Morning Star

ယွမ်ယယ် အပြင်ဘက်မှာ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်သောက်ပြီးမှ ပြန်ခဲ့လေသည်။ သူပြန်ရောက်သည့်အခါ တံခါးကိုအသာလေးပိတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဆေးကြောရန် ဝင်သွားခဲ့၏။ သူ ဖန်းရှောက်ယိအိပ်စက်နေခြင်းကို အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေလို၍ တတ်နိုင်သမျှ တိုးတိုးလေးသာ လုပ်ခဲ့သည်။ သူရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာသောအခါ အကြောင်းကြားစာရှိ၊မရှိကိုစစ်ဆေးရန် ဖုန်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။ သူစောစောက အပြင်ထွက်သွားသည့်အချိန်မှာ ဖုန်းအားသွင်းထားခဲ့ခြင်းကြောင့်ပင်။ ယွမ်ယယ် ခပ်မြန်မြန်စစ်လိုက်ပြီးနောက် ဖုန်းပိတ်လိုက်သည်။

သူထို့သို့လုပ်အပြီး တစ်ဖက်သို့အလှည့်တွင် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကို ရုတ်တရက်မေးလာခဲ့၏။ "မင်း ဘယ်သွားတာလဲ။"

ယွမ်ယယ် သူ့ကို နိုးနေလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။ သူက ညင်သာစွာ တုံ့ပြန်လိုက်သည်။ "မင်းနိုးနေတာလား။ စောစောက ငါအိပ်မပျော်လို့ အပြင်ထွက်ပြီး စိတ်အပန်းသွားဖြေတာ။ ပြန်အိပ်တော့လေ။"

ခန်းစီးလိုက်ကာများကို အပြည့်ဆွဲထားပြီး အလင်းရောင်သေးသေလေးတောင်မှ ဖြတ်မဝင်လာနိုင်ပေ။ ယွမ်ယယ် ဖန်းရှောက်ယိကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမမြင်ရချေ။ အခန်းအပူချိန်က အနေတော်ဖြစ်ပြီး အတော်လေးနွေးထွေးနေ၏။ ယွမ်ယယ်က ပြုံးလိုက်သည်။ "ငါ အသံမထွက်အောင် အကောင်းဆုံးလုပ်ခဲ့တာကို မင်းကနိုးသွားသေးတယ်။"

ဖန်းရှောက်ယိက ပြောလာ၏။ "မဟုတ်ပါဘူး ကိုယ်စောစောလေးကတည်းက ကိုယ့်ဘာသာနိုးနေတာ။ ပြီးတော့ မင်းဒီမှာမရှိတာတွေ့လိုက်လို့။"

ယွမ်ယယ် အဝတ်လဲပြီး အိပ်ရာဆီသို့ လာလိုက်သည်။

သူက အိပ်ရာထဲဝင်လိုက်ပြီး ဖန်းရှောက်ယိကိုပြောလိုက်၏။ "ဟုတ်ပါပြီ၊ ငါမနှောင့်ယှက်တော့ဘူး။ အိပ်တော့လေ ယိကော။"

ပုံမှန်အားဖြင့် ၎င်းတို့နှစ်ယောက်က ကိုယ့်ဘာသာအိပ်တတ်ကြသည်။ မည်သူကမှ တစ်ဖက်လူကို ထိလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ၎င်းတို့တွေ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေပြီး အသိစိတ်ဝေဝါးနေသည့်အချိန်မှာတော့ တစ်ယောက်ဘက်သို့ တစ်ယောက်တိုးလာ၊ မလာမှာ ခန့်မှန်းရခက်ပေသည်။ ယွမ်ယယ် မျက်လုံးများမှိတ်ကာ အိပ်စက်ရန်ပြင်လိုက်၏။ ထိုအချိန်မှာ ဖန်းရှောက်ယိက လက်လှမ်းလာပြီး သူ၏လက်ကိုထိလာသည်အား ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက တိုးတိုးလေးမေးလာ၏။ "မင်း ဘယ်တွေသွားလာတာလဲ။ လက်တွေအေးစက်နေတာပဲ။"

