ယွမ်ယယ်မှာ မွေးဖွားလာကတည်းက ပြဿနာရှာတတ်သူဖြစ်ပြီး အမြဲလိုလို ဒုက္ခရောက်တတ်သည်။ သူက စည်းကမ်းလိုက်နာခြင်းမရှိဘဲ မွေးဖွားလာပုံရပြီး သူ၏မိသားစုကို တစ်ခါလေးသော်မျှ စိတ်အေးအေးချမ်းချမ်း နေခွင့်မပေးသလို အမြဲလိုလို စိတ်ပူနေစေတတ်၏။
ယွမ်ယယ်၏ဖခင် ယွမ်အန်းဖင်က ရှေးခတ်တရုတ်ယဥ်ကျေးမှုကိုလေ့လာသော စာပေပါမောက္ခတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူက တင်းကျပ်သော စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများနှင့် သူ့ဘဝကို ပုံမှန်နေထိုင်ခဲ့ပြီး ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ရယ်မောလျက် အကြိမ်တော်တော်များများ ပြောတတ်သည်မှာ ဤသို့ပင်။ "ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ ပုံမှန်လမ်းကြောင်းကနေ ခွဲထွက်သွားတဲ့ တစ်ခုတည်းသောအရာက ယွမ်ယယ်ရှိလာတာပဲ။"
ယွမ်ယယ်က သူ့ဖခင်ဖြစ်သူနှင့် အလွန်ကွာခြားသည်။ သူက အလွန်ထက်မြတ်ပြီး ဥာဏ်ကောင်းသဖြင့် မူလတန်းတွင် အတန်းသုံးတန်းကျော်တက်ခဲ့ရပြီး အထက်တန်းတွင်လည်း အတန်းတစ်တန်းကျော်တက်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် အထက်တန်းတွင် တစ်စုံတစ်ဦးနှင့် စကားများရန်ဖြစ်ခဲ့ရာ တစ်ဖက်လူကို ထိခိုက်ဒဏ်ရာဖြစ်စေခဲ့၍ တစ်နှစ်ထပ်နေခဲ့ရ၏။
သူက ဆိုးသွမ်းကာ ပုန်ကန်တတ်သူဖြစ်ပြီး ဒေါသလည်းကြီးသောကြောင့် မကြာခဏဒုက္ခရောက်တတ်သည်။ သူ့မိဘများက တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်ကြသော်လည်း တကယ်တမ်းမှာတော့ သူ့ကို အလိုလိုက်ကြကေသည်။ မည်သည့်ယောက်ျားလေးက မဆိုးသွမ်းဘဲနေသနည်း။ ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်က ထိုသို့မဟုတ်ခဲ့လျှင် သူက အမှန်တကယ်တော့ ယောက်ျားလေးမဟုတ်တော့ပေ။
သူ၏အထက်တန်းအတွက် ဘာသာရပ်များခွဲသည့်အချိန်ရောက်သောအခါ သူ၏မိဘများက သိပ္ပံအတန်းကို ရွေးချယ်စေလိုသော်လည်း ယွမ်ယယ်က ဝိဇ္ဇာအတန်းကို တိတ်တိတ်လေး ရွေးချယ်ခဲ့၏။ ဝိဇ္ဇာအတန်းတွင် တစ်နှစ်ကြာပြီးနောက် သိပ္ပံအတန်းသို့ ရွှေ့ပြောင်းခဲ့သည်။ သို့သော် နှစ်လကြာပြီးနောက် ပျင်းရိလာသဖြင့် ဝိဇ္ဇာအတန်းသို့ ပြန်သွားခဲ့ပြန်သည်။
သူ၏မိသားစုက သူ့ကို မထိန်းနိုင်တော့တဲ့အထိ သူ၏ခေါင်းမာမှုက အလွန်ကိုအားကောင်းလှ၏။ ၎င်းတို့ပြောလျှင်တောင်မှ သူက နားထောင်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ကောလိပ်ရောက်သည့်အခါတွင် ယွမ်ယယ်က သူ၏အတန်းဖော်များထက် သုံးလေးနှစ်ငယ်နေ၏။ တခြားသူများ ကောလိပ်စဝင်ချင်း၌ အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်၊ ဆယ့်ကိုးနှစ်ဖြစ်သော်လည်း ယွမ်ယယ်က ကောလိပ်ပထမနှစ်တွင် အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်သာရှိသေးသည်။ သူက စီမံခန့်ခွဲမှုပညာကို သင်ယူရန်စီစဥ်ထားသော်လည်း လျှောက်လွှာဖြည့်သည့်အချိန်၌ ခဏတာစိတ်ရှုပ်ထွေးနေပြီး