ညတွင်းချင်းပင် အကျဥ်းထောင်၏ လင်ရှူးအပေါ်သဘောထားက လုံးဝပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

ကနဦးတုန်းက သူ့ကို အထဲခေါ်လာကြစဥ် ဤနေရာရှိလူများသည် သူ့အပေါ် အတော်လေး ညှာတာပေးကြသေး၏။

ရှန်းရန်ကျယ်မှာ ပတ်ပတ်နပ်နပ်ရှိသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူက တရားဝင်အလုပ်ကိစ္စများ ရှိနေသော်လည်း သူ၏အပြောအဆိုနှင့် လုပ်ရပ်များကိုထိန်းကျောင်းဖို့ ကဏ္ဍတချို့ရှိနေဆဲပင်။ ညနေပိုင်းတွင် သူ(SRJ)က သူ့(LS)အတွက် ဖျော်ဖြေရေးကိုတောင် စီစဥ်ပေးခဲ့၏။ ငွေဖြင့် တစ္ဆေများကိုတောင် ကြိတ်ချေနိုင်သော်လည်း တစ်ဖက်လူ၏ပျော့ပျောင်းမှုအပေါ်မှာလည်း မူတည်သေးသည်။

သို့သော် လင်ရှူး အိပ်ရာကနေနိုးလာပြီးနောက် အရာအားလုံးပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

စစ်ဆေးမေးမြန်းသူက ပြောင်းလဲသွားသည့်အပြင် ရှန်းရန်ကျယ်၏သဘောထားကလည်း သူနှင့် လိုက်လျောညီထွေမရှိတော့ပေ။

ရှန်းရန်ကျယ်က သူကို လိုက်လံပို့ဆောင်ပေးသူဖြစ်၏။

"လောင်ရှန်း၊ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်မှာ ဆက်ဆံရေးတချို့ရှိတယ်လို့ ယူဆလို့ရတယ်။ ကျွန်တော့်ကို အချက်ပြပါဦး၊ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်သွားနေကြတာလဲ။"

ရှန်းရန်ကျယ်က အေးစက်နေပြီး ဘာမှမပြောခဲ့ပေ။ သူသည် မနေ့ညက လင်ရှူးနှင့်ရင်းနှီးခဲ့သည့် ရှန်းရန်ကျယ်နှင့် လုံးဝမတူပေ။

လင်ရှူးက စိတ်မရှိချေ။ လူသားများ၏ဆက်ဆံရေးက အေးစက်သွားလိုက်၊ နွေးထွေးသွားလိုက်နှင့် သူ ဤနှစ်များတစ်လျှောက် ထိုအရာများကို ကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးသည်။

ထို့ပြင် ရှန်းရန်ကျယ်က သူစိမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတွက် တစ်ဖက်လူ၏ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုတို့ကို မျှော်လင့်မထားပေ။

"ခင်ဗျားက ကျွန်တော် တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသတ်လိုက်တယ်လို့ ထင်နေတာလား။ ကျွန်တော့်နာမည်ရှင်းပြီးသွားရင် ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လို့ရသေးတာပဲ။ ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ယောက်ဖကို မြို့တော်စည်ပင်သာယာရေးအစိုးရမှာ အလုပ်လုပ်တယ်လို့ သိထားပေမဲ့ သူက အိမ်ရာစီမံရေးတာဝန်ခံဆိုတာ ခင်ဗျား မသိဘူးမလား။ ခင်ဗျားရဲ့မိဘတွေက အိမ်အဟောင်းလေးမှာပဲ နေနေရသေးလို့ အသစ်တစ်လုံးဝယ်ပေးချင်နေတယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မလား။"

ရှန်းရန်ကျယ်က သူ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးဖို့ မရည်ရွယ်သော်လည်း တစ်ဖက်လူက ထိုသို့ပြောလာသောအခါ သရော်လိုက်လေသည်။ "မင်းရဲ့ယောက်ဖက အခု အဖမ်းခံထားရတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကူညီပေးနိုင်မှာလဲ။ အကျဥ်းထောင်ထဲကနေ ဘယ်လိုအကူအညီမျိုးကို ပေးနိုင်မှာလဲ။ ရုန်းကန်မနေစမ်းပါနဲ့၊ အခု မင်းကိုယ်မင်းတောင် မကာကွယ်နိုင်တော့ဘူး။"