ယွမ်ယယ်မှာ ကြောင်အမ်းသွားခဲ့သည်။ ထိုမမျှော်လင့်ထားသောအထိအတွေ့လေးက သူ၏ဦးနှောက်အား ဗလာကျင်းသွားစေခဲ့၏။ သူ၏လက်ချောင်းများက ထိုရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအထိအတွေ့လေးကို ဦးနှောက်ကအလုပ်မလုပ်ခင် အရင်တုံ့ပြန်လိုက်သည်။ သူအသိပြန်ဝင်လာသောအခါ သူက ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးသားဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုသို့လုပ်ပြီးနောက် ယွမ်ယယ် နည်းနည်းလေးမသင့်လျော်မှန်း ရုတ်တရက် သိလိုက်ရပြီး ပြန်လွှတ်လိုက်ကာ ပြောလိုက်လေ၏။ စောစောက ရေကန်ဘေးမှာ သွားထိုင်နေတာ။ တော်တော်လေးမိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကံမကောင်းစွာနဲ့ ခြင်တွေကတော့အများကြီးပဲ။ ငါ့ကိုလည်း ကိုက်လိုက်တာမှ လွန်ရောပဲ။"

ဖန်းရှောက်ယိက ထပ်မေးလိုက်၏။ "မင်းတစ်ယောက်တည်းလား။"

"မဟုတ်ဘူး။ ရှောင်ချိန်နဲ့။" ယွမ်ယယ်က အလွန်ရိုးသားစွာဖြေလိုက်၏။ သူက ပြုံးလည်းပြုံးခဲ့သည်။ "ငါတို့ အချစ်နဲ့ ဘဝအကြောင်း ခဏလောက် စကားပြောနေခဲ့ကြတာလေ။"

ဖန်းရှောက်ယိက အသံပြုလိုက်၏။ သူ၏အသံက အတော်လေးတိုးနေပြီး တည်ငြိမ်စွာမေးလာခဲ့သည်။ "မင်းတို့က အချစ်အကြောင်းပြောတယ်?"

ယွမ်ယယ် နောက်ဆုံးမှာတော့ တစ်ခုခုမှားနေပြီဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိလိုက်သည်။ သူက တစ်ဖက်လှည့်လိုက်သော်လည်း အခန်းက အလွန်မှောင်နေရာ ဖန်းရှောက်ယိကို မမြင်ခဲ့ရပေ။ ယွမ်ယယ်က ရုတ်တရက်ရယ်မောကာ မေးလိုက်သည်။ "ဒါဆို ငါက ဘယ်သူနဲ့ အချစ်ရေးအကြောင်းပြောရမှာလဲ။"

ဖန်းရှောက်ယိက မဖြေဘဲ ထပ်မေးလိုက်၏။ "ဒီတော့ မင်းက တခြားသူနဲ့ အချစ်ရေးအကြောင်း ပြောချင်တယ်ပေါ့?"

အကယ်၍ ယခုအချိန်သာ နေ့ခင်းဘက်ဖြစ်နေလျှင် ယွမ်ယယ် ထပ်မံစနောက်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုတွင် အလွန်နောက်ကျနေလေပြီ။ ဖန်းရှောက်ယိက ပုံမှန်အားဖြင့် ရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးနေရချိန်တွင် ကောင်းကောင်းမအိပ်ရပေ။ ထို့ပြင် ယခုအစီအစဥ်ရိုက်ကူးရန်အတွက် မနက်တွင်လည်း စောစောနိုးရန်လိုအပ်သည်။ ယွမ်ယယ် သူ၏အိပ်ချိန်ကို မနှောင့်ယှက်လိုပေ။ ထို့ကြောင့် သူက ရယ်လိုက်၏။ "မဟုတ်ပါဘူး။ လုံးဝမဟုတ်ဘူး။ မြန်မြန်အိပ်တော့ ပေါင်ပေ့လေး။ အချိန်ကိုလည်း ကြည့်လိုက်ဦး။"