တရုတ်စာပေကိုသာ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ်က စည်းကမ်းများ သို့မဟုတ် သမားရိုးကျလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများအတိုင်း လိုက်နာတတ်သူ လုံးဝမဟုတ်ပေ။ သူက သမားရိုးကျမဟုတ်သောအကြံများကို အမြဲတမ်းဖန်တီးတတ်သည်။ သူ့မိသားစုက ထိုအရာနှင့်အသားကျနေပြီး သူ့တွင် အကျင့်ဆိုးများရှိတတ်ကြောင်းကိုလည်း နှောကျေနေပေ၏။
ထို့နောက်တွင် ယွမ်ယယ် အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်သောအခါ ရုတ်တရက် အိမ်သို့ရောက်ချလာပြီး သူလက်ထပ်တော့မည်ဟု ပြောလာခဲ့သည်။
ထိုအချိန်က နွေရာသီဖြစ်ပြီး အပူဒဏ်ကြောင့် ယွမ်ယယ်တစ်ယောက် သူ၏ဦးခေါင်းကို အပြောင်ရိတ်ထားလေ၏။ သူ၏မျက်နှာတွင် မုတ်ဆိတ်မွေးရေးရေးလေးသာ ရှိနေသည်။ ထိုအချိန်တုန်းက သူသည် ပြောင်နေသောဦးခေါင်းကိုပွတ်ကာ အရှက်မဲ့စွာပြုံးလျက် သူ၏မိဘများကို ယခုလိုပြောခဲ့၏။ "မား၊ ပါး၊ ကျွန်တော် လက်ထပ်တော့မယ်။"
၎င်းက သူ၏ဖခင် ယွမ်အန်းဖင်ကို ဒေါသထွက်သွားစေခဲ့ပြီး စိတ်ဆိုးတကြီး အိမ်မှကန်ထုတ်ခံခဲ့ရသည်။
သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတို့အား ၎င်းတို့၏သူငယ်ချင်းများက အပျော်ကစားနေသည်ဟုသာ ထင်နေခဲ့ပြီး သူ အိမ်သို့ပြန်ကာ လမ်းခွဲလိုက်ပြီဟု ပြောလာမည့်နေ့ကို စောင့်နေခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ယင်းအစား သူ၏မာစတာဘွဲ့မရသေးခင်ပင် ယွမ်ယယ်က အိမ်သို့တစ်ခေါက်ပြန်သွားကာ ဖန်းရှောက်ယိနှင့် လက်ထပ်တော့မည်ဟု ပြောခဲ့လေ၏။
ယွမ်ယယ်က အသက်နှစ်ဆယ်မျှသာရှိသေးပြီး မရင့်ကျက်သေးသဖြင့် သူ၏မိသားစုက ထိုကိစ္စကို သဘောတူလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့က သူ့ကို အမြဲလိုလိုရှုပ်ထွေးနေသော ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့် မည်ကဲ့သို့ လက်ထပ်စေလိမ့်မည်နည်း။ ထို့အပြင် ဥပဒေအရ လက်ထပ်လို့ရလျှင်တောင် သူက အလွန်ငယ်သေးသည်။
သို့သော် နှစ်နှစ်ကြာပြီးနောက် ယွမ်ယယ်၏ အသက်နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့၌ သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတိို့ လက်ထပ်စာချုပ်ကို ရရှိခဲ့ကြသည်။
သူက အိမ်သို့ပြန်ကာ သူ၏မိဘများကို ချော့မော့ဖျောင်းဖျခဲ့သော်လည်း သူ့အဖေက သူ့ကို သတိပေးခဲ့သည်။ "မင်းက မင်းကိုယ်မင်း ဟာသတစ်ခုလို ပေါ့ပေါ့တန်တန်ဆက်ဆံနေတာ။ မင်း အနှေးနဲ့အမြန်နောင်တရလိမ့်မယ်။"
ထိုအချိန်က ယွမ်ယယ်သည် မည်သည့်အရာကိုမှ ကြောက်လန့်ခြင်းမရှိသည့် ငယ်ရွယ်နုပျိုသောအရွယ်ဖြစ်သည်။ သူက ခေါင်းညိတ်ကာ ပြန်ပြောခဲ့၏။ "ကျွန်တော် ဘာကိုမှ နောင်တမရဘူး။ ဘဝက ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်ပဲ၊ အဲ့ဒါကြောင့် ကျရာနေရာကနေ ကျွန်တော့်ဇာတ်ရုပ်ကို ကျွန်တော်ကမယ်။"