လင်ရှူးက လေးလေးနက်နက်ပြောလာ၏။ "လောင်ရှန်း၊ အခု ကမ္ဘာလောကကြီးက ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုတာ ခင်ဗျားသိလား။ ရာထူးကြီးကြီး ငယ်ငယ် အကျင့်ပျက်ချစားပြီး လာဘ်စားကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ယောက်ဖက ရိုးသားတဲ့သူတစ်ယောက်ပဲ။ သူက အဲ့လိုလုပ်ဖို့အတွက် မဖြစ်နိုင်တဲ့အပြင် သူ့ကို စွပ်စွဲပြီး အကွက်ချရင်တောင် သူက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ မြို့တော်စည်ပင်သာယာရေးအစိုးရရဲ့ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်နေတုန်းပဲ။ အထက်မှာ အဲ့လိုမျိုးရှိဖူးလို့လား။ စဥ်းစားကြည့်နော်၊ သူ လွတ်လာတဲ့အခါကျ ကျွန်တော့်ရဲ့အမှုကို သံသယတွေရှင်းပေးဖို့ အကောင်းဆုံးကြိုးစားလိမ့်မယ်။"

ရှန်းရန်ကျယ်က ဘာမှမပြောခဲ့သလို လင်ရှူးကိုလည်း ကြားဖြတ်မပြောခဲ့ပေ။

သူက စေ့စေ့စပ်စပ်နားထောင်နေမှန်း လင်ရှူး သိပေသည်။

"ကျွန်တော်တို့လင်မိသားစုမှာ အရင်ကလောက်မဟုတ်ပေမဲ့ ငွေရေးကြေးရေးတောင့်တင်းပါသေးတယ်။ လိုအပ်လာရင် ကျွန်တော် လွတ်မြောက်ဖို့အတွက် ပေးချေစရာပိုက်ဆံတချို့ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့တွေ ကြီးတဲ့အမှုငယ်အောင်၊ ငယ်တဲ့အမှုပပျောက်အောင် လုပ်လို့တယ်လေ။ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံး လူကောင်းတွေဖြစ်လာပြီး ရှန်ဟိုင်းမှာရှိနေသရွေ့ အချင်းချင်း မျက်လုံးတည့်တည့် စိုက်ကြည့်လို့ရတာပေါ့။ အဲ့လိုဆို ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးအတွက် အဆင်ပြေတယ်လေ၊ ဟုတ်တယ်မလား။"

"ဒါက အထက်ကအမိန့်၊ ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး။"

ရှန်းရန်ကျယ်က နောက်ဆုံးတော့ အနည်းငယ်ပျော့ပျောင်းလာခဲ့သည်။

လင်ရှူး: "ကျွန်တော်သိပါတယ်၊ ဒါက ခင်ဗျားအမှားမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူတို့တွေ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်ခေါ်သွားကြမှာလဲ။ သူတို့က ဘယ်လိုစွဲချက်တင်ကြမှာလဲ။"

ရှန်းရန်ကျယ်က ခဏလောက်တွေးနေပြီး သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "သူတို့တွေက ဗဟိုအကျဥ်းထောင်ကို လွှဲပြောင်းတော့မယ်လို့ ကြားတယ်။ ငါ အတိအကျတော့မသိဘူး။ ဒီကနေ ဘယ်လိုထွက်ရမလဲလို့ ခက်ခက်ခဲခဲတွေးမနေနဲ့။ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး! မင်းရဲ့မိသားစုက မင်းဆီဧည့်လာတွေ့ရင် အဆက်အသွယ် အမြန်ရှာပြီး မင်းရဲ့အသက်ကိုကယ်ခိုင်းလိုက်။ အကျဥ်းထောင်ကို ပြန်မလာခဲ့နဲ့။ မဟုတ်ရင် မင်း ဘယ်လိုသေရမလဲဆိုတာတောင် မပြောနိုင်ဘူး!"

သူက ခြိမ်းခြောက်နေခြင်းမဟုတ်ပေ။ လင်ရှူးသည် ယခုလက်ရှိတွင် လူသတ်တရားခံသံသယရှိသူဖြစ်ပြီး နစ်နာသူမှာ သာမန်ကာလျှံကာ လူတစ်ယောက်မဟုတ်ဘဲ ရှန်ဟိုင်းမှ နာမည်ကြီးသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ သူ(မ)၏ခင်ပွန်းကတောင် ပို၍နာမည်ကြီးပေသည်။ ထိုအခြေအနေတွင် ပြည်သူလူထု၏အမြင်က သူနှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ကို အလျင်အမြန် ပြောင်းလဲသွားမှာဖြစ်ပြီး လင်ရှူးမှာ လွတ်မြောက်နိုင်သည့် အခွင့်အရေးမရှိတော့ပေ။

ရှန်းရန်ကျယ်က လူသတ်သမားကို သဘောမကျသော်လည်း ခေတ်ရေစီးကြောင်းက အမြဲတမ်းပြောင်းလဲနေသည့် ယနေ့ခေတ်ကမ္ဘာကြီးမှာ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သည့် ရာဇဝတ်ကောင်များ ရှိနေသေးသည်မဟုတ်လော။

"ဟေး၊ လောင်ရှန်း၊ ကျွန်တော့်မှာ အကြံတစ်ခုရှိတယ်။"

၎င်းတို့သည် ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်သော ကားရပ်ထားရာ တံခါးဆီသို့ လျှောက်သွားခဲ့ကြသည်။

ရှန်းရန်ကျယ်မှာ သူ၏နားထဲ တီးတိုးပြောသံကို ကြားလိုက်ပြီးနောက် တုတ်လှုပ်သွားလေသည်။

"မင်း ရူးနေတာလား!"

