Chapter 25.1

“ရှန်းယွီမှာ တစ်ပတ်ရစ်ပစ္စည်းရောင်းရန်လို့တင်လိုက်”

ရှန်ချီဟွမ်းမရှိတော့ ရှန်းယုဟန်က အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေပြီး ဒီကမ္ဘာကို စရောက်တုန်းက ရက်သတ္တပတ်လိုပင် ထူးဆန်းသည့်ကမ္ဘာမှာ အထီးကျန်နေသည်။ သို့သော် ကွာခြားချက်က သူက ဒီတစ်ကြိမ်မှာ နေရမခက်တော့ပဲ သူမသိ​သောအရာများနှင့် ရုတ်တရက်ရင်ဆိုင်စရာမလိုတော့ပဲ သူက အနာဂတ်မှာ အမည်မသိနေရာတစ်ခုမှာ နေထိုင်ဖို့အတွက် စိတ်ပူစရာမလိုတော့ပေ။

သူနိုးလာတော့ သူ့ဘေးမှာလူမရှိပဲ ထမင်းစားနေစဥ် သူ့ဘေးခုံက လွတ်နေသဖြင့် အစာစားချင်စိတ်ပျောက်သွားပြီး စိတ်ကြည်လင်မှု ပျောက်ဆုံးလာသည်။ ထိုညက ရှန်ချီဟွမ်း၏ အပြုအမူနှင့် သူ၏ဖျားနာမှုကြောင့် စိတ်ဓာတ်ကျလာသည်။

ရှန်းယုဟန်က စိတ်အေးအေးထားကာ ခေတ်သစ်၏တိုတောင်းသော အချိန်ကာလကို သုံးသပ်နေသည်။ တစ်လနီးပါးက ဒီတိုင်းကုန်တော့မှာအံ့သြစရာပဲ။

ဒီကမ္ဘာကိုရောက်လာစဥ် သူပထမဆုံးလုပ်ခဲ့သည့်အရာမှာ အိမ်ထောင်ပြုတာဖြစ်ပြီး ပထမအပတ်နဲ့တင် သူကထိုအရာကို ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့သည်။ လက်ထပ်ပြီးနောက် ရှန်ချီဟွမ်းက သူ၏အဆင်မပြေမှုတစ်လျှောက် အဖော်ပြုပေးခဲ့သဖြင့် သူက ဘာမှစိတ်ပူစရာမလိုခဲ့ပေမယ့် သူက အကြောင်းပြချက်မရှိ ရန်ဖြစ်ပြီး ဖျားခဲ့သည်။

လက်ထပ်ပြီးနောက် သူက အနာဂတ်အတွက် စိတ်ပူစရာမလိုတော့ပေ။ အကြောင်းမှာ ရှန်ချီဟွမ်းက ရှုထောင့်ပေါင်းစုံက သန်မာသဖြင့် လမ်းပေါ်မှာ အိပ်ရနိုင်ချေရှိသော ကိစ္စအတွက် စိတ်ပူစရာမလိုခဲ့ပဲ သူက အလွန်သက်တောင့်သက်သာဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ အလုပ်ခရီးရောက်နေ၍ ဘေးမှာမရှိတော့သဖြင့် စိတ်မသက်မသာခံစားလာရတော့သည်။

သူက ယူအက်စ်နှင့်ပြင်သစ်ကိုရောက်ဖို့ ရှန်ချီဟွမ်း ဘယ်လိုသယ်ယူပို့ဆောင်ရေးစနစ်ကို သုံးတာလဲမသိသလို ဘယ်လောက်ဝေးတယ်ဆိုတာလည်း မသိချေ။

သူက အတန်းတက်စရာမလိုသဖြင့် တီဗီဖွင့်ကာ အသစ်တစ်ခုစတင်သင်ယူရန် စီရီကိုဖွင့်လိုက်သည်။ သူက နိုင်ငံအရေအတွက်နှင့် ယူအက်စ်က ဘယ်လောက်ဝေးလဲဆိုတာကိုသိချင်သည်။

ခဏလောက်နားထောင်ပြီး ရှန်းယုဟန်က နားလည်ဖို့ကြိုးစားနေတာကို အရှုံးပေးလိုက်သည်။ ကြည့်ရတာ ဒီကမ္ဘာက ချီတိုင်းပြည်နှင့်ယှဥ်လို့မရပဲ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ၁၉၇ နိုင်ငံရှိနေသည်။ ယင်းမှာ လမ်းလျှောက်လို့လည်းမရောက် ရထားလုံးစီးလည်း မရောက်နိုင်ပဲ အရမ်းအရမ်းဝေးကာ နိုင်ငံကြားက အကွာအဝေးကိုတောင် တွက်ချက်လို့မရပေ။ သူက အလျားယူနစ်ကို နားမလည်တာကြောင့် စဥ်းစားကာခေါင်းကိုက်လာသည်။

ရှန်ချီဟွမ်းက လက်ရှိနိုင်ငံကနေ ယူအက်စ်ကိုရောက်ဖို့ ဆယ်နာရီကြာပြီး ဆိုလိုတာက ရှန်ချီဟွမ်းက လေယာဥ်ပေါ်မှာ ဆယ်နာရီကျော်နေရမှာဖြစ်သည်။

ရှန်းယုဟန်က လေယာဥ်၏ပုံသဏ္ဍန်ကို စွယ်စုံကျမ်းမှမြင်ဖူးပြီး ယင်းမှာ ငှက်အကြီးကြီးနှင့်တူသည်။ ကြည့်ရတာ ထိုအရာက ကောင်းကင်ပေါ်ပျံသန်းသည့် စက်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်ပုံရပြီး ဘယ်လောက်ပျံနိုင်လဲ သို့မဟုတ် လမ်းခုလတ်မှာပျက်ကျနိုင်လားဆိုတာကို သူမသိပေမယ့် သူ့ခင်ပွန်းက ယူအက်စ်နှင့်ပြင်သစ်ကိုသွားရန် ဤလေယာဥ်ကိုစီးနေသည်။