သူ၏စကားလုံးများက နည်းနည်းအပေါ်ယံဆန်ပေသည်။ ထိုစကားကိုကြားပြီးနောက် ဖန်းရှောက်ယိက ထပ်မပြောတော့ချေ။ ယွမ်ယယ် သူ့ကိုစိတ်မဆိုးစေချင်ပေ။ သူ သူတို့ကြားရှိ လက်ရှိအေးချမ်းနေသောလေထုလေးကို တန်ဖိုးထား၏။ သူက အစွယ်များကို ပါးစပ်ထဲဝှက်ထားပြီး အကောင်းဆုံးပြုမူခဲ့သည်။

သို့သော် ကောင်လေးငယ်ငယ်တစ်ယောက်နှင့် အပြင်ဘက်တွင် အချစ်ရေးအကြောင်းတစ်နာရီလောက်ပြောနေခဲ့ပြီး ပြန်လာပြီးနောက် 'မဟုတ်ဘူး၊ လုံးဝမဟုတ်ဘူး' ဟုပြောခြင်းက အသက်သုံးဆယ်ကျော်အရွယ်လူကြီးတစ်ယောက်အတွက် အလွန်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသည်။

ယွမ်ယယ် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ဘက်ရှိစောင်ကိုလှန်လိုက်သည်အား ခံစားမိလိုက်သည်။ သူသည် ဖန်းရှောက်ယိထံမှ ဖိခံထားရတဲ့အထိ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိခဲ့ပေ။ သူ၏တစ်ကိုယ်လုံးက စိတ်ကူးထဲတွင် နစ်မြုပ်နေခဲ့ပြီး ထိုစိတ်ကူးထဲတွင် ဖန်းရှောက်ယိတစ်ဦးတည်းသာ ရှိနေပေသည်။

"မင်း ဘာအကြောင်းပြောချင်တာလဲ။" ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်ချောင်းများက အတော်လေးအားပြင်းပြီး ယွမ်ယယ်၏မေးစေ့မှာ နာကျင်လာခဲ့သည်။

"ကိုယ် နားထောင်ပေးမယ်။"

ယွမ်ယယ်က မျက်ခုံးများတွန့်ချိုးကာ ပြောလိုက်သည်။ "ငါ မင်းနဲ့ မရှုပ်ချင်ဘူး။ ရိုက်ကူးရေးကိုပဲ ကောင်းကောင်းအဆုံးသတ်ရအောင်ပါ။"

ဖန်းရှောက်ယိက သရော်လိုက်လေ၏။ "ဒါဆို မင်းက ဘယ်သူနဲ့ရှုပ်ချင်တာလဲ။"

ယွမ်ယယ်ကလည်း စိတ်ကြီးသူတစ်ယောက်ပင်။ သူက ဒေါသကို အချိန်အတော်ကြာ ချုပ်တည်းထားပြီး ယခုလက်ရှိမှာ သူ၏အကန့်အသတ်ကိုမကျော်သေးပေ။ သူက လက်လှမ်းကာ ဖန်းရှောက်ယိ သူ၏မေးစေ့ကို ညှစ်ထားသောလက်အား ဖယ်ထုတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် သူက အိပ်ရာဘေးမှ ညအိပ်မီးအိမ်ခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် အခန်းထဲတွင် အလင်းရောင်များဖြန့်ကျက်သွား၏။ ယွမ်ယယ် မျက်လုံးများမှေးကျဥ်း၍ ဖန်းရှောက်ယိကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ "မင်း ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ။"

