ကမ္ဘာကြီးရဲ့လူဦးရေတစ်ဝက်လောက်က ယောက်ျားတွေ၊ နောက်တစ်ဝက်က မိန်းမတွေ

ဟန်တာလည်း ရှက်တက်တက်ဖြင့်ပြုံးလိုက်ပြီး အသင်း၏လူထုဆက်ဆံရေးမန်နေဂျာကို ရှက်ရွံ့နေဟန်လေးဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

သူ့အနေနှင့် မီဒီယာနှင့် မဆက်ဆံချင်ပေ။ ဤသတင်းထောက်များမှာ နကျယ်ကောင်များအလားပင်။ သူ့တွင် ပျားရည်မရှိသလို ဟန်ဆောင်မှဖြစ်မည်။ မဟုတ်ပါက ခန္ဓာကိုယ်ပေါက်ထွက်သွားသည်အထိ တုပ်ခံရပေလိမ့်မည်။

"ဝင်စတန်က တကယ်ပဲ ဟန်တာကို အများကြီးအားပေးခဲ့တာပါ။ ဝင်စတန်ကလည်း ဟန်တာ့အရွယ်လောက်တုန်းကပဲ ဖော်မြူလာဝမ်းကို ဝင်လာခဲ့တာကြောင့်ဖြစ်နိုင်ပါတယ်"

"ဒီနေ့ ပြိုင်ပွဲမစခင်တုန်းက ဟော်တယ်ဧည့်ခန်းမကြီးမှာ ဝင်စတန်က ဟန်တာ့ဘက်ကနေ ရပ်တည်ပြီး ဟန်တာရဲ့အသင်းဖော်မက်ဂရက်ဒီနဲ့ အချင်းများခဲ့တယ်လို့ ကောလာဟလတွေထွက်နေပါတယ်။ အဲ့ဒါ အမှန်ပဲလား"

ဟန်တာ စိတ်ထဲမှာ တိတ်တိတ်လေးသက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ ဤကိစ္စကား တကယ်သတင်းပြန့်သွားခြင်းပင်။

ဟန်တာလည်း တစ်ခုခုရှင်းပြချင်သည့်အလား ခေါင်းကိုခါယမ်းလိုက်သည်။ သို့သော် သူ သေချာရှင်းမပြနိုင်မည်ကိုစိုးသဖြင့် လူထုဆက်ဆံရေးမန်နေဂျာကို ထပ်ကြည့်လိုက်မိပြန်သည်။

လူထုဆက်ဆံရေးမန်နေဂျာခမျာ ကြောင်အသွားရလေသည်။

'ဒီကောင်လေးရဲ့ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကိုလွှဲပြောင်းပေးတဲ့စွမ်းရည်ကတော့ တကယ်ကိုမွေးရာပါပဲ"

"အထင်မလွဲကြပါနဲ့.. မားကပ်စ်အသင်းထဲမှာ စည်းစည်းလုံးလုံးရှိနေဆဲပါပဲ။ ပြီးတော့ ဝင်စတန်ရဲ့စိတ်နေစိတ်ထားကို အားလုံးလည်းသိကြတာပဲလေ။ သူက လူတစ်ယောက်နဲ့စကားများတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ"

ဟန်တာကလည်း လူထုဆက်ဆံရေးမန်နေဂျာ၏ စကားနှင့်အတူ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်လုပ်နေလေသည်။ ထို့နောက် မီဒီယာက ဘာမေးခွန်းမေမေး ကြောင်တောင်တောင်လေးသာ ပြုံးနေချေသည်။

ထို့နောက်တွင် မီဒီယာက မက်ဂရက်ဒီကို အင်တာဗျူးပြီး ဟန်တာကို အသင်းဘက်က ကာကွယ်ပေးနေခြင်းဟုတ်မဟုတ် မေးမြန်းလေသည်။ သူက ရှက်နေပြီး မေးခွန်းများကို‌ ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိသလိုဖြစ်နေသည့်အလားပင်။

"ကာကွယ်ပေးတာတဲ့လား။ သူက စကားထစ်နေလို့ပါ.. ခင်ဗျားတို့တွေအများကြီးဝိုင်းအုံနေတော့ သူလည်းစိတ်လှုပ်ရှားလွန်သွားပြီး စကားမပြောနိုင်တော့ဘူးလေ"