သူက စွယ်စုံကျမ်းကိုသေချာလေ့လာထားပြီး လေယာဥ်ပေါ်မှာ ဖုန်းပြောခွင့်မရှိတာကိုတွေ့ခဲ့သည်။ ဆိုလိုတာက သူ့ခင်ပွန်း၏ အားရင်ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်မည်ဆိုသော ကတိစကားက ဖြစ်လာဖို့ကြာပေဦးမည်။ သူထွက်သွားတာမကြာသေးပဲ လေးနာရီသာရှိသေးသည်။

သူ့လည်ချောင်းရောင်ရမ်းတာက အလုံးစုံမသက်သာသေးသဖြင့် ရှန်းယုဟန်က မလိုအပ်ရင်စကားမပြောပေမယ့် သူ့လည်ချောင်းက ချောင်းဆိုးတိုင်းနာနေသည်။

အအေးမိပျောက်ဆေးမှာ အိပ်ပျော်စေသောအာနိသင်ရှိလို့ နေ့လည်ဆေးသောက်ပြီးစဥ် ရှန်းယုဟန်က သုံးနာရီလောက်အိပ်ပျော်သွားသည်။

နိုးလာတော့ အချိန်ကိုကြည့်ကာ ရှန်ချီဟွမ်းထွက်သွားတာ ငါးနာရီပဲရှိသေးပြီး ရှန်ချီဟွမ်းက လေဆိပ်ကို ကြိုသွားခဲ့တာဖြစ်၍ လေယာဥ်ပေါ်တိုက်ရိုက်တက်သွားတာ မဟုတ်ကြောင်းသတိရသွားသည်။ လေယာဥ်ဆင်းသက်ဖို့ အနည်းဆုံးသုံးနာရီကြာဦးမည်။

ရှန်းယုဟန်​က မြည်မလာသောဖုန်းကိုကြည့်ကာ တကယ်အသုံးမဝင်လိုက်တာဟု တွေးလိုက်သည်။

ညနေငါးနာရီမှာ လူတစ်ယောက်က တံခါးလာခေါက်ပြီး အန်တီက တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ချောပို့သမားဖြစ်နေသည်။

ရှန်းယုဟန်က အတန်းထဲမှာရှိခဲ့စဥ် သူက သင်တန်းကျောင်း၏ ကောင်တာအမျိုးသမီးများက ပါဆယ်ပစ္စည်းများကို လက်ခံနေတာကိုတွေ့ခဲ့သည်။ မမျှော်လင့်ထားစွာ သူ့ဆီလည်း တစ်ခုရောက်လာသည်။

သူက ပါဆယ်ဘူးကို ကတ်ကြေးနဲ့ဖွင့်လိုက်တော့ သူ့တံဆိပ်တုံးဖြစ်နေသည်။

ယင်းမှာ မြန်လွန်းပြီး ယိဖန့်ကျွီရှိီးဟူသော ရင်းနှီးသောစကားလုံးက သူ့ကိုခေတ်သစ်နှင့် သက်ဆိုင်သည်ဟု ခံစားမိစေခဲ့ပြီး စာလုံးက ကမ္ပည်းပြားမှာ သူကိုယ်တိုင်ထွင်းထားတာဖြစ်သည်။ သူ၏မူလတံဆိပ်တုံးနှင့်မကွာပဲ အကြီးမားဆုံးကွာခြားချက်က အတိတ်က သူ့မှာရှိခဲ့သော ကျောက်စိမ်းတုံးထက် ပိုမိုကြည်လင်ပြတ်သားနေခြင်းဖြစ်သည်။

သူက ရွေးပြီး သူ့ခင်ပွန်းက ဝယ်ပေးခဲ့ကာ ပိုကြည့်လေလေ ကြည့်ကောင်းလာလေဖြစ်၏။

အချိန်က ဖြည်းဖြည်းချင်းကုန်နေပြီး ရှန်းယုဟန်က သူ့အကြိုက်ဆုံးဇာတ်လမ်းတွဲကိုတောင် မကြည့်ခဲ့ပေ။

ရှန်ချီဟွမ်းက အိမ်မှာမရှိပေမယ့် ရှန်းယုဟန်မှာ ကိုယ်ပိုင်အစီအစဥ်လေးတွေ ရှိနေ၍ မပျင်းရချေ။

ညစာစားပြီးနောက် သူက လက်ရေးလှလေ့ကျင့်ဖို့ စာဖတ်ခန်းကိုသွားခဲ့သည်။ လေ့ကျင့်မှုကို ခဏလောက်အာရုံစိုက်ပြီး သူက ချောင်းနည်းနည်းဆိုးလာသဖြင့် လက်ရေးလှလေ့ကျင့်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး ဖုန်းယူကာ အခန်းပြန်သွားခဲ့သည်။ သူ့ဖုန်းထဲမှာ စီရီအပြင် လင်းမုန့် သင်ပေးထားသလို ဒေါင်းလုဒ်လုပ်ထားသော ဆော့ဖ်ဝဲများလည်းရှိပေမယ့် သူမသင်ယူနိုင်ခင် ဖျားသွားခဲ့တာဖြစ်၏။ အခုတော့ ရှန်ချီဟွမ်းက အိမ်မှာမရှိ၍ သူက သေချာစဥ်းစားနိုင်လေပြီ။

သူက သူ့ဖုန်းနံပါတ်ကိုမှတ်သားလိုက်ပြီး အာရဗီဂဏန်းများကို ရင်းနှီးလာပြီး တချို့ဗီဒီယိုအတွက် ဖုန်းနံပါတ်နှင့် စာရင်းသွင်းရမည်ဟုဆိုသည်။ တစ်လုံးချင်းစီကို သူနားလည်နေသရွေ့ ရှန်းယုဟန်က ဆော့ဖ်ဝဲများကို အမြန်သုံးနိုင်သည်။ သို့သော် လုပ်ဆောင်မှုက နှေးကွေးလို့ သူက ကလိရင်းနဲ့ စည်းမျဥ်းရှင်းလင်းချက်များကို ဖတ်လိုက်သည်။ ယင်းမှာ သင်ယူချင်စိတ်ဖြင့် ကစားနေသော သူ့အတွက်ကောင်း၏။

