ပြီး မတ်တတ်ရပ်ကာ အပြင်ဘက်သို့ ကြည့်နေခဲ့သည်။ အခန်းထဲမှာ လုံးဝတိတ်ဆိတ်နေပြီး တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်၏ အသက်ရှူသံကိုတောင် မကြားရလုနီးပါးပင်။
ပြင်ပမှပင်လယ်လေများက ပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်နေပြီး လူများကို အေးခဲသွားစေနိုင်သည်။ အခန်းထဲမှ ရုတ်တရက်တုန်ခါလာသောဖုန်းသံက တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်းလိုက်သည်။
ယွမ်ယယ်က အိတ်ကပ်ထဲကနေ ဖုန်းကိုလှမ်းယူကာ လဲလျောင်းလျက်ပင် ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ "ဟယ်လို?"
"ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော် ဒီမှာ တစ်နေ့လုံး ရိုက်ကူးရေးလုပ်နေရတာ။"
"...သူလည်း ဒီမှာပဲရှိတယ်။"
"စိတ်မပူပါနဲ့။ အကုန်အဆင်ပြေပါတယ်။"
ယွမ်ယယ်က ရယ်မောလိုက်ပြီး သူ၏အသံက အိပ်ရာကြောင့် ခပ်အုပ်အုပ်ဖြစ်နေသည်။ သူ၏ရယ်သံက ပေါ့ပါးနေပြီး ပြုံးလျက်ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်တော် နှစ်ဆယ့်သုံးနှစ်တုန်းကတောင် ဒီလောက်ထိစိတ်မပူဘူး။ အခု ကျွန်တော် သုံးဆယ့်သုံးနှစ်အရွယ် လူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေပါပြီ။ ဒါ့ကြောင့် ကျွန်တော့်အတွက် စိုးရိမ်နေတာတွေလျှော့ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပဲ စိတ်ပူပါဦး၊ ဟုတ်ပြီလား ပါမောက္ခယွမ်။"
သူ ဖုန်းမချခင် စကားနည်းနည်းထပ်ပြောခဲ့သည်။
ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကို ဖြေကြားခဲ့ပြီးဖြစ်ရာ ထပ်ပြီးဟန်ဆောင်နေဖို့ အကြောင်းမရှိတော့ပေ။ ယွမ်ယယ်က သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်ကနေ ထထိုင်လိုက်သည်။
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုလှည့်မကြည့်လာသလို ယွမ်ယယ်ကလည်း သူ့ကို မခေါ်ခဲ့ပေ။
သူတို့ တစ်ခန်းထဲအတူနေခဲ့သည်မှာ အလွန်ကြာခဲ့လေပြီ။ နွေးနွေးထွေးထွေး သက်တောင့်သက်သာဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်များမှာ ယခုမှာတော့ အတော်လေး ကသိကအောက်နိုင်လှ၏။ ယွမ်ယယ် စောစောကတစ်ချိန်လုံး အိပ်ပျော်မနေခဲ့ပေ။
သူ့အိပ်ရာမဟုတ်တဲ့နေရာမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အိပ်ပျော်နိုင်မှာလဲ။
စောစောတုန်းက ဖန်းရှောက်ယိသည် သူ့ကို ရေချိုးရန်ပြောထားသဖြင့် သူလည်း စိတ်ထဲဗလာကျင်းလျက် ရေသွားချိုးရန်ပြင်လိုက်သည်။ ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် သူ့ဦးနှောက်ထဲမှ မည်သည့်အာရုံကြောများ ချို့ယွင်းသွားကြောင်းကိုမသိသော်လည်း သူ၏စိတ်ခံစားချက်များက ရုတ်တရက်ထကြွလာပြီး မျက်လုံးများကျိန်းစက်လာ၏။
ဖန်းရှောက်ယိက အနောက်လှည့်ကာ သူ့ကို မည်သည့်စိတ်ခံစားချက်မှမပါဘဲ တည်ငြိမ်သောလေသံဖြင့် မေးလာခဲ့သည်။ "အိမ်မှာ အစစအရာရာအဆင်ပြေလား။"
"အင်း၊ အဆင်ပြေပါတယ်။" ယွမ်ယယ်ကလည်း တူညီသောလေသံအတိုင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဖန်းရှောက်ယိ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ယွမ်ယယ်က သူ့ဘေးတွင်ထိုင်ချလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်တင်ထားသည်။ သူတို့နှစ်ဦးလုံး ပြောစရာစကားမဲ့နေကြပြီး ခဏအကြာတွင် ယွမ်ယယ်က မေးလိုက်၏။ "ငါ အခန်းထဲမှာ ဆေးလိပ်သောက်လို့ရလား။"
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကို မျက်ခုံးပင့်ကာကြည့်လိုက်သည်။ "ဆေးလိပ်သောက်မယ်?"