ဖမ်းရှောက်ယိက သူ့ကို ဘာမှပြောမလာပေ။ သူက ယွမ်ယယ်၏မျက်မှောင်ကြုတ်ထားခြင်းနှင့် စူးစိုက်ကြည့်နေသောအမူအရာတို့ကို ကြည့်ချင်စိတ်မရှိချေ။ ထို့ကြောင့် သူက မျက်လုံးများမှိတ်ကာ အမြန်ခေါင်းငုံ့ချလိုက်သည်။

ဖန်းရှောက်ယိတစ်ယောက် ယွမ်ယယ်၏နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယွမ်ယယ်က ချက်ချင်းတုံ့ပြန်လာခဲ့သည်။ သူက လက်မြှောက်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်လူကို တွန်းထုတ်လိုက်ချင်သော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ မလုပ်ခဲ့ပေ။ ယွမ်ယယ် တစ်ဖက်လူအား ကျေနပ်သလို လုပ်ခွင့်ပေးထားခဲ့သည်။ ဖန်းရှောက်ယိ၏ရင်ဘကယတ်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေလျက် အလွန်ဒေါသထွက်နေခဲ့သည်။ သူ၏ဒေါသကို ဖွင့်ထုတ်ရန်ကြိုးစားသည့်အနေဖြင့် ဖန်းရှောက်ယိက ယွမ်ယယ်၏နှုတ်ခမ်းကို ပါးစပ်ထဲသွေးအရသာများရတဲ့အထိ ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်သည်။

ယွမ်ယယ်၏မျက်လုံးများမှာ လုံးဝ အနီရောင်ဖြစ်နေ၏။ သူက ဖန်းရှောက်ယိကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး စက္ကန့်များစွာကြာပြီးနောက် နှာမှုတ်လိုက်သည်။ သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် သရော်သောအမူအရာဖြင့် မေးလိုက်၏။ "မင်းငါ့ကို -ိုးချင်တာလား။ လုပ်ချင်တယ်ဆို တည့်ပဲပြောလိုက်။ ငါတို့နှစ်တွေအများကြီး အတူရှိခဲ့ကြတာပဲ။ မင်းကို ခွင့်မပြုဘဲ မနေပါဘူး။"

"ကြည့်ရတာ ငါက အချစ်ကိုတောင့်တနေတဲ့သူမဟုတ်ဘူးနဲ့တူတယ်။ အချစ်ကိုတောင့်တနေတဲ့သူက မင်းပဲ၊ ဟုတ်တယ်မလား ကောကော။" ယွမ်ယယ်က ဆက်ပြောလိုက်သည်။

ဖန်းရှောက်ယိက သူ၏စကားများကို နားမထောင်ချင်ပေ။ သူက ယွမ်ယယ်၏ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့်ပိတ်လိုက်ပြီးနောက် ယွမ်ယယ်၏လည်စေ့အား ကိုက်ချလိုက်၏။ ယွမ်ယယ်၏ပါးစပ်က အလွန်အစွမ်းထက်ပေသည် - သူက သင့်နှလုံးသားကို တမင်ထိုးနှက်ဖို့ရည်ရွယ်ထားမှတော့ စကားလေးတစ်ခွန်းဖြင့် နှလုံးသားအတွင်း အပေါက်တစ်ရာလောက်ထိုးဖောက်ကာ နှစ်ယောက်လုံးကိုသွေးထွက်သံယို ဖြစ်စေလိမ့်မည်။

၎င်းတို့နှစ်ယောက်လုံး၏ခံစားချက်များက ထကြွလာခဲ့သည်။ သူတို့၏နှလုံးသားထဲတွင် မိမိတို့၏အရှေ့တွင်ရှိသောလူအား ဘာမှမလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ၎င်းတို့က နေ့တိုင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်နေခဲ့ရပြီး သူတို့၏နှလုံးသားများထဲမှာ ခံစားချက်များကို ပိတ်လှောင်နေခဲ့ရသည်။ ယခုတွင် ထိုပိတ်လှောင်နေသောခံစားချက်များက တစ်ဖက်လူကြောင့် နိုးကြားလာခဲ့သည်။