__

နာရီဝက်ကြာပြီးနောက် ရူးသွပ်သွားသူက လင်ရှူးမဟုတ်ဘဲ သူဖြစ်သည်ဟု ရှန်းရန်ကျယ်ခံစားလိုက်ရသည်။

၎င်းတို့နှစ်ဦးက လင်ရှူး၏အိမ်ဝင်ပေါက်မှာ မတ်တတ်ရပ်နေကြလေသည်။

"မင်းမှာ အချိန်တစ်နာရီရမယ်။" ရှန်းရန်ကျယ်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ပြောလာခဲ့သည်။ "ငါ မင်းကို အကြာကြီးမကူညီနိုင်ဘူး။ တကယ်လို့ ငါ တစ်နာရီကျော်တာတောင် ပြန်မရောက်သေးရင် သူတို့တွေ သံသယဝင်လာလိမ့်မယ်!"

လင်ရှူးက သူ့ကို နှစ်သိမ့်လိုက်၏။ "စိတ်မပူပါနဲ့။ ခင်ဗျားလည်း ကျွန်တော်နဲ့ လိုက်ဝင်လာမှာပဲ။ အချိန်ပြည့်ရင် ကျွန်တော့်ကို ချက်ချင်းပြန်ခေါ်သွားလို့ရပါတယ်။ ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို ထိခိုက်စေမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်အစ်မက ကျွန်တော့်ကို အရမ်းချစ်တာမို့ သူ(မ)က ကျွန်တော်ထွက်လို့ရအောင် သေချာပေါက်ကူညီမှာပဲ၊ ခင်ဗျားလည်း အပါအဝင်ပေါ့။"

ရှန်းရန်ကျယ်မှာ အကျိုးအမြတ်ကြောင့်သာမဟုတ်ပါက အလယ်ကနေ ပြေးလွှားဖို့ စွန့်စားမည်မဟုတ်သလို ၎င်းတို့ကို အဖော်ပြုပေးသည့် တခြားလူနှစ်ယောက်က မျက်ကွယ်ပြုထားမှာမဟုတ်ပေ။

လင်ရှူးက ရုတ်တရက် သန့်စင်ခန်းသုံးဖို့ အလျင်လိုနေသည်ဟု ဟန်ဆောင်ကာ လူတိုင်းက တိတ်တဆိတ်သဘောတူခဲ့ကြသည်။

ဤသည်မှာ စွန့်စားရာရောက်ကြောင်း လင်ရှူးသိပေသည်။

သူ့အား လူသတ်သမားဟူ၍ စွပ်စွဲလိုက်ကတည်းက အရာအားလုံးမှာ ထိန်းချုပ်လို့မရတော့ပေ။

တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့ခေါင်းပေါ်ကနေ ပိုက်ကွန်ချကာ သူထွက်လို့မရအောင် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ချည်နှောင်ထားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူ့ယောက်ဖ၏ပြဿနာက ပိုပြီးတောင် ရုတ်ခြည်းဆန်ပြီး ထူးဆန်းနေပေသည်။

ယခုတစ်ခေါက် အိမ်အပြန်ခရီးတွင် သူ့မှာ ရွေးချယ်စရာမရှိခဲ့ပေ။

အန်တီဟုန်က တံခါးဖွင့်ပေးလာ၏။

လင်ယောင်သည် လက်ထက်ပြီးနောက် သူ(မ)၏မောင်လေးနှင့် မိသားစုနှင့်အတူနေခဲ့သော အိမ်တော်ထိန်းဖြစ်သူ အန်တီဟုန်ကိုပါ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့၏။ 

(TN/ အိမ်တော်ထိန်းလို့ပြောပေမဲ့ e tran မှာက အစေခံသဘောမျိုး ရေးထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့လိုကျ ဖတ်ရတာအဆင်မပြေလို့ အိမ်တော်ထိန်းလို့ပဲ ရေးလိုက်ပါတယ်။)

ထိုအိမ်တော်ထိန်းအိုကြီးက လင်ယောင်နှင့် သူ(မ)၏မောင်လေးကို ငယ်စဥ်ကတည်းက စောင့်ရှောင်ပေးခဲ့ရာ ၎င်းတို့အတွက် သူ(မ)က မိသားစုလိုဖြစ်နေသည်။