ရလဒ်အနေနှင့် ဟန်တာနှင့်ပတ်သက်သည့် အွန်လိုင်းသတင်းများထဲတွင် နာမည်အကြီးဆုံးတစ်ခုမှာ 'အီဗန်ဟန်တာဟာ ငယ်ဘဝတုန်းက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရိပ်မည်းကြီးကြောင့် စကားထစ်တတ်ကြောင်း သူ့အသင်းဖော်မှပြောကြား'ဟူသော သတင်းကြီးပင်။

ဟန်တာမှာ အံတင်းတင်းကြိတ်လျက် ဟိုတယ်ခန်းမကြီးကို ဖြတ်လျှောက်သွားလိုက်လေသည်။

"ငါက စကားထစ်တယ်ပေါ့လေ။ ငါစကားထစ်တော့ရော မင်းအလုပ်လား။ ငါ မင်းကိုမကိုက်မိခင် သတိထားနေ"

ထိုအချိန်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ပခုံးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး စနောက်ဟန်လေသံဖြင့် စကားတစ်ခွန်း ဆိုလာလေသည်။

"ဟေ့ချာတိတ်လေး.. မင်းကို ဘယ်သူက ဒီလောက်စိတ်ဆိုးအောင်လုပ်လိုက်တာလဲ"

ဟန်တာလည်း ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်လေရာ Sauber အသင်းမှ ဒေါ်နယ်လ်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။

ဤလူမှာ လက်တင်နွယ်ဖွားတစ်ယောက်ဖြစ်ဟန်တူပြီး ယခုနှစ်တွင် အသက် ၂၈ နှစ်ရှိပြီဖြစ်၏။ မေးစေ့တွင်လည်း မုတ်ဆိတ်မွေးငုတ်တိုလေးများ ထွက်နေလေသည်။ အပြင်ပန်းပုံစံအရတွင်မူ သူသည် ဟန်တာမနာလိုအားကျရသည့် ရင့်ကျက်သောပင်ကိုယ်စရိုက်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။

ဒါပေမဲ့… ဒီလူကဘာလိုချင်တာလဲဟ…

"အဲ့ဒီအထင်သေးတဲ့အကြည့်က ဘာသဘောလဲကွ"

ဒေါ်နယ်လ်က ကျီစယ်လိုဟန်ဖြင့် မေးလာလေသည်။

"ဖယ်ရာရီပရဟိတညစာစားပွဲနေ့တုန်းက ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဧည့်ကြိုကောင်လေးတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံခဲ့တာကို မမှတ်မိတော့ဘူးလား"

"ဪ.. ဒါဆိုရင် အပေါစားဆံပင်ကေနဲ့ အဝတ်အစားကိုဝတ်ထားတဲ့ကလေးက မင်းကိုး"

ဟန်တာက ပခုံးကိုခါချလိုက်လေသည်။ ဤကိစ္စကြောင့် သူ ထိုလူ့ကို စကားပြောချင်စိတ် ပိုကုန်ခန်းသွားသည်။

"အဲ့လိုမလုပ်စမ်းပါနဲ့ကွ။ နောက်တစ်ခေါက်ညစာစားပွဲကျရင် မင်းအတွက် စတိုင်လ်လစ်တစ်ယောက်လောက်ရှာလိုက်ပေါ့။ ဒါနဲ့ ဒီနေ့ မင်း ငါ့နောက်ကလိုက်လာတာ ငါ့မှာ ကြောက်လွန်းလို့သေးထွက်ကျတော့မလို့..တကယ်အထင်ကြီးချင်စရာပါပဲ"

ဟန်တာ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်လေသည်။

လူတစ်ယောက်ကို တကယ်ပဲ ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ချီးကျူးရတာလား…

'ကြောက်လွန်းလို့သေးထွက်ကျတယ်'တဲ့လား သောက်ကျိုးနည်း…

"ဒီနေ့ မင်း ပထမဆုံးအမှတ်ရတာလို့ ငါကြားခဲ့တယ်"

ဒေါ်နယ်လ်က ဟန်တာကို စိတ်ဝင်တစားရှိနေဟန်ပင်။

"ဒီတော့ ဘာဖြစ်လဲ"