သူက ဗီဒီယိုအတိုဆော့ဖ်ဝဲတစ်ခုကို နှိပ်လိုက်ပြီး မှတ်ပုံတင်စရာမလိုပဲ စိတ်ဝင်စားစရာ ဗီဒီယိုများကိုကြည့်နိုင်သည်။

ပထမတစ်ခုမှာ မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်က ​ဖြူဖွေးနေသော ခြေတံနှစ်ချောင်းကိုဖော်ကာ အတိုဝတ်ထားပြီး အမိုက်စားကကွက်တစ်ခုကို ကနေပြီး ဖုန်းတစ်ခုလုံးမှာနေရာယူထားသည်။ ရှန်းယုဟန်က လက်ချောင်းကိုချဲ့ကာ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကိုမကြည့်ရန် သူ့မျက်လုံးကိုကာလိုက်သည်။ ထိုဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကကွက်က သူ့ကိုရှက်သွေးဖြာပြီး နှလုံးခုန်မြန်စေသည်။

ခုနောက်ပိုင်းမိန်းကလေးတွေက ပွင့်လင်းလွန်းတယ်!

ကြည့်ပြီးနောက် နောက်ဗီဒီယိုတစ်ခုကိုကျော်လိုက်သည်။ ဤတစ်ခုတွင် ဆူညံသောကြောင်သံနှင့်ပြည့်နေ၍ တစ်ယောက်ယောက်က ကြောင်ကိုရိုက်နေတယ်ထင်ပြီး ရှန်းယုဟန်က လန့်သွားပေမယ့် တကယ်တမ်းမှာ ဗီဒီယိုမှာပေါ်လာတာက အမျိုးသားတစ်ယောက်က ကြောင်ကိုရေချိုးပေးနေပြီး သူ့လက်က သွေးစွန်းနေသည်အထိ ကုတ်ခြစ်ခံထားရကာ သူ့လက်ကို ကြည့်ရှုသူများကိုပြဖို့ ဖုန်းမျက်နှာပြင်အရှေ့ကိုထိုးပြနေသည်။ ဗီဒီယိုသည် သန့်ရှင်းသွားသော ကြောင်လေးတစ်ကောင်က အမျိုးသားနှင့်အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်သွားပုံနှင့် အဆုံးသတ်ထားသည်။

လူသားနှင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကြားက နွေးထွေးသော အချစ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပုံရပေမယ့် သွေးအနည်းငယ်တော့ပါဝင်နေသည်။

ကံကောင်းစွာပင် သူမွေးဖူးသော ရွှေရောင်အကျားလေးက လူတွေကို မကုတ်ခြစ်တတ်ပဲ ကြွက်ဖမ်းတာကလွဲရင် ခေါင်မိုးပေါ်မှာ လဲလျောင်းကာ နေပူခံရတာကြိုက်သည်။ သူက အပျင်းကြီးပြီး အပြင်ခေါ်ခံရတာကိုလည်းမကြိုက်ပဲ ကြောင်ပေါက်များစွာမွေးထားသည်။ ကြောက်ပေါက်တစ်ကောင်မွေးတိုင်း ငါးခြောက်လာယူသွားလေ့ရှိသည်။

သူက ရွှေရောင်အကျားကြောင်ကို နာမည်မပေးသင့်ဟု လူတွေပြောတာကြားဖူးသည်။ အကြောင်းမှာ ရှင်သန်နိုင်စွမ်းလျော့သွားတတ်လို့ဟုဆိုသည်။ ဒါကြောင့် ရှန်းယုဟန်က နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြောင်ကို နာမည်မပေးပဲမွေးလာပြီး ပြန်စဥ်းစားကြည့်တော့ နောင်တရသည်။

တတိယဗီဒီယိုမှာ အလွန်ဖြူဖျော့နေသော အမျိုးသားတစ်ယောက်က နှုတ်ခမ်းနီကိုကြွားနေပြီး အဆုပ်ကွဲမတတ်အော်လိုက်သည်။ သူ့အသံက ရှန်းယုဟန်ထက် အက်ကွဲနေပေမယ့် သူ့လက်ထဲက နှုတ်ခမ်းနီက ဆိုးပြီးနောက် မတူညီသောလူအဖြစ် တကယ်ပြောင်းပေးနိုင်သည်။ ရှန်းယုဟန်က ထိုနှုတ်ခမ်းနီကိုဝယ်ဖို့ လိပ်စာရှာချင်ပေမယ့် ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို အကြာကြီးကြည့်နေသော်လည်း လိပ်စာရှာလို့မတွေ့ချေ။

ခဏလောက်စဥ်းစားပြီး ဗီဒီယိုက ပြီးသွားခဲ့သည်။

နောက်ဗီဒီယိုတစ်ခုက မိသားစုသုံးယောက်ရိုက်ကူးထားသော ဗီဒီယိုဖြစ်ပြီး အဖေက ပိုက်ဆံကိုဖွက်ကာ သားကတွေ့သွားပြီး အမေက သူ့အဖေမှာ သိမ်းထားတဲ့ပိုက်ဆံရှိနေလားမေးတော့ သားက အဖေဖွက်ထားသည့် မွေ့ရာကိုညွှန်ပြလိုက်ပြီး နောက်ဆုံးအခိုက်အတန့်မှာ ဖခင်က မျက်နှာအုပ်ကာ ငိုချင်ယောင်ဆောင်နေသည်။

ရှန်းယုဟန်က ချက်ချင်းရွှင်မြူးသွားသည်။

ခေတ်သစ်မိသားစုများကလည်း ဒါမျိုးလုပ်နိုင်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့မိသားစုအချို့ ရှိနေဆဲပဲ။

နှိပ်ကြည့်ဖို့ဗီဒီယိုများစွာရှိနေပြီး ရှန်းယုဟန်က ပိုတက်ကြွလာကာ မအိပ်ချင်တော့ပဲ ရယ်စရာဗီဒီယိုများကြောင့် ရွှင်မြူးနေကာ သတိလက်လွတ်ရယ်မောနေသည်။