ယွမ်ယယ်၏ပါးစပ်မှာ ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်ဖဝါးဖြင့် ပိတ်ခံထားရသော်လည်း သူစိတ်အေးအေးထားနေနိုင်သည်ဟု မဆိုလိုပေ။ သူက ပါးစပ်ဟကာ ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်ဖဝါးကို ကိုက်လိုက်ပြီး လွှတ်မပေးခဲ့ချေ။

ဖန်းရှောက်ယိက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သော်လည်း သူ၏လက်ကို ဖယ်ခွာမသွားပေ။ အခြားလက်တစ်ဖက်က ယွမ်ယယ်၏ဘောင်းဘီကို ထိကိုင်လိုက်သောအချိန်မှာ ခဏရပ်သွားပြီးနောက် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရယ်မောလိုက်လေသည်။ ထိုအကြည့်က ယွမ်ယယ်အား တစ်စုံတစ်ယောက်ထံမှ ပါးဖြတ်ရိုက်ခံရသလို ခံစားရစေခဲ့၏။ သူ၏နားရွက်များထဲမှာလည်း အသံမြည်နေလျက်ပင်၊

ယခုလိုမျိုး အကိုက်ခံရ၊ နမ်းရှုပ်ခံရပြီးနောက် တုံ့ပြန်မှုမရှိလျှင် သူက လူသားတစ်ယောက်မဟုတ်တော့ပေ။ သူ၏တုံ့ပြန်မှုကို ဖန်းရှောက်ယိ၏အရှေ့မှာ ပြသခဲ့ရပြီး ထိုအရာက သူ့ကိုစျေးပေါသည်ဟုခံစားရစေခဲ့သည်။ သူ သူ၏စိတ်ကိုထိန်းချုပ်နိုင်သော်လည်း သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကိုတော့ မထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။

- ဒါကမှ ဖန်းရှောက်ယိပဲ။

ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် ဒေါသထွက်နေသည့်အတွက် သူ၏မျက်လုံးများမှာ နီရဲနေ၏။ ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်မှာလည်း အကိုက်ခံထားရသည့်နေရာတွင် သွေးများထွက်နေပြီး ယွမ်ယယ်က လွှတ်မပေးခဲ့သေးချေ။

..........

မမျှော်လင့်ထားသော စစ်ပွဲနှင့် ပရမ်းပတာဖြစ်ရသောညတစ်ည။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှမပြောကြသော်လည်း ကိစ္စတော်တော်များများ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ အဆုံးတွင် ထိုအရာများ မည်သို့စတင်ခဲ့သည်ကိုတောင် မမှတ်မိတော့ချေ။ အမျိုးသားများ၏ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းသည် တပ်မက်မှုထံတွင် လက်နက်ချအညံ့ခံခဲ့ရပြီး အရာအားလုံး မူလအခြေအနေသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

ယွမ်ယယ် ထိုနေရာ၌ပင် တိတ်ဆိတ်စွာ လဲလျောင်းနေခဲ့သည်။ သူ မျက်နှာကျြက်ကိုမော့ကြည့်ကာ ယခုမည်ကဲ့သို့စိတ်ခံစားချက်မျိုးရှိနေရမည်ကို မသေချာတော့ပေ။

သူ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်များ ကွေးညွတ်သွားပြီး တိတ်တဆိတ်ရယ်လိုက်ကာ 'fuck' ဟု ဆဲရေးလိုက်သည်။