"အဲ့ဒီခံစားချက်က မင်း လူပျိုရည်ပျက်သွားသလိုခံစားချက်မျိုးလား"

ဒေါ်နယ်လ်ကို ဟန်တာ အကြောင်သားငဲ့ကြည့်လိုက်မိပြီး ခပ်မြန်မြန်ထွက်ခွာရန် ပြင်လေတော့သည်။

ဒေါ်နယ်လ်ကား ဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားရချေသည်။

"ဘုရားရေ… မင်း အခုထိလူပျိုရည်မပျက်သေးတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား"

ဟန်တာ့ခမျာ မိုးကြိုးအပစ်ခံလိုက်ရသလိုခံစားနေရသည်။

"အဲ့ဒါ ခင်ဗျားနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး"

"ကမ္ဘာကြီးရဲ့လူဦးရေတစ်ဝက်က ယောကျ်ားလေး.. နောက်တစ်ဝက်ကမိန်းကလေးတွေ"

"အမ်.."

"ဒါက ကနေဒါကွ"

ဒေါ်နယ်က မျက်ခုံးပင့်ပြပြီး ဟန်တာကို အရိပ်အခြည်ပြလိုက်သည်။

"ဒီတော့…"

"အမေရိကန်မှာဆိုရင် မင်းအရက်သောက်လို့မရဘူး။ သူတို့က မင်း ဘားထဲကိုဝင်လာတာနဲ့ အသက်ပြည့်မပြည့် အရင်စစ်မှာ။ ဒါပေမဲ့ ကနေဒါမှာကျတော့…"

ဒေါ်နယ်လ်က ခေါင်းကိုစောင်းငဲ့လိုက်လေရာ ဟန်တာ၏နှလုံးသားလေးမှာ ခုန်ပေါက်သွားရလေသည်။

ဟုတ်သားပဲ.. ဒါက ကနေဒါကိုး…

သူ ကြိုတင်လွတ်လပ်ရေးယူထားလို့ရပေသည်။

"မင်းရဲ့အသင်းက နားရက်ဘယ်နှရက်ပေးလဲ"

"မနက်ဖြန်အထိပေါ့။ နောက်တစ်နေ့ကျရင် ကျွန်တော်တို့ အင်္ဂလန်ကိုသွားရမှာ"

"ငါရောပဲ။ သွားရအောင် …ဒီဦးလေးက မင်းကိုအလည်လိုက်ပို့မယ်။ အဲ့ဒီနေရာက စော်တစ်ပွေကိုရွေးချယ်ဖို့ အကောင်းဆုံးနေရာပဲ။ မင်းရဲ့ဟန်တာအငယ်လေးကို ထိန်းချုပ်မထားခိုင်းနဲ့။ သူ့ရဲ့ကြီးထွားမှုကိုထိခိုက်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

ဒေါ်နယ်လ်က ဟန်တာ၏ကျောပြင်ကို အကြမ်းပတမ်းပုတ်လိုက်လေသည်။

ထိုအချိန်မှာ သူ့နှလုံးသားထဲ ဂယက်ရိုက်သွားပြီး ဒေါ်နယ်လ်သည်လည်း သိပ်စိတ်ရှုပ်ဖို့မကောင်းတော့ချေ။

သူတို့နှစ်ယောက်သား ဓာတ်လှေကားရှိရာဆီသို့ လျှောက်လာလိုက်ရင်း ဒေါ်နယ်လ်က သိချင်စိတ်ဖြင့် မေးခွန်းထုတ်လေသည်။

"မင်း ဗန်ဝင်စတန်နဲ့ရင်းနှီးလား။ မင်းရဲ့လူထုဆက်ဆံရေးမန်နေဂျာက သူက မင်းရဲ့အသင်းဖော်နဲ့ ဘာပြဿနာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ ပြတ်ပြတ်သားသားပြောခဲ့ပေမဲ့ ငါကတော့ သေချာရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးမြင်လိုက်တာလေ"

"ခင်ဗျား ဘာသိထားလို့လဲ"