ယွမ်ယယ် သူ၏အိတ်ကပ်ကို စမ်းကြည့်လိုက်ရာ မည်သည့်ဆေးလိပ်မှမပါသည်ကို အမှတ်ရသွား၏။ အကြောင်းအရင်းကမူ ယနေ့တွင် အစီအစဥ်ရိုက်ကူးရေးရှိသည့်အတွက်ကြောင့်ပင်။ သူက ခေါင်းယမ်းကာ ရယ်မောလိုက်သည်။ "ထားလိုက်တော့။"
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေမည်အား သိပေ၏။ လူများပေါ်ကျရောက်လာသည့် သူ၏မျက်လုံးအကြည့်များက အားကောင်းပြီး နွေးထွေးလှသည်။ ယွမ်ယယ်မော့မကြည့်လျှင်တောင် ဖန်းရှောက်ယိ၏အကြည့်များက သူ့အပေါ်ကျရောက်နေမည်ကို ခံစားနိုင်ပေသည်။
အခန်းတွင်းလေထုက သိပ်သည်းနေပြီး တင်းမာနေသကဲ့သို့ ခံစားနေရ၏။ ယွန်ယယ် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး အကျင့်ပါစွာဖြင့် သူ၏ဦးခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သူ့မျက်ခွံဘေးမှ သေးငယ်သောအမာရွတ်လေးက အလင်းရောင်ထဲမှာ ပို၍သိသာလာသည်။
သူက ဖန်းရှောက်ယိကို ပြောလိုက်၏။ "နောက်ကျနေပြီ၊ မင်း စောစောအနားယူတော့လေ။ ငါလည်း ဆေးကြောပြီး အိပ်ရာဝင်တော့မယ်။"
ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က သူတို့အတွက် ဇိမ်ခံအခန်းတစ်ခန်းပြင်ဆင်ပေးထားသော်လည်း အိပ်ရာကမူ တစ်ခုတည်းသာပါပေသည်။ ယွမ်ယယ်က ဤနေရာ၌မနေနိုင်ဘဲ ကျီရှောင်ထောင်းကို သူ့အတွက် အခန်းအပိုတစ်ခန်းငှားခိုင်းထားပြီး သူ၏ပစ္စည်းများအားလုံးကိုလည်း ထိုနေရာသို့ ရွေ့ထားပြီးဖြစ်၏။
သူထွက်သွားတော့မည့်ဆဲဆဲတွင် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကို ခေါ်လာခဲ့သည်။ "ယွမ်ယယ်။"
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းလှည့်ကြည့်ကာ ထူးလိုက်၏။ "အမ်?"