ဖန်းရှောက်ယိတစ်ရောက် ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေစိုအဝတ်များယူလာခဲ့သည်။ ယွမ်ယယ်က ကုတင်ပေါ်မှ ခြေဗလာဖြင့်ဆင်းလာပြီး ဂျာကင်အင်္ကျီထဲမှ စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ သူ တစ်လိပ်ကို မီးညှိလိုက်၏။ သူ၏နှုတ်ခမ်းကွဲနေသောနေရာက နာကျင်နေဆဲပင်။ သူ၏ပါးစပ်ထဲတွင် စီးကရက်တစ်လိပ်နှင့် လမ်းလျှောက်လာရင်း ဖန်းရှောက်ယိအား အနောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။ သူ၏ပါးစပ်ထဲမှစီးကရက်ကို ရှိုက်ဖွာလိုက်ပြီး ဖန်းရှောက်ယိ၏မျက်လုံးရှေ့ မီးခိုးငွေ့များမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ယွမ်ယယ်က တိုးတိုးလေးရယ်မောကာ သူ၏အသံမှာလည်း နှာသံပေါက်နေပြီး ဖန်းရှောက်ယိ၏နားရွက်နားကပ်၍ မေးလိုက်သည်။ "မင်းကို ဘယ်သူက လုပ်ခွင့်ပေးလို့လဲ။"

တကယ်တော့ ထိုအရာကို ဖန်းရှောက်ယိအားမေးရန် မသင့်တော်ပေ။ ယွမ်ယယ်သာ မလုပ်ချင်ခဲ့လျှင် ဖန်းရှောက်ယိက ဘာကိုမှလုပ်လိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ သူသာ တကယ်တွန်းထုတ်ချင်ခဲ့လျှင် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကို ဖိထားနိုင်မည်မဟုတ်။ ယွမ်ယယ်၏ရင်ဘတ်က ဖန်းရှောက်ယိ၏ကျောပြင်နှင့် ဖိကပ်လျက်ရှိသည်။ သူက လက်ကိုအောက်လျှောချကာ ဖန်းရှောက်ယိ၏ရင်ဘတ်ကြွက်သားများကို ထိလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူက ထပ်ရယ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှစီးကရက်ကို ထုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "ယိကော၊ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးက မကောင်းတဲ့ကောင်တွေပဲ။"

...

ဤနောက်ဆုံးအပိုင်းရိုက်ကူးရေးက နောက်ဆုံးတွင် ကောင်းမွန်စွာ အဆုံးမသတ်ခဲ့ချေ။

ယွမ်ယယ်က သူ့ကိုယ်သူ ဘယ်တော့မှမညင်သာတတ်ပေ။ သူက ဖန်းရှောက်ယိကိုက်ထားသည့် နှုတ်ခမ်းနေရာတွင် သူ့ကိုယ်သူပြန်ကိုက်ကာ ဒဏ်ရာကိုလုံးလုံးပြဲသွားစေပြီး ပို၍ကြီးစေလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူထပ်ကိုက်ကာ ထိုနေရာအား လုံးဝဖျက်စီးလိုက်တော့သည်။ ဖန်းရှောက်ယိက မော့ကြည့်ကာ သူ၏နှုတ်ခမ်းကိုမြင်လိုက်ရသောအခါ မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးလိုက်ပြီး ပြောလာခဲ့သည်။ "သောက်ကျိုးနည်းမလုပ်နဲ့။"

ယွမ်ယယ်က ရယ်လိုက်သည်။ "ဒါဆို ငါဘာလုပ်သင့်လဲ။ ဒီဟာကို ဘယ်လိုရှင်းပြရမှာလဲ။"

ထိုနေ့က ကင်မရာရှေ့တွင် ချီရှင်းက သူ၏နှုတ်ခမ်းဘာဖြစ်တာလဲဟု မေးလာခဲ့၏။ ယွမ်ယယ်က ဖန်းရှောက်ယိကို လက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။ "ခွေးကောင် ကိုက်လိုက်တာလေ။"

ချီရှင်းက ပြုံးကာမေးလိုက်သည်။ "ဘယ်သူ့ရဲ့သွားကများ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ကိုက်ရာကြီး ဖြစ်စေနိုင်မှာလဲ။ ယွမ်ယယ်ကော၊ ဒါက ပါးစပ်နာမလား။"