"ဝင်စတန်ဆီကထွက်လာတဲ့ စကားလေးနည်းနည်းက တအားပေါက်ကွဲအားပြင်းတာနော်။ ငါမေ့ပစ်လိုက်ချင်ရင်တောင် မေ့ပစ်လို့မရဘူးကွ။ အထူးသဖြင့် ဒီစကားလေး.."သတိထားနေ။ မဟုတ်လို့ကတော့ မင်းအောက်ကဟာကိုဆွဲဖြဲပစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲထိုးသွပ်ထည့်ပေးလိုက်မယ်"ဆိုတာလေး"

သူသာအထင်မမှားပါက ဒေါ်နယ်လ်ဟာ ဝင်စတန့်ကို အလွန်လေးစားဟန်ပေါက်နေပေသည်။

သို့သော် ဤစကားမှာ ဝင်စတန်ထံမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းပင်။ အမှန်အတိုင်းဆိုပါလျှင် ဤစကားထဲမှာ ဘာများလေ့လာစရာပါနေလေသလဲ။

"အစတုန်းတော့ ငါစဉ်းစားနေသေးတယ်။ ဝင်စတန်က မင်းဘက်ကနေရပ်တည်ပေးရလောက်အောင် မင်းက ဘာများထူးခြားနေလို့လဲပေါ့"

"ကျွန်တော့်အတွက် ရပ်တည်ပေးတာတဲ့လား"

ဒေါ်နယ်လ်၏ဖော်ပြချက်မှာ အလွန်တရာထူးဆန်းလှသည်ဟု ဟန်တာထင်မိသည်။

"သူ့ပုံစံကို မင်းမမြင်လိုက်ဘူးလား။ သူ့ပုံစံက သူ့ကောင်မလေးကို အထိမခံတဲ့ မိုက်ရူးရဲဆန်တဲ့လူတစ်ယောက်လိုပဲ"

ဒေါ်နယ်လ်က ဟန်တာ့ကို 'မင်း ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား'ဟူသောအကြည့်မျိုးဖြင့် ကြည့်လာသည်။

ဟန်တာလည်း ခေါင်းတခါခါဖြင့် မျက်ဝန်းမှတစ်ဆင့် ပြန်ဖြေလိုက်ချေသည်။

ကျွန်တော်မသိလိုက်ဘူး…

ထို့ပြင် ဤဖော်ပြချက်ကြောင့် ဟန်တာ၏မျက်နှာထက်၌ အမည်းရောင်လိုင်းများပေါ်လာလေတော့သည်။

"ဒါပေမဲ့ ဒီပြိုင်ပွဲပြီးသွားတော့မှ မင်းက ဘာထူးခြားလဲဆိုတာ‌ ငါသိလိုက်ရတယ်"

"ဘာလဲ"

"မင်းမှာ လူတွေကိုရူးမတတ်ဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ဆဲချင်လာအောင်လုပ်နိုင်တဲ့စွမ်းရည်မျိုးရှိတယ်"

"အမ်.. ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုဆဲခဲ့လို့လဲ"

"ငါမမှတ်မိတော့ဘူး"

ဒေါ်နယ်လ်က ပခုံးသာတွန့်ပြလေသည်။

"စကားအသွားအလာလေးကတော့ အတူတူပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဝင်စတန့်လိုတော့ ဖန်တီးနိုင်စွမ်းမရှိဘူးပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ငါပြောချင်တဲ့သဘောက မင်းတကယ်တော်တယ်ဆိုတာပဲ။ အရင်ပွဲစဉ်တွေတုန်းက မင်း ဘာတွေများလုပ်နေခဲ့တာလဲကွ"

"ခွန်အားခြွေတာနေတာလေ။ ပြီးတော့ ခင်ဗျားတို့တွေ ကျွန်တော့်အပေါ် သတိထားနေမှာစိုးလို့ သက်သက်ရှောင်နေတာ"

"ဟားဟားဟား.. ပြေးလမ်းပေါ်မှာတုန်းကတော့ ငါမင်းကိုတော်တော်မုန်းခဲ့တာ။ အခုတော့ သဘောကျသွားပြီ"

ဒေါ်နယ်လ်တစ်ယောက် ရယ်ပွဲကျနေချေသည်။

ဘားကိုသွားရာလမ်းတွင် ဒေါ်နယ်လ်က ဟန်တာ့အား ပိုးပန်းစကားများကို မထိမ်မချန်ပါဘဲ သင်ပေးပါတော့သည်။