သို့သော် သူ(မ)ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ တစ်စုံတစ်ခု လွဲချော်နေကြောင်း လင်ရှူးခံစားလိုက်ရသည်။

အန်တီဟုန်၏အမူအရာက ခါတိုင်းနှင့် မကွဲပြားပေ။

ထို့ကြောင့် တစ်စုံတစ်ခု မှားယွင်းနေကြောင်း သေချာသွား၏။

လင်ရှူးက လူသတ်တရားခံအဖြစ် သံသယရှိသူဖြစ်နေစဥ် လင်ယောင်၏ခင်ပွန်းကသာ လာဘ်စားမှုဖြင့် ဖမ်းဆီးခံလိုက်ရလျှင် မိသားစုက ယခုဆို ကမောက်ကမဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။ သို့သော် အန်တီဟုန်က အေးဆေးနေသောအမူအရာဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်းတံခါးဖွင့်ကာ သူ(မ)၏မျက်နှာထက်၌ စိုးရိမ်မှုအနည်းငယ်ကိုမှ မတွေ့ရပေ။

သူ့ကိုမြင်လိုက်ရသောအခါ အန်တီဟုန်၏မျက်နှာက အံ့သြမှုတို့ဖြင့် တောက်ပလာခဲ့သည်။

"သခင်လေး ပြန်လာပြီ! သခင်လေးကို ဘယ်သူမှ နေ့ရောညပါ မတွေ့ခဲ့ကြဘူး၊ ဘယ်တွေများ သွားနေခဲ့တာလဲ။ သခင်လေးက တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုတောင် သတင်းမပါးခိုင်းလိုက်ဘူး။ သခင်မလေးက အရမ်းစိတ်ပူနေရှာတာ။ အိုး၊ အခု ဂရုစိုက်မှရမယ်။ အိမ်ထဲမှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေတယ်။ အပြင်လူတွေရှေ့မှာ သခင်မလေးကို ဒေါသထွက်အောင် မလုပ်နဲ့နော်!"

အန်တီဟုန်က အဆင်မပြတ်ပွားနေသည့်အတွက် လင်ရှူးမှာ ခေါင်းကိုက်လာခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် နောက်ဆုံးဝါကျကို ကြားလိုက်ရချိန်မှာပင်။ ထို့နောက် သူက မေးလိုက်သည်။ "ဘယ်သူရောက်နေတာလဲ။"

"သခင်လေးရဲ့ အတန်းဖော်ဟောင်း၊ မစ္စတာယွဲ့ပါ။"

ယွဲ့မျိုးရိုးနှင့် အတန်းဖော်ဟောင်းဆိုသူမှာ ယွဲ့တင့်ထန်မှတစ်ပါး အခြားသူမရှိချေ။

လင်ရှူး၏နှလုံးသားက အချက်ပြလာ၏။

ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူ ထောင်ချောက်ထဲဝင်လိုက်မိကြောင်း သတိပြုမိလိုက်သော်လည်း နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့ သိပ်ကိုနောက်ကျသွားချေပြီ။

"ရှောင်တိ?"

လင်ယောင်က အိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူ(မ)၏မျက်နှာအမူအရာမှာ စက္ကန့်အနည်းငယ်အတွင်း အံ့သြမှုကနေ စိုးရိမ်မှုအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

"မင်း တစ်နေ့လုံး ဘယ်တွေရောက်နေတာလဲ၊ မနေ့ညကလည်း ပြန်မလာခဲ့ဘူး!"

လင်ရှူးက ခြောက်ကပ်စွာရယ်မောလိုက်၏။ "ကျွန်တော် သူငယ်ချင်းဟောင်းတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့နေလို့ပါ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် ပြန်မလာဖြစ်တဲ့အကြောင်းကို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ပြောခိုင်းဖို့ မေ့သွားတယ်။ ကျဲကို စိတ်ပူစေမိပြီ!"

သူသည် လင်ယောင်အားကြည့်ကာ အကြောင်းအရာကို ချက်ချင်းပြောင်းလဲလိုက်၏။

"ဧည့်သည်ရှိနေတာလား။"

"တင့်ထန်လေ၊ မင်း မှတ်မိတယ်မလား။ မင်းတို့နှစ်ယောက် ကျောင်းမှာတုန်းက တော်တော်လေး ရင်းနှီးခဲ့ကြပြီး အိမ်မှာတောင် ညစာလာစားခဲ့သေးတယ်။ သူက မကြာသေးခင်ကမှ နိုင်ငံခြားပညာတော်သင်ကနေ ပြန်ရောက်လာတာတဲ့။ မင်းတို့ မတွေ့ဖြစ်တာ ကြာနေပြီဆိုတော့ ပြောစရာတွေအများကြီးရှိမှာပဲ။"

*****

Aurora Novel Translation Team