ထိုနှစ်က ယွမ်ယယ် 'The Axis' ဟုခေါ်သော စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရေးသားခဲ့သည်။ ပထမစာမျက်နှာကို လှန်လိုက်လျှင် စာရေးဆရာ၏မိတ်ဆက်၌ စာတစ်ကြောင်းကိုသာ တွေ့ရပေမည် - ယွမ်ယယ်သည် စာရေးဆရာတစ်ဦးမဟုတ်ပါ၊ ဝင်ရိုးတွင် လှည့်ပတ်နေသော လူတစ်ဦးမျှသာ။
[TN/ဝင်ရိုးက ခိုင်ခံ့ပြီးတည်ငြိမ်သလို တစ်နေရာတည်းမှာပဲ တစ်သမတ်တည်း ရှိပါတယ်၊ ယွမ်ယယ်ကလည်း အဲ့လိုသဘောပါပဲ၊ သူက '轴人' zhou ren လို့ ရေးထားပြီးတော့ အဲ့ဒါကို ခေါင်းမာတဲ့သူလို့လည်း ပြောကြပါတယ်။]
ဖန်းရှောက်ယိက အသက်နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်တွင် ဖျော်ဖြေရေးလောက၌ အသက်အငယ်ဆုံးသော သတို့သားတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး ထိုအချိန်က ယွမ်ယယ်ကမူ နှစ်ဆယ့်နှစ်သာရှိသေးသည်။ လူတော်တော်များများက ၎င်းတို့၏လက်ထပ်ပွဲကို အပျော်သဘောဟုသာ ထင်ခဲ့ကြပြီး ၎င်းက လူသိရှင်ကြားစတန့်ထွင်ခြင်းတစ်ခုလော သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကပဲ တုံးအလွန်းသည်လော မသိနိုင်ခဲ့ကြပေ။ အများစုက ၎င်းတို့ကွာရှင်းပြတ်စဲမည့်အချိန်ကိုသာ စောင့်နေခဲ့ကြသည်။
ထိုနေ့က အဖြူရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသော ဖန်းရှောက်ယိတစ်ယောက် အလွန်ခံ့ညားကာ ချောမော၍ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းနေခဲ့သည်။ သူက ယွမ်ယယ်အပါအဝင် လူတိုင်းကို မှင်တက်စွဲလမ်းစေခဲ့၏။ ယွမ်ယယ်က သူ့ကို စနောက်လိုက်သေးသည်။ "ဟေး၊ တကယ်လို့ ငါတို့တွေ အနာဂတ်မှာ ကွာရှင်းခဲ့မယ်ဆိုရင် မင်း အဖြူရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို ဘယ်တော့မှ ထပ်ဝတ်လို့မရဘူး။"
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် ပြောလာ၏။ "ဘာအဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေပြောနေတာလဲ။"
ယွမ်ယယ်က ပြုံးလျက် ပြန်ပြောခဲ့သည်။ "ငါအတည်ပြောနေတာ။"
အများသူငှာရှေ့တွင် သူတို့နှစ်ဦးစလုံးက မပြောင်းလဲသောအမူအရာ၊ တည်ငြိမ်သောအပြုံးများနှင့် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်သာ စကားပြောနေခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့၏ သီးသန့်စကားဝိုင်းမှာသာ လွတ်လပ်စွာပြောဆိုနိုင်ခဲ့သည်။
၎င်းတို့နှစ်ဦးသာကြားနိုင်သောနေရာ၌ ဖန်းရှောက်ယိက သူ၏လေသံကိုနှိမ့်ကာ ယွမ်ယမ်ကို တီးတိုးပြောခဲ့သည်။ "မျောက်ကလေး၊ လျှောက်မလုပ်စမ်းနဲ့။ ဒီနေ့က ကိုယ့်ရဲ့မင်္ဂလာပွဲလေ၊ ဒါ့ကြောင့် မင်းရဲ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားပြီး တိတ်တိတ်လေးနေပေး။"
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ယွမ်ယယ်က သူ့ကိုကြည့်လျက် ဆိုးသွမ်းသောလူငယ်တစ်ယောက်လို အားရပါးရ ရယ်မောခဲ့ပေသည်။
ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကို အလိုလိုက်သောအမူအရာဖြင့် ကူကယ်ရာမဲ့စွာကြည့်နေခဲ့သည်။ သူက ထိုမျောက်ရိုင်းလေးတစ်ကောင်ကို ဘယ်လိုမှထိန်းချုပ်မထားနိုင်ပေ။ သူက အမြဲတမ်း ရိုးသားပွင့်လင်းသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ၏အချစ်ရေးကို ဖုံးကွယ်ထားရန် ဆန္ဒမရှိသလို ထိုအရိပ်က ၎င်းတို့၏အနာဂတ်ကို မည်သို့ထိခိုက်စေမည်ကိုလည်း ဂရုမစိုက်ဘဲ အရာအားလုံးကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းလက်ထပ်ချင်ခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့၏ ပြင်းပြသည့်ချစ်ခြင်းမေတ္တာအကြောင်းကို တစ်ကမ္ဘာလုံးဆီသို့ ကြေညာခဲ့လေ၏။
ပုံမှန်အားဖြင့် သိုသိုသိပ်သိပ်နေတတ်သူတစ်ယောက်အတွက် အပြောင်မြောက်ဆုံးနှင့် အလွန့်အလွန်ကြီးကျယ်သောအရာက ခမ်းနားသော သူ၏မင်္ဂလာပွဲပင်။
ကွမ်းကျိုးတစ်ယောက် ယွမ်ယယ်ကို အဘယ့်ကြောင့်ကွာရှင်းခဲ့ပြီး မည်သည်က ကွာရှင်းဖို့ဖြစ်လာစေခဲ့သလဲဟု မေးမြန်းနေခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ် စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ကုန်အောင်သောက်ပြီးနောက် ထိုစီးကရက်ဖင်စီကို ဝိုင်ခွက်ထဲထည့်လိုက်ပြီး တစ်သျှူးအစိုတစ်ခုကိုထုတ်ယူကာ သူ့မျက်နှာကို ပွတ်သုတ်လိုက်၏။ သုတ်ပြီးနောက် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြောလိုက်သည်။ "ငါတို့ရဲ့ကံကြမ္မာက အဆုံးသတ်ဖို့ဖြစ်လာလို့။"
ယွမ်ယယ်လက်ထပ်ခဲ့စဥ်က အသက်နှစ်ဆယ်အစောပိုင်းသာရှိသေးသော်လည်း ယခုတွင် သူက အသက်သုံးဆယ်ထဲရောက်နေလေပြီ။ သူ့ဘဝမှာ အပိုင်းအခြားသစ်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ရှိအရာများကလည်း ကွဲပြားလာ၏။
ယွမ်ယယ် ငယ်ရွယ်စဥ်တုန်းက လောကကြီးကိုကြီးစိုးကာ သူအလိုရှိသည့်အရာမှန်သမျှကို အရယူခဲ့သည်။ သူက သူ့ဘဝကို ရူးရူးမိုက်မိုက်ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။ ယခု တချို့စာဖတ်ပရိတ်သတ်များက သူ့ကို စနောက်ကာ 'ဦးလေးယယ်' ဟု ခေါ်ဆိုလာကြ၏။ 'ရှောင်ယွမ်' ကနေ 'ဦးလေးယယ်' အဖြစ် ပြောင်းလဲလာပြီး ဘဝ၏အလွှာလိုက် အဆင့်အဆင့်တိုးပွားလာလိုက်၊ လျော့ရဲလာလိုက်ဖြင့် ဖန်းရှောက်ယိကိုပါ သူ့ဘဝထဲကနေ ထုတ်ပယ်နိုင်ခဲ့သည်။
[TN/原野 Yuan Ye နာမည်ရဲ့ နောက်က Ye က အရိုင်းဆန်တယ်/ရိုင်းစိုင်းတယ်လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။ သူ့ကို uncle wild လို့ နာမည်ပြောင်ခေါ်ကြတာပါ။ မြန်မာလိုရေးရင် တစ်မျိုးဖြစ်နေလို့ ဦးလေးယယ်လို့ပဲ ရေးလိုက်ပါတယ်။]
ယွမ်ယယ်က အပြုံးလေးဖြင့်ထရပ်ကာ အပြင်သို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ သီးသန့်အခန်းက ကျဥ်းလွန်းပြီး လူများပြည့်နှက်နေရာ ပူလောင်နေသော်လည်း သူ စင်္ကြံဘက်သို့ ထွက်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် လေအေးများက သူ့ကိုဖြတ်တိုက်သွားပြီး သူ့ဦးခေါင်းထဲမှ ရှုပ်ထွေးနေသောအတွေးစတို့ကို ရှင်းလင်းသွားစေခဲ့သည်။
...