ဖန်းရှောက်ယိက တည်ငြိမ်သောလေသံဖြင့် ပြောလာသည်။ "ဒီအစီအစဥ်က မင်းအတွက် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်လို့ခံစားရရင် ဆက်ပြီးရိုက်ကူးနေစရာမလိုဘူး။ ပြန်သွားပြီး ကန်းကျင့်ဝေကို ပြောလိုက်လို့ရတယ်။"
ယွမ်ယယ် မျက်ခုံးပင့်ကာ သူ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။ "မင်းက စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်လို့လား။ မင်းအပေါ်ပဲမူတည်တယ်၊ မင်း ဆက်မရိုက်ချင်တော့ဘူးဆိုရင် နှုတ်ထွက်လိုက်လို့ရတယ်။ ငါအဆင်ပြေတယ်။"
ဖန်းရှောက်ယိက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်လိုက်၏။ "မေးခွန်းကိုမရှောင်နဲ့၊ ကိုယ်က မင်းကိုမေးနေတာ။"
ယွမ်ယယ်က ဂျာကင်အင်္ကျီနှင့် အနက်ရောင်ဂျင်းဘောင်းဘီတို့ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူက လက်နှစ်ဖက်ကို အိတ်ကပ်ထဲထည့်ထားပြီး မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးတစ်ပွင့်ဆင်မြန်းလျက် ကိုယ်တစ်ဝက်လှည့်ကာ ဖန်းရှောက်ယိကို ကြည့်လိုက်၏။
ဖန်းရှောက်ယိက ရေချိုးပြီးခါစဖြစ်ရာ တီရှပ်တစ်ထည်နှင့် sweatpants ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီး လန်းဆန်း၍ သက်တောင့်သက်သာဖြစ်နေပုံပေါ်၏။ ယွမ်ယယ်တွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ တူညီသောဝတ်စုံရှိပြီး တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ဆိုသလို အိပ်ရာဝင်လျှင်ဝတ်အိပ်ဖို့ သူလည်း ထည့်ယူလာခဲ့သည်။
ရုတ်တရက် ယွမ်ယယ်က ရယ်မောလျက် ဖန်းရှောက်ယိနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။ သူက ဖန်းရှောက်ယိ၏မျက်နှာကို ဂရုတစိုက်အကဲခတ်နေပြီးနောက် အေးစက်ကာ ရွဲ့စောင်းသောလေသံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ "ငါ သေလောက်အောင် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်။"
ဖန်းရှောက်ယိ၏မျက်လုံးများက မည်းမှောင်သွားသော်လည်း သူစကားမပြောနိုင်ခင် ယွမ်ယယ်က ဆက်ပြောလာ၏။ "...ဒါပေမဲ့ ငါဆက်ရိုက်ချင်နေတုန်းပဲ။"
ယွမ်ယယ်က ရှေ့သို့ နှစ်လှမ်းမျှလျှောက်လာပြီး ဖန်းရှောက်ယိ၏တီရှပ်ကို ဆွဲကိုင်၍ မေးလိုက်သည်။ "မင်း ငါရူးနေပြီလို့ ထင်လား။"
ဖန်းရှောက်ယိ ယွမ်ယယ်၏မျက်လုံးထောင့်မှ အမာရွတ်လေးကို သတိပြုမိလိုက်သည်။ ၎င်းက လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းများစွာအကြာကတည်းက ရှိနေခဲ့ပြီး တစ်ချိန်က သိသာထင်ရှားခဲ့သော်လည်း ယခုမှာမူ အလင်းရောင်ကောင်းကောင်းမရှိဘဲ မမြင်ရနိုင်တော့ပေ။
ဖန်းရှောက်ယိက ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "မင်း ဆက်မရိုက်ချင်တော့ဘူးဆိုရင် မရိုက်တော့ဘူးလို့ပဲ ပြောလိုက်လို့ရတယ်။ မင်းကိုယ်မင်း အတင်းတွန်းအားပေးနေစရာမလိုဘူး။"
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ဆေးလိပ်သောက်ချင်နေသောအမူအရာဖြစ်သည့် လက်ချောင်းလေးများကို အမှတ်တမဲ့ပွတ်သပ်လိုက်၏။ ထို့နောက် လှည့်ထွက်သွားပြီး သွားပြီဆိုသောအမူအရာဖြင့် လက်မြှောက်ပြခဲ့လိုက်လေသည်။
*****