"နားထောင် ချာတိတ်… မင်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မျက်စိကျပြီဆိုရင် သူ့ကို ဘယ်တော့မှစိုက်မကြည့်မိစေနဲ့။ သူ့အကြည့် မင်းဆီကိုရောက်လာတဲ့အချိန်တိုင်း သူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ပြုံးပြလိုက်။ ပြီးရင်တော့ တခြားနေရာကိုသာကြည့်နေပေတော့"

"ဪ"

"အဲ့ဒါကို ခူးယူဖို့ခက်ချင်ယောင်ဆောင်တယ်လို့ခေါ်တယ်။ သူ မင်းအပေါ်တကယ်ကြွေသွားပြီဆိုတာသေချာရင် သူ့ဆီသွားပြီး အတူသောက်ဖို့ခေါ်ပေတော့"

"နားလည်ပြီ"

ဟန်တာ ရုတ်ခြည်းဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားလေသည်။

ထင်ထားသည့်အတိုင်းပင် မိန်းကလေးများကို ပိုးပန်းရာ၌ အတွေ့အကြုံလိုအပ်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ရင့်ကျက်သည့်အမျိုးသားများက ပို၍ဩဇာတိက္ကမကြီးခြင်းပင် ဖြစ်၏။

"သူက အိမ်ပြန်ချင်တယ်လို့ပြောလာရင် မင်းကလည်း အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ်လို့ပြောလိုက်"

"သူ ကျွန်တော့်ကိုငြင်းလိုက်ရင်ရော"

ဒေါ်နယ်လ်ခမျာ မျက်နှာကိုလက်ဖြင့်အုပ်၍ ကူကယ်ရာမဲ့စွာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

"ဒါဆိုလည်း မင်းက ပြိုင်ကားမောင်းသမားလို့ သူ့ကိုပြောပြလိုက်"

"ဘာလို့လဲ"

"ငတုံး.. မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ရင်ထဲမှာ ပြိုင်ကားမောင်းသမားတွေက အန္တရာယ်လည်းများသလို ဆွဲဆောင်မှုလည်းရှိတဲ့လူတွေပဲ။ ပြီးတော့ ငါတို့က ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းမှုရှိကြတယ်လေ။ ငါတို့ရဲ့ကြွက်သားတွေက အားကစားရုံကိုသွားလေ့ကျင့်ထားတဲ့လူတွေနဲ့ ယှဉ်လို့ကိုမရဘူး။ သူတို့ရဲ့ကြွက်သားတွေက အထင်ကြီးဖို့ကောင်းပေမဲ့ ဘာမှသုံးစားမရဘူး။ ငါတို့ကမှ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို လုံးဝစိတ်ကျေနပ်သွားအောင်လုပ်ပေးနိုင်တာ"

"ခဏလေး.. ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို အခုလိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးနေတာ ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုခုများရှိလို့လား"

ဟန်တာ မျက်မှောင်ကြုတ်ထားလိုက်မိသည်။

"ရှိတာပေါ့။ နောက်ပြိုင်ပွဲကျရင် ငါ့ဖင်နောက်ကနေလိုက်မလာဖို့တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ။ အဲ့ဒီခံစားချက်ကြီးက သိပ်မကောင်းဘူး။ အသက်လည်းပိုတိုသွားသလိုပဲ"

"ဒီလိုလုပ်ရင်ရော.. အရည်အချင်းစစ်ပြိုင်ပွဲပြီးရင် ခင်ဗျား ကျွန်တော့်နောက်မှာနေလေ.. ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော်လည်း ခင်ဗျားနောက်ကလိုက်စရာမလိုတော့ဘူး"

"ထားလိုက်တော့.. ငါ မင်းကို ဆက်မုန်းနေဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့မယ်"

ဒေါ်နယ်လ်က ဟန်တာကို နာမည်ကြီးဘားတစ်ခုသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဟန်တာ့အတွက် အပျော့စားကော့တေးတစ်ခွက်မှာပေးလိုက်ပြီးနောက် ခဏလေးအတွင်းမှာပင် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသောတွဲဖက်တစ်ယောက်ကို ရှာတွေ့သွားချေသည်။ သူ ယနေ့ညတွင် တစ်ယောက်တည်းမဖြစ်တော့ချေ။