အစီအစဥ်၏ တရားဝင်ရိုက်ကူးရေးမစတင်ခင် လက်မှတ်ထိုးရန် ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့သားနှစ်ယောက်က စာချုပ်အနည်းငယ်ဖြင့် သူ့ဆီရောက်လာခဲ့ကြ၏။ ကျီရှောင်ထောင်းက ဆွေးနွေးရန်လိုအပ်သည်များကို ဆွေးနွေးထားပြီးဖြစ်ရာ ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်စိတ်ချစွာဖြင့် လက်မှတ်ရေးထိုးနိုင်ကြောင်း ပြောလာခဲ့သည်။
ယွမ်ယယ်က ရိုးရှင်းစွာဖြင့် သူ့ကို ဖုန်းထဲကနေသာပြန်ပြောလိုက်သည်။ "မင်းတို့က အဆင်ပြေတယ်လို့ပြောတော့လည်း အဆင်ပြေတယ်ပေါ့၊ ငါ အဲ့ဒါကို ဖတ်ရမှာ အရမ်းပျင်းနေတာ။"
ကျီရှောင်ထောင်းက ရယ်မောလျက် ပြောလာ၏။ "ဟုတ်ပါပြီ ယယ်ကော၊ အဲ့ဒါကို စိတ်ပူမနေပါနဲ့။ အိမ်အပြင်ထွက်ပြီး ခရီးလေးဘာလေးထွက်သလိုပဲ သဘောထားလိုက်ပါ။"
"အမ်း။" ယွမ်ယယ်က အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ပြန်ပြောလိုက်သည်။ "ကိစ္စတစ်ခုခုရှိရင် ငါ့ကို ဖုန်းဆက်လိုက်။"
"ကောင်းပါပြီ၊ ကော စောစောအနားယူပါ။" ကျီရှောင်ထောင်းက ပြောလာခဲ့သည်။ သူက ယွမ်ယယ်နှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာသိကျွမ်းခဲ့သူဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ဆက်ဆံရေးက အတော်လေးရင်းနှီးပေ၏။ သို့သော်လည်း သူက ဖန်းရှောက်ယိ၏လက်ထောက်ဖြစ်ပြီး ဖန်းရှောက်ယိနှင့် ယွမ်ယယ်တို့က အတိအလင်း လမ်းခွဲပြတ်စဲလိုက်ပြီဖြစ်ရာ သူနှင့်ယွမ်ယယ်က ရင်းနှီးသောသူငယ်ချင်းများ မဖြစ်နိုင်တော့ပေ။ ၎င်းက မဖြစ်နိုင်ရုံမျှသာ။
ယွမ်ယယ်က 'အမ်း' ဟု အသံပြုလိုက်ပြီး ဖုန်းချလိုက်သည်။ ယခု ညဆယ်နာရီထိုးနေပြီးဖြစ်ကာ ယွမ်ယယ် ရေချိုးလိုက်ပြီးနောက် ဆေးလိပ်သောက်နေခဲ့သည်။ သူအိပ်ရာဝင်သင့်နေပြီဖြစ်သော်လည်း သူ့စိတ်က နိုးကြားတက်ကြွနေသေးသည့်အပြင် အိပ်ချင်စိတ်ရှိမနေပေ။
ထိုအစီအစဥ်အကြောင်း တွေးလိုက်လျှင် ယွမ်ယယ် အနည်းငယ် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်လာ၏။ သူက ကင်မရာတကားကားနှင့် ဗီဒီယိုအရိုက်ခံရမည်ကို အမြဲလိုလို မုန်းတီးခဲ့သည်။ ကင်မရာမှန်ဘီလူးက သူ့ကို ချုပ်နှောင်ထားသလိုခံစားမိစေပြီး လွတ်လပ်မှုမရှိသော တိရစ္ဆာန်ရုံထဲမှာ ပြသခံထားရသောမျောက်သဖွယ် ကင်မရာဘောင်အတွင်း ထိုသို့ထိန်းချုပ်ခံထားရသည်ကို သူ မနှစ်သက်ပေ။ တကယ်တမ်းတော့ ကွမ်းကျိုးပြောတာ မှန်ကန်ပေ၏။ သူ ထိုအလုပ်ကို လက်ခံလိုက်သည့်အချိန်၌ သူ့စိတ်က တိမ်ဖုံးခံထားရခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။