ယွမ်ယယ်က သဘောတူသလို အသံပြုရင်း စိတ်မဆိုးဘဲ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။ " ငါ တစ်ယောက်ယောက်အကြောင်း မကောင်းပြောမိလို့လား မသိပါဘူး။ အခုတော့ ငါ့ပါးစပ်လေး ပုပ်နေရပြီ။"

ချီရှင်း: "ဒါဆို ကော ဗီတာမင်တစ်ချို့စားသင့်တယ်နော်။"

ယွမ်ယယ်က ပြုံးကာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ "မလိုတော့ဘူး၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ငါက အသားပဲစားချင်တာ။ သြစတေးလျမှာ အမဲသားမစားရဘူးလား။"

ယွမ်ယယ်၏အပြုံးများက ကင်မရာရှေ့၌သာ ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့သည်။ ကင်မရာမြင်ကွင်းမှ ထွက်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယွမ်ယယ်၏အမူအရာမှာ လုံးဝသုန်မှုန်သွားခဲ့သည်။ သူ၏အကြည့်များက အေးစက်နေကာ သူစိတ်အခြေအနေမကောင်းသည်ကို လူတိုင်း မြင်တွေနိုင်ပေသည်။

သူတို့ Melbourne ကိုရောက်သည့်အချိန်၌ ယွမ်ယယ်က ကားထဲမှထွက်ကာ နောက်မစ်ရှင်ကဘာလဲဟု ဒါရိုက်တာကို မေးမြန်းခဲ့သည်။

ဒါရိုက်တာက မကြားသလိုဘဲ ဖုန်းကို ငုံ့ကြည့်နေခဲ့သည်။

ခရီးစဥ်တစ်လျှောက်လုံး ဤလူက ယခုလိုနည်းအတိုင်းပင်ပြုမူနေခဲ့သည်။ သူက ယွမ်ယယ်ထက်တောင် ဧည့်သည်နှင့်ပိုတူနေ၏။ ယွမ်ယယ် သူ့ကို ဘာမှမလုပ်နိုင်သလို မေးခွန်းများ၏အဖြေကိုလည်း ပြန်မရခဲ့ပေ။

ယွမ်ယယ် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ သူက ထပ်မေးလိုက်၏။ "ဒီနေ့လယ်မှာ ဘာရိုက်ရမှာလဲလို့ ငါမင်းကိုမေးနေတာ။ ရှောင်တိ၊ မင်းရဲ့နားမှာ ပြဿနာရှိနေတာလား။"

လူငယ်ဒါရိုက်တာလေးက ခေါင်းမော့ကာ သူ့ကို စုန်ချည်ဆန်ချည်ကြည့်၍ ပြောလာခဲ့သည်။ "ကျွန်တော်တို့အချိန်ကျရင် အသိပေးမှာပါ ယွမ်လောင်ရှီး။"

'ယွမ်လောင်ရှီး' ဟူသောစကားလုံးကို တိကျသေချာသော စိတ်ခံစားချက်တစ်ချို့ဖြင့် တမင်တကာဖိပြောခဲ့လေသည်။

ယွမ်ယယ်က အမူအရာမဲ့စွာဖြင့် သူ့ကိုမေးလိုက်၏။ "ငါ့ကို ဆန့်ကျင်ချင်တာလား၊ ငါ့ကို အမြင်မကြည်ဘူးလား။"

"ဘာတွေပြောနေတာပါလဲ။" ထိုဒါရိုက်တာက ပြောလာသည်။ "လောင်ရှီးက ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကျွန်တော် ဒီလိုပဲ လုပ်ရမှာပါ။"

ယွမ်ယယ် သူနှင့်စကားပြောရန်ပျင်းရိနေပြီး ငြင်းခုံရန်လည်း စိတ်မဝင်စားဘဲ တစ်ဖက်လူကိုပြောလိုက်သည်။ "ငါ့ကို ဆန့်ကျင်ချင်တာမျိုးရှိရင် ငါ့ကိုလာပြော၊ မဟုတ်ရင်လည်း မင်းဘာသာမင်း သိမ်းထားလိုက်။ မင်းရဲ့ အလုပ်ဖော်ပြချက်မှာပါတဲ့အရာကိုပဲလုပ်။ အခု မင်းကဒါရိုက်တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေတာကို ပိုပြီး ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆန်စမ်းပါ။"