"ဟေး.. ညီလေးရေ.. မင်းကိုယ်မင်း လွတ်လပ်အောင်ထားနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးက ရှားတယ်နော်"

ဟန်တာလည်း တစ်ငုံမျှပင်မသောက်သေးဘဲ အရက်ခွက်ကိုကိုင်ထားပြီး ဒေါ်နယ်သင်ပေးထားသည့်အတိုင်း အလားအလာရှိသည့်တွဲဖက်တစ်ယောက်ကို ရှာဖွေကြည့်လိုက်သည်။

မလှမ်းမကမ်းတွင် ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့် ဖက်ရှင်ကျလှသော အရပ်ခပ်ပုပုအမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ဟန်တာကိုစိုက်ကြည့်နေသည်။ သူ(မ)၏အကြည့်မှာ လူအများ၏နှလုံးသားကို ယားယံသွားအောင်ပြုစားနိုင်သည့် အပြုံးတစ်ပွင့်ကိုပါ သယ်ဆောင်ထားလေသည်။ ဟန်တာကလည်း ဒေါ်နယ်မှာထားသည့်အတိုင်း တမင်သက်သက်လုပ်ကာ တစ်ဖက်လူကို စိတ်မဝင်စားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အခြားတစ်ဖက်ကိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။

နှစ်ပတ်မျှလျှောက်သွားပြီးနောက် သူ မူလနေရာကိုပြန်ရောက်လာသည့်အခါ ထိုအမျိုးသမီးက သူ့အား တစ်ဖန်ကြည့်နေပြန်ပြီဖြစ်ကြောင်း သတိထားလိုက်မိသည်။

သူ့နှလုံးသားထဲဝယ် ဖော်ပြ၍မစွမ်းသာသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုအာရုံတစ်မျိုးကို ခံစားနေရသည်။

ဤသည်မှာ ကားမောင်းပြိုင်ပွဲတစ်ခုအလားပင်။ သူသည် မမေ့နိုင်ချင်စရာကောင်းသော ကျော်တက်မှုမျိုးကို စွမ်းဆောင်တော့မည်ဖြစ်၏။

သို့သော် သူ(မ)အနားသို့ သူလျှောက်သွားလိုက်ချိန်မှာ သူ(မ)က အရက်ခွက်ကိုချပြီး ထွက်သွားလိမ့်မည်ဟု သူထင်မထားပေ။

အာ.. နှမြောစရာပဲ

ဟန်တာတစ်ယောက် စိတ်ထဲတွင် တိတ်တိတ်လေးသက်ပြင်းချနေချိန်မှာ ထိုအမျိုးသမီးကပြန်ရောက်လာပြီး ဆေးလိပ်ငွေ့ကို သူ့ဘက်သို့ မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။

ဟန်တာ၏မျက်ဝန်းအစုံမှာ တောက်ပသွားပြီး အပျော်လုံးစို့သွားရချေသည်။

ထို့နောက် တည်ငြိမ်ချင်ဟန်ဆောင်၍ ခွက်ကိုချလိုက်ပြီး ခြေလှမ်းကျဲကျဲလှမ်းလိုက်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးကမူ လျှောက်လမ်းဘေးနားတွင်ထိုင်ပြီး မီးခြစ်ဖြင့် စီးကရက်မီးညှိနေသည်ကို သူမြင်လိုက်ရသည်။

ဟန်တာလည်း သူ(မ)၏ဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

"မင်းကငယ်သေးတာလား"

"အာ.."