ယွမ်ယယ် သူ၏ကွန်ပျူတာကိုဖွင့်လိုက်ပြီး စာရေးဖို့စိတ်မပါဘဲ သူ၏ဓါတ်ပုံများကိုသာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလှန်လှောနေခဲ့သည်။ သူက တခြားသူများဆီကနေ ဓါတ်ပုံရိုက်ခံရခြင်းကို မနှစ်သက်ပေ။ သို့သော် သူကျောင်းတက်ချိန်ကတည်းက ဓါတ်ပုံရိုက်ခြင်းကို မြတ်နိုးပေသည်။
ကမ္ဘာလောကကြီးကို မြင်ကွင်းကျယ်များမှဖြတ်၍ ကြည့်နေချိန်၌ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး ငြိမ်သက်နေသယောင်ပင်။ ထိုအခိုက်အတန့်တွင် မြင်ကွင်းများအားလုံး အချိန်နှင့်အမျှ လှုပ်ရှားနေလျှင်တောင် နောက်ဆုံးတွင် ငြိမ်သက်တိတ်ဆိတ်သွားလိမ့်မည်။ ၎င်းက လှပသည်ဖြစ်စေ၊ ရုပ်ဆိုးသည်ဖြစ်စေ၊ ဖွင့်သည်ဖြစ်စေ၊ ပိတ်သည်ဖြစ်စေ အမြဲတမ်းရပ်တန့်ကာ အချိန်အေးခဲနေသည့် မရေမတွက်နိုင်သော အမှတ်တရများစုစည်းမှုမျှသာ။
ယွမ်ယယ်က ဓါတ်ပုံများကို စနစ်တကျစီစဥ်ထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ရှုပ်ရှုပ်ပွပွသိမ်းဆည်းထားလေ၏။ သူက ပစ္စည်းများကို နေရာတကျစီစဥ်ရသည်အား သဘောမကျပေ။ အတိတ်တုန်းက အားလပ်ချိန်များတွင် ဖန်းရှောက်ယိက သူ့ကိုကူညီ၍ စုစည်းပေးခဲ့သည်။ သို့သော် လွန်ခဲ့သောတစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်ကစကာ ဓါတ်ပုံများကို အစီစဥ်တကျမဟုတ်ဘဲ ကျပန်းသိမ်းဆည်းခဲ့လေသည်။
ယွမ်ယယ်၏အကြည့်များက ဓါတ်ပုံတစ်ပုံပေါ်ကျရောက်သွားခဲ့ပြီး ထိုဓါတ်ပုံပေါ်မနှိပ်မီ နှစ်စက္ကန့်လောက် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။
မြင်ကွင်းမှာ ရွှေရောင်တောက်ပနေ၏။ နေရောင်က ကောင်းကင်ကနေ သွန်းဖြာကျနေပြီး အဆောက်အအုံငယ်လေး၏ နောက်ဖေးမြက်ခင်းပြင်အား လင်းလက်နေစေသည်။ ၎င်းမှာ ရုပ်လည်းမဆိုး၊ လှလည်းမလှသည့် သာမန်ပုံတစ်ပုံမျှသာဖြစ်သော်လည်း နေရောင်က ကြည့်ကောင်းနေသောကြောင့် လျှပ်တပြက်ရိုက်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုပြန်ကြည့်လိုက်ရာ ဖန်သားပြင်ကိုဖြတ်၍ ထိုအခိုက်အတန့်၏ တောက်ပလင်းလက်နေခဲ့သော နွေးထွေးသည့်အလင်းရောင်ကို ပြန်မြင်နေရပေ၏။
ယွမ်ယယ် ထိုဓါတ်ပုံကို အချိန်အတော်ကြာကြည့်နေခဲ့ပြီး သူ၏မျက်လုံးများက တည်ငြိမ်နေပုံပေါ်၏။ အချိန်တစ်ခု၌ သူ တစ်ကြိမ်လောက် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသေးသည်။ ထို့နောက် သူ၏လက်က စီးကရက်ဘူးပေါ် လှမ်းလိုက်သော်လည်း မသောက်တော့ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ပြန်ထားလိုက်လေ၏။ နောက်ဆုံး၌ ယွမ်ယယ် အော်ရယ်လိုက်ပြီး ထိုင်ခုံတွင်ပြန်ထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကို အညောင်းဆန့်လိုက်သည်။
ညနက်ချိန်တွင် လူများ၏အတွေးများကို ရပ်တန့်လို့မရပေ။ ယွမ်ယယ် သူ့ကိုယ်သူ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဖြင့် ဂရုမစိုက်တတ်သူဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ယခုတွင် ရံဖန်ရံခါ ဇာချဲ့တတ်ပြီး စိတ်ခံစားမှုများသည်ဟု ထင်မိပေ၏။
သူလည်း မတတ်နိုင်ပါဘဲ ထိုမြေကွက်ငယ်လေးကို လွမ်းဆွတ်နေမိသည်။
ထားလိုက်ပါလေ... သူ တစ်ကြိမ်လောက်သွားကြည့်ဦးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
...
ယွမ်ယယ် ဖန်းရှောက်ယိနှင့် လက်ထပ်လိုက်သည့်အချိန်မှစ၍ ထိုအိမ်လေး၌ ဆယ်နှစ်ကျော်နေထိုင်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ဗီလာအနည်းငယ်သာရှိသော ထိုနယ်မြေကို ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်ဟု ယူဆဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော် မြို့ကို ချဲ့ထွင်လာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့၏ရပ်ကွက်က မြို့တွင်းခရိုင်တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့၏။
ယွမ်ယယ် နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်သွားလည်ခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိတော့မည်ဖြစ်ပြီး ထိုအိမ်လေးကို အလွန်ကြီးမားကာ ဗလာကျင်းနေသည်ဟု ခံစားနေရဆဲပင်။ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းပါသော သူ၏လက်ရှိတိုက်ခန်းကသာ မကြီးလွန်း၊ မသေးလွန်းဘဲ သူနေဖို့အတွက် သင့်တော်ပေ၏။
သူကားမောင်းကာ ဖြတ်ကျော်လိုက်ချိန်၌ ဂိတ်ပေါက်ရှိအာရုံခံစက်က အသံမြည်သွားသော်လည်း တံခါးမှာ နည်းနည်းလေးမှလှုပ်ရှားမလာချေ။ ထိုတံခါး၌ သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတို့၏ လိုင်စင်နံပါတ်ပြားများကို အလိုအလျောက် မှတ်တမ်းတင်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုတွင် သူ၏ကားကို ထိုရှေ့နားလေးတင်ရပ်ထားသော်လည်း ဂိတ်တံခါးက တုံ့ပြန်မှုမရှိခဲ့ပေ။
ကားထဲတွင်ထိုင်လျက် ယွမ်ယယ် အတော်လေးရယ်စရာကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။
သူပြန်လှည့်ထွက်တော့မည့်အပြု လုံခြုံရေးအစောင့်က ပြေးထွက်လာပြီး သူ့ကို နှုတ်ဆက်လာခဲ့၏။ "ဟေး၊ ယွမ်ကော ပြန်ရောက်ပြီလား။ ကျွန်တော်တို့ မတွေ့ရတာ အတော်ကိုကြာသွားပြီ။ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာလား။"
သူက ပြောနေရင်းပင် တံခါးအားဖွင့်ရန် အဝေးထိန်းခလုတ်ကို အသုံးပြုလိုက်၏။
ယွမ်ယယ်က ကားပြတင်းပေါက်မှန်ကိုချကာ လုံခြုံရေးအစောင့်ကို လက်ပြနှုတ်ဆက်၍ မေးလိုက်လေသည်။ "ဟုတ်တယ်၊ ငါ အိမ်ပြောင်းသွားလို့မို့လေ။ တံခါးက ဘာဖြစ်တာလဲ၊ ပျက်နေတာလား။"
"မဟုတ်ဘူး၊ မပျက်ပါဘူး။ ကျွန်တော်က အပြင်ကကားထင်လိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ ထွက်ကြည့်လိုက်တော့ အစ်ကို့ရဲ့ကားဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်လို့။" ဘာဖြစ်နေလဲ သေချာမသိသည့်အတွက် အစောင့်ကပြန်ပြောလိုက်၏။ "ယွမ်ကော အရင်ဝင်သွားလိုက်လေ။ ကျွန်တော် နောက်မှ မန်နေဂျာကို မေးကြည့်လိုက်မယ်။"
ယွမ်ယယ်က ခေါင်းညိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။ "မလိုပါဘူး။ ငါထင်တာတော့ စနစ်ကို အဆင့်မြှင့်လိုက်တာ ဖြစ်နိုင်လောက်တယ်။ ငါ အရင်ဝင်သွားလိုက်ဦးမယ်၊ နောက်မှ ငါပြန်ထွက်လာရင် တံခါးဖွင့်ဖို့အတွက် ကူညီပေးဦး။"
"ဟုတ်ပါပြီ ယွမ်ကော၊ ဝင်သွားလိုက်။ ပြန်ထွက်လာရင် ကျွန်တော့်ကို လှမ်းသာအော်လိုက်၊ ကျွန်တော်ကြားတယ်ရယ်။" အစောင့်က ပြန်ပြောလာ၏။
ယွမ်ယယ်က ဂိတ်ကနေဝင်သွားပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဟွန်းအသာလေးတီးကာ အချက်ပေးလိုက်သည်။ အစောင့်က သူ့အနောက်ကနေ လက်ဝှေ့ယမ်းပြနေခဲ့၏။ ယွမ်ယယ် သူ့ကို နောက်ကြည့်မှန်မှတစ်ဆင့်ကြည့်ကာ အပြုံးရေးရေးလေးဖြင့် ခေါင်းယမ်းနေမိသည်။
သူ မေးစရာပင်မလိုပါချေ။ သူနှင့် ဖန်းရှောက်ယိတို့ ကွာရှင်းခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်၏။ သူ ထိုအိမ်မှပြောင်းသွားခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ပြန်လာစရာအကြောင်းမရှိပေ။ သူ၏လိုင်စင်နံပါတ်ကိုလည်း စနစ်ကနေ ဖယ်လိုက်ပြီးဖြစ်နိုင်သည်။ သူ ထိုအကြောင်းကို မေ့လျော့နေခဲ့ပြီး သို့တည်းမဟုတ် သူ ဒီနေ့ မလာခဲ့သင့်ပေ။
ယွမ်ယယ် ဓါတ်ပုံထဲမှ မြက်ခင်းပြင်သေးသေးလေးကြောင့်သာ လာခဲ့ခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဤအိမ်မှာ ကင်မရာနှင့် မှန်ဘီလူးအနည်းငယ်ကျန်နေခဲ့သည့်အတွက် လာယူခြင်းလည်းဖြစ်ပေ၏။ ထိုအချိန်က သူ အလောတကြီးထွက်လာခဲ့စဥ် အရာရာတိုင်းကို သိမ်းဆည်းနေဖို့အချိန်မရဘဲ ထိုအရာများကို အချိန်ရလျှင်လာယူမည်ဟု စီစဥ်ထားခဲ့သော်လည်း မလာဖြစ်ခဲ့ပေ။
သို့သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ပစ္စည်းများကို ယူသွားသင့်ပေသည်။ တစ်ခြားသူ၏နေရာကို ထိုပစ္စည်းများနှင့် နေရာယူထားခြင်းက မှန်ကန်သည့်အပြုအမူမဟုတ်ပေ။
*****