တစ်ဖက်လူက ယွမ်ယယ်ကို မော့ကြည့်လာပြီး ဘာမှတုံ့ပြန်မလာခဲ့ပေ။ ယွမ်ယယ်သည်လည်း လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

နောက်ဆုံးရက်အနည်းငယ်တွင် ဒါရိုက်တာက နည်းနည်းလေးစိတ်လျှော့လာခဲ့သည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူက နားမကြားသည့်လူလို ဟန်မဆောင်တော့ပေ။ အမှန်မှာ သူက ယွမ်ယယ်ကို လုံးဝအရေးမကြီးသည့်လူတစ်ယောက်ဟု ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် တွေးထားခဲ့သည်။ သူစရောက်လာကတည်းက ထိုသို့ခံစားချက်ရှိနေခဲ့၏။ ယွမ်ယယ်ကလည်း သူ့ကို မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေချင်သည့်စိတ်မရှိပေ - ထိုလူက သူလုပ်ချင်တာကိုလုပ်နိုင်ပေသည်။ ယွမ်ယယ်မှာ သူနှင့်လုံးဝမသက်ဆိုင်သည့်လူတစ်ယောက်အပေါ် အာရုံစိုက်ရန် အချိန် သို့မဟုတ် စွမ်းအင်များ အပိုမရှိပေ။

ရိုက်ကူးရေးနောက်ဆုံးညတွင် လူတိုင်းညစာအတူစားခဲ့ကြပြီး သောက်လည်းသောက်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းမှာ တော်တော်လေး စိတ်ခံစားချက်ကို လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့၏။ တစ်ယောက်က ယွမ်ယယ်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ရသစုံရှိုးရိုက်ကူးရတာ ဘယ်လိုနေလဲဟု မေးလာခဲ့သည်။ ထိုအချိန်၍ ယွမ်ယယ်က ပြုံးပြကာ လက်ဝှေ့ယမ်းပြလိုက်သည်။ သို့သော် သူ မဖြေခဲ့ပေ။

ရိုက်ကူးရေးက အဆုံးသတ်ပြီဖြစ်၏။ ယနေ့ညပြီးလျှင် ၎င်းတို့တွေ မနက်ဖြန်လေယာဥ်ဖြင့် ပြန်ကြရမည်ဖြစ်ပြီး လေယာဥ်ဆိုက်သည်နှင့် သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတို့က သီးခြားစီသွားရတော့မည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်ရက်က ညခင်းမှာသာ သူတို့ စကားမများခဲ့လျှင် ယခုအချိန်၌ နှစ်ဦးသား တစ်စုံတစ်ခုကို ပြောနေလောက်မည်ဖြစ်၏။ အနည်းဆုံးတော့ ကောင်းမွန်စွာနှုတ်ဆက်စကားပြောကြလိမ့်မည်ပင်။

သို့သော် နားမလည်နိုင်သောကိစ္စတစ်ခုဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး သူတို့၏စိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးသောခံစားချက်များဖြင့် ပြည့်သိပ်နေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပုံမှန်အတိုင်း စကားမပြောနိုင်ခဲ့ပေ။

ကွဲကွာနေသောစုံတွဲ အတိအကျပြောရလျှင် ကွာရှင်းပြီးသားအိမ်ထောင်ဖက်များ သရုပ်ဆောင်ခဲ့သောရှိုးက နောက်ဆုံးတွင်တော့ ဇာတ်သိမ်းခန်းသို့ရောက်လာခဲ့လေပြီ။

*****

DISCUSSION

Morning Star Translation