"ငါပြောချင်တဲ့သဘောက.. မင်း အသက်ရောပြည့်ပြီလား"

အမျိုးသမီးက ပြုံးလျက်‌ မေးခွန်းထုတ်လာသည်။

"ဒါပေါ့"

ကနေဒါ၏သတ်မှတ်ချက်အရဆိုလျှင် သူ အသက်ပြည့်နေလေပြီ။

အမျိုးသမီးက သူ(မ)၏နှုတ်ခမ်းကို သပ်လိုက်လေသည်။

"မင်း ဒီထဲကိုစဝင်လာကတည်း တို့ မင်းကိုသတိထားမိနေတာ။ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ"

"ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ချီးကျူးခံရတာက ကျွန်တော့်ကိုပျော်အောင်လုပ်ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် ဆွဲဆောင်မှုလည်းရှိပေးနိုင်ပါတယ်"

အမျိုးသမီးကပြုံးလိုက်၏။

"ဘယ်လိုဆွဲဆောင်မှုရှိတာလဲ"

"ခင်ဗျားရဲ့စီးကရက်လေး တစ်ရှိုက်လောက်ဖွာလို့ရလား"

ဟန်တာက မေးကိုမော်လျက် မေးလိုက်သည်။

"ရတာပေါ့"

ထိုအမျိုးသမီးက နှုတ်ခမ်းကိုစုထော်၍ စီးကရက်ကို လက်ချောင်းကြားညှပ်ကာ ဟန်တာ့ကိုလှမ်းပေးလိုက်သည်။

"စီးကရက်သောက်ပြတာနဲ့ပဲ ယောကျ်ားတစ်ယောက်က ဆွဲဆောင်မှုရှိသွားတာမဟုတ်ဘူးနော်"

သို့သော် နောက်တစ်စက္ကန့်မှာတင် သူ(မ) အငိုင်သားဖြစ်သွားရသည်။

သူ(မ)ရှေ့ရှိ လူငယ်လေးမှာ စီးကရက်ကိုလှမ်းမယူပါဘဲ သူ(မ)အနားသို့ ညွတ်ကိုင်းချလာသည်မှာ သူ(မ)အား နမ်းတော့မည့်အလားပင်။ ထို့နောက် သူ(မ)လက်ထဲရှိစီးကရက်ကို တစ်ရှိုက်ဖွာလိုက်လေသည်။

ဆေးလိပ်ငွေ့များကို မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းနှစ်ဖက်က ဖြည်းဖြည်းချင်းကော့ညွတ်သွားပေသည်။

"အခုရောဘယ်လိုနေလဲ"

ထိုအခိုက်အတန့်လေးဝယ် ဝင်စတန်၏ပုံရိပ်က သူ့စိတ်အစဉ်ထဲ ရှင်းပြရခက်စွာပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

ထိုအမျိုးသမီး၏အပြုံးမှာ ပိုမိုနက်ရှိုင်းလာပြီး သူ(မ)၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဟန်တာ၏ဦးခေါင်းကို ဆွဲယူလိုက်ချေသည်။

"တကယ်ကြီးကိုဆွဲဆောင်မှုရှိတာပဲ.."

သူ(မ) သူ့အားနမ်းတော့မည့်အချိန်မှာ လူတစ်ယောက်က သူတို့အနားကိုရောက်ချလာပြီး ရေခဲတမျှအေးစက်လှသော အသံတစ်သံလည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။

"မင်းက ဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲ"

ဟန်တာ၏ပခုံးနှစ်ဖက်မှာ တုန်ယင်သွားရချေသည်။ သူခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်ချိန်မှာ ညကောင်းကင်အလား အုံ့မှိုင်းလှသော ဝင်စတန်၏မျက်ဝန်းအစုံနှင့် ပက်ပင်းတိုးမိသည်။

သူ့နှလုံးသားလေးခမျာ ပရမ်းပတာခုန်ပေါက်သွားပြီး အာရုံကြောများလည်း တင်းကျပ်သွားရသည်။ အဆုံးသတ်မျဉ်းကို ဖြတ်ကျော်ခါနီးအချိန်ကလို သူခံစားလိုက်ရသည်။

–

စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိပါတယ် :

ကြက်ဥကြော်နေရင်းဖြင့်…

ဟန်တာ : ခင်ဗျား..ခင်ဗျား.. ဘာလို့ဒီကိုရောက်နေတာလဲ

ဝင်စတန် : ကိုယ်မင်းကိုကျီစယ်သလို မင်း တခြားမိန်းမတွေကိုကျီစယ်နေတာကို ဘယ်လိုလုပ်လွှတ်ထားပေးလို့ရမှာလဲ

*****

Aurora Novel Translation Team