တချို့ဗီဒီယိုများက ခေတ်မီအမျိုးသားနှင့်အမျိုးသားကြားက ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုပြသထားပြီး တချို့က ယောကျာ်းလေးများနှင့် ပရော်ပရည်လုပ်နေပြီး တချို့ကမိန်းကလေးများနှင့် ပရော်ပရည်လုပ်နေသည်။

လူငယ်များ အပျော်ကစားသည့် ဗီဒီယိုများတင်မဟုတ်ပဲ သက်ကြီးရွယ်အို အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီးများ ကနေသောဗီဒီယိုများ၊ လက်သမားနှင့် အချက်အပြုတ်ဗီဒီယိုများလည်းရှိသည်။

မသိလိုက်ပဲ အချိန်ကုန်သွားပြီး ရှန်းယုဟန်က ကိုယ်ဟန်အနေအထားမပြောင်းပဲ ဗီဒီယိုများကို ပွတ်ဆွဲကာ သူ့လည်ပင်းက အနည်းငယ်တောင့်လာသည်။

မိုဘိုင်းဖုန်းသေးသေးလေးက တကယ်ကိုစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပြီး အရင်က ဒီအကြောင်းအများကြီးမသိတာ သူ့အပြစ်ဖြစ်သည်။

သူ့အာရုံက လုံးဝပြောင်းသွားပြီး ရှန်းယုဟန်က ရှန်ချီဟွမ်းဆီက ဗီဒီယိုကောလ်ကိုစောင့်နေပြီး ယင်းမှာ မက်ဆေ့တစ်ခုပေါ်လာသည်အထိပင်။

မူကမ်း: ရှန်းယုဟန်၊ ငါယူအက်စ်ကိုရောက်ပြီ၊ မင်းအိပ်နေတာလား။

ရှန်းယုဟန်က ဖုန်းပေါ်က အချိန်ကိုစစ်လိုက်သည်၊ အဲ့လောက်နောက်ကျနေပြီလား?

တစ်ဖက်က ရှန်ချီဟွမ်းက ရှန်းယုဟန် သူ့ကို ဒီအချိန်မှာ စာပြန်ဖို့မမျှော်လင့်ထားပေ။ သူက စောစောအိပ်လေ့ရှိတာကြောင့် သူ့အလုပ်နှင့် အနားယူချိန်ကကောင်းသည်။

ဒါပေမယ့် သူတကယ်စောင့်နေခဲ့သည်။

ဇနီးလေး: မအိပ်ဘူး။

မူကမ်း: ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်ရမလား?

ဇနီးလေး: အိုကေ

ရှန်းယုဟန်က တစ်ညလုံး ဗီဒီယိုကြည့်ပြီး များစွာသော ဗီဒီယိုဇာတ်ဝင်ခန်းက သူ့စိတ်ထဲပေါ်လာကာ သတိရတိုင်းရယ်ချင်နေသည်။

သို့သော် ရှန်ချီဟွမ်းက ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်လာတော့ သူ၏အပြုံးမျက်နှာကို ပွတ်သပ်ကာ လည်ပင်းကိုထောင်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှထလိုက်သည်။

တစ်ညလုံးလှဲနေပြီး​နောက် လည်ပင်းက နည်းနည်းနာလာပြီး အိပ်ထားသလို ညောင်းညာလာသည်။

သူက ဖန်သားပြင်ပေါ်ရှိ အစိမ်းရောင်ခလုတ်ကိုနှိပ်ကာ စီရီက ဖုန်းဖြေဖို့ပြောခဲ့သဖြင့် အစိမ်းရောင်ခလုတ်ကို နှိပ်နိုင်သွားသည်။

သေချာသည်မှာ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုက ချိတ်ဆက်သွားပြီး ရှန်ချီဟွမ်း၏ အသံနက်ကြီးက ဖုန်းထဲမှထွက်လာသည်။ “ဘာလို့ဒီအချိန်ထိမအိပ်သေးတာလဲ?”

ရှန်းယုဟန်က ဖုန်းကိုကြည့်ကာ အသံတင်မဟုတ်ပဲ ရှန်ချီဟွမ်းလည်းပေါ်လာသည်။

ဒါက ဗီဒီယိုကောလ်လား? မိုက်တယ်။

အံ့သြစရာက အံ့သြစရာပေမယ့် ရှန်းယုဟန်က ခံစားချက်ကိုထိန်းချုပ်ဖို့ သင်ယူထားပြီး စိတ်ဆိုးနေသည့်ပုံပြောင်းသွားသည်။ “ကျွန်တော်ဗီဒီယိုကြည့်နေတာ။”

“ဘယ်လိုဗီဒီယိုလဲ?”

“ရယ်စရာတစ်ခုခု”

“ကောင်းပါပြီ၊ အချိန်ကုန်ဖို့ပေါ့။” သူ့ကိုစောင့်နေရင်း အချိန်ကုန်သွားဖို့။

သို့သော် ဒီတစ်ကြိမ် ရှန်းယုဟန်၏ မျက်လုံးများက အဝတ်အစားချွတ်နေသော ရှန်ချီဟွမ်းကြောင့် ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရပြီး သူက ဒီနေ့အိပ်ရာမထခဲ့တာကြောင့် ရှန်ချီဟွမ်းက ထွက်မသွားခင် ဘာဝတ်ထားလဲမသိခဲ့ပေ။ အခု သူက ကုတ်ကိုတွေ့ပြီး ရင်းနှီးသောခံစားချက်ကို ပြန်ရလိုက်ပြီး သူကြည့်ခဲ့သော ဗီဒီယိုထဲက ဘယ်သူကမှ သူ့ခင်ပွန်းလောက် မခန့်ညားပေ။

ရှန်းယုဟန်က ဗီဒီယိုထဲက တ​ခြားတစ်ခုကို အာရုံစိုက်နေသည်။ ရှန်ချီဟွမ်း၏ အခန်းကတောက်ပနေပေမယ့် မီးအလင်းရောင်ကြောင့်မဟုတ်ပဲ နေ့ဘက်အလင်းရောင်ကြောင့်ဖြစ်သည်။

“ခင်ဗျားရောက်နေတဲ့နေရာက နေ့ဘက်လား?” ရှန်းယုဟန်က ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကိုကြည့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။

“အွန်း၊ မနက်ရှစ်နာရီ၊ မင်းနေရာမှာဆို ဆယ့်တစ်ဖြစ်မယ်။” ရှန်ချီဟွမ်းက ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်တင်ကာ ရှန်းယုဟန် သူဘာလုပ်နေလဲမြင်ရအောင် ရှုထောင့်ပြောင်းလိုက်သည်။

ခေတ်သစ်ကမ္ဘာမှာ နိုင်ငံများကြား နေ့နဲ့ညကွာခြားမှုရှိသည်။

&&&&&&&&&&&&&&

Chapter 25.2

သူတစ်ခုခုမေးမလို့လုပ်စဥ် ရှန်းယုဟန်က သူ့ခင်ပွန်း အင်္ကျီလက်ကြယ်သီးကိုဖြုတ်နေကာ နာရီကိုချွတ်ပြီး ရှပ်ကြယ်သီးတစ်လုံးစီဖြုတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ဘာလုပ်နေတာလဲ?” ရှန်းယုဟန်က ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကိုမကြည့်ရဲပေမယ့် ကြည့်တော့ကြည့်ချင်သည်။

ရှန်ချီဟွမ်းက ဖုန်းကင်မရာကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အင်္ကျီချွတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ “ငါရေအရင်ချိုးပြီး မနက်စာစားလိုက်ဦးမယ်.. ပြီးရင် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့ သွားတွေ့ဖို့ရှိတယ်.. မင်းလည်းမြန်မြန်အိပ်ရာဝင်တော့။”

သူက ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်ပြီး ခါးပတ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ရှန်ချီဟွမ်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အောက်ခံဘောင်းဘီသာရှိတော့သည်။

ရှန်းယုဟန်၏မျက်နှာက မိန်းမောစရာကောင်းသော မြင်ကွင်းကြောင့် ပူနွေးလာသည်။ “အွန်း”

ရှန်ချီဟွမ်းက ရေချိုးခန်းထဲ လှည့်ဝင်သွားပြီး သူကလည်း သူ့ခင်ပွန်း၏ ဖြောင့်တန်းသောနောက်ကျောနှင့် တောင့်တင်းသောတင်ပါးကို တွေ့လိုက်ရသည်!

ဖြစ်စဥ်ကမကြာသော်ငြား ရှန်းယုဟန်၏မျက်လုံးများကို လှုံ့ဆော်ပေးဖို့လုံလောက်သည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း သူက သူကြည့်ခဲ့သောဗီဒီယိုများကိုမေ့ကာ သူတွေးနိုင်သမျှက သူ့ခင်ပွန်း၏ တောင့်တင်းသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် သွယ်လျသော​ခြေတံများဖြစ်ပြီး ယောကျာ်းပီသခြင်း၏ သင်္ကေတဖြစ်သော ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် အနက်ရောင်အတွင်းခံဖြစ်သည်။

ခင်ပွန်းက လွန်လွန်းတယ်.. မအိပ်ခင် ဘာတွေလာပြနေတာလဲ!

ရှန်ချီဟွမ်းက အိပ်ရာမဝင်ခင် ဘေးခန်းမှာရေချိုးသဖြင့် သူကအိမ်မှာ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးပေ။ သူက ရှန်ချီဟွမ်း၏လက်မောင်းထဲမှာ နေ့တိုင်းနိုးထလာပြီး တောင့်တင်းသောရင်ဘတ်ကိုလည်းထိကာ သူ့ခင်ပွန်း၏ လက်မောင်းထဲမှာ အေးအေးလူလူ အိပ်မောကျလေ့ရှိပြီး လုံခြုံမှုကိုခံစားရစေသည်။

ဒီညတော့ တစ်ယောက်တည်းအိပ်ရမည်။

စကားမစပ်..ယောကျာ်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က တကယ်မိုက်တာပဲ..

ရှန်းယုဟန်က အတွေးလုံးဝမရပ်ပဲ ဗီဒီယိုကိုပိတ်ဖို့တောင် မေ့နေသည်။ ရှန်ချီဟွမ်းကိုတွေ့ပြီး​နောက် သူက စိတ်အေးသွားပြီး အိပ်ချင်လာသည်။ ရှန်ချီဟွမ်း ရေချိုးပြီးထွက်လာတော့ ရှန်းယုဟန်ဘက်က ကင်မရာက အနက်ရောင်ဖြစ်နေပြီး အိပ်မောကျနေသည့်အသံကို ကြားနေရသည်။

ပထမက ရှန်းယုဟန်က သူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေဆဲဖြစ်လို့ ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်စဥ် တမင်တကာရှေ့ကင်မရာကို မဖွင့်ခဲ့ပဲ အခန်းကိုသာပြခဲ့ပြီး မျက်နှာကိုမပြခဲ့သဖြင့် သူက ရှန်းယုဟန်၏မျက်နှာကို မမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။

ထားလိုက်တော့.. သူ့ဖုန်းကိုဖြေဖို့ဆန္ဒရှိတာပဲ လုံလောက်နေပြီ။

သူက ဒီနေ့မအိပ်ခင် ဗီဒီယိုကောလ်ကိုစောင့်နေခဲ့တာက သူ့ကိုဂရုစိုက်တုန်းပဲဆိုတာကိုပြနေသည်၊ သူက ပုံမှန်ဆိုရင် အိပ်ရာစောစောဝင်လေ့ရှိသည်။

ထိုသည်မှာ လက်ထောက်ချွီက တံခါးလာခေါက်၍ ရှန်ချီဟွမ်းက သူနဲ့ရှန်းယုဟန်၏ ဗီဒီယိုကောလ်ကို တွန့်ဆုတ်စွာမပိတ်လိုက်ခင်ထိဖြစ်သည်။

–

ရှန်းယုဟန်က ဒီညကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်နေပြီး နောက်ရက်အိပ်ရာထသောအခါ သူ့လည်ချောင်းကနာမနေတော့ပဲ ချောင်းဆိုးနေဆဲဖြစ်ပေမယ့် သူ့စိတ်အခြေအနေက မနေ့ကလောက် အားမနည်းတော့ပေ။ သူက ဒီနေ့လည်း သင်တန်းကိုမသွားခဲ့ပဲ သူ့လက်ရှိအခြေအနေက အပြင်ထွက်ပြီး လေစိမ်းတိုက်ခံဖို့ မသင့်လျော်ပဲ အပြင်ထွက်ရင် တခြားသူများကို အဖျားကူးနိုင်သည်။ ယင်းက မကောင်းသဖြင့် သူက အိမ်မှာသာနေပြီး စီရီနဲ့လေ့လာနေသည်။

စီရီက သူ့ကို သင်ခန်းစာဗီဒီယိုနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အများကြီးညွှန်ပေးခဲ့ပြီး အားလုံးက ခေတ်သစ်အသိပညာဖြစ်ပြီး သူက နည်းနည်းလေ့လာနိုင်ရင် ကောင်းသောအရာဖြစ်သည်။

ရေချိုးမနက်စာစားပြီးနောက် ရှန်းယုဟန်က ရှန်ချီဟွမ်းကို မက်ဆေ့တစ်စောင်ပို့လိုက်ပြီး ယူအက်စ်က အချိန်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး သိချင်နေသည်။ အခုက နေ့လားညလား?

ဇနီးလေး: အဲ့ဒီမှာဘယ်အချိန်ရှိနေပြီလဲ?

ရှန်ချီဟွမ်းက အမြန်ဖြေလိုက်သည်။

မူကမ်း: ညနေခြောက်နာရီ၊ အခုပဲအစည်းအဝေးပြီးလို့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေနဲ့ ညစာစားတော့မလို့။

ဇနီးလေး: ခင်ဗျားနဲ့ လက်ထောက်ချွီပဲ မဟုတ်ဘူးလား?

မူကမ်း: မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့ရုံးမှာ ရုံးခွဲတစ်ခုရှိပြီး တာဝန်ခံနဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေလည်းရှိတယ်၊ သူတို့က ဒီနေ့ ငါနဲ့အစည်းအဝေးထိုင်ခဲ့တဲ့သူတွေပါ။

ဇနီးလေး: လူအများကြီးရှိတော့ အမြန်မပြီးဘူးလား?

ရှန်ချီဟွန်းက ကားထဲမှာထိုင်ကာ ပြုံးလိုက်သည်: အနည်းနဲ့အများတော့ ညှိနှိုင်းလို့မရသေးဘူး။ သဘောတူညီချက်ရရင် အိမ်ကိုစောစောပြန်လာလို့ရတယ်။

ဇနီးလေး: ဘယ်လောက်စောမှာလဲ?

မူကမ်း: အခြေအနေပေါ်မူတည်တယ်၊ နှစ်ရက်သုံးရက်ပေါ့။

သူနဲ့ရှန်ချီဟွမ်းက တက်ကြွစွာ စကားစမြည်ပြောနေပြီး ရှန်းယုဟန်က အပြင်က တံခါးခေါင်းလောင်းမြည်သံကို ကြားလိုက်တော့ ပစ္စည်းပို့သူဟုထင်လိုက်သည်။ မျက်နှာပြင်မှာ ပေါ်လာသူက သူမမြင်ချင်သည့် မျက်နှာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ရှန်းယုဟန်က ဘာလုပ်ရမလဲမသိ၊ သူတံခါးဖွင့်လိုက်ရမလား?

သူက ခေါင်းငုံ့ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို စာပို့လိုက်သည်။ ယောက်ဖက ရုတ်တရက်ရောက်လာလို့ ကျွန်တော်တံခါးဖွင့်ပေးသင့်လား?

​ပြုံးနေသောရှန်ချီဟွမ်းက အပြုံးရပ်သွားပြီး ရှန်းယုဟန်ကို ဗီဒီယိုကောလ်တိုက်ရိုက်ခေါ်လိုက်သည်။ ရှန်းယုဟန်က တုံ့ဆိုင်းမနေပဲကိုင်လိုက်ပြီး သူက ခလုတ်အသစ်ကို စွဲလမ်းနေကာ အဝေးက သူ့ခင်ပွန်း၏အသံကိုလည်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားနိုင်သည်။

ရှန်ချီဟွမ်းက သူ့ကိုမေးသည်။ “ဘယ်ယောက်ဖလဲ?”

ရှန်းယုဟန်က ပြောလိုက်သည်။ “ရှန်ချီယွင်”

ရှန်ချီဟွမ်းက ရပ်လိုက်သည်၊ သူမနေ့ကလေးတင် ထွက်သွားတာကို ရှန်ချီယွင်က ရှန်းယုဟန်ကို ဒီနေ့လာတွေ့တာလား?

သူတို့က ချိန်းဆိုထားတာဆိုရင် ရှန်းယုဟန်က သူ့ကိုပြောပြမှာမဟုတ်သဖြင့် ရှန်ချီယွင်က သူ့သဘောနဲ့သူ လာတာဖြစ်နိုင်သည်။

ရှန်ချီဟွမ်း၏လေသံက သိသိသာသာ မကောင်းတော့ပေ။ “သူဘာလုပ်နေတာလဲ?”

ရှန်းယုဟန်: “မသိဘူး၊ ကျွန်တော်တံခါးဖွင့်ပြီး မေးလိုက်ရမလား?”

“ဖွင့်ပေးလိုက်” ရှန်ချီဟွမ်းက စိတ်မပါစွာဖြေလိုက်သည်။

လက်ထောက်ချွီနှင့် ယူအက်စ်ရုံးခွဲတာဝန်ခံက သူဌေးနဲ့ဇနီးကြားက စကားဝိုင်းကို ဘေးကနေ သေချာနားထောင်နေပြီး သူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တစ်ချိန်လုံး မျက်လုံးချင်းဆက်သွယ်နေကြသည်။

ရှန်းယုဟန်က တံခါးဖွင့်လိုက်ပေမယ့် လူကဝင်မလာပေ။

ရှန်ချီယွင်က ခြံထဲကိုမောင်းဝင်သွားပြီး ကားထဲကထွက်ကာ ကားဘော်ဒီကိုဖွင့်လိုက်သည်။ သူက ရှန်းယုဟန်နှင့် မပတ်သတ်လိုသော အပြုအမူဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ “မင်းပေးခဲ့ဖူးတဲ့လက်ဆောင်တွေကို ပြန်ယူလာတယ်၊ မင်းလာသယ်လိုက်၊ ငါခုထိမဖောက်ရသေးဘူး။”

သူက လက်ဆောင်ကို အထူးတလည်ပြန်လာပို့ဖို့ မမျှော်လင့်ထားပေ၊ ​ပြန်လက်မခံဖို့ အကြောင်းပြချက်မရှိကြောင်း သူပြန်လာမပေးခင်တည်းက ပြောထားဖူးသည်။

ဒီယောက်ဖရှန်ချီယွင်က တော်တော်ရိုးသားတာပဲ။

ရှန်းယုဟန်က အပြင်ထွက်တော့မယ့်အချိန် ရှန်ချီဟွမ်းမှာ ရှန်ချီယွင်၏ ရည်ရွယ်ချက်ကိုမြင်နိုင်သော ​မျက်လုံးတစ်စုံရှိပုံရသည်။

“ရှန်ချီယွင်၊ မင်းသူ့ကိုကူပြီး အထဲသယ်သွားပေးလိုက်၊ သူအအေးမိတာမပျောက်သေးဘူး၊ အပြင်ထွက်ပြီး လေတိုက်ခံဖို့ မသင့်တော်ဘူး။”

ရှန်ချီယွင်က ဘယ်ညာကြည့်လိုက်ပေမယ့် ရှန်ချီဟွမ်းကိုမမြင်ရသဖြင့် ရှန်းယုဟန်ကိုပြောလိုက်သည်။ “မင်းက ယောကျာ်းတစ်ယောက်ပဲ၊ ဒီဘူးကိုတောင်မသယ်နိုင်ဘူးလား”

“ကျွန်တော်အပြင်ထွက်ပြီး လေခံလို့မရဘူး။” ရှန်းယုဟန်၏အသံက အနည်းငယ်အက်ကွဲနေပြီး သူက တံခါးကိုသာ ဖွင့်ထားကာ အထဲမှာရပ်နေပြီး ဖုန်းကိုကိုင်ထားသည်။

ရှန်ချီယွင်က သူတို့ဘာဖြစ်နေတာလဲမသိပေ။ “အစ်ကိုဟွမ်းဘယ်မှာလဲ? အသံကြားပြီး လူကိုဘာလို့မမြင်ရတာလဲ?”

ရှန်ချီဟွမ်းက သူ၏ရှုပ်ထွေးမှုကို အဖြေပေးလိုက်သည်။ “ဖုန်းထဲမှာ၊ ငါတို့က ဗီဒီယိုကောလ်ခေါ်နေတာ။”

မင်းတို့ ဒီလောက်စောတဲ့မနက်ခင်းမှာ ဘာလို့ဗီဒီယိုခေါ်နေတာလဲ? ငါဒီမှာရှိနေလို့ ချစ်နေသယောင်ဆောင်နေတာလား?

ရှန်ချီယွင်က ရှန်းယုဟန်က ဘူးသယ်ဖို့ အပြင်ထွက်မလာတာကိုတွေ့တော့ သူက ရွေးချယ်စရာမရှိပဲ အထဲကိုပို့ပေးလိုက်ရသည်။

ဘူးက အရမ်းမကြီးပဲ ရှန်းယုဟန်၏ဒူးလောက်သာမြင့်သည်။

ရှန်းယုဟန်က ယဥ်ကျေးစွာ ကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး ရှန်ချီဟွမ်းက နှာမှုတ်လိုက်သည်။

ရှန်းယုဟန် အထဲဖိတ်ခေါ်တာကို စောင့်နေသော ရှန်ချီယွင်: ငါမင်းကိုမကြားဘူးထင်လို့လား?

ရှန်းယုဟန်က တံခါးမှာရပ်နေသော ရှန်ချီယွင်ကိုကြည့်လိုက်ပြီး ဝေးဝေးနေဖို့ကြိုးစားကာ ရှန်ချီယွင်ကတော့ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်ရန် သူ့ကိုယ်သူဖိတ်ခေါ်လိုက်ကာ အိမ်ထဲကိုခြေလှမ်းလိုက်သည်။

ရောက်နေပြီးမှတော့ ရှန်းယုဟန်က သူ့ကိုခံစားချက်တွေ မဖော်ပြဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ပေ။

နှစ်ဦးလုံးက တိတ်ဆိတ်နေပြီး ရှန်းယုဟန်က စပြောလိုက်သည်။ “ယောက်ဖ၊ တခြားပြောစရာမရှိရင်…”

ရှန်ချီယွင်က စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။ တွေ့လား.. ရှန်းယုဟန်က သူနဲ့နှစ်ယောက်တည်းအတူရှိဖို့ အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ သူက ရှန်ချီဟွမ်း အလုပ်ခရီးရောက်နေတာကိုသိလို့ အထဲဝင်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

“ဒါဆိုပြန်ပါတော့၊ အိမ်မှာကျွန်တော်တစ်ယောက်ပဲရှိလို့ ဧည့်သည်ကိုဧည့်ခံဖို့အဆင်မပြေပါဘူး။”

သူ့ကိုပြန်ဖို့ပြောနေပြီး အထဲဝင်ခွင့်မပေးဘူးလား?

“ကောင်းပြီ” ရှန်ချီယွင်က စိတ်ဆိုးလွန်း၍ သူ့ရင်ဘတ်က နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသည်။ “ဒါဆိုငါသွားတော့မယ်။”

ရှန်းယုဟန်က သူ့အာရုံကိုဆွဲဆောင်ဖို့ နောက်တစ်လှမ်းကြိုဆုတ်ထားတာဖြစ်မည်။ လေသံက ယဥ်ကျေးနေပေမယ့် နားထောင်ရတာ သူ့ကိုစိတ်ပျက်စေသည်။ သူက မနက်စောစောထကာ ရေချိုးခေါင်းလျှော်၊ အဝတ်အစားသုံးစုံလောက်လဲပီး အကြိုက်ဆုံးနာရီကိုဝတ်ကာ ခမ်းနားကြော့ရှင်းသော ရေမွှေးကိုဖြန်းလာပြီး ခေါင်းစခြေဆုံး ခန့်ညားနေတာတောင် ရှန်းယုဟန်က သူ့ဆွဲဆောင်မှုကိုငြင်းဆန်နေသည်။ အရင်ကဆိုရင် သူက ပြေးလာပြီး အကိုချီယွင်..အကိုချီယွင်လို့ အော်ခေါ်နေမှာပင်!

အခုတော့.. အခုတော့ သူကဧည့်သည်ဖြစ်လို့ ဧည့်ခံဖို့အဆင်မပြေဘူးတဲ့လား!

ဒါနဲ့ မောင်းထုတ်တာဘာကွာလဲ?

သူက စိတ်အေးအေးထားလိုက်ပြီး ဒါက ရှန်းယုဟန်၏လှည့်ကွက်ဖြစ်ပြီး တိုးတက်မှုရှိဖို့ တမင်တကာခြေတစ်လှမ်းဆုတ်တာ သိသာသည်။

ရှန်ချီယွင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ကားဆီလှည့်ထွက်သွားပြီး ရှန်းယုဟန် သူ့ကိုတားဖို့ မျှော်လင့်နေသည်။

သနားစရာက အကြာကြီးစောင့်ပြီးတာတောင် သူက ‘အကိုချီယွင်..ထွက်မသွားပါနဲ့!’ဆိုသော စကားကိုမကြားခဲ့ရပေ။

ရှန်းယုဟန်က ရှန်ချီယွင်တွေးနေတာကို ဘယ်လိုသိနိုင်တာလဲ?

ရှန်းယုဟန်က ကြမ်းပြင်ပေါ်က ဘူးများကိုကြည့်ကာ ဖွင့်လိုက်တော့ လှလှပပထုတ်ပိုးထားသော လက်ဆောင်​ဘူးများကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အားလုံးက ရှန်ချီယွင်အကြိုက် အပြာနုရောင်ဖြစ်သည်။

သူက ရှန်ချီဟွမ်း ဖုန်းကိုမချခင်မှာ မေးလိုက်သည်။ “ဒီလက်ဆောင်တွေကို ဘာလုပ်ရမလဲ?”

ရှန်ချီဟွမ်းက ရွံသလိုပြောလိုက်သည်။ “ပစ်လိုက်”

သို့သော် ရှန်းယုဟန်သည် မူလရှန်းယုဟန်က ဒါကိုဝယ်ဖို့ ပိုက်ဆံအကုန်သုံးခဲ့သည်ဆိုသော ရှန်ချီယွင်၏စကားကို သတိရသွားသည်။ သူက ငွေပြတ်နေသောနာကျင်မှုကိုသိပြီး လက်ဆောင်ဝယ်ဖို့ ပိုက်ဆံအတွက် စိတ်ညစ်ရတာကိုသိလို့ တွန့်ဆုတ်စွာပြောလိုက်သည်။ “ပစ်လိုက်ရင်နှမြောစရာကြီး၊ အဲ့ဒါက ကျွန်တော့်ပိုက်ဆံနဲ့ဝယ်ထားတာလေ”

ရှန်ချီဟွမ်းက ထပ်ပြောလိုက်သည်။ “ဒါဆို တစ်ပတ်ရစ်ပစ္စည်းရောင်းဖို့ ရှန်းယွီမှာပို့စ်တင်လိုက်”

(ရှန်းယွီ - အလီဘာဘာဂရုရဲ့ app တစ်ခုပါ)

ရှန်းယုဟန်က နားမလည်ဖြစ်နေသည်။ တစ်ပတ်ရစ်ငါးဆားနယ်ကို သူဘယ်လိုရောင်းရမလဲ?

(ရှန်းယုဟန်ကလေသံတူလို့ မှားသွားတာပါ)

“ကောင်းပြီ” ထားလိုက်တော့ အရင်ဆုံးဘူးကိုနေရာချပြီး စီရီကိုမေးလိုက်မယ်။

ပစိဖိတ်ပင်လယ်တစ်ဖက်ခြမ်းက ရှန်ချီဟွမ်းက အံ့အားသင့်စရာကောင်းအောင် စိတ်ကြည်နေသည်။

ထိုစဥ် ရှန်ချီယွင်က သူတို့နှစ်ယောက်၏ စကားများကို နားထောင်နိုင်သောနေရာမှ ထွက်မသွားသေးပဲ စကားတစ်ခွန်းစီကိုနားထောင်နေသည်။

မမျှော်လင့်ထားစွာ ရှန်ချီဟွမ်းက သူ့လက်ဆောင်ကို ရှန်းယွီမှာ တစ်ပတ်ရစ်ပစ္စည်းအဖြစ်ရောင်းချဖို့ ပြောခဲ့တာကို နားထောင်ခဲ့ရသည်။

ရှန်းယုဟန်..မင်းတော်တယ်!

မင်းငါ့ရဲ့အာရုံကို တကယ်ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့ပြီ!

ထိုအချိန်တွင် ရှန်းယုဟန်က ဘူးကိုမကာ တံခါးကိုခြေထောက်နဲ့ပိတ်ပြီး အပြင်ဘက်က ရှန်းယုဟန်လာခေါ်တာကို စောင့်နေသော ရှန်ချီယွင်ကို ပိတ်ဆို့လိုက